A na ten temat jest b ciekawe rozwinięcie (Formek1)w innym wątku:"jak to wyjaśnic"(Prawdy wiary).

Ciekawa jest logika wierzących. Wymordowanie dzieci z zdobytym mieście – ot nic nadzwyczajnego, nie ma się co oburzać, takie były prawa ówczesnej wojny. Zamordowanie dziecka na stole ofiarnym dla boga innego niż Jahwe – cóż za starszliwe barbarzyństwo, nie da się tego w żaden sposób usprawiiedliwić, cały naród powinien ponieść za to karę .

Z czego wywodzisz taką konkluzje??...dowiedź, że moje wypowiedzi mają taki sens.
Mam już szczerze dosyć "podpowiadania" co ja czuję, jak oceniam, co myślę.

O rany. Też nie chce mi się tłumaczyć pewnych rzeczy, więc:

Ciekawa jest logika wierzących*. Wymordowanie dzieci z zdobytym mieście – ot nic nadzwyczajnego, nie ma się co oburzać, takie były prawa ówczesnej wojny. Zamordowanie dziecka na stole ofiarnym dla boga innego niż Jahwe – cóż za starszliwe barbarzyństwo, nie da się tego w żaden sposób usprawiiedliwić, cały naród powinien ponieść za to karę .

*oprócz Alus, z której wypowiedzi wcale nie wynika, aby uważała ,że wymordowanie dzieci w zdobytym mieście było wynikiem praw ówczesnej wojny, a mordowanie dzieci na stole ofiarnym było straszliwym barbarzyństwem itd.

Może być?

Nie może być - dlatego przytoczyłam wypowiedzi - w nie oponuję, że wymordowanie mieszkańców zdobytych miast nie było okrutne, krwawe.
Ówczesne prawa wojny jak i praktyki kultu Azteków, Inków, były równie krwawe i okrutne.
A Ty pokrętnie, usilnie, chcesz dowieść, że twierdzę inaczej.

widzę że zmieniamy front
Dobrze, a w takim razie,po co jest ten medalik, gdy ktoś nosi go z wiarą?

Po co materia , skoro sakrament jest duchowym działaniem Boga?

wczesniej pisałam:"Medalik bez wiary do niczego ci się nie przyda"

Wygląda na to,że rzeczywiście zmieniacie front ale ja sobie cenię te szczerosc z Tw strony

J.w.

Po co obrączka, skoro dokonanu aktu sakramentalnego/cywilnego zawarcia małżeństwa?

Obrączka-to ozdoba ,symbol wierności- o ile się orientuję,nie jest konieczna do zawarcia małżeństwa.

Symbol wierności......medalik też jest symbolem wierności - napomnieniem wierności Bogu w uczciwym życiu, w modlitwie.
Noszenie medalika też nie jest konieczne.
Ja noszę od lat cudowny medalik - dla mnie podwójnie cudowny
Przeczytałam o objawieniach Katarzynie Laboure i zapragnęłam nosić taki medalik.
Jako że były to lata PRL przez długi czas nie mogłam nigdzie go znaleźć, aby sobie kupić.
Gdy już niemal zrezygnowałam, "cudownie" znalazłam ten medalik.
Pracowałam w ośrodku wczasowym, 16 lipca wyjechali wczasowicze.
Przechodziłam przez hol do recepcji i znalazłam medalik na podłodze w holu.
Prawdopodobnie komuś się oderwał.
W domu dopiero załapałam, ze 16 lipca to święto MB Szkaplerznej.

Że co, proszę? Że Matka Boska w swoje święto podarowała ci "cudownie" ten medalik, jak sama przyznajesz, odrywając go komuś z szyi? Hmmm, a może to był pomysł Szatana, żeby Ci podsunąć ten medalik? Może chciał zobaczyć, czy popełnisz grzech pychy i uznasz, że to Matka Boska specjalnie dla Ciebie uczyniła ten cud odbierając medalik komuś innemu czy też uznasz, że po prostu urwał się komuś i należało być uczciwym i poszukać właściciela? Poszukałaś? Pewnie lista gości była dostępna?

Mariel, czy ja szukam jakiegoś wyjaśnienia, czy cokolwiek wypieram ze świadomości? Przecież jeśli hostia za każdym razem wylatuje księdzu z ust i leci w powietrzu 20 cm po czym bezbłędnie wpada do ust M. Robin i w dodatku, jak pisze Liza, fakt ten jest udokumentowany, to przecież to musi być cud. To nie jest zgodne z prawami fizyki, więc prawa fizyki musiały być w tym momencie wstrzymane, specjalnie dla M. Robin - a to jest właśnie cud. Oczywiście, można się czepiać, że prawa fizyki jednak się nie zatrzymywały za każdym razem kiedy ksiądz podnosił hostię do ust M. Robin, że ktoś podkoloryzował, skłamał albo po prostu uległ złudzeniu. Ale po co? Przecież wiara w cuda jest taka piękna, nie burzmy tego. Mnie to przekonuje.
Nawiązując do postu Alus, do którego się odniosłem powyżej, wiara w cuda ma też, jak widać praktyczne zastosowanie. Jeśli znajdę na ulicy portfel to mogę zajrzeć do kalendarza, przekonać się, że dziś jest Świętego Bonifacego i wmówić sobie, że odniesienie go na policję byłoby grzeszne, bo Św. Bonifacy najpewniej mi go podarował. Jakież to życie z wiarą jest piękne!

Moje słowa o "niewierzących konsekwentnie wypierających ze swiadomosci mozliwosc zaistnienia cudu" tyczyły się przypadku Madelaine Guinot,którą podałam wczesniej jako przykład osoby niewierzącej cudownie uzdrowionej :)

Tak na marginesie,ja tez go noszę,choć nie tak długo jak Ty,Alus.
1szy raz sie z nim spotkalam,jak miałam jakies 8,9-dała mi go staruszka w kosciele po wieczornym różańcu.Był w odpustowym guście,po jakims czasie złota farba zaczeła brzydko odpryskiwać
Teraz,jako dorosła osoba,noszę go świadomie,choć nieraz "nie pasuje"do np.sylwestrowej kreacji,za nic go nie zamienię na trendy wisior..albo ,żeby być jeszcze bardziej na topie-odwrócony krzyż
Jest dla mnie ,jak i dla ciebie,symbolem wierności i przypomnieniem.

ZNALAZŁAM - Twoja konkluzja, że Maryja i "podarowała" mi, wynika z niechęci - nie będę zatem komentować.
Powtórzę jedynie słowa ks. M. Hellera - Bóg jest Panem przypadków.