Wyrzucenie żalu i bólu na zewnątrz jest punktem wyjścia do ustawienia życia we właściwych ramach. Gdyby jeszcze możliwe byłoby uwierzenie Bogu, że jesteśmy dla niego ważni, potrzebni, bo ktoś inny oczekuje naszej pomocy... To odwrócenie postrzegania rzeczywistości. Opcja: świat jest nieprzyjazny, ludzie są obcy i tylko zajęci sobą pogrąża człowieka w samotności. Jesteśmy tak naprawdę szczęśliwi jak widzimy, że jesteśmy potrzebni innym. Wtedy nawet sparaliżowana osoba, modląc się w intencji innych czuje wewnętrzne spełnienie. Osoba zdrowa fizycznie musi sama szukać swej niszy. Urodziliśmy się w takiej, nie innej rodzinie, kraju czy czasach. Wszystko ma sens. Podesłano Ci Kamilu pewne propozycje , by wyjść z owego zaklętego 'ja'. I nigdy nie porównuj się z innymi ludźmi, wydawałoby się szczęśliwymi. Nie znasz ani ich serca, ani przyszłości. Każdy z nas ma swoją drogę. Z depresji naprawdę można wyjść. Dla tych, którzy zrezygnują z walki staje się śmiertelną chorobą. Kiedy miałam trudne chwile przed sobą zawsze uczepiałam się Boga i myślałam: no cóż, muszę podjąć się wykonania tego zadania. Jeśli postawiłeś je przede mną, znaczy, że potrafię i kombinowałam jak rozwiązać problem. A jeśli przegrałam? Widocznie zboczyłam ze swej ścieżki i to zadanie nie było przeznaczone dla mnie. Matka Teresa powtarzała, że Bóg zawsze daje narzędzia do wykonania zadań. Jeśli nie da, znaczy to, że to nie była twoja robota. Trzeba szukać dalej traktując porażkę jako lekcję życia. Po raz drugi nie popełnimy tego samego błędu. Głowa do góry! Szykuj siły Kamilu, by zamienić pesymizm w szansę na powodzenie. Z tego co wiem, nie należy jednak rezygnować w depresji z farmakologii.

Złota zasada: Wszystko więc,co byscie chcieli zeby wam ludzie zcynili i wy im czyńcie- Mt7
Niech nikt nie szuka własnego dobra, lecz dobra bliźniego- 1kor10
Więcej radosci jest z dawania niż brania- nie wiem, w którym to miejscu Biblii.
W psychologii Bożej nie ma opcji że jak mialeś do d dzieciństwo i twoje potrzeby pragnienia milosci i troski nie były zaspokajane, to tym samym nie możesz innym dawać, bo jestes pusty i zakompleksiony. W psychologii Bożej wszystko jest mozliwe, wystarczy otworzyc sie na Serce Boga i niemozliwe stanie się mozliwe, bo Bóg ma moc uleczyć najgłębsze rany czlowieka i wyprowadzić z najciemniejszej nory.

w książkach o planowaniu można znaleźć pytania typu:
gdybyś za jakiś konkretny czas przyszło ci umrzeć, co byś do tego czasu chciał zrobić?

z pewnością nie jest to wygodne pytanie dla osób, którzy myślą o śmierci.

jaki jest odpowiednik tego pytania dla chrześcijanina?

Nie wiem Aleksander czy Cie moja odpowiedz zadowoli ale spróbuję.
Ludzie chca koniecznie zostawic na ziemi po sobie jakis slad, ale to cel krótkowzroczny. nie zostales postawiony na tym swiecie po to, by o tobie pamietano, ale po to by przygotowac sie do zycia wiecznego.
Pewnego dnia staniemy przed Bogiem i On dokona przeglądu naszego zycia . na szczęscie Bóg chce bysmy ten egzamin zdali i dlatego z góry zadal nam pytania, z których bedziemy odpowiadac: - czy przyjąłeś to, co uzcynil dla ciebie Jezus i czy nauzcyłes sie Go kochać i ufac Mu a także co zrobiles ze swoim zyciem, ze zdolnosciami, relacjami itp? czy je odpowiednio madrze i dobrze wykozrystywaleś? czy tylko dla swoich egoistycznych celów

Jest to fundamentalne pytanie o cel życia dla chrześcijaniana. Żyj tak jakbyś mial umrzeć jutro...to pozwala na planowanie i ustawienie azymutu życia na cel ostateczny: a sądzeni będziemy z miłości...
Celem życia jest osiągnięcie zbawienia. Mam konkretne ograniczenia, talenty i marzenia (oby realne!). Wytyczono mi drogę (przyjazanie miłości) i postawiono drogowskazy, by nie zboczyć z drogi jako ostrzeżenia (Dekalog). Informacji o tym, jaką należy przyjąć postawę wobec zadań życiowych wskazuje 8 Błogosławieństw.
Całkiem proste, czyż nie?

Nie wiem czy wpadasz jeszcze na to forum, ale jeśli tak to chcę ci powiedzieć, że to co doświadczasz nie jest niczym zaskakującym. Doświadczasz tego, co my buddyści nazywamy pierwszą szlachetną prawdą. Twój problem polega na tym, że dostrzegasz pewną prawdę, ale nie wiesz co z nią zrobić. Chciałbyś być szczęśliwy i nie chcesz cierpieć. Tymczasem akurat tak się składa, że doświadczasz cierpienia i nie jesteś szczęśliwy. To rzeczywiście przykre, ale dzięki temu masz niepowtarzalną szansę odkryć co jest za tym wszystkim, czego doświadczasz. Jedyne co jest potrzebne to twoja odwaga aby żyć dalej i odkrywać inne aspekty, życia aniżeli te które wydają ci się, że mogłyby co przynieść szczęście (pójście z kimś na piwo, wygadanie się, uroda itd). Jeśli rozumiesz o czym piszę, to bardzo dobrze, to znaczy że masz wystarczająco uzdolnień aby wyzwolić się z własnej niewoli, z niewoli ja, z niewoli umysłu.
Jednak decyzja należy do Ciebie. Życzę powodzenia i obyś spełnił swoje najgłębsze aspiracje, obyś był szczęśliwy i zadowolny.

Być może wiem co mogłoby ci pomóc. Jeśli chcesz odezwij się na private - prześlę ci odpowiednie wskazówki.
Metta

jest trzecie wyjście (chyba najlepsze):

postaw sobie cel.

np. bycie milionerem czy coś innego. dąż do niego i w końcu osiągnij sukces. spodoba Ci się to uczucie. często właśnie nasze własne cele nadają sens naszemu życiu. często też ich osiągnięcie jest bardzo trudne i wymaga wysiłku i wytrwałości. jednak warto się tego podjąć. daje to motywację do życia, do działania. wiem, co piszę bo jestem w podobnym wieku (19).


co do kobiet to raczej tu nie ma co się przejmować. wystarczy odpowiednio do tego podejść i każda będzie Twoja. kluczowa tutaj jest psychika.

Spragniony: Psychika jest tu kluczem. To ona podpowiada złe rozwiązania. Problemem jest jej przestrojenie. Kiedy rozmawiam z ludźmi z depresją to oni powtarzają: tak, ale moje myśli mi podpowiadają, że nic nie jest warte życie i czas ze sobą skończyć. Jak zapytałam młodego chłopaka po gimnazjum (fobia+ depresja), dlaczego próbował popełnić samobójstwo to powiedział, że to była głupota i nigdy tego nie powtórzy. Nie minąl rok i powórzył. Nie wiedział dlaczego zjadł garść tabletek. On poczuł tylko przypływ samotności i zaczął płakać. Obudził się w szpitalu. Rodzice zdążyli wejść do jego pokoju.

nie wiem czy jeszcze czytasz co tu piszemy ale odezwij się....nie znam Cię ani nie widziałam ale napewno nie jesteś brzydki bo nie ma brzydkich ludzi, ja też mam kompleksy każdy ma ale inni ludzie widzą w w nas piękno. Ja też mam problemy ze sobą, do niedawna chodziłam do psychologa teraz już nie chodzę chociaż chciałabym , w domu też są kłótnie a teraz nawet poważniejsza i nie wiem jak to będzie, przez wiele lat nie mieszkaliśmy w tatą tylko w domu z mamą, babcią , ciocią w sumie to chyba od moich narodzin trwa budowa domu który stoi sobie od kilkanastu lat i dopiero teraz są pierwsze prace w nim wykonywane, rodzice tez pożyczają pieniądze bo się nie przelewa chociaz teraz jest lepiej...Uwierz mi że nie jesteś sam , mam problemy ze soba i jeszcze dzisiaj ryczałam ale wiesz co sie stało dzisiaj byłam u spowiedzi i czuje jakbym się narodziła.Odezwij się proszę, módl się i idź do spowiedzi świętej najlepiej tam gdzie są stałe konfesjonały szczerze wyznaj to , nawet gdyby Cię wszyscy ludzie opuścili to przyjmij Jezusa do serca i ofiaruj Mu to wszystko a będzie Ci lepiej, Bóg Cię kocha i my tez Cię kochamy zobacz ile osób do ciebie napisało , nie jesteś nam obojętny

BŁAGAM CIĘ PRZECZYTAJ TO !!!!!!!!!!!
http://www.fathersloveletter.com/Polish/FLL_Polish.pdf

i jeszcze jedno fajnie że interesuje Cię historia, ale radzę Ci nie zagłebiaj się ,,w Hitlera" keidyś oglądałam film o egzorcyzmach i ja naprzykład wole o nim nie myslec zbytnio od tego czasu, a lepiej pomódl się za wstawiennictwem św Michała Archanioła prosząc o opiekę i obronę przed złymi duchami i myślami

Czemu mam się nie zagłębiać w Hitlera skoro mnie to interesuje? Powinien być taki holokaust dla młodzieży dla tych ćpunów pijaków i degeneratów

To też są ludzie i mają szansę na powrót do żywych. Pan Bóg ustalił sąd nad człowiekiem dopiero po jego śmierci. Dopóki żyje ma mozliwość korzystania z Miłosierdzia.

Niektórzy ćpają, piją i degenerują się bo wychodzą z założenia: "Kto mi pomoże? To jest totalna pustka. Nic nie istnieje. Nie istnieje Bóg, nie istnieje miłość, nie istnieją porządni ludzie wszędzie są zawistni ludzie, które tylko żerują na cudzym nieszczęściu. Wszystko traci dla mnie wartość. Uczucia, ludzie, społeczeństwo. Nie ma ideałów, nie ma niczego, jest jedno wielkie dno. Nie ma dla mnie miłości, przyjaciele odchodzą, wrogowie tworzą się sami. Upada cały świat i dąży do samozniszczenia, a ja nie mogę nic z tym zrobić."

Zamiast się wzmacniać szukasz słabości w innych. Twoje zainteresowanei zakompleksionym psychopatą, któremu w życiu się nie udawało nie wróży nic dobrego. Skoro takie osoby Cię interesują, to nie dziwię się, czemu inni sie od Ciebie odsuwają.

Jesteś brzydki nie ze względu na urodę, ale upadek ducha.Egoistycznie patrzysz na świat który ma Ci przynieść szczęście. Spróbuj zrobić odwrotnie i sam innym okaż jakieś dobro, wtedy ktoś poczuje się szczęśliwym. Poza tym , że nie akceptujesz swojej urody to innych nieszczęść nie widzę. Jeżeli jesteś zdrowy, pełnosprawny to dziękuj Bogu za to co masz, a nie zrzędź jak stara baba.Nie obrażaj Pana Boga i nie czyń mu wyrzutów, że nie uczynił Cię pięknisiem. Pomysł o tych, którzy chcieli by mieć tylko takie problemy a jest ich większość ludzkości.Urodą życia nie okrasisz powiada ludowe porzekadło.Jak się patrzy na pięknych a wyzutych z moralności indywiduów, to nie ma czego im zazdrościć, bo uroda im szybko minie, a niemoralność może ich zgubić na wieki.