Jest to często zadawane pytanie. Za każdym razem po zaobserwowaniu jakiejkolwiek stałej tendencji w przyrodzie narzuca się nieodparte pytanie: "kto tę tendencję stworzył?". Automatyzm zadania takiego pytania jest przyrodzony człowiekowi, który usilnie stara się zawsze odnaleźć podstawę (przyczynę) wszystkich zdarzeń i stanów. Nie zawsze takie poszukiwanie ma sens. Przykład:
Budujemy trójkąt z liczb naturalnych:
__1
_1_1
1_2_1
Tak, że zawsze widełkowo dwie liczby ustawione wyżej dają własną sumę wpisywaną między sobą poniżej. Opisałem trójkąt Pascala.

Teraz właściwości niekoniecznie w sposób oczywisty wynikające przy analizowaniu efektów samego dodawania i techniki zapisu:
1. Kolejne poziomy (n) trójkąta to zawsze współczynniki dwumianu Newtona.
2. Liczba stojąca na miejscu k w wierszu n jest zawsze równa współczynnikowi dwumianowemu (k po n).
3. W drugim rzędzie różnice między sąsiednimi liczbami są kolejnymi liczbami naturalnymi (są to liczby trójkątne). Liczby trójkątne podają liczbę okręgów ułożonych w kształt trójkąta (1, 3, 6, 10, ...) - figura na płaszczyźnie.
4. W trzecim liczby piramidalne, podają liczbę kulek ułożonych czworościan foremny (1, 4, 10, 20, 35) - konstrukcja trójwymiarowa.
5. W czwartej liczbę kul w "czworościanie" w przestrzeni czterowymiarowej.
6. Uogólniając, w n-tym rzędzie bocznym znajdują się liczby n-komórkowe - przestrzenie n-wymiarowe (cały czas mamy do czynienia wyłącznie z wynikiem prostego sumowania liczb!).
7. Każdy element trójkąta zawiera liczbę różnych dróg, jakimi można do niego dotrzeć z wierzchołka poruszając się do sąsiednich elementów w lewo w dół oraz w prawo w dół - coś z probabilistyki.
8. Po usunięciu z trójkąta wszystkich liczb parzystych pozostałe liczby nieparzyste układają się w geometryczny wzór fraktalny trójkąta Sierpińskiego.
9. Sumy liczb w poziomych rzędach to kolejne potęgi liczby 2.
10. Biorąc co drugi wiersz zaczynając od wiersza drugiego (1_2_1) trójkąt pokazuje stosunki rozszczepień w przypadku cech determinowanych przez geny kumulatywne (wchodzimy w genetykę).

Aż narzuca się pytanie: kto stworzył prawidłowości tego jakże prostego trójkąta liczb, będącego wynikiem zwykłego dodawania? Odpowiedź brzmi - nikt! Jest to w zasadzie wyłącznie stała i zawsze istniejąca właściwość liczb i inaczej być nie może.
Podobnie jest z elementami rzeczywistości powstałymi w sposób nieco bardziej skomplikowany niż zwykłe dodawania. Można tu zaryzykować stwierdzenie: im bardziej skomplikowany sposób powstania jakiejś złożonej zależności, tym większe prawdopodobieństwo, że będzie ona legitymować się bardziej złożonymi właściwościami (i to niekoniecznie w sposób intuicyjny z niej wynikającymi, ot jak genetyka czy fraktal z trójkąta Pascala). I właściwości te nie będą posiadały żadnego twórcy. Są "po prostu" (jak widać po trójkącie Pascala, nie jest to takie "proste" ani intuicyjne) logicznym skutkiem samego faktu istnienia tej struktury. Stwierdzenie powyższe można więc (najprawdopodobniej - kto się odważy na stworzenie dowodu?) zastosować do takich elementów jak:
1. Prawa fizyki.
2. Prawa i zależności matematyczne.
3. Prawa chemiczne.
4. Prawa w biologii (jako pochodne praw chemicznych).
5. Właściwości pierwiastków chemicznych oraz cząstek elementarnych.
6. Właściwości przestrzeni.

Po takim postawieniu sprawy znika problem: "kto stworzył" to czy owo. Rozwiązanie problemu, choć nie jest trywialne, w zasadzie "siedziało" od początku w opisanych zależnościach, np. owego trójkąta. Logiczne wynikanie zjawisk z modeli staje się zauważalne a udowodnienie, że dane modele mogą mieć w "innej rzeczywistości" inne właściwości staje się praktycznie niemożliwe (a może jest chętny?).

Właściwości te wynikają z budowy materii i czasoprzestrzeni. To materia została " zaprzęgnięta" w prawa fizyki , a zależności o których Pan pisze wynikają z tych praw. Wszystko o czym Pan pisze wynika z właściwości materii i czasoprzestrzeni Dlatego na pytanie:


Ten kto stworzył materię i czasoprzestrzeń.


Jeśli ignoruje Pan rzeczywistość to niech się Pan nie dziwi że:

Czyli inaczej rzecz ujmując "Stworzyciel" nie miał innego wyjścia. Pewne elementy (w zasadzie podstawy) muszą być takie a nie inne i On ze swoimi omnipotencjami nie miał absolutnie nic do gadania, ewentualnie prócz ustalenia stałych fizycznych. Zależności sensu stricte matematyczne, fizyczne (oparte na matematyce) oraz chemiczne (pochodne fizyce kwantowej, a więc oparte na matematyce) pozostają poza Jego zasięgiem.

Proszę mi wymienić, jakie dane naukowe, wyniki eksperymentów oraz badań pominąłem.
Czekam na konkretną odpowiedź.

Właściwości i zależności matematyczne istnieją w czasoprzestrzeni, więc to nie prawda, że czasoprzestrzeń wynika z właściwości matematycznych bo te nie istnieją bez czasoprzestrzeni i materii .





Przypominam, że zadał Pan pytanie "kto?" Więc na tak postawione pytanie odpowiadam: ten kto stworzył materię i czasoprzestrzeń . Stworzyciel to Pana wniosek .


Pominął Pan tak jak już wcześniej pisałem materię i czasoprzestrzeń, czyli wszystko co można było pominąć . Założył Pan, że Pana wzór istnieje bez materii i czasoprzestrzeni dlatego na pytanie:" kto stworzył prawidłowości tego jakże prostego trójkąta liczb", odpowiedział Pan nikt. Jeśli pominiemy materię i czasoprzestrzeń Pana wniosek jest słuszny. Jednak wzór nie istnieje bez czasoprzestrzeni i materii. Wobec tego, na pytanie:" kto stworzył prawidłowości tego jakże prostego trójkąta liczb" odpowiedź brzmi : Ten kto stworzył materię i czasoprzestrzeń , zwaną "naszą rzeczywistością" , której znowu Pan raczy nie zauważać .

Jest to jedyny logiczny wniosek, bo kogoś kto stwarza nazywa się właśnie stwórcą/stworzycielem.

Błąd. Jest akurat odwrotnie. Można bez większych problemów opisać zależności dla przestrzeni 200-wymiarowej. Czy to oznacza, że istnieje w naszym uniwersum 200 wymiarów? Nie. No to idziemy dalej. Z podanego w pierwszym przykładzie trójkąta Pascala można zaprezentować szereg opisujący układ "przestrzenny" dla figur ułożonych z obiektów np. okrągłych w formie "trójkąta" w przestrzeni 400-wymiarowej (rząd 400-ny trójkąta Pascala). Czy oznacza to, że istnieje przestrzeń 400-wymiarowa oraz wszystkie pozostałe od 1 do nieskończoności? Proszę o odpowiedź.
Ogólnie - istnienie zależności nie determinuje istnienia przestrzeni, którą te zależności opisują. One (te zależności) i tak istnieją (i nie będą inne), gdyż są właściwościami liczb (czasami właściwościami "pociągniętymi" bardzo daleko w abstrakcję). Jak widać, hipotetyczny "stworzyciel" dowolnej przestrzeni jest już "zmuszony użyć" takich zależności, które opisują przestrzeń, którą dopiero zamierza stworzyć.
Podobnie jest z materią. Istnienie opisu, oczywiście teoretycznego poprawnego matematycznie, nie determinuje istnienia cząstki tak opisanej (patrz np. tachion). Ale "stworzenie" tej cząstki spowoduje, że od samego początku będzie ona miała takie a nie inne właściwości.
Inaczej - każdy "stworzyciel" czegokolwiek jest zmuszony do wykorzystania już istniejących prawideł i zależności tego, co dopiero ma zamiar stworzyć.

To była przenośnia. Jakbym zadał pytanie "kto" (z tego powodu to słowo jest w cudzysłowie) ściąga w dół kamienie rzucone do góry, to zacząłby Pan postulować istnienie "przyciągacza"?
No to proszę jeszcze inaczej: "Kto" miesza wodę z cukrem w garnku po podgrzaniu garnka? albo: "Kto" łączy atomy wodoru i tlenu podczas spalania wodoru w powietrzu?
Ciekawostka: powyższe dwa pytania są z tej samej grupy tematycznej (choć z o wiele niższego poziomu komplikacji), co pytanie: "Kto" zbudował pierwszą komórkę żywą?

Jeśli jest odwrotnie to niech Pan spróbuje opisać 200 wymiarów, nie znajdując się w czasoprzestrzeni i nie będąc materią . Niech Pan opisze choć 1 wymiar . Może Pan opisywać swoje 400 wymiarów oraz pisać różne bzdury tylko dlatego, że znajduje się Pan w czasoprzestrzeni, a sam jest materią. To co Pan opisuje to świat który Pana otacza. Inną sprawa jest czy opisuje Pan zgodnie ze stanem faktycznym czy też nie . Z tego co widać powyżej wnioskuję , że większość to bzdury które jak sam Pan zauważa nie istnieją. Zapewne dotyczy to również innych tematów .



Jeśli nie ma czasoprzestrzeni i materii to gdzie istnieją te zależności i czego dotyczą? W tym momencie istnieją one w Pana głowie i dotyczą , świata, który Pana otacza. Jeśli nie ma świata którego miałyby dotyczyć nie ma również zależności .



Oczywiście, że postuluje istnienie "przyciągacza", tym "przyciagaczem" jest siła grawitacji, która znowu wynika z właściwości materii i czasoprzestrzeni . Pan natomiast postuluje, że nie istnieje siła grawitacji czyli Pana "przyciągacz", a kamienie spadają same. Nie nie spadają same. Gdyby nie istniał owy "przyciagacz" jakim jest grawitacja kamienie rzucone do góry nie spadłyby .



Woda z cukrem również nie łączy się sama podobnie jak atomy wodoru i tlenu nie łączą się same . Za to odpowiedzialne są prawa fizyki , które wynikają z właściwości materii i czasoprzestrzeni.



Jeśli pominąć rzeczywistość czyli wpływ materii i czasoprzestrzeni można dojść do wniosku, że pierwsza komórka zbudowała się sama . Podobnie jak nieprawdą jest, że samochody biorą się same z salonów samochodowych jeśli pominiemy fabryki , a przecież wie Pan, że na fabrykach sprawa się nie kończy, potrzebna jest jeszcze materia i siły w tym wypadku ludzkie. Wiec teraz pan wie, że kamień sam nie spada, a komórki nie powstają same.

Proponuję uściślić kwestie językowe. Sformułowanie "coś powstało samo" można pojmować dwojako:
1. "Powstało samo" w rozumieniu: "całkowicie losowo".
2. "Powstało samo" w rozumieniu: "bez udziału świadomego wytwórcy".

Od teraz będziemy posługiwać się terminami: samodzielność w rozumieniu pierwszym oraz samodzielność w rozumieniu drugim. Takie rozróżnienie ułatwi dyskusję i wyeliminuje wszelkie nieporozumienia.

Ja, używając sformułowania "samodzielnie", rozumiem je wedle znaczenia drugiego. Oznacza to, że skoro stwierdzam, że kamień "sam" spada, to rozumiem, że nie potrzebuje żadnego świadomego czy inteligentnego "ściągacza". Jeżeli piszę, że komórka "sama powstaje", to rozumiem przez to, że nie brał w tym udziału żaden świadomy lub inteligentny "wytwórca", ale zjawiska, jakie miały miejsce były jak najbardziej zgodne z prawami ogólnymi (chemicznymi i/lub fizycznymi).
Czy teraz zostałem wystarczająco dokładnie zrozumiany?

Jeśli kamień rzucony spada sam w sensie ,


To również włączona pralka pierze sama gdyż nie potrzebuje żadnego świadomego czy inteligentnego "pracza". A więc wyciągając pranie z pralki rozumie Pan , że nie brał w tym udziału żaden świadomy lub inteligentny "pracz". Pomija Pan wszystko co jest związane z tym aby pralka była zdolna do prania , skupiając się jedynie na praniu. W sumie prawie wszystkie sprzęty agd mogą działać same oznacza to, że nie jest tu potrzebna żadna świadoma inteligencja.

Stwierdzenie powyższe można więc (najprawdopodobniej - kto się odważy na stworzenie dowodu?) zastosować do takich elementów jak:

-tostery
-lodówki
-samochody
-komputery itd

Pan sobie tak po prostu kpi, czy to emanacja Pańskiego poziomu intelektualnego?

Oto ścieżka dowodzenia obłędności tego przykładu:
1. Wskazano wyłącznie elementy będące dziełem rąk ludzkich (nie powstające w sposób naturalny) - brak analogii do świata żywego (patrz problem: "czy toster może mieć dzieci?").
2. Wskazano na czynności charakterystyczne wyłącznie dla cywilizowanej działalności człowieka - brak analogii dla zjawisk fizycznych bądź chemicznych obserwowanych w naturze.


P.S. Rozwijając problem: "czy toster może mieć dzieci?" - już bardziej rozgarnięte dwulatki zapewne potrafiłyby poprawnie odpowiedzieć na to pytanie sprowadzając problem do niebytu. Jednakże nie należy od wszystkich dorosłych wymagać posiadania zdrowego rozsądku na poziomie tak niesamowicie wysokim, jaki obserwujemy u rozgarniętych dwulatków. Byłoby to niesprawiedliwe względem słabiej obdarowanych przez naturę - wszak to nie wina tych osób...

Rutus, a nie przyszło Ci nigdy do głowy, że być może nasz umysł jest ograniczony i są pewnie zależności, których on nie jest w stanie odkryć, zrozumieć? Tak, jak np. dwuletnie dziecko nie potrafi myśleć abstrakcyjnie, co nie wyklucza istnienia abstrakcji wokół niego.

Jest wiele takich zależności. Stosuje się wtedy aparat matematyczny umożliwiający opis z użyciem narzędzi pojęciowych nienaturalnych dla człowieka, ale matematycznie poprawnych, np:
1. Liczby zespolone.
2. Rachunek tensorowy.
3. Matematyczny opis przestrzeni n-wymiarowych dla n>3.

Taki poziom abstrakcji (oraz wyższe, nam obecnie być może jeszcze nie znane) nie jest wykluczony, ale jego istnienie w żaden sposób nie kłóci się z zasadą racjonalnego opisu rzeczywistości.

Przykład jest analogiczny do Pana przykładu gdyż pomijając mechanizm działania i pochodzenia grawitacji, kamień spada sam, zarówno jak pomijając mechanizm działania i pochodzenia pralki , pralka pierze sama .


Jest to również zgodne z Pana słowami:


analogicznie:
skoro stwierdzam, że pralka pierze sama to rozumiem, że nie potrzebuje żadnego świadomego czy inteligentnego "pracza"

Nauka posługuje się twierdzeniami analitycznymi i syntetycznymi.
Pierwsze używa matematyka geometria i logika. Drugie nauki empiryczne.
Sądy analityczne opisują struktury które istnieją niezależnie od jakiejkolwiek rzeczywistości empirycznej. Przestrzeń i czas nie mają to nic do rzeczy - Seweryn nie ma racji. 200 wymiarowa przestrzeń ma właściwości niezależenie od tego czy ktokolwiek potrafiłby je sformułować. Twierdzenie pitagorasa jest prawdziwe niezależnie od tego czy Pitagoras je odkrył czy też nie, a nawet niezależnie od tego czy istniałby wszechświat (i jakakolwiek czasoprzestrzeń) w którym mógłby istnieć jakiś Pitagoras. Rutus twierdzi że jest prawdzie także niezależnie od woli Boga i Bóg nie może go zmienić, nawet gdyby chciał i gdyby oczywiście istniał.
Możemy sobie wyobrazić, ze matematycy odkrywają niezależnie istniejące światy matematyczne (coś w rodzaju świat idei platnońskich). Fizycy niektóre z tych odkryć stosują do opisu świata empirycznej a inne nie. Matematyczność przyrody jest też ciekawym problemem
Prawidłowości tego jakże prostego trójkąta liczb Rutusa po prostu istnieją. Inaczej rzecz się ma z prawami fizyki. One nie istnieją tak po prostu
Np. słynne erównasięemcekwadrat Można sobie bez sprzeczności wyobrazić wszechświat w którym stała C będzie miała inny wymiar albo zamiast kwadratu byłby sześcian albo 1,99 potęgi.
Taki wszechświat różniłby się od naszego ale nie możemy stwierdzić że nie mógłby istnieć.

Oto fragment opisu twierdzenia cytuje:

" w olbrzymich skalach kosmicznych to twierdzenie może być fałszywe w związku z krzywizną przestrzeni " koniec cytatu
http://pl.wikipedia.org/wiki/Twierdzenie_Pitagorasa

Oznacza to, że nawet sama przestrzeń ma wpływ na to twierdzenie . Jednak najważniejsze jest to że twierdzenie to wynika z właściwości wszechświata i jest takie a nie inne, ponieważ wszechświat jest taki a nie inny . Jeśli nie ma wszechświata nie ma również czynnika którego miałoby dotyczyć. Dlatego bez czasoprzestrzeni to twierdzenie nie istnieje , nie istnieją również wszystkie inne zależności i twierdzenia włącznie z trójkątem Pana Rutusa .