To porównanie jest niewłaściwe, poranne zachwianie równowagi jest związane ze zmianą pozycji ciała i wytłumaczalne. Reakcji ludzi na mszach o uzdrowienie nigdy nie widziałam. Swoją drogą, uczucia kiepsko poddają się kontroli świadomości.
Co do gargamela: mam poczucie, że idzie we właściwym kierunku, ale brakuje mu pewności siebie, że jest ulubieńcem Pana Boga.

viewtopic.php?f=46&t=7383&p=594425#p594425
Predestynacja?
Jeśli ktoś z twojej najbliższej rodziny trafiłby na wieki do piekła, to pewnie byś o nim zapomniała
czując radość z oglądania oblicza Stwórcy, tak?
Przecież ludzka miłość i pamięć o bliskich to zachcianka w porównaniu z tą doskonałą boską miłością.

Niedoskonały: doświadczyłam czegoś takiego na własnej skórze i nie mogę się z Tobą zgodzić (oczywiście nie mówię o przypadkach autosugestii, bo są ludzie, którzy z tego powodu przewracają się, a ze spoczynkiem w Duchu św. nie ma to nic wspólnego). Po pierwsze w moim przypadku miało to miejsca przede wszystkim na Adoracji. I nie było to zemdlenie, bo byłam w pełni świadoma tego, co się wokół mnie dzieje mimo zamkniętych oczu (słyszałam modlitwy księdza przed NS, ludzi wokół; czułam chłód kamiennej podłogi i to, że ktoś sprawdzał mi puls), z tym że nie mogłam się w ogóle podnieść,a jeśli próbowałam wstać natychmiast opadałam na posadzkę, jakby cała siła jaką miałam nagle się ulotniła. I wbrew temu, co tu kolega pisze, nie widziałam żadnych duchów, aniołów ani tym bardziej kosmitów - po prostu czułam pokój w sercu i ogromną miłość Bożą. Tak na marginesie, jestem w pełni zdrowa psychicznie i szczerze wątpię, żeby ktoś oddziaływał w jakikolwiek sposób na moje fale mózgowe. No chyba, że ksiądz proboszcz trzyma jakieś podejrzane urządzenie na chórze .

@ gargamel
Jeśli się sugerujesz filmami pochodzącymi ze strony, według której robienie sobie makijażu czy słuchanie np. popu jest uznawane za grzech śmiertelny, to nie ma się co dziwić, że nachodzą Cię kryzysy wiary.

Uważam że obie rzeczy są reakcją organizmu na bodźce dlatego też porównanie jest właściwe. A co ma trudność w kontroli świadomości do tego co cytujesz to nie wiem.

Czyli mamy już specyficzny moment który istotnie może wpływać na uczucia. Nie twierdzę że to musi być zemdlenie, napisałem wcześniej że to mogło być zaburzenie zmysłu równowagi. Widzisz, nie zrozumiałaś, nie napisałem że musiałaś coś widzieć ale przytoczyłem badania które wykazały że ludzki umysł jest tak potężny że np jest w stanie wywołać bardzo realistyczne obrazy które ludzie uważają później za prawdziwe. Akurat w Twoim przypadku nie miałaś żadnych wizji, jedynie zaburzenie stanu równowagi. Później piszesz... Widzisz, trochę to naciągasz. Powiedz co tak naprawdę czułaś? Ciepło w okolicy serca? Motylki w brzuchu? To są rzeczy które mogłaś czuć a że Ty je nazywasz "pokojem w sercu" i "ogromną miłością Bożą" to już jest Twój wymysł. Nigdzie nie powiedziałem że człowiek przeżywając jakieś zaburzenie funkcji mózgowych od razu musi być chory psychicznie. Tak samo jak nie napisałem że ktoś musiał oddziaływać na Twój mózg, bo to mogła być ogólna atmosfera, Twoje myśli w danym momencie, stan psychiczny w danym momencie itp czynniki. Swoją drogą zauważyłem że ludzie wierzący mają tendencje do twierdzenia że wszystko dzieje się za sprawą jakiejś istoty, czy to bóg czy człowiek. Jakby nie możliwe było oddziaływanie innych czynników na świat.
Na koniec dam Ci taki przykład. Odczuwasz jakiś dziwny, promieniujący ból w pewnej części ciała. Czy odrzucasz od razu wszystkie wyjaśnienia i zakładasz że to ingerencja boga czy może jednak idziesz do lekarza który o wiele lepiej wie co może być tego przyczyną ? Widzisz, to że Ty czegoś doświadczasz jeszcze nie znaczy że od razu wiesz co to jest i jak to wytłumaczyć

problem w tym,że głęboka wiara odrzuca odczucia,i kierowanie się nimi (chociaż stany pocieszenia występują)...natomiast,początkowa jest pełna odczuć i uczuć,i spełniających się modlitw...ja też miałam swoje" Spotkanie "z Jezusem,nie jeden raz..Jego stałą obecność wyczuwam w sobie..zwłaszcza gdy przychodzi mi z czymś "powalczyć"
To jest trudne do opisania,wiec przestałam już pewne rzeczy ,opisywać...a jednak dla kogoś kto zostanie w to pociągnięty,jest to oczywiste Boże działanie,no cóż nie są to cuda które mogą przekonać sceptyków,ale też wcale nie o to w tym chodzi ..Pan dotyka kogo chce,i kiedy chce...ale Jego dotknięcie jest mocne...mam nadzieję, ze On prędzej czy później zawoła do każdego z nas...mnie najbardziej cieszy nawrócenie ateistów ..sceptyków..niedowiarków..czy anglikanów (bo w takim środowisku akurat żyję)

A skąd, ja po prostu nie rozumiem po co ktoś tworzy takie filmy. Jakie ma intencje, bo moim zdaniem jest to słaby sposób głoszenia miłości bożej i nawracania na Chrześcijaństwo.

Ano, nie tylko może, ale wpływa.

Z błędnikiem też jest u mnie wszystko w porządku Trudno nie upaść, jeśli nie ma się żadnej władzy w nogach i rękach...

Przy spoczynku w Duchu św. raczej się nie ma żadnych wizji.
"Zaburzenia stanu równowagi" to występują przy zbyt dużym stężeniu procentów we krwi , tu bym to nazwała raczej "bezwładem".


Nic z tych rzeczy przez Ciebie wymienionych. Tego, co się czuje, nie da się po ludzku dosadnie określić. Pokój to pokój. Jakkolwiek bym to chciała zdefiniować, nie będzie to w całości odpowiadało temu, co się czuje. Miłość? Jeśli kochasz kogoś, to wiesz, co to miłość. Tylko to jest trochę taka miłość jak ta matki do dziecka.


Z reguły czekam aż samo przejdzie , no chyba, że już miałabym umrzeć z bólu, to idę do lekarza. I naprawdę nie sądzę wtedy, że mam np. stygmaty. Jeśli natomiast taki ból zdarzał mi się wcześniej, potrafię sama zdiagnozować, co mi jest i odpowiednio się sobą zająć.


Sęk w tym, że nie tylko ja czegoś takiego doświadczam, bo jest jednak trochę ludzi, którzy to przeżywają. Są księża (w tym np. egzorcyści), którzy tłumaczą, że Duch św. czasem działa w taki sposób.

[quote="Niedoskonały"]Skoro mówią że byli świadomi tego co się dzieje to nie zemdleli ale stracili siłe w nogach czy innych konczynach i się osunęli na ziemie, czyli zaszło jakieś zaburzenie zmyslu rownowagi co sie czasem zdarza, np jak sie rano obudzisz i bedziesz chcial szybko wstac to bedziesz mial takie zaburzenie. Zmierzam do tego ze to jak ludzie zareagowali bylo reakcja organizmu, czyli w moim mniemaniu mozg wyslal informacje do odpowiednich narzadow ze tak maja zareagowac. W tym momencie sie roznimy, bo ja wolalbym to przebadac i sprawdzic co sie w glowie takiego czlowieka dzieje w takiej chwili, a Ty jestes sklonny uwierzyc ze zadzialala jakas sila nadprzyrodzona.
Ależ i ja chętnie poznałbym wyniki rzetelnych badan naukowych, niezaleznie jakie by były. Nie ejst niezbędne mojej wierze widzieć jak ludzie osuwają się na ziemi pod wpływem modlitwy, tylko że ciągle pozostaje to wyszukiwanie przez Ciebie wszelkich innych powodów. Moja refleksja wychodzi o wiele dalej, w to możesz mi wierzyć. Ale są chwilę gdy nie szukam za daleko ale widzę coś i nie umiem tego opisać naturalnym przypadkiem. W kościele jest to samo powitrze co na dworze, atmosfera może być specyficxzna bo jest śpiew, muzyka, słowa które dotykają serca. To są czynniki które mają wpływ. Ale nie za bardzo widze możliwośc aby przykladoowa setka ludzi po podejściu do nich czlowieka, byla na tyle podatna na kilka słów, które słyszą przecież też co niedziele na Mszy, aby nagle upaść, kiedy przed chwilą stali twardo. Nie opisuje tu chyba żadnego ze znanych nam stanow typu omdlenie, czy cokolwiek innego. Są rzexzy na które patrząc nie mogę tak poprstu powiedzieć że to trzeba dokladnie zbadać, bo inaczej to tego nie bylo, albo tro było coś innego, lub że ludzie Ci tak po prostu upadli, choć różnili sie wszystkim bo i podatnością na bodzce, i masa ciala i stanem umysłu itd. Ostatecznie jeszcze bardziej ciekawym jest to co ludzie opisują przezywając taki stan. Nie wiem czy owe doznania powtarzają się w innych miejscach, choc warunki sa podobne np dyskoteka itd.

Ufff! Ulżyło mi
Nie jestem zwolenniczką teorii spiskowych, ale czasem się zastanawiam, czy takie filmy nie są robione właśnie po to, by ludzie się odwracali od chrześcijaństwa...

Chrześcijanie często sami sobie szkodzą, więc nic dziwnego, że nad takimi ewentualnościami się zastanawiasz.

To że czegoś nie da się określić/wyrazić słowami (bo nie każdy jest poetą),
nie oznacza, że ma naturę duchową.

Bóg Zapchajdziura to, zaiste, najpotężniejszy z bogów - całkowicie nieobalalny...

Pisałam to w kontekście emocji, które mogą towarzyszyć ludziom biorącym udział w takich mszach. Nad emocjami mamy słabą kontolę i możemy się 'dziwnie' zachowywać. Nie wykluczam jednak sytuacji, których nauka nie potrafi wyjaśnić...nagłe i trwałe uzdrowienia ze stanów terminalnych, lewitacja, nadnaturalna siła, mówienie językami, których nigdy się nie uczyło, wiedza o grzechach osób nieznanych danej osobie...trudno to podpiąć pod reakcje mózgu na bodźce. Naukowcy są bardziej pokorni i odpowiadają: nauka nie zna odpowiedzi...

Jak to dobrze, że są jeszcze pokorni ludzie na tym świecie, prawda?

naszymi emocjami On też fantastycznie kieruje

No cóż: mądrość idąca w parze z pokorą prowadzi człowieka we właściwym kierunku. Wszystkowiedząca pycha jest śmieszna. Tylko bardzo mądry człowiek powiada: wiem, że nic nie wiem. Osoba czepialska też dyskretnie ujawnia swe ograniczenia, ale wbrew swym zamierzeniom.