Witajcie,
dzisiaj mam strasznego dolka,chyba zalamanie nerwowe ale co chwile sie podnosze i walcze dalej.Dziekuje Bogu ze znalazlem ta strone i ze mam wiare w dalsza modlitwe.Wspolczuje tym ludziom ktorzy tak sie czuja i modle sie aby takich ludzi bylo coraz mniej.Wierze ze bedziemy sie jeszcze cieszyc naszym zyciem tak jak ci ludzie z postu Aguni, to jeszcze wszystko przed nami.Modle sie za Was.
Bog z Wami.
Ps:Moze ktos ma jakas dobra nowine? tak dla pocieszenia duszy.

ciężko mi znaleźć jeszcze coś nowego o św Ricie . no może to .
http://de.swoopshare.com/file/8f46bd62a ... g.jpg.html

pozdr .

U mnie też kryzys, chyba myśl o nadchodzących świętach działa na mnie negatywnie. RBR nie poddawaj się, mogę się domyślać jak bardzo cierpisz u mnie jest podobnie. Zawsze gdy zaczynam łapać doła biorę do ręki medalik który mam na szyi i proszę naszą matkę o ukojenie cierpienia. Dobrze wiedzieć że nigdy nie jestem sama. Pozdrawiam Was wszystkich

Betko , dla Ciebie extra fotka z Cascia z uroczystości ku czci św Rity .
http://de.swoopshare.com/file/3f80b1bc9 ... 4.jpg.html
żyjemy w czasach ostatecznych , czyli czas całe życie zamienić na modlitwe .
czas jechać do Cascia . ja mam sponsora dopiero na wrzesień 2011 . dobre i to . pozdr .

Wiesz Betko- im bliżej świąt, tym bardziej mi smutno ech...

A ja tak czekam dziś na Twój uśmiech Anula...

uśmiechnę się specjalnie do Ciebie...przez łzy
byłaś u spowiedzi? ja może wybiorę się jutro, jeśli znowu nie stchórzę nie wiem czy dostanę rozgrzeszenie po rozwodzie?

Boże, jakie to straszne być samotną wśród ludzi. Jak to boli.Żadnej bratniej duszy, żadnego wsparcia. Cisza i pustka.

Aguniu, jak ja Ciebie rozumiem....ból, samotność, brak zrozumienia, pustka... Dzisiaj czuję się podle, nie poszłam nawet do kościoła.... jutro kolejny dzień zmagań z życiem

Jutro powrót do pracy i do mojej prześladowczyni więc już czuję ból brzucha na samą myśl. Modlę się, aby to się zmieniło, aby koszmar się skończył. Dlaczego szczęście wśród ludzi jest tak niesprawiedliwie dzielone. Jedni mają wszystko, inni nic.

Aguniu...o szczęście ponoć trzeba walczyć, trzeba mu dopomóc Zgadzam się jednak,że jednym przychodzi to lekko.
Wiem, co to samotność wśród ludzi. Codziennie siadam na stacji, patrzę na mijających mnie pasażerów- każdy gdzieś się śpieszy a ja siedzę ...i czasami łzy płyną same, nie wstydzę się ich...a potem samotnie wracam do pustego domu, gdzie nikt nie czeka, nikt nie ucieszy się na mój widok, nikt nie zapyta jak minął dzień... Samotność to okropne uczucie....czuję się samotna nawet wśród najbliższych mi osób...czasami wręcz niepotrzebna

Tak przyszlo mi do glowy ze samotnosc jest przeklenstwem gdy nie ma obok nas drugiego czlowieka a zwlaszcza gdy nie ma obok nas Boga,wystarczy ze go zaprosimy do naszej samotnosci,zaufamy pozwolimy dzialac w naszym zyciu to zobaczymy jak po jakims czasie wszystko sie zmienia i to co bylo ciezarem nie do zniesienia staje sie lzejsze,i taka jeszcze mysl mi sie nasuwa Jezus modlacy sie w Ogrojcu,jaki on byl samotny? opuszczony przez najblizszych,opuszczony przez Boga,to byl krzyk rozpaczy Boze moj Boze moj... a potem byl poranek zmartwychwstania i wierze w to gleboko Aguniu,Anulo ze i u was niedlugo taki poranek nastapi modle sie o to pozdrawiam was wszystkich z Bogiem

Byłam. Okazji jest wiele.

Terezjuszu! masz dużo racji w tym co piszesz. Tylko powiedz mi, dlaczego tak jest, ja powierzyłam Panu moją sprawę, żeby działał. Zaprosiłam go do swojego życia. Modlę się cały czas, ale zaczyna brakować mi sił. To wszystko tak długo trwa...

http://de.swoopshare.com/file/ee4eb7092 ... i.jpg.html
Anula , tu coś dla Ciebie . dla Aguni , Zrozpaczonej również . szatan w tych ostatecznych czasach niestety zbiera wielkie żniwo . co nieco czytam na ten temat .
pojutrze mamy wielką szanse powiedzieć mu "nie ! " . dołączmy do tego modlitwy do naszej ukochanej świętej . pozdr .