całkowicie się pod tym podpisuję. Niestety w świadomości "teologicznej" Polaków cierpienie samo w sobie zostało niebezpiecznie wyniesione na piedestał.
Przydałoby się więcej zdrowego podejścia

Właśnie w tym się różnię poglądami od KK. Apostatą nie jestem. A moje pytania były pytaniami retorycznymi, miały skłonić do przemyśleń, nie powtarzania za innymi.

Wrastanie paznokci i cierpienie które się z tym wiąże może być spowodowane źle dobranym obuwiem. Ale widzę, że dla niektórych to oczywiste, że to przez grzech pierworodny zaczęliśmy chodzić w butach, w dodatku niedopasowanych.

Co powiesz o zwierzętach, czy one nie cierpią? Czy jeśli odczuwają cierpienie to jest ono też skutkiem grzechu pierworodnego? Może był jakiś psi Adam i Ewa o którym nie wspomniano w biblii?

I znajomości nauki KK - wystarczy sięgnąć po Katechizm KK 2279.

2279 Nawet jeśli śmierć jest uważana za nieuchronną, zwykłe zabiegi przysługujące osobie chorej nie mogą być w sposób uprawniony przerywane. Stosowanie środków przeciwbólowych, by ulżyć cierpieniom umierającego, nawet za cenę skrócenia jego życia, może być moralnie zgodne z ludzką godnością, jeżeli śmierć nie jest zamierzona ani jako cel, ani jako środek, lecz jedynie przewidywana i tolerowana jako nieunikniona. Opieka paliatywna stanowi pierwszorzędną postać bezinteresownej miłości. Z tego tytułu powinna być popierana.

Czyli cierpienie darem nie jest, można je uśmierzać nawet za cenę przyspieszenia przewidywanej smierci (czyli np. morfina w dużych dawkach). Bardzo zdrowe podejście.

Cierpienie może zostać przyjęte jako dar, ofiara lub zadośćuczynienie, decyduje o tym jedynie osoba cierpiąca.

I ty to wywnioskowałeś z KK 2279

Niektórym katolikom wydaje się, że pewne święte osoby powołane do cierpienia zastępczego są naszym odniesieniem w życiu. I takie jest życie. Sądzę, że każdy ma swoje powołanie i szukanie cierpienia jest nieuzasadnione. Wiele osób popełnia błędy, których efektem jest cierpienie (ich samych a także innych ludzi), potem zamiast przyjąć z pokorą skutki swej głupoty czy niewiedzy epatują cierpieniem czując się jak o. Pio. Inną sprawą jest niezawinione cierpienie. Możemy to przyjąć jako współcierpienie z Chrystusem. On też cierpiał niewinnie. Przyjęcie z godnością cierpienia niesie jednocześnie ulgę człowiekowi. Mamy bowiem wpisane w serca dobroć i chęć pomocy drugiemu człowiekowi. Rzeczywistej odpowiedzi jednak nie otrzymamy. Bóg ma prawo do swych tajemnic i prowadzenia człowieka najkrótszą drogą do zbawienia. I nic nam do tego.
Niektórzy ludzie mogliby nie cierpieć, ale cierpienie nadaje sens ich życiu. To cierpiętnicy, nie chcą cierpienia, ale nie uwolnią się od niego.

Ja mam tak, gdy sobie myślę, że ktoś miałby cierpieć to wolałbym siebie wybrać aby cierpieć, bo wiem jak to zniose, niż jakaś inna nie daj Boże wrażliwa osoba ;s Chociaż psychicznie łatwiej mnie złamać niż fizycznie na pewno ; / Jestem mięczak w zasadzie bo nawet czasem na filmie sie wzrusze ;d ahah wstyd. Ale cóż

Sytuacje graniczne weryfikują naszą odwagę czy tchórzostwo. A rozwiązywanie problemów, zmaganie się z przeciwnościami zaprawiają nas w boju. Jeśli zobaczysz topiącą się w rzece osobę a sam będziesz stał na brzegu w wyjściowym garniturze to przekonasz się się o stopniu swej odwagi. No, i oczywiście nie będzie nikogo w pobliżu.

Nie ... Katechizm nie neguje woli człowieka - skoro ktoś świadomie wybiera cierpienie, to już jego osobista sprawa.

Miałem pare sytuacji np. taki młodzik sie na rowerku przewalił, to same mi ręce do niego poszły aby mu pomóc, później sie zastanawiałem jak to zrobiłem, jak robot normalnie ;D odrazu : D Albo sąsiadce z zakupami, aż mi z ust wychodzi ' a może pani pomóc ? ' nie wiem jak to sie dzieje.

Jeszcze taka bardziej przykra sytuacja, gdy wchodziłęm do sklepu z mamą to wybiegł jakiś złodziejaszek, ta biedna kasjerka ledwo go tam trzymała żeby nie uciekł, ochroniarz wsiąkł, ludzie na przystanku tylko sie odwrócili i czekali na autobus, to było z 3 lata temu, byłęm w 6 klasie ale jednak czułem lęk, chciałem podejśc ale sie bałem, teraz wiem dlaczego - 12 latek miałby trzymać jakiegoś dziada, ten sie wkońcu wyrwał tej kasjerce i poszedł ... miał chleb ale mu wypadł haha ; ) spokojnie sobie szedł jakby nigdy nic ... teraz w swojej wizji strzeliłoby mu sie gonga i przede wszystkim opieprzyłbym tych ciemoków z przystanku ale tylko facetów, no bo wiadomo dziewczyna dużo nie pomoże . Jak myslisz, czego oni się bali? A może wstydzili się? Było tam z 20 ludzi i paru dorosłych facetów, dali by rade temu dziadowi na pewno ... ja nie moge.

PS. Przepraszam, teraz sobie przypomniałem, były 4 osoby, 3 kobiety ( w tym kasjerka ) i jeden dziadziuś po 60 na pewno . Wkurza mnie taka obojętność, bo gdyby to im ktoś coś kradł i każdy by to widział, no to prosze Was ... ; /

oj oj nie wolno skracać ;d CYTATÓW NIE WOLNO =DD

Widzę, że nastrój ci się poprawił, a sytuacja opanowana. Gratulacje.