Witam.
Obiło mi się o uszy, że życie na kredyt jest niezgodne z naszą wiarą. Tzn. jeśli ktoś bierze rzeczy na kredyt np. mieszkanie, samochód itp. Czy to prawda? Pozdrawiam

Bzdura. O ile, oczywiście, przy okazji wzięcia kredytu nie zrobi się czegoś innego niezgodnego z wiarą np. nie oszukuje, nie kradnie i nie skupia się tylko na pieniądzach.

Podaj źródło tej wiedzy. Natomiast warto się zastanowić szerzej nad problemem. Powinniśmy się w końcu nauczyć że nie ma zawsze katalogu - to, to i jeszcze to jest grzechem. Można żyć na kredyt zupełnie bezsensownie, ryzykując że w pewnym momencie nie będzie się w stanie go spłacić, a do tego brac go na jakieś zachcianki. Można też brac na mieszkanie, ale i to trzeba robić z głową. Są tu zapewne bardziej doświadczeni, ludzie którzy orientują się jak wyglądac zycie z kredytem, czy na kredyt. Wszystko rozbija się o nasze intencje, dojrzałość w korzystaniu z tego typu wsparcia i konieczność.

Damazy ja ci życzę powodzenia w kupieniu domu czy mieszkania bez kredytu w naszych czasach tylko potem mi powiedz gdzie się tyle zarabia bo ja też chce

Ciekawe rozwiazanie tego typu "dylematow" jest w islamie. Tam nie moga pobierac procentow za pozyczone pieniadze. Ale czego czlowiek nie wymysli by oszukac Boga?
A wiec chcesz pozyczke na samochod? Bank ci go kupuje i oddajesz mu pieniadze powiekszone suma za "wydatki" zwiazane z tym kupnem! I wilk syty i owca cala.

Od siebie nic nie napiszę, ale…


Co do odsetek, to jeszcze w XVIII była przeciwko nim skierowana encyklika. Później pojawiło się zalecenie, by grzechem lichwy (pobierania odsetek) nie niepokoić spowiedników...

Żžz, mozna zapytac, czy mieszkasz w wynajetym mieszkaniu? Czy planujesz zakup wlasnego dopiero jak zaoszczedzisz na cale? A moze stac ciebie na wynajem wystarczajaco duzego mieszkania?

Ja się zastanawiam, czy jest coś, czego żaden zabłąkany Katolik choć raz nie rozważyłby jako grzechu. Jeszcze niedawno ktoś pytał, czy ubezpieczenie jest grzechem... Niektórym chyba naprawdę religia szkodzi, skoro nie potrafią oni rozpoznać w sumieniu tak prostych spraw...

Jeśli chodzi o pożyczanie na procent to samo w sobie nie jest grzechem, o ile nie ma jakichś zawrotnych rozmiarów. Jeżeli to są rozsądne opłaty to ok, ale grzechem jest jeśli to już jest niemożliwa do spłacenia lichwa np. 10% dziennie (a zdaje się że bywają takie "pożyczki").

Ale to jest grzech tego, ktory kredytu udziela, czy tego, ktory go bierze? Bo tu raczej pytanie jest o tego, ktory bierze.

Ten co bierze to chyba grzech głupoty popełnia (podobno głupota była kiedyś na liście 7 grzechów głównych).

A tak na serio - na pewno lichwa to jest grzech tego, który się lichwą zajmuje. A jak z tym który pożycza od lichwiarza? W pewnym sensie to może być nieodpowiedzialność, bo przecież wiadomo że takiego "kredytu" nie da się spłacić, albo jest ciężko, ale z drugiej strony - jak ktoś pilnie potrzebuje pieniędzy i nie ma możliwości zdobycia ich inaczej?

W każdym razie ja, na własne wyczucie, za jakiś grzech mogłabym uznać pożyczanie pieniędzy bardzo wysoko oprocentowanych albo jakieś inne zachowania nieodpowiedzialne, ale na pewno nie zwykły kredyt.

Jedni dyskutują o historii, a inni bardziej refleksyjnie. I szkoda że autor nie raczy odpowiedzieć na nic, tylko czekana gotowe odpowiedzi. Tak wygląda dyskusja dla niektórych. I faktycznie, co do sensu zgadzam się z Sheetą. Można oczywiście odnieść mylne wrażenie, bo to forum dla iluś tysięcy, ale nie milionów ludzi, że coraz więcej ludzi zadaje coraz banalniejsze pytania, zamiast samemu rozsądzić. W gruncie rzeczy jednak coś gdzieś jest nie tak skoro wystarczy gdzieś coś zasłyszeć i już leci się na forum z pytaniem. Najłatwiej jest rzucić coś bez żadnych informacji i niech inni myślą za mnie.

Kredyt to oczywista konieczność dla większości żyjących dzisiaj ludzi, jeśli kiedykolwiek chcą być "na swoim". Żadna ekstrawagancja - konieczność, i tyle. Jeśli bierzesz go na potrzeby życiowe i zamierzasz uczciwie spłacać, to nie widzę w tym nic złego.

Polecam książkę Howarda Dayton'a "Twoje pieniądze się liczą"