Kierujesz się dziwną logiką. Oczywiście że nie można uznać czegoś takiego. Jest to równie absurdalne, jak ogólniki z których nic nie wynika. Następnym razem nie sądź mnie, bo nie interesuje mnie "głaskanie" swoich.

Dramatyczny spadek zaufania do Kościoła
Obserwuję w Kościele, jak Pan Bóg wprowadza pewną cykliczność, okresowość. Uważam, że każdy okres w Kościele jest dobry i ma swój sens, Boży sens...

Pierwszy okres to tworzenie się Kościoła - Wieczernik - Zesłanie Ducha Św. - wyjście apostołów i głoszenie kerygmatu. Zakładanie gmin chrześcijańskich (dzisiaj odpowiednikiem jest parafia). W tym czasie Kościół prześladowany, krew męczenników jest posiewem wzrostu liczby chrześcijan. Św. Szczepan - nawrócenie się młodzieńca zwanego Szawłem, późniejszego św. Pawła. Wielka rola znaków wiary wśród ówczesnych chrześcijan. Nowi chcący włączyć się do wspólnoty (chcący przyjąć chrzest św.) musieli przeżyć okres wtajemniczenia zwany katechumenatem. Tak uformowani ludzie (ludzie wierzący to ludzie z charakterem) mogli oprzeć się politycznym naciskom władców i sytuacji moralnego rozprężenia (bardzo trafnie opisał ówczesną sytuację H.Sienkiewicz w "Quo Vadis, Domine?" .

Drugi okres to czas po edykcie mediolańskim (III,IV w.). Władcy polityczni otworzyli się na chrześcijaństwo, uznali oficjalnie chrześcijaństwo. Nastąpił masowy napływ ludzi do Kościoła i to do Kościoła w świecie w tym i w Europie. Katechumenat z racji masowości zaczął zanikać, co przyczyniło się w praktyce do obniżenia jakości chrześcijaństwa. Znaki wiary zaczęły budzić wątpliwości. Następowały powoli w Kościele takie zjawiska jak desakralizacja, dechrystianizacja i w końcu kryzys wiary głównie polegający na rozdźwięku między życiem a wyznawaną wiarą. Zjawiska te trwają do dnia dzisiejszego.

Trzeci okres (po Soborze Watykańskim II), w którym obecnie się znajdujemy. Jest to (w przeciwieństwie do poprzedniego), okres masowego wychodzenia ludzi z Kościoła. Przejawia się to dramatycznym spadkiem zaufania do Kościoła, zmniejszeniem świadomego udziału we wspólnotach (parafiach), wybieranie anonimowości zamiast wspólnoty, itp. Kościół będzie (jest) prześladowany jak w pierwszym okresie.

Będzie to trwało, w/g mnie, znowuż do pewnego czasu, aż Pan Bóg uzna, że musi interweniować...Chociaż takim znakiem czasu interwencji Bożej, był Sobór Watykański II podczas którego Duch Św. spowodował pewną refleksję odpowiedzialnych za Kościół (spowodował konieczność zainspirowania w Kościele tzw. "nowej ewangelizacji"). Znaczące zjawiska w Kościele dzieją się w czasie, w czasie mierzonym w/g miar, jednostek Bożych. I będzie tak, aż pozostaną w parafiach grupy świadomych chrześcijan, chrześcijan po przeżytym wtajemniczeniu chrześcijańskim. Stąd otwarcie się Kościoła (papieża, biskupów i świeckich) na powstawanie grup (wspólnot) w łonie parafii. Stąd w końcu nowy katechumenat (neokatechumenat) prowadzący do odkrywania na nowo wartości chrztu św. wśród dorosłych ludzi ochrzczonych w okresie niemowlęcym. Pan Bóg przygotowuje już Kościół na przyszły okres...

Stąd w/g mnie postępujący dramatyczny spadek zaufania do Kościoła, który będzie postępował aż do czasu, gdy Bóg powie dość...

Ale nie powinniśmy się bać o rozpad Kościoła, Jezus o Kościele powiedział przecież: "...a bramy piekielne nie przemogą go..."

Nie ma, gdyż odpowiada na Twoje wcześniejsze pytanie, na które odpowiedzi w treści sondy nie znalazłeś. To są moje prywatne spostrzeżenia.

Dlatego cierpliwie powtarzam:
Ludzie reagują spadkiem zaufania do kogoś(czegoś) o kim(czym) informacje w mediach pojawiają się w kontekście negatywnym. Jakie to informacje? Ano np zbliżone do zarzutów poruszanych w liście pana Wiśniewskiego. Inne silnie oddziaływające przykłady: temat pedofilii wśród księży, temat działań komisji majątkowej albo temat negatywnego nastawienia części hierarchii do WOŚP.
Te niewygodne, pojawiające się w mediach kwestie opinia publiczna(masa ludzka) "czuje". I w sposób adekwatny reaguje.
Oczywistym jest fakt że ankietowani nie są doskonale zorientowani w zakresie działań poszczególnych biskupów, zaś podstawą do wystawia cenzurki było to co ankietowani widzą, o czym słyszą, co czują i o czym rozmawiają.

Odpowiedzi na Twoje pytania w treści dyskutowanego artykułu nie ma. Podobnie jak wyżej wypowiedź moja opiera się na obserwacjach, informacjach z mediów, lekturze no i oczywiście własnym wyciąganiu wniosków. Ja Ci tylko uświadamiam na czym, z mojego punktu widzenia, polega relatywnie rosnąca uciążliwość wymogów stawianych przez naukę Kościoła. A piszę to z punktu widzenia konsumenta, doskonałego produktu naszych czasów nastawionego na zaspokajanie dóbr doczesnych. Dostosowanie się ludzi do życia w dzisiejszych czasach polega między innymi na ich rosnącym "konsumenctwie". Przykład? Porównaj sobie jak wyglądały studniówki dwadzieścia lat temu, a jak wyglądają dziś.

Bardzo dobrze, że mój przekaz dotarł do adresata pomimo iż zabrzmiał dziwnie. Moim zdaniem, ludzi(społeczeństwo) bardzo dzisiaj drażni rzecz następująca: Kościół(Duchowni) uważają się za monopolistów i jedyną "tubę głosu bożego". Dlaczego jest to takie denerwujące? Ano Bóg jest nieskończenie doskonały. Czego nie da się powiedzieć o tych mieniących się jego jedynym głosem na Ziemi.

W takim razie słówko "zaufanie" zastąp sobie określeniem "nastawienie pozytywne". Druga sprawa: ta ankieta to nie jest sąd nad Kościołem. Trzecia sprawa: nie wszyscy są zgodni. Nadal, o dziwo, 66% respondentów darzy KK zaufaniem z czego niemal jedna piąta, o zgrozo, w sposób zdecydowany. 29% ludzi jest nastawiona do KK negatywnie, z czego 11%, w tym ja, zdecydowanie negatywnie.

Czyli tak wg Twojej oceny za +/- ile lat?

Wyobrażasz sobie biskupów zachęcających 'letnich' katolików do złożenia aktu apostazji?
Ludzie sami z siebie rzadko podejmuja takie działania bo jest im to obojętne czy formalnie figurują w parafii czy nie.



I wyobrażasz sobie że Kościół w imię zmiany ilości w jakośc też będzie do tego namawiał?

Tego się nie da określić, zależy to od Pana Czasów tj. od Stwórcy - Boga w Trójcy Jedynego!

Zobacz ile czasu trwało masowe wchodzenie ludzi do Kościoła a teraz od Soboru Watykańskiego II (umownie) rozpoczął się proces masowego wychodzenia ludzi z Kościoła i trwa już ponad 40 lat co jest już zauważalne nawet przez tych, co analizują wszelkie statystyki ...

Zależeć to będzie od nas, od poszczególnych jednostek, jak będziemy odpowiadać jako chrześcijanie na znaki czasu, jak będziemy podchodzić do wartości płynących z sakramentu chrztu św. i czy podejmować będziemy proces wychowania wiary.

Jednym z wielu znaków czasu dających nadzieję, że Kościół trwać będzie w kształcie pierwotnym a życie chrześcijańskie wracać będzie do ludzi odkrywających wtajemniczenie chrześcijańskie jest Droga Neokatechumenalna. Droga traktowana na serio i z ewangelicznym radykalizmem a nie jako kółko wzajemnej adoracji lub jako odskocznia od problemów codziennego życia.

No to w końcu od kogo będzie to zależeć?

Tak jak napisałem: zależy to od Pana Czasów tj. od Boga w Trójcy Jedynego, Który zawsze ukazywać będzie właściwą drogę poszczególnym "jednostkom". A "jednostki" (ludzie) mają wolną wolę i rozum (są stworzone na obraz Boży) i będą wybierać...a czy dobrze wybiorą i kiedy, to już inna sprawa.

Nie miej mi tego za złe, ale bawi mnie bezesens Twoich wzniośle uduchowionych odpowiedzi. Pozwól, że się popastwię: Piszesz że dyskutowana kwestia (domniemany zwrot niepokornych wiernych ku łonu Kościoła) zależy od "Boga + epitety". Następnie z tego samego zdania dowiadujemy się, że owa zależność polega na wskazywaniu własciwej ścieżki. Mało tego, owo wskazywanie właściwej ścieżki ma charakter procesu ciągłego. Czyli pomimo tego, że "Bóg + epitety" wskazuje właściwą ścieżkę, ludzie wracają na łono Kościoła, albo nie.
No to ja się pytam: co w takim razie, wg drogi neokatechumentalnej, zależy od Boga? Cokolwiek w ogóle?

Nie pisałem o Kościele, ale o rodzicach. Dla chrztu niemowląt muszą zostać spełnione dwa warunki:
1. Spełnienie formalnych wymogów Kościoła
2. Wola rodziców aby ochrzcić dziecko

Bez woli rodziców nie będzie chrztów niemowląt. W przypadku letnich katolików ta wola jest słabsza, do tego słabsza jest presja letniego otoczenia, za to coraz trudniejsze (z powodu letniości otoczenia) staje się spełnienie wymogów formalnych (w szczególności dotyczących chrzestnych). Dlatego proces ograniczania chrztów niemowląt może nastąpić samoistnie (tzn. bez jakiś odgórnych działań Kościoła).

Czyli, jedyna nadzieja Kosciola w "Global warming".

Daj spokój, przy odpowiednim poziomie "dotacji" można zalatwic wszystkie wymogi formalne
A nawet letni katolicy zawsze będą chrzcić dzieci z tego samych powodów dla których obchodzą święta. I otoczenie nie musi wywierać presji. Wystarczy wyobrażona presja i ogólno społeczny "obciach" posiadania nieochrzczonego dziecka, nie mówiąc o wyobrażonych przyszłych problemach w szkole.
A nawet gdyby tego nie było, ochrzczenie dziecka to po prostu czynnośc automatyczna jak obchodzenie świąt. Z tego względu nawet ateiści obchodzą swięta a i chrzczą dzieci "na zapas".

Może, nigdy nie testowałem. Ale przy pewnym poziomie cen popyt też spada


Jeśli rodzice chcą chrzcić dzieci i spełniają wymogi formalne, to nie widzę powodów, dla których Kościół miałby tego zabraniać. Tak jak nie widzę powodów, aby namierzać ateistów obchodzących Święta i palić im choinki na stosach

O czyim spadku zaufania mówimy? Wiernych Kościoła, czy też ochrzczonych, których poza metryką nic z Kosciołem nie łączy? Bez tego rozróżnienia sondaż będzie mylący- bo jeśli to "zaufanie" nie przekłada się na praktykowanie wiary nie tylko od święta, to jest tylko pustym frazesem. Bardziej wiarygodne od sondaży są statystyki ucześzczających na niedzielną Eucharystię (tzw dominicantes) i tych, którzy przeżywają ją w pełni (communicantes). A z tym choć gorzej niż za czasów Jana Pawła II, nie jest tak źle:

2000 47.5 % dominicantes 19.4% communicantes
2008 40.4 15.3
2009 41.5 16.7

Nie wiem, czy oznaką kryzysu jest fakt, że polskich kapłanów i misjonarzy jest
na tyle wielu, że poza Polską posługują jeszcze w 94 krajach świata.
Na tle innych krajów europejskich można mówić u nas o rozkwicie wiary, a że jeszcze szybciej rozwija sie Kościół w Afryce, czy Azji chyba nie powinno nas martwić.

Mówimy o spadku zaufania społeczeństwa polskiego. O blisko 38 milionach Polaków. Wyobraź sobie, że również nieochrzczony jak i niewierny może do instytucji Kościoła katolickiego odczuwać zaufanie bądź jego brak.

Nie wiem czy zdajesz sobie sprawę do czego odnoszą się te procenty. Większość ludzi niestyty mylnie je interpretuje (specjalnie są tak podawane). A więc jak Tobie się wydaje, w 2009 roku dominikantes było 41,5% CZEGO? Tylko bez guglowania proszę!