Tlumaczenie slabe. Przeciez Bog to o wiele wiecej niz ojcostwo. Ojciec jakby (w pewnym sensie) splycal Boga Wszechmogacego, bardziej przyblizal do naszych ulomnosci. Tak mysle.

Myślę, że wobec Boskiej wszechmocy przybliżył nam Swój stosunek w sposób najbardziej przystępny. Rzeczywiście - poniekąd ograniczył człowiekowi możliwość poznania. Pytanie tylko, czy istnieje lepsza forma którą mógł się Bóg posłużyć? Uważam, iż wobec Swej nieskończoności zawarł możliwie dużą wartość poznawczą dla swoich stworzeń poprzez metaforę ojcostwa.

Oczywiście że ma to bezpośredni związek z patriarchatem i takim postrzeganiem nadrzednosci-ważności-decyzji przypisanej głowie rodziny, czyli ojcu lub starszemu rodu.
Spuścizna czasów zamierzchłych.
Ale nie jest to powszechne, istnieje np. Matka Ziemia i jej kult, wcale nie mały i również jako spuścizna przeszłości.
W każdej religii stwórca jest płciowy.
W wierze opartej na filozofii bez dogmatów religijnych (skodyfikowanych) jest to byt nadrzędny.
Tu płciowość jest zbyteczna.

Oczywiście że ma to bezpośredni związek z patriarchatem i takim postrzeganiem nadrzednosci-ważności-decyzji przypisanej głowie rodziny, czyli ojcu lub starszemu rodu.
Spuścizna czasów zamierzchłych.
Ale nie jest to powszechne, istnieje np. Matka Ziemia i jej kult, wcale nie mały i również jako spuścizna przeszłości.
W każdej religii stwórca jest płciowy.
W wierze opartej na filozofii bez dogmatów religijnych (skodyfikowanych) jest to byt nadrzędny.
Tu płciowość jest zbyteczna.

Coś sobie przypominałem : czy Wielki Duch Indian północnoamerykańskich mia płciowość?
Zdaje się że to wyjątek.

Chyba nie:
"W wierzeniach Indian anglonkińskich bezosobowa siła sprawcza"
http://free.of.pl/m/mysticearth/mitolog ... anusa.html
A jeśli chcesz rozwiać wszelkie wątpliwości to zapytaj:
http://www.indianie.info/
Nie aż taki rzadki:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Hermafrodyta

Problem w tym, że Indianie początkowo nie znali koncepcji Jednego Ducha. W tym określeniu zawierały się konkretne duchy np. miejsc czy rzek. Wydaje mi się jednak, że w ich późniejszych wierzeniach występował Jeden Duch, który nie miał określonej płci. Ale to nie wyjątek. Hinduski Brahman też nie ma płci a Egipcjanie wierzyli w Bóstwo, będące zarazem ich Ojcem jak i Matką.

"Problem w tym, że Indianie początkowo nie znali koncepcji Jednego Ducha."
To tylko twoje założenie.
Nic poza dzisiejszymi legendami/koncepcjami nie pozostało,brak zapisów.
W hinduizmie i religii staroegipskiej niezależnie czy występuje jednopostaciowośc jakiegoś bóstwa to istnieją też inne wyraźnie płciowe.
W religii staroegipskiej był tylko jeden wyjątek (udukomentowany) wprowadzenia monoteizmu,za co Faraon Echnaton został po śmierci wyklęty i natychmiast przywrócono stary panteon.

Witam,

posłużę się Pismem Świętym,w Księdze Rodzaju 1,26-27 jest napisane "A wreszcie Bóg rzekł: Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam". Zastanawiające jest że Bóg mówi o sobie w liczbie mnogiej. I dalej jest napisane "Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i kobietę".

Pozdrawiam

Mnie zastanawia jak długo ludzie będą cytowali dosłownie stare teksty napisane starym językiem bez interpretacji współczesnej.
Np."niewiasta" (występujące) to już dziś arhaiczne staropolskie słowo,podobnie jak "niechaj".
Np.nasi władcy w dokumentach występowali w takiej formie "My, Król Polski....itd"
"Uczyńmy" to forma pokazująca najwyższa rangę osoby.

No, nie. Z natury cytatu wynika, że on jest "dosłowny" . Inną kwestią jest natomiast interpretacja tych cytatów, i tu, oczywiście, znajomośc kontekstu historycznego się wydatnie przydaje. Istotnie, pluralis maiestaticus występowała w dawnych tekstach. Niemniej w Rdz mamy do czynienia nie tylko z ta konstrukcją - człowiek jest stworzony na obraz Bozy jako mężczyzna i kobieta. I to już nie jest tylko niuans językowy.

No tak ,masło maślane,ale wiadomo o co chodzi.
Ludzie nie czytają książek, a przede wszystkim nie mają styczności ze starym językiem (np u Mickiewicza,Reja, Kochanowskiego...) i przestają rozumieć co czytają.
Zastanawiam się czy w obliczu tego faktu nie należałoby ponownie "przetłumaczyć" stare pisma.
Może już czas najwyższy.

Zacytowany przeze mnie tekst pochodzi z Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu, wydanie czwarte, w przekładzie z języków orginalnych, opracowane przez zespól biblistów polskich z inicjatywy Benedyktynów Tynieckich wydane przez wydawnictwo Pallotinum, Poznań 1991 r.

A mnie zastanawia fakt, jak ktoś, kto się zarejestrował 5 października 2010 r. i do dnia dzisiejszego napisał na tym forum ponad 200 postów , ma czas na czytanie czegokolwiek innego porócz wypowiedzi innych formułowiczów.

Słodkich snów

Krzak gorejący jest rodzaju męskiego. Jakby hajcowały się róże to by był pierwiastek żeński.
Zresztą jaka kobieta by na tablicach ryła wtedy wskazówki dotyczące życia ? Prędzej przepis na macę by był albo złorzeczenia na ładniejszą i młodszą sąsiadkę. To musiał ryć chłop.

Ja widzę Boga jako Istotę, Opiekuna. Stworzył człowieka na swoje podobieństwo - kobietę i mężczyznę
Co miał w zamyśle że tak to podzielił nie wiadomo.
Wydaje mi się że po prostu cecha jaką jest płciowość Boga nie dotyczy i już.

I tutaj się zgadzam, chociaż uważam, że Bóg ma w sobie obie płci (może we Wszechświecie jest ich jeszcze więcej?). W każdym bądź razie zanim pojawił się człowiek istniały inne organizmy, również bezpłciowe i wtedy też istniał Bóg. Dlaczego patrzymy na Boskość przez pryzmat płci? Bo jesteśmy ludźmi i to nas dotyczy (ale są też hermafrodyci). Uważam, że Boga łatwiej porównać do wielkiego, bezpłciowego ślimaka niż do człowieka.



Z tym, że ten monoteistyczny Bóg był pierwotnie jedną z postaci Re, który jest przedstawiany jako mężczyzna.