Mam takie pytanie: wydaje mi się, że rodzice powinni uczyć dziecko umiaru w kontakcie z alkoholem, uczyć kultury picia. Niestety, łyk wina, czy kieliszek szampana są wykluczone, jeśli dziecko złożyło przyrzeczenie w czasie pierwszej komunii.

Ponieważ uważam, że danego słowa trzeba dotrzymywać, chciałbym wiedzieć, czy rodzic dziecka może odmówić złożenia przez nie przyrzeczenia o niespożywaniu alkoholu? Czy jeśli dziecko nie złoży takiej deklaracji nie zostanie dopuszczone do komunii?

Na pewno nie jest to nigdzie obowiązkowe - co nie zmienia faktu, że przy I Komunii (nie kumam - co te dzieci wiedzą? myślę, że nie rozumieją o co chodzi nawet) i przy Bierzmowaniu księża wprowadzają dodatkowo przyrzeczenia abstynenckie.

Szanuję tych, którzy je składają - jednak uważam, że jeśli ktoś jest w pełni świadomy, że ich nie dotrzyma, to nie powinien robić z gęby cholewy, tylko po prostu nie przysięgać.

Osobiscie uwazam, ze przyrzeczenia pierwszokomunijne sa po prostu niewazne, bo dziecko w tym wiekau :
a) nie ma swiadomosci do czego tak naprawde sie zobowiazuje i jakie konkretnie ma to skutki za kilka lat
b) jest to przyrzeczenie wymuszone, bo "wszyscy przerzekaja" i malo kto sie wylamie

Ale....uwazam ze jest to przyrzeczenie (zwyczaj) pozyteczne, bo stawia pewna bariere powszechnosc picia alkoholu w Polsce. I lepiej zeby dzieci zaczely pozniej, niz 14-latek "probowal" piwa. Skutki alkoholu sa tym grozniejsze im wczesniej sie do organizmu dostana. A pozwolnie na male piwo teraz znosi bariere duzej wodki za dwa lata.
Ale to moje zdanie.

I właśnie takie coś jest przyczyną powszechnej demoralizacji w Polsce wbrew przyzwoitym zapewne intencjom Kościoła.
Kto, u licha, usiłuje znowu wprowadzać w błąd wszystkich, że przyrzeczenie jest wymuszane i że składają je osoby nie w pełni panujące nad swym umysłem?
Takie osoby nie są dopuszczane do Pierwszej Komunii tylko czeka się aż dojrzeją.
Oczywiście nie dopuszczeni do I Komunii, tym bardziej nie składają żadnych oświadczeń dla Kościoła.

Kto u licha miesza do tych oświadczeń rodziców zainteresowanych i po co?
Oświadczenie jest ważne, jeśli składa się je w pełni władz umysłu i bez nacisków osób trzecich.

Osobiście uważam, że dobrze jest tak jak jest.
Kto ma ochotę, składa oświadczenie, kto nie ma ochoty, nie składa.
Jest to okazja do jednej z pierwszych faktycznych medytacji w życiu młodego człowieka.

Przeczytales moje ale?

Jestes pewien, ze dziecko 9-letnie ma swiadomosc sensu przyrzeczen? Jak to wyglada prawnie?
Z tego co wiem w tym wieku odpowiedzialnosc za dziecko ponosza rodzice, Czyli to oni odpowiadaja za realizacje tego, co ich dziecko przyrzeklo.

O tym juz bylo:
viewtopic.php?f=50&t=19166&hilit=alkohol+przyrzeczenie

Kamala nie masz racji.

Gdyby I Komunia miałaby być przeznaczona dla osób nie używających rozumu, to by była znacznie wcześniej niż jest praktykowana.
Przymuszanie kogokolwiek do czegokolwiek, wyjąwszy to, co dzieje się w ramach tzw. opieki rodziców i opiekunów nad maloletnimi - jest przestępstwem. A w ramach opieki nie wolno dopuszczać się przestępstw.

Chlejący rodzice to potem wystawiają swoje dziecko na próbę, zwłaszcza, gdy je częstują alkoholem. Z tym, ze to jest już inny temat.

Kościół jest mądry, a nie głupi.

A Ty przeczytaj sobie odpowiedni kanon Kodeksu Kanonicznego.

Maly_kwiatku, ja nie pisze, ze musze miec racje. Ja tak uwazam. A jezeli przeczytasz watek, ktory zalinkowalam, to dowiesz sie jak to wyglada w praktyce.
Co innego zacheta do zlozenia przyrzeczenia, z wyjasnieniem konsekwencji, takze owej 18-tki, a co innego presja moralna "do Komunii sw nie bedziesz mogl przystapic".

Akurat ja bylam w takiej sytuacji, ze jako najmlodsza z klasy nie moglam pic na innych osiemnastkach. Ja przezylam, ale ilu sie zlamie? I w ten sposob wykaze empirycznie ze nie byli do konca swiadomi zlozonego przyrzeczenia (bo wszyscy...) i ze ich przeroslo

A jednak!


Maly_kwiatku - to nie usiłowanie, ale tak jest. Co wie o pijaństwie i alkoholu 7-latek? Nic nie wie, o ile - mam nadzieję - nie pochodzi z rodziny, gdzie jest z piciem problem u któregoś z rodziców.

Wie tyle, że katecheta/ksiądz mówi, że powinien przyrzec, i przyrzeka, bo myśli, że to dobre i tak być powinno. Tylko że nie ma pojęcia o MATERII tego, co do czego się zobowiązuje. Czyli - de facto nie wie, co przyrzeka.

Wbrew temu co mówicie, ja przez okres do lat 18tu byłam bardzo świadoma złożonego przyrzeczenia, ba nawet z niego dumna. Jako przyszła matka kiedyś będę musiała nie pić przez 9 m-cy i jeszcze trochę. Skoro udało się to przez kilka lat, to dlaczego przez kilka miesięcy nie miałoby się udać. Mogłabym rzec, iż jest to ćwiczenie woli, które owocuje w przyszłości.

1/ Myślę że wymuszanie takiego przyrzeczenia jest nieprawne
2/ Myślę że 9-latki nie są w stanie ocenić skutków dla np. 17 latka
3/ Myślę mimo to że przyrzeczeń nalezy dotrzymywać. A jeszcze lepiej - nie składać

Podniecać się nie ma co.
Tam gdzie są naciski lub nie daj Boże przymus składania oświadczeń, trzeba dać po łapach temu kto wywiera naciski, zawiadamiając biskupa w razie potrzeby.

Nie traktować dzieci jak bezrozumne bydło, bo to jest ubliżające.
Albo dziecko używa rozumu, albo go nie używa i w tym drugim przypadku do Komunii ma nie przystępować, ani tym bardziej nie składać żadnych oświadczeń woli.

Jeśli dziecko złożyłoby oświadczenie (i ślub), nie mając jasnego rozeznania o co w tym chodzi, to z natury rzeczy, takie ślubowanie nie jest ważne. I to wszystko jest uregulowane w Kodeksie Kanonicznym.

Jest tu jeszcze jedno zagadnienie.
Po co w ogóle zbiera się te oświadczenia? Na jaki użytek?
Czy nie wystarczyłoby publiczne ślubowanie? Na prywatny użytek własnego sumienia?

Miałeś chyba na mysli prywatne przyrzeczenie ?

Miałem na myśli publiczne przyrzeczenie, które ma odpowiednią rangę i oprawę.
Prywatnie to będą sobie w sumieniu już układać to przyrzeczenie, powinności z niego wynikające sami przyrzekający we własnych sumieniach.

Ale pytanie - czy TRZEBA składać...
Jeśli chcesz akurat to poświęcić Bogu Twoja sprawa. To piękne i godne podziwu.
Jednak Nie można do czegoś takiego namawiać innych w szczególności dzieci - to ograniczanie czyjejś wolności. Dzieciom jeśli o to chodzi można przedstawiać ideologie, kształtować... ale nie podejmować za nie decyzje

Teoretycznie dopuszczone bez przeszkód być powinno,
ale jaka jest praktyka i różne pomysły polskich proboszczów nie trzeba tutaj pisać.

9-latek nie robi z gęby cholewy.