Ta cała dyskusja nad hipostazami Boga to tylko takie słowotwórstwo które niczego nie wyjaśnia a jedynie bardziej gmatwa to co jest naturalnie b. proste

No bo jak pogodzić trzy odzielne osoby w jednym Bogu nie wpadając w sprzeczności logiczne?

Tak jak pisałem w ostatnim poście, aby zrozumieć co miał na myśli Jezus mówiąc o swoim bóstwie trzeba przejść koniecznie na filozofię nadosobową.
Ale od początku. w ST niema żadnej wzmianki o TŚ, czy jakimś tam Synu Bożym, i gdyby ktoś w tamtych czasach próbował głośić taki pogląd okrzyknięto by go bluźniercą i zapewne zostałby ukamienowany. w NT (oczywiście pośrednio) można doszukiwać się elementów takiej doktryny, szczególnie w bezpośrednich wypowiedziach Jezusa, ale nie sądzę aby Apostołowie w pełni zrozumieli ich sens, o co w tym wszystkim chodzi, z pewnością nie św. Paweł, on bowiem miał własne koncepcje kościoła oraz boskości Jezusa.

Natomiast TŚ to późniejszy chrześcijański wynalazek a właściwie zaporzyczenie. Na kształt tej doktryny miały wpływ filozofie wschodnie, a szczególnie Hinduizmu i pochodnych (Mitrianizm). W tamtych czasach (końca cesarstwa rzymskiego) idee te były mocno rozpowszechnione, a przynosili je ze sobą rzymscy żołnieże z wszystkich anektowanych narodów.

Młody kościół chcąc się przypodobać i przyspożyć sobie jak najwięcej zwolenników przyjmował niektóre idee wschodnie, (czyli te jak je nazywano, pogańskie) oczywiście dostosowując je do obowiązującej doktryny chrześcijańskiej.
Problem w tym, że takie sztuczne przeniesienie myśli wschodniej na grunt filozofii zachodniej a szczególnie greckiej zaowocowało taką osobliwą dychotomią, nad którą do dzisiaj biedzą się teologowie chrześcijańscy.

Chodzi głównie o to, że nauki wschodznie mają całkowicie odmienne założenia filozoficzne co do istoty Boga i jego osobowości.
Podstawowe założenie jest takie, że wszystko co istnieje jest albo Bogiem albo "Z" Boga, przy takim założeniu pojęcie osobowości jest jedynie pozorne, iluzoryczne, ponieważ nieda się w pełni oddzielić, odseparować jednej osobowości od drugiej.
Natomiast w filozofii greckiej (zachodniej) wszystko jest od siebie oddzielone, odseparowane, odosobnione, czym inym jest Bóg, czym innym świat a jeszcze czymś innym człowiek, wszystko jest osobne czyli osobowe, niezależne, autonomiczne.

O ile idea TŚ w filozofii wschodniej jest jak najbardziej naturalna i zrozumiała (jeden Bóg w trzech osobach) - wszystko co istnieje jest cząstką Boga a więc także te osobowości są jego własnymi emanacjami, to zrozumienie tej samej prawdy na gruncie filozofii chrześcijańskiej musi być iście karkołomne. No bo jak pogodzić trzy odzielne osoby w jednym Bogu nie wpadając w sprzeczności logiczne? Ta cała dyskusja nad hipostazami Boga to tylko takie słowotwórstwo które niczego nie wyjaśnia a jedynie bardziej gmatwa to co jest naturalnie b. proste

W takim ujęciu Twoje pytanie czy Zbawiciel był wcieleniem Boga czy bogów jest tu bez znaczenia, upraszczając można powiedzieć, że ci bogowie to nic inego jak zewnętrzna emanacja Boga, lub jego boskie aspekty. Natomiast Zbawiciel, Chrystus, albo bardziej precyzyjnie Awatar (a więc ktoś kto przychozi w imieniu Boga), to istota o wysokim stopniu rozwoju duchowego. Jego podstawowym celem jest pomoc ludzkości w jej duchowej ewolucji, oraz minimalizować potencjalne zagrożenia naszej negatywnej działalności, czyli sprowadzać ludzkość na wlaściwą drogę.

Wystarczy tak zdefiniować pojęcia "osoby" i "jednego Boga", by zdanie "trzy osoby w jednym Bogu" nie było sprzeczne logicznie. Ot i wszystko.

Czyli dorabiamy znaczenie pojęciom tak by udowodnić pierwotną tezę?

Jeśli pojęcia nie pasują do doktryny TŚ tym gorzej dla pojęć?

I to trynitarianie zarzucaja unitarianom manipulacje?

Tak.

A co to ma wspólnego z manipulacją? Manipulacją jest działanie unitarian polegające np. na wmawianiu ludziom, że znaczenie pojęć jest jedno, stałe i określone (tj. spadło z nieba) - i NIE WOLNO go zmieniać. Oczywiście, owo "jedno, stałe i określone" znaczenie pojęć jest akurat takie, żeby pasowało unitarianom.

To już chory dogmatyzm.

Ciekawe co by powiedzieli trynitarianie gdyby ktoś tak przerabiał znaczenie pojęć by podważyć ich dogmaty.

Pojęcie np. Osoby praktycznie nie zmieniło sie od czasów greckich filozofów.

Problem w tym że trynitariani przyjmują znaczenie pojęć które im pasują a które im nie pasują to przerabiają.

Manipulacją jest przedstawianie tego w taki sposób i w rezultacie wywoływanie u odbiorców (którzy nie mają czasu ani chęci tego przemyśleć) negatywnych emocji. Tymczasem pojęcia nie spadają z nieba, tylko tworzymy je sami, tak, aby nam służyły. Jeśli źle nam służą, to je przerabiamy. Bóg jest święty - a nie pojęcia. Pojęcia to narzędzie. Można je przerabiać do woli i jest to oczywistość. Dla mnie np. pojęcie "Trójca Święta" jest brzydkie. Ale to uproszczenie, które było konieczne, by innym kulturom wytłumaczyć pewne treści pochodzące z doświadczenia. Ale nie będę się więcej produkował, bo ty i tak niczego nie zrozumiesz.

więc może "Bóg" też jest wytworzonym przez nam samych pojeciem aby nam służył tłumacząc sens bytu

Może cała religia to jeden wielki wymysł - zbiór zmyślonych pojęć

Oczywiście. I całego tego słowotwórstwa by nie było, gdyby nie ciągłe ataki na Kościół z zewnątrz, zmuszające go do ciągłego precyzowania, tłumaczenia, wyjaśniania itp. czegoś, co wzięło się po prostu z doświadczenia.

Uważam, że od ludzi, którzy twierdzą, że znaleźli prawdę należy uciekać. Natomiast z tymi, którzy stale szukają i wszystko kwestionują można prowadzić dialog. Pierwsi chcą byśmy po nich tylko powtarzali i zamykają nam usta swoim Bogiem, czy swoim zenem, czy swoim Jungiem, czy swoim Popperem, czy swoją astrologią, czy szamanizmem z Matto Grosso, natomiast drudzy otwierają drzwi w nieznane."

Wystarczy tak zdefiniować pojęcia "osoby" i "jednego Boga", by zdanie "trzy osoby w jednym Bogu" nie było sprzeczne logicznie. Ot i wszystko.

A tak ogólnie - co dla Ciebie jest ważniejsze prawda czy tradycja,

Właśnie w tym cały problem, to podstawa filozoficzna na której buduje się dalsze twierdzenia

Oczywiście, że "Bóg" jest wytworzonym przez nas w określonym celu pojęciem - podobnie jak wszystkie inne pojęcia.



Jeżeli pojęcia nie są wymyślane, to skąd się biorą?

Podstawa nigdy nie jest filozoficzna. Podstawą jest zawsze doświadczenie. Jak powiedział św. Tomasz: nie ma nic w umyśle, czego nie byłoby wcześniej w zmysłach ("zmysły" należy tu rozumieć szeroko).

Ludzie nadają słowom znaczenie by opisywać nimi rzeczywistość.
Ty postulujesz przeinaczanie tych słów (czyli redefiniowanie ich niezgodnie z rzeczywistością) by podpasować ich znaczenie do zmyślenia.

jeśli podstawowe pojęcia do opisania doktryny są zmyślone to i ta doktryna jest fałszywa.

pierwsze wymyślec sobie doktryne a potem naginać do niej pojęcia by zyskała pozory prawdziwości.

Czy zyska te pozory czy nie, czy takie działanie będzie skuteczne czy nie i tak nie zmienia to faktu jej fałszywości.

Więc kosmiczne redefinicje podstawowych pojęc nie mają nic wspólnego z doświadczeniem i obiektywną rzeczywistością,to tylko sztuczki mające na celu maskowanie kłamstwa.

Bóg stwarzając, objawiajac się i dając ludziom prawo sam jest twórca wielu pojęć których używamy, sam używa pewnego aparatu pojeciowego w którym występuja takie chociazby pojęcia jak: mądrośc, sprawiedliwość, miłość, obrzydliwość, grzech etc.

Nie można słów "redefiniować niezgodnie z rzeczywistością". Definicja to definicja - nie jest ani prawdziwa ani fałszywa, nie jest ani zgodna, ani niezgodna z rzeczywistością. Ona po prostu wskazuje na znaczenie słowa, nic więcej.

ostatni wpis był już jakiś czas temu, ale pomimo licznych wątków które pojawiły się w tej dyskusji chciałbym dodać jedynie jedno zdanie odnośnie doświadczenia.
Moim zdaniem jest dalece nieuprawnione mówienie iż Bóg w swojej istocie może zdobywać doświadczenie gdyż zakłada to iż Bóg jako taki nie jest bytem urzeczywistnionym ale ciągle się urzeczywistniającym.

Bóg nie może się zmieniać poprzez ani akt stworzenia ani proces uświęcania stworzenia. Bóg jest zawsze niezmienny, gdyż wszelka zmiana wskazywała by na kontradykcję między tym kim Bóg jest a tym kim Bóg musi być.