Bzdura. Nie umiesz wyciagac wnioskow z tego, co czytasz. Twierdzenie jest prawdziwe zawsze dla geometri euklidesowej. Twierdzenie Pitagorasa o trojkacie prostokatnym jest szczegolnym przypadkiem szerszego twierdzenia, ktore rozciaga sie takze na geometrie nieeuklidesowa. Dyskutujesz z madrym czlowiekiem (p. Rutusem) a poziom swojej wiedzy starasz sie dostosowac do chlopca z podstawowki.

Pan Seweryn stara się jak zwykle "udowodnić" swoją rację na przekór wszystkim możliwym danym empirycznym. To jego metoda, nikt nic na to nie poradzi. Zresztą już się przyzwyczaiłem.
Proszę poczytać, co pan Seweryn potrafi napisać o ewolucji - to wiele wyjaśnia.

Czytalem. Zalamac sie mozna.
W zasadzie dobra praktyka powinno byc, ze jesli sie nie ma wiedzy na jakis temat, to sie nie dyskutuje, tylko czyta, co inni pisza...

Aby uciąć dywagacje na poziomie "tosterów" i "pralek" uszczegółowię moją wcześniejszą wypowiedź:Będzie to kopia innej mojej wypowiedzi. Powtarzam ją, aby nikt nie mógł się wykręcić, że nie wiedział, bo innych wątków nie przegląda.

Kwestię "przyczyny powstania czegoś" (przedmiot lub zjawisko jest tu dowolne) można zanalizować na trzy sposoby:

1. Rzecz powstała bez udziału żadnych czynników, samoistnie, czyli przypadkowo - nie ma żadnej logicznej przyczyny (tzw. "samodziejstwo").
2. Rzecz powstała na drodze zdarzeń opisanych przez prawa rządzące rzeczywistością - ma przyczynę w prawach naturalnych.
3. Rzecz powstała w wyniku ingerencji czynnika świadomego - ma bezpośredniego lub pośredniego wytwórcę (vide toster).


Uwaga dodatkowa: Sformułowanie "samodziejstwo" jest często wykorzystywane przez kreacjonistów w celu wyśmiania bądź dyskredytacji rozumowania biegnącego torem objaśnienia przyczyn pojawienia się jakiegoś elementu na drodze zaistnienia przyczyn naturalnych (w rozumieniu punktu drugiego). Ta metoda również oparta jest na świadomym pomijaniu istnienia rozumowania opartego na treści punktu drugiego.

Widzę, że dopisuje Pan coraz to nowe warianty , oczywiście jeśli będzie Pan potrzebował może Pan dopisywać kolejne. Podoba mi się nazwa "samodziejstwo" i o tym chciałbym podyskutować z innymi w innym temacie. Tu kontynuuję zaczętą kwestię.

Zgadzam się z Panem , że "samodziejstwo" nie powinno być wykorzystywane dla objaśnienia przyczyn pojawienia się jakiegoś elementu na drodze przyczyn naturalnych , bo to faktycznie dotyczy punktu drugiego a nie pierwszego . Przyczyny naturalne to nie "samodziejstwo" tylko przyczyny naturalne jak sama nazwa wskazuje.
Chciałbym jednak zauważyć , że wszelkie przyczyny naturalne włącznie z prawa rządzącymi naszą rzeczywistością , powstały w momencie narodzenia wszechświata , więc twierdzenie jakoby wszechświat zaistniał z przyczyn naturalnych jest nieprawdziwe. Nieprawdziwe dlatego bo wszelkie przyczyny naturalne , prawa i zależności zrodziły się w powstającym wszechświecie, a nie odwrotnie . Nie możemy zakładać, że poza wszechświatem istniały jakieś przyczyny. Aby jakieś przyczyny mogły zrodzić wszechświat musiałyby istnieć przed nim, a jak Pan zapewne wie nie możemy mówić, że coś istniało przed powstaniem czasu . Ten prosty eksperyment myślowy dowodzi, że wszechświat nie powstał z przyczyn naturalnych.

Cieszę się, że dał się Pan wprowadzić w pułapkę tak łatwo. Proszę zauważyć, jak daleko nauka przesunęła już "bożka-zapchajdziurę". Jeszcze 400 lat temu bożek ten wypełniał prawie całą rzeczywistość - od piorunów do głębi Ziemi. Obecnie zepchnięty został do Ery Plancka - czyli pozostało mu się najwyżej 5,391×10^-44 s z ogólnego 13.9 mld lat.
Przyjmijmy na chwilę, że nauka nie wyjaśni już nic z zakresu zjawisk z Ery Plancka, wszak rozpracowała już ok. 1% całej dostępnej wiedzy, więc mała jest szansa, że w pozostałych 99% będzie cokolwiek użytecznego w tym temacie.
Co tu mamy? Mamy wiarę w "Boga miłosiernego" okrojoną do bezuczuciowego demiurga, który zastartował system i potem się wyniósł. Ustawił dane początkowe, zabutował system i zamknął laptopa... Do takich wniosków religijnych spycha wiarę nauka, jeśli tylko wiara stara się zanegować naukę.

O jakiej pułapce Pan mówi ? Jeśli o pułapce fałszu to chciałbym zauważyć że nietrudno go wskazać w Pańskich tezach . W powyższym poście również jest on zauważalny. Nie twierdzę, że robi Pan to celowo , prawdopodobnie to skutek pomijania istotnych elementów.

Twierdzi Pan, że obecnie Bóg zepchnięty został do Ery Plancka - czyli pozostało mu się najwyżej 5,391×10^-44 s. To nieprawda bo jeśli za te 5,391×10^-44 s odpowiedzialny jest Bóg to znaczy, że cała rzeczywistość którą Pan zgłębia i bada to również dzieło Boga . Tak samo jak w momencie zapłodnienia przekazywana jest informacja o całym osobniku danego gatunku , tak samo w momencie Ery Plancka zawarta była informacja o całym wszechświecie włącznie z zaistnieniem w nim człowieka. Tak więc jeśli spycha Pan Boga jedynie do Ery Plancka to tak jakby spychał Pan biologiczny proces powstawania człowieka jedynie do momentu zapłodnienia . A wie Pan,że to nie prawda bo zapłodnienie to tylko jeden z początkowych procesów . Tak samo jak Era Plancka to jeden z początkowych etapów powstawania wszechświata w tym również człowieka. Wszystkie etapy są od siebie zależne i wynikają jedne z drugich.

Bóg stworzył prawa a naukowcy je odkryli

http://stwarzanie.wordpress.com/2011/06 ... icy-zycia/

Owszem, masz rację, to matematyka wymusza takie a nie inne prawa fizyki, po prostu jest nadrzędna w stosunku do praw z których powstał nasz wszechświat a więc wszystko co istnieje, ale skąd u ciebie ta pewność albo raczej bezgraniczna wiara w to, że w Uniwersum nie istnieją 200-tu wymiarowe przestrzenie lub więcej? To że coś nie zaobserwowano wcale nie oznacza, że to coś nie istnieje. Zapominasz że jesteśmy „więźniami” przestrzeni trójwymiarowej i z tej perspektywy oglądamy (doświadczamy) rzeczywistość która nas determinuje a więc ogranicza do takiego a nie innego postrzegania świata. Jeśli istnieje uniwersum z n-tym wymiarem to i tak nie jesteś w stanie tego stwierdzić w sposób jednoznaczny (czy mam ci opowiedzieć historyjkę o płaszczakach?)

Generalnie jest bardzo śmieszne że jakaś częściowo owłosiona małpa, która ledwo co spadła z drzewa na zadupiu galaktyki i która buja się po swojej nędznej planetce mgnienie oka jej trwania, rości sobie prawo do twierdzenia że jej "matematyka" w okresie podobno 13,75 ± 0,11 miliarda lat trwającym wszechświecie jest wyznacznikiem czegokolwiek. To tak jakby bakteria egzystująca w okolicach nosa postanowiła określić prawa powodujące że czasami nadchodzi zagłada w postaci toniku na pryszcze. Albo jeszcze gorzej. Najpierw trzeba coś poznać w całości żeby móc się wypowiadać autorytatywnie. A my z naszego punktu widzenia nie wiemy nic i jesteśmy nędznym pyłkiem którego zasady maja wartość równą przemyśleniom pchły tworzącej zasady pchlej matematyki w piwnicy dziesięciopiętrowca.