Witam mam przyjaciela któremu coś się śniło i ma przez to poczucie winy, dlaczego?
Chce mu pomóc ale nie wiem co powiedzieć i co zrobić, pomóżcie nie mogę wytrzymać patrząc jak go to gryzie.

Spytaj się go, co to był za sen - czy są powody, by mieć poczucie winy.

Co do snu; pytałem się go wczoraj i nic nie powiedział i jak się go dzisiaj zapytałem to mi opowiedział (widać że go to męczy) spał w nim z własną matką i wszystko mu się z nią kojarzy w złym sensie. Trochę mnie to przeraziło i nie wiedziałem co odpowiedzieć na to więc po prostu w ciszy siedzieliśmy.
Co do linków to sprawdzę i wyśle też mu.

Namów go do rozmowy o tym ze spowiednikiem.
Samemu będzie mu ciężko sobie z tym poradzić.

czasem sny siadają na psychikę, myśle ze twoj kolega potrzebuje czasu.
musi zdać sobie sprawę, że nie mamy wpływu na sny.

Mówi że nic nie pomaga i pyta się ile czasu to zajmie?

Mówi że nic nie pomaga i się spytał się ile czasu może to zająć odpowiedziałem że zależy to od niego
a mogę się was spytać ile czasu może mu to zająć uporanie się z tym. Jakby co nie rozmawiał ze spowiednikiem ponieważ w naszej parafii spowiedź jest w pierwszy piątek i chce on iść jak wszyscy inni do spowiedzi.

Lepiej umówić się z księdzem na osobny termin, żeby się nie krępować obecnością innych.

Mi się ostatnio śniło, że zamordowałam swoje dziecko i kilku innych ludzi, o dziwo oni nie mieli krwi, więc chyba nie byli ludźmi. Ale to sen, wytwór mózgu, coś maksymalnie nierealnego. Myślę, że ktoś kogo Twój kolega darzy szacunkiem powinien mu to wytłumaczyć.

a to że mamy po 15 lat coś daje?

Nie - nie ma żadnej dyspensy związanej z wiekiem
(bo 15 to nie 10 czy 7 - to już prawie 18).

Ale może to hormony, coś w stylu kompleksu Edypa u dzieci?
Mówi że już troszeczkę lepiej ale nadal mu się mama źle kojarzy.

powiedz koledze niech o tym zapomni
zapewne nie ma skloności kaziorodzczych, a to , że czuje sie winy oznacza , ze tego nie chciał
mózg generuje różne sny , które nie zawsze wynikaja z naszych realnych zamiarów

Moim zdaniem lepiej nie mówić "niech zapomni", tylko niech się tym nie przejmuje i to olewa, ponieważ - choć źle to brzmi - to jednak wtedy nie będzie się coraz bardziej tym martwił.