szyszkownik Bóg nie stworzył piekła. Bóg stworzył ludzi i anioły i jednym i drugim dał wolną wolę i możliwość wyboru czy chcą z własnej woli być z Nim. Bóg nie chciał mieć bezwolnych maszynek, tylko przyjaciół. I pewnego dnia niektórzy spośród aniołów odrzucili Boga, a ponieważ byli potęzni, nieśmiertelni, o wiele doskonalsi niż ludzie- powstało piekło.
I tak jak pisze Alus, człowiek do końca ma wybór. Jeśli będzie do ostatniej chwili konsekwentnie odrzucał Boga, Bóg nie zbawi go wbrew jego woli.
Co do osób innej wiary, o tym już dyskutowaliśmy, wydaje mi się że Bóg w swoim miłosierdziu i sprawiedliwości nie odrzuci ich i da im szansę- ale czym innym jest być wyznawcą innej wiary a czym innym kpić z Boga i chrześcijaństwa. Co powiecie na Ghandiego który nie będąc chrześcijaninem umarł ze słowami "He Ram!" (O Boże!) , wierzył w Boga (niewątpliwie) i całe życie dązył do pokoju i zgody miedzy ludźmi?
Człowiek nie może być fałszywy, okrutny i nieznający umiaru, a jednocześnie twierdzący że ma Boga po swojej stronie. (Ghandi)
.... i absolutnie dla niego Bóg chrześcijan nie był tym czym Zeus albo Kali podobnie jak Bóg muzułmanów...
Jeżeli człowiek szczerze dązy do prawdy i pokoju, niezależnie od tego z jakiej kultury i religii się wywodzi i w jakiej się wychował, Bóg widzi jego duszę.

Odpadłe od prawdy i zwodnicze kacerstwo.

Księża takich opinii wydawać nie powinni - nikt nie powinien,
bo nikt nie zna serca człowieka - tylko sam Bóg,
ale jeśli rzeczywiście prof. Religia do końca swoich chwil nie przyjmował orędzia chrystusowego,
jeśli się nie nawrócił przed śmiercią, to jedyną sprawiedliwą karą dla niego,
zgodnie z Ewangelią Jezusa, powinno być wieczne potępienie z dala od oblicza Pańskiego.

Okazywanie szacunku dla innych religii, przekonań itd., jest jednym z oznak oświecenia. Budda np. sam będąc przywódcą ruchu religijnego, gdy odwiedzał jakieś miasta, zawsze z szacunkiem odnosił się do lokalnych wierzeń i nigdy nie wzywał do niszczenia świętych miejsc, czy wojen religijnych. To smutne, że niektórzy uważają że jak ktoś wierzy inaczej, lub nie wierzy to ma iść do piekła. Myślę, że tak nie jest. Bóg zna ludzkie serce i to jest najważniejsze, nie to jaki werset znajdziemy w Biblii, która jest pełna sprzeczności w pewnych sprawach. Z drugiej strony są ludzie niby wierzący, ale przepełnienie nienawiścią i złością. Tak napawdę da się zauważyć, że istnieją dwie grupy w którch istnieje brado skrajna, wojownicza postawa:
1. Ci którzy nabijają się z przekonań religijnych innych;
2. Ci którzy uważają przekonania innych i inne religie, niż tą której są wyznawcami za nieprawdziwe, bluźniercze czy demoniczne.

To dobrze, że na świecie jest tyle różnych religii. Ludzie różnych kultur na różne sposoby wyrażają swoje doświadczenie transcendencji. Nie jest tak, że jedna religia jest lepsza od drugiej. To czego się obawiam to podejścia totalitarnego, czyli unifikowania na siłę całego świata (jeden język, jedna religia, kultura itd.). To bardzo groźna utopia, która nie raz już zbierała tragiczne żniwo.

Jednak mogą:

Izajasz zaś rzekł do nich: Tak powiecie waszemu panu:
Tak mówi Pan: Nie bój się słów, które usłyszałeś, a którymi pachołcy króla asyryjskiego rzucali Mi bluźnierstwa.
Oto Ja spowoduję w nim takie usposobienie, że na wiadomość, którą usłyszy, wróci do swego kraju;
i sprawię, że w swoim kraju padnie od miecza.
(Izajasza 37:6-7)Można bluźnić bez posiadania świadomości, a mimo to będzie się za to ukaranym:

Ci zaś, jak nierozumne zwierzęta, przeznaczone z natury na schwytanie i zagładę,
wypowiadając bluźnierstwa na to, czego nie znają, podlegną właśnie takiej zagładzie jak one
(2 Piotra 2:12)

Ci zaś /temu/ bluźnią, czego nie znają;
co zaś w przyrodzony sposób spostrzegają jak bezrozumne zwierzęta, to obracają ku własnemu zepsuciu.
Biada im, bo poszli drogą Kaina i oszustwu Balaama za zapłatę się oddali, a w buncie Korego poginęli.
(Judy 10-11)

Gdy jednak niektórzy upierali się w niewierze, bluźniąc wobec ludu przeciw drodze,
odłączył się od nich i oddzielił uczniów, i rozprawiał codziennie w szkole Tyrannosa.
(Dzieje19:9)

Niewiara w Chrystusa jest bluźnierstwem przeciw drodze sprawiedliwości,
więc i przeciwko Chrystusowi, który jest drogą, prawdą i życiem (Jana 14:6).

Pod warunkiem, że nie zwątpili w posłannictwo Syna.Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; i kto nie zbiera ze Mną, rozprasza.
(Mateusza 12:30)

Jeśli więc przed kimś została otwarta propozycja przyłączenia się do Chrystusa, a on ją zignorował,
to będzie uznany za nieprzyjaciela Boga, za tego który rozprasza, za antychrysta:

Któż zaś jest kłamcą, jeśli nie ten, kto zaprzecza, że Jezus jest Mesjaszem?
Ten właśnie jest Antychrystem, który nie uznaje Ojca i Syna.
(1 Jana 2:22)
Człowiek ma kompetencje być posłusznym Bogu.
Kompetencje do potępiania ma Sędzia.


Pewne fragmenty pozwoliłem sobie przenieść do innego tematu:
viewtopic.php?f=27&t=25663&p=591808#p591808 - BÓG NIE JEST MIŁOŚCIĄ

Elbrus jak cię czytam, to mi ciebie żal. Z twoich postów da się wyczuć fanatyzm polegający na ślepym zapatrzebiu w pisma.
Oglądałeś kiedyś taką sztukę "Igraszki z diabłem"?
http://www.youtube.com/watch?v=Z0WyP6YV2NU
Jest tam ciekawie przedstawione piekło. A przede wszystkim jest tam postać pewnego "świętego" pustelnika, który wszystkich wysyła do piekła bo uważa że tak będzie sprawiedliwe zgodnie z pismami. W końcu sam... dalej już nie będę opowiadał, sztuka jest świetna

Ghandi był agnostykiem religijnym (a właściwie wierzył, że wszystkie religie pochodzą od Boga, który jednak nie jest tożsamy z "naszym"), skoro swojej autobiografii pisał:

"Więc jeżeli nie mogłem przyjąć chrześcijaństwa jako największej i idealnej religii, to tak samo nie mogę się przekonać do hinduizmu. ... Jakie jest znaczenie twierdzenia, że Wedy powstały za inspiracją Boga? Jeżeli tak było to dlaczego Biblia i Koran także nie miałyby powstać za jego przyczyną? Gdy chrześcijańscy przyjaciele próbowali mnie nawrócić, to to samo czynili moi muzułmańscy przyjaciele. Abdallah Sheth namawiał mnie do studiowania islamu i oczywiście zawsze miał coś do powiedzenia odnośnie jego piękna."

Powiedział również: "Jedynymi ludźmi na ziemi, którzy nie widzieli Chrystusa i jego nauk jako przekazu pokoju są chrześcijanie."

Na zapytanie czy jest hinduistą, odpowiedział: Tak, jestem, ale jestem także chrześcijaninem, muzułmaninem, buddystą i żydem.

Zapytaj dowolnego księdza katolickiego czy takie stanowisko jest dopuszczalne? Powie Ci, że nie.
Czyli kto ma rację Twoim zdaniem doktryna katolicka czy Gandhi? Jeśli wierzysz w takiego Boga, o którym mówił Gandhi, to na pewno nie jest to Bóg chrześcijański.

Czy to znaczy, że Kościół przez tyle wieków, oszukiwał ludzi, mówiąc co jest niezbędne do zbawienia, skoro Twoim zdaniem wystarczy "szczerze dążyć do prawdy i pokoju"?

Asparagus oczywiście że nie jest dopuszczalne dla katolika, to jasne. Nie o tym była dyskusja, ale o tym czy osoby innych wyznań mogą być zbawione. Ja wierzę, że mogą. Są i były miliony ludzi urodzonych i wychowanych w innych wyznaniach niż nasze. Dlatego napisałam że Bóg widzi duszę człowieka, widzi jego postępowanie w tych realiach, w tej kulturze i narodzie w jakim go stworzył. I to nie jest dyskusja o tym które religia jest prawdziwa (bo dla mnie prawidzwe jest chrzescijaństwo) tylko o tym czy osoba wyznająca inną religię a w życiu swoim dążąca do pokoju, dobra, zgody- słowem zostawiająca po sobie dobro- będzie potępiona. Przekonamy się wszyscy kiedyś jak to jest, ale może Bóg każdemu czlowiekowi daje w chwili śmierci tą ostatnią szasnę pójścia w stronę światła? Dałam przykład Ghandiego jako powszechnie znanej osoby która właśnie do pokoju dążyła, żyła w ascezie, poza chrześcijaństwem ale z szacunkiem zarówno do "przyjaciół chrześcijan jak i muzłmanów" (to też gdzies tam pisze), osoby która pozostawiła po sobie wiele dobra i wiele dała ludziom do myślenia. Myślę że taka postawa ma znaczenie z punktu widzenia zbawienia. Poza tym jak sam zauważasz, Ghandi wierzył w Boga. A że inaczej go widział niz my? Wychował się w calkowicie innej kulturze i religii, trudno żeby widział tak samo jak my.

A co z tymi, którzy pomimo wychowania i urodzenia zmienili katolicyzm na inną religię, albo zostali ateistami? Czy oni będą potępieni?



Ale nadal nie odpowiedziałaś czy Kościół był w błędzie twierdząc przez tyle wieków, co jest do zbawienia niezbędne? Skoro to Duch Św. udziela natchnienia Kościołowi, to dlaczego w poprzednich wiekach, papieże i teologowie katoliccy trwali w przekonaniu i nauczali (na co istnieją liczne dowody), że tylko wierząc w Boga tak jak to podaje Kościół, można być zbawionym?

nie wiem , przekonamy się- nikt z nas tego się nie dowie przed śmiercią. Ja napisałam tylko jakie są moje osobiste odczucia.

Wielu Hindusów zostaje chrześcijanami,
więc nie jest to niemożliwe, żeby przyjąć orędzie Kościoła Chrystusa przez osobę wychowaną w innej kulturze i religii.
Osoba, która nie przyjmuje Chrystusa takim jaki jest - odrzuca łaskę Boga.

A o to kolejny cytat z Gandhiego, w przededniu ataku na Wielką Brytanię: "Chciałbym, abyście odłożyli na bok bezużyteczną broń, po to by ocalić ludzkość. Zaprosicie Herr Hitlera i Signor Mussoliniego, aby wzięli sobie to co, potrzebują z waszych krajów, jeśli ci panowie zdecydują się okupować wasz kraj, ustąpicie im. Jeśli nie pozwolą wam wyjechać, możecie waszym mężczyznom, kobietom i dzieciom dać się zabić, ale odmówicie im przysięgi wierności i posłuszeństwa."

To dowodzi do jakich chorych wniosków może dojść człowiek, wierząc w "dobro i pokój"...
Warto przypomnieć również o tym, że surowe zasady praktykowane przez Gandhiego bardzo dramatycznie odbijały się na jego rodzinie.

Z hindusami to może nie jest wyrazisty przykład. Hinduizm jest bardzo telerancyjny względem wierzeń, jest to jakby nie była religia dharmiczna.
Natomiast ciekawiej będzie gdy weźniemy na "warsztat" (jeszcze nie na męki piekielne) muzułmanina. Otóż powiedzmy, że do jakiegoś pobożnego muzułmanina przybywają katoliccy misjonarze i mówią "Oto Bóg okazuje ci łaskę, bo nas do ciebie przysłał. Jeśli jej nie przyjmiesz i nie nawrócisz się na katolicyzm, będziesz potępiony". Można by powiedzieć, ze ktoś bojaźliwy, słysząc taką groźbę nawróci się na katolicyzm i dobra. Sęk w tym, że islam uważa się, tak samo jak katolicyzm, religię głoszącą prawdziwego Boga. Mało tego, islam jest bardzo restrykcyjny i za porzucenie islamu grozi nie tylko wiecznym potępieniem (podobnie jak katolicyzm grozi swoim wyznawcom), lecz również nakazuje karać śmiercią.
Tak więc nasz muzułmanin ma ciężki orzech do zgryzienia... Z jednej strony potępienie gdy nie przyjmie katolicyzmu, z drugiej też potępienie gdy odrzuci islam...

Dla Elbrusa sprawa jest prosta - powinien przyjąć katolicyzm. Problem polega na tym, że ów muzułmanin ma też pewnie niejednego takiego Elbrusa, który cytuje mu Koran i pokazuje wersety mówiąc, że będzie potępiony i zgładzony jeśli porzuci islam.

Czy to nie oznacza, że słusznie postępowali chrześcijanie w średniowieczu, którzy przy użyciu wszelkich środków, starali się nawracać niewiernych, a nie ci przedstawiciele Kościoła, którzy obecnie rozmydlają przesłanie Pisma?