Wiem o tym, tylko, że ja chcę wiedzieć jak NAPRAWDĘ jest i czy Bóg mi wybaczy.

A co to znaczy naprawdę? Odpowiedzieliśmy na pytanie, ale tego nie przyjęłaś. Szukasz dalej jakby byly inne odpowiedzi. Jak chcesz się dowiedzieć czy Bog Ci wybaczy jak nie przyj ujesz do siebie odpowiedzi jakie Ci ludzie dają? Odpowiedz mi,jak niby chcesz się dowiedzieć? Więc czego oczekujesz? Jak chcesz zweryfikować? Masz eksperyment wedle którego dowiesz się co myśli Bóg? Jest powiedziane o Bogu że wybacza temu kto go o to prosi. Możesz w to wierzyć lub nie, nie sprawdzisz tego w praktyce, chyba że mocno doświadczasz Boga, namacalnie odczuwasz Jego obecność i przebaczenie. Możesz mieć tylko wiarę że Bóg, podobnie jak drugi człowiek wybacza Ci bo mówi (słowem bądź tekstem świętym) że wybacza. Nie ma czegoś takiego jak "na prawdę". Jest to co mówi Kościół, teologia, Biblia, ludzie którzy doświadczają Boga.

Podaje Ci się konkretne przykłady ktore pokazują że albo wierzysz Bogu że wybacza, bo niby z jakiej racji miałby nie wybaczyć skoro żalujesz, albo nie wyabcza nikomu bo sorry, ale eby ludzie mieli tylko takie głupie grzechy jak Ty to faktycznie świat bylby lepszy. Naprawde uważasz że zgrzeszylas bardziej niż mordercy, zlodzieje, rozpustnicy itd? Sorry, ale to co piszesz to jakiś absurd i nie możesz tego pojąć.

Ale mój grzech nie jest głupi. Ja przyznałam rację faryzeuszom z premedytacją.

Napisałaś coś takiego: mój grzech jest poważny, bo jest poważny. No i co z tego, a ja nie zawsze okazywałem bliźnim miłość. I kto bardziej zgrzeszył? Naprawdę, myśl. Jakie konsekwencje spowodował ten Twój straszny i wielki grzech? Konkrety.

Natalio, ale jak doczytasz do końca tekst do którego podałaś powyżej link, to kończy on się zdaniem, cytuję:
"Jedyna sytuacja, kiedy Bóg nam nie przebaczy grzechów jest wtedy, kiedy nie ma nas wśród tych, którzy wierzą".
A w co wierzą?
Poszukaj, proszę
Pierwszy List Św. Jana Apostoła, 4,16, trzecia linijka.

Takie konsekwencje, że mogłam stracić szansę na zbawienie.

Prosiłem o konkrety, o mechanizm grzechu. Na tej zasadzie to mogę za zdeptanie mrówki ryzykować utratę życia wiecznego. Prosiłem wyraźnie o konkrety, co złego dla Ciebie, otoczenia, kraju, świata stało się z powodu tego co zrobiłaś ileś lat temu, a teraz ani tego nie kontynuujesz, ani nie popierasz, a żałujesz. Jeśli popełniłaś grzech to wytłumacz na czym on polega i jakie ma skutki do dziś, ale nie po raz kolejny wklejając tu tekst z Biblii, tylko sama, przykładami z życia konkretnych skutków. Bo na razie Bóg w jakiego wierzysz jest absurdalny, nie wybaczy Ci bo zrobiłaś coś ale nie umiesz nawet wskazać na czym ten grzech polega. Każde zło nie jest złem samo z siebie bo tam ktoś sobie wymyślił, ale z powodu np skutków. Wskaż mi konkrety a nie "tak jest, bo tak".

Nic to nie zrobiło złego dla otoczenia, co nikt tego nawet nie słyszał !
Ale Boga to napewno obraziło, że poparłam, coś, co wiedziałam, że jest nieprawdą i co wieki temu zostało potępione.

Dziwne że jak Ci się mówi jakie jest nauczanie Kościoła w tej kwestii to nie przyjmujesz, ale to co zostało potepione już dawno temu to uznajesz...

I tak codziennie Boga ktoś obraża. I nie bagatelizuje tutaj tego, ale pokazuje po raz kolejny do znudzenia że Twoje myślenie jest absurdalne. Mówisz " bo to Boga na pewno obraziło" i pewnie strzelił focha na wieki wieków właśnie na Ciebie. Pomyśl nad tym bo to się zwie ironią, ale ona często niesie ze sobą jakąś treść.

Rozumiem że nie umiesz sama, myśląc samodzielnie wskazać w czym ten Twój grzech jest gorszy od grzechów poważnych innych ludzi. Coś przeczytałaś i nie wnikając w sens, w istotę tego grzechu, uznałaś że jesteś potępiona. Jak na razie jedyne co osiągnęliśmy to udowodnienie że się mylisz, choć to jak widzę nadal Cie nie przekonuje. Więc widocznie nic nie przekona. Chcesz być potępiona i stawiasz to sobie za punkt honoru.

A jak mam tego nie uznać, skoro faryzeusze nazwali Jezusa opętanym i to zostało określone jako niewybaczalny grzech ?
Ja zgadzając się z nimi i to na dodatek z premedytacją popełniłam taki sam grzech.
Oni wiedzieli, że Jezus działał mocą Ducha Św., a mimo to powiedzieli, że działał mocą Belzebuba, ja tak samo. Zgodziłam się z tym, że działał mocą Belzebuba, mimo, że wiedziałam, że działał mocą Ducha Św.

Nie wiem skąd wiesz co wiedzieli Faryzeusze. Ale to dowód że czytasz jedno, a do tego dopisujesz sobie jakieś rzeczy z wiedzy potocznej. Natomiast dopóki nie wyjdziesz poza swoje wąskie myślenie, nie uznasz że Bóg tak po prostu wybacza i grzechy i błędy i nawet głupoty z czasów młodości dopóty będziesz się głowić. Ja zrobiłem co w mojej mocy.

Natalia15, ty dalej jestes przekonana, ze Jezus uzdrawial moca Belzebuba? Nic ciebie nie przekona, ze jest inaczej?

Czy po prostu taka mysl ci przeszla przez glowe, ale ty jej zalujesz?

Bo przez glowe przechodza nam rozne mysli, nie tylko dobre. Tak jak uczucia tez nie zawsze sa pozytywne. I nie mamy nad nimi pelnej kontroli. Dopiero kiedy swiadomie i dobrowolnie przyzwalasz na to, zeby takie zle uczucia i mysli w tobie byly, to mozna mowic o grzechu.

No ale, jezeli koniecznie chcesz byc "wyrozniona" faktem, ze popelnilas grzech, ktorego wg ciebie Bog ci nie przebaczy i nawet nie chcesz sprobowac tego przebaczenia uzyskac, to rzeczywiscie, swiadomie i dobrowolnie odrzucasz milosierdzie Boze. I tu juz Pan Bog jest faktycznie bezradny...

To było tak, że specjalnie tak pomyślałam, a konkretnie ''Faryzeusze mieli rację, że Jezus działał mocą Belzebuba''. Wiedziałam i wiem, że to nieprawda. I tego żałuję.

No to dziękuję za pomoc.
Pozdrawiam.

Skarbie, ja ksiedzem nie jestem, ale zapewniam ciebie, ze jezeli czegos zalujesz, to Bog ci zawsze wybaczy.

Idz do spowiedzi i nie martw sie wiecej.