Nikt mnie nie obroni?

Nie należy bronić i usprawiedliwiać popełniania grzechu.
Byłoby to wykroczeniem przeciwko miłości.

Z seksualnością jest jak z wolną wolą - pochodzi od Boga, ale niewłaściwie ukierunkowana może być bardzo zła.



Jeśli człowiek poczuje pragnienie stosunku z drugą osobą i świadomie w nim trwa, to nie znam bardziej jednoznacznego przykładu pożądliwego spojrzenia.

Jak powiedział Jezus: "Słyszeliście, że powiedziano: Nie cudzołóż! A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa." (Mt 5,27-28)

''Z seksualnością jest jak z wolną wolą - pochodzi od Boga, ale niewłaściwie ukierunkowana może być bardzo zła.''

Tak, tylko że to nie sama seksualność, która przejawia się np. w pragnieniach i wyobrażeniach, jest zła, ale jej ukierunkowanie. A to jest rzecz nie samego pragnienia seksualnego, tylko woli. Czyli zgadzam się z Tobą i nie zgadzam zarazem pod innym względem. Poza tym popadasz w sprzeczność: bo albo seksualność jest dobra albo niedobra.

Pisałem o spontanicznym pragnieniu stosunku, które (znając już trochę siebie) minęłoby i zanikło w tym ujmującym mnie zachwycie nad tą piękną Kobietą. Wcale nie uważam, że za każdym pragnieniem należy pójść. Lecz sądzę, że samo pragnienie seksualne nie jest jeszcze grzechem pożądliwości, tylko jest nim uprzedmiatawiające myślenie i takie traktowanie kobiety. A ja się Nią fascynowałem, afirmowałem Ją jako osobę, dostrzegałem w Niej wartość, a ponieważ płeć należy do istoty nas jako ludzi, towarzyszyła temu także fascynacja erotyczna.


Dziękuję za odnośnik:
http://www.odwyk.com/?p=episode&e=1503,
nie wysłuchałem w całości, ale (poza pewnymi niuansami) generalnie się nie zgadzam. Pornografia obsceniczna jest właśnie przykładem upodlenia i uprzedmiotowienia człowieka, jego poniżenia. Nie wiem skąd takie skojarzenie, że jestem za pornografią? Ale wypowiedź ta może być dobrą ilustracją mojego poglądu: jeśli ktoś ogląda pornol zupełnie beznamiętnie, bez żadnego pobudzenia - to nie ma grzechu? No nie, bo to nie jest rzecz samego podniecenia seksualnego. Moralizowanie uczuć seksualnych może okazać się niebezpieczna. Mój pogląd znajduje się na przeciwległym brzegu tej wypowiedzi.

Czy się obroniłem?

Nóż jest dobry czy zły?W jakim więc sensie odebrałeś to:
Jaki był powód ku temu, że chciałeś, ale tego nie zrobiłeś?
Co to znaczy, że miałeś pragnienie stosunku?

Jeśli uważasz to za naturalne, to po co Ci usprawiedliwienie?

Potwierdzenie ze strony osób trzecich oddaje pewności i wyśmienicie zagłusza /ewentualne/ wyrzuty sumienia.

''Jeśli uważasz to za naturalne, to po co Ci usprawiedliwienie?
Potwierdzenie ze strony osób trzecich oddaje pewności i wyśmienicie zagłusza /ewentualne/ wyrzuty sumienia''.

Nie chodzi o usprawiedliwianie się, lecz dociekanie prawdy, jak to jest z tym grzechem pożądliwości. To był apel skierowany do innych uczestników, bo nie sądzę, żebym był aż tak odosobniony w swoim poglądzie. Może wnieśli by do dyskucji coś nowego? Wielu ludzi młodych ma problemy z tym, czy spojrzenie na dziewczynę albo chłopca seksualnym okiem, to już grzech czy nie grzech? Jestem zbyt dumnym człowiekiem, by tak łatwo szukać usprawiedliwienia.

''Nóż jest dobry czy zły?''
To dobre pytanie. Ukazuje wieloznacznść słów ''dobry'', ''zły''. Tutaj chodzi nam raczej o dobro lub zło moralne.
Ja twierdzę, że zło moralne ''nie siedzi'' w samych emocjach czy wyobrażeniiach seksualnych. Z seksualnością jest podobnie jak ze zdolnością mówienia: sama zdolność jest czymś pozytywnym nawet jeśli bywa używana w nieetycznych celach.

''Jaki był powód ku temu, że chciałeś, ale tego nie zrobiłeś?
Co to znaczy, że miałeś pragnienie stosunku?''

Rzecz w tym, że nie chciałem, bo nie było takiej decyzji, postanowienai woli.
W moim opowiadaniu użyłem biernej strony czasownika, nadto wzmocniłem całą moją wypowiedź odpowiednim przymiotnikiem.