I jak to sobie tłumaczysz?



Czyli jednak nie uwierzyłbyś zaufanej osobie, że widziała boga Zeusa! No i nijak tego sprawdzić nie możesz. IDENTYCZNIE jest z widzeniami innych bogów. Mam nadzieję, że to teraz rozumiesz.

Nie napisałem, że bym nie uwierzył, to Twoje słowa, tylko, że nie umiałbym tego ocenić w 100%.
W swoim życiu doświadczyłem obecności Jezusa i nie potrzebuję już szukać niczego innego.
Nikogo też nie chcę przekonać do tego, żeby mi wierzył. Padło wcześniej stwierdzenie, żeby pokazać, przyprowadzić Jezusa w celu zbadania. Tego zrobić nie mogę, mogę jedynie poświadczyć, że go widziałem.

Sęk w tym, że NIE MOŻESZ Z CAŁĄ PEWNOŚCIĄ STWIERDZIĆ, że widziałeś Jezusa, a nie że miałeś halucynacje. Oczywiście, nikt inny tym bardziej nie może tego stwierdzić. Można jedynie w to wierzyć. OBIEKTYWNIE tego NIE WIADOMO.

Oczywiście, że też trzeba mieć wiarę, lecz jak wytłumaczyć to, że ktoś z boku w tym samym momencie wyczytał z biblii to czego ja doświadczyłem?
Jedno mogę powiedzieć na pewno - tamte doświadczenie zmieniło mój światopogląd, choć wiem jak bardzo mi jeszcze brakuje. Życzę aby każdy poszukujący, a taki też kiedyś byłem doświadczył tego czego ja miałem zaszczyt.

Pozdrawiam.

Z Biblią jest trochę jak z horoskopami czy przepowiedniami. Jedne, drugie i trzecie są zazwyczaj tak ogólnikowe, że można je dopasować do niemal każdej sytuacji.

No chyba, że miałes wizję jak Jezus powiedział "Kto uwierzy i zostanie ochrzczony, będzie zbawiony, a kto nie uwierzy, zostanie potępiony", a ktoś z boku wyczytał Mk 16,15-16, to faktycznie byłoby to zastanawiające. Ale jeśli to było ogólne pitu-pitu, to po prostu dopasowaliście sobie intepretację do wizji i tyle.

Dz 7,55
"A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga. I rzekł: "Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga".

To wyczytał zakonnik, a ja dokładnie widziałem koło tronu Jezusa, który daje mi wyraźnie do zrozumienia, że jest ze mną. Uwierz mi, że to cudowne uczucie, którego sam nie potrafię wytłumaczyć do końca.

No jeśli miałeś widzenie Jezusa, a zakonnik pewnie wiedział, że doznajesz takich widzeń albo też było to w jakiś sposób zorganizowane (jakieś rekolekcje czy coś, gdzie rozmawialiście o Jezusie i tym, że może nawiedzać bardzo tego pragnących), to przeczytał jakiś fragment z wizją Jezusa i tyle. Co innego by było, gdybyś doznał wizji w autobusie, a spotkany za chwilę na przystanku zakonnik przeczytałby Ci taki właśnie fragment. Wtedy bym się zastanowił. A tak, to była zręczna manipulacja i psychosugestia.

No właśnie nie wiedział, gdyż powiedziałem mu o tym dopiero 2 tygodnie później. A jak to było dokładnie to długo by trza pisać co by wszystko powyjaśniać. Fajnie jest to, że we wszystkim starasz się znaleźć psychomanipulację, jakieś halucynacje czy inne rzeczy. Sęk w tym, że gdybyś znał tak ja tego zakonnika, to nigdy byś nie zarzucił mu takich rzeczy. Czy widzisz teraz, że nie ważne co czują czasami wierzący to i tak niektórzy wszystko podważą? Dlatego czasami jest bardzo ciężko rozmawiać rzeczowo. Człowiek i całe Jego otoczenie wie, że nie jest wariatem, na cały świat i wiarę patrzy trzeźwo, a ktoś kto go nie zna uważa za nienormalnego w jakimś tam stopniu.

Uważam po prostu, że większość takich "cudownych" sytuacji ma racjonalne wyjaśnienie. Tylko trzeba podrążyć. A wierzący mają tendencję do odnajdywania boskiej ingerencji w najdrobniejszych wydarzeniach (nie żebym twierdził, że Twój przypadek to akurat drobiazg). Śledziłem swego czasu pewne forum, gdzie ludzie narzekali na swój los, prosili o modlitwę i za jakiś czas coś w ich życiu się działo. Jeśli było to pozytywne, to oczywiście modlitwa została wysłuchana i była to reakcja z góry. Czyli "znak", "dowod" itd itp. Jeśli zaś sytuacja się pogorszyła, to to też był znak - "widać bóg tak chciał", "najwyraźniej taka była jego wola". COKOLWIEK by się nie zdarzyło, zawsze to było efektem boskiego działania. Przez myśl tym paniom (bo to panie celują w takich akcjach) nie przeszło, że to był zwyczajny przypadek. Tu ktoś dostał w końcu pracę po miesiącach poszukiwania, a tam zmarło krytycznie chore dziecko. A inne wyzdrowiało. Normalne. Statystyka. Probabilistyka. Po co tu mieszać istoty nadprzyrodzone? Nie pojmuję. Fascynuje mnie taki sposób "rozumowania".

Tutaj się po części z Tobą zgadzam, sam czasami na chłodno analizuję pewne rzeczy, które mi nie pasują , ale muszę też przyznać, że czasami zdarzają się sytuacje, których nie potrafię wyjaśnić . A tak się zastanawiam czy czasami nie za dużo jest tych przypadków?

Nie za dużo, wygranych w totolotku nigdy za wiele.

Oczywiście, że jest wiele rzeczy których wyjaśnić nie potrafimy. Ale czy zawsze wtedy trzeba przywoływać byty nadprzyrodzone jako sprawców? Tak trudno uwierzyć w przypadek?

Ludzie wierzący pytają podobnie. Jak można nie zauważać rzeczy oczywistych?
Punkt widzenia zawsze zależy od punktu siedzenia.

No ale jeśli wierzący dopuszcza, że za czymś co ja nazywam przypadkiem stoi jakiś bóg, to tworzy sobie kolejny problem - jaki to bóg i dlaczego tan a nie inny. Moje rozwiązanie jest prostsze.

Wierzący dopuszcza, gdyż tak jak pisaliśmy wcześniej nie wszystko jest w stanie racjonalnie wytłumaczyć. Skoro czegoś nie można wytłumaczyć to i nie można z całą pewnością odrzucić. A więc jeśli nie odrzucam to poszukuję i wtedy bardzo często można znaleźć właśnie Boga.