Witam wszystkich. Jestem nowy na forum. Nie znalazłem nigdzie takiego problemu, jaki występuje w moim małżeństwie, więc zakładam nowy wątek.
Wraz z żoną mamy problem, który polega na tym, że nie możemy normalnie współżyć. Niestety ma ona zwężenie w pochwie, które powoduje, że seks jest bardzo dla niej bolesny.
Jesteśmy małżeństwem od 10 lat mamy dwoje dzieci (też poczętych w bólu).
Rozwiązaniem mogłaby być operacja. Ale nie chcemy jej (dla niej byłoby to ryzyko a chodziłoby tylko o komfort współżycia)
Jest natomiast pewna kwestia moralna. Współżyjemy w taki sposób, żeby unikać bólu - czyli pozapochwowo. Ktoś powie - ooo!!! antykoncepcja!! Dla jasności - seks jest tylko w czasie dni niepłodnych, chociaż ryzyko zapłodnienia jest prawie żadne. Nie chcę jednak wykorzystywać fizycznego defektu mojej żony do ułatwiania sobie życia seksualnego.
Myślę, że sytuacja jest bardzo nietypowa i zastanawiam się często jak ocenić ją moralnie.
Zaprzestanie współżycia nie służy nam (próbowaliśmy i tego). Powoduje oziębłość, jakiś sztuczny dystans, psuje relacje między nami. Uważam, że dla miłości nie możemy stronić od seksu nawet jeśli nie przebiega on tak, jak to po katolicku powinno wyglądać.
Jeśli macie jakieś zdanie na ten temat to proszę o wypowiedzi

myślę że wasza sytuacja jest bardzo szczególna i może jeszcze raz warto rozważyć za i przeciw zabiegu korekcyjnego? Większość tych zabiegów nie wiąże się z jakimś dużym ryzykiem..
Nie wydaje mi się absolutnie żeby to że współżyjecie tak aby jej nie bolało było niemoralne no co ty wrećz przeciwnie, jest to chyba jedyna możliwa opcja póki co.

Nie wiem na czym dokładnie polega ten defekt ale zabieg wykonać warto. Ryzyko? Macie dwoje dzieci, a skoro przewężenie jest poważne to znaczy, że były dwa cesarskie cięcia. To były dwie poważne operacje. operacja tego przewężenia może być znacznie prostszym zabiegiem. Może też warto znaleźć chrześcijańskiego psychologa, bo strach przed bólem w kontaktach z ukochaną osobą powoduje głębokie choć niewidoczne często urazy. Właściwie to nie znając sytuacji nic więcej nie potrafię ci powiedzieć. Jeśli jednak porody nie odbyły się metodą cesarskiego cięcia tylko naturalnie a żona dalej odczuwa ból wizyta u psychologa jest potrzebą chwili. Dyskusja w internecie jej nie zastąpi. Powodzenia

Czyli Twoja żona miała dwie cesarki? Bo jakby rodziła naturalnie, to myślę, że to przewężenie by się jakoś tam rozszerzyło, no i porody byłyby chyba dość trudne.
Czy nigdy żona nie pytała ginekologa o ten problem? Przecież to bardzo długo już trwa, nie da się na to zrobić zabiegu operacyjnego-korygującego? Dlaczego tak długo nie konsultujecie się z lekarzem w tej sprawie i się tak męczycie?

Co do seksu, to z mojego punktu widzenia nie robicie nic złego. Dla pewności warto się skonsultować z mądrym spowiednikiem lub napisz do ks. Józefa Pierzchalskiego, który prowadzi poniższą stronę, są tam różne listy od internautów i odpowiedzi na nie również (zamieszczane sa tylko niektóre), e-mail do Ks. Pierzchalskiego jest w zakładce KONTAKT, odpisuje w ciągu kilku dni. Podaję link:
http://pierzchalski.ecclesia.org.pl/ind ... 0&id=10-01

No jak, nikt jeszcze nie napisał że seks bez wytrysku w pochwie to grzech, że nawet specyficzna sytuacja tej pary nie usprawiedliwia grzesznego zachowania i że trzeba nieść swój krzyż ?

Dziękuję za odpowiedzi.
Rzeczywiście żona rodziła za pomocą cesarskich cięć. Źle to zniosła fizycznie (szczególnie drugi zabieg) stąd nasza niechęć do operacji. Defekt jest oczywiście stwierdzony ginekologicznie przez różnych lekarzy i z punktu widzenia medycznego wszystko jest jasne.
Dziękuję za kontakt do ks. Pierzchalskiego i pozdrawiam

może warto znieść zabieg pocierpieć parę dni i mieć wreszcie z głowy ...