Po prostu staramy się ustalic fakty (co przebiega z pewna, hmmmm, trudnością). Sama twierdziłaś, że Twoja sprawa jest nietypowa, więc różne pozorne drobiazgi maja znaczenie...
To kto sie podpisał elektronicznie? Proboszcz Twojej parafii chrztu?
Ten skan aktu apostazji mnie następnie szalenie zainteresował. Możesz przyblizyc, jak on niby miałby świadczyc o stanie wolnym Twojego partnera?

Mam jeszcze mnóstwo pytań, wybacz, zawodowe skrzywienie .

Mnie ciekawi jak wygląda sprawa dyspensy.
83. Prośba o dyspensę lub zezwolenie dotyczące małżeństwa mieszanego adresowana do ordynariusza miejsca jednej ze stron
W tym przypadku czy ma to być ordynariusz w Polsce czy w Norwegii?
Czy ksiądz w Norwegii mógł wystawić takie zaświadczenie bez wcześniejszego uzyskania dyspensy, czy najpierw jest zaświadczenie z Norwegii a później załatwiana sprawa dyspensy w Polsce?

Logiczne: najpierw należałoby stwierdzic, czy małżeństwo w ogóle może byc zawarte, a potem załatwiac sprawę tego, gdzie - n'est-c'e pas?

kacperek29 - rozmawialiśmy na ten temat i on nie ma nic przeciwko temu aby dzieci zostały ochrzczone i wychowane w tradycji katolickiej, co więcej jestem pewna, że w razie potrzeby będzie np. woził mnie i dzieci do kościoła, wiesz on nie neguje istnienia mojego Boga ani jego boskości, więc spokojnie będzie mnie wspierał w nauczaniu dzieci. Generalnie on wychodzi z założenia, że człowiek powinien wychowywać się w jakiejś religii, i że dopiero będąc dorosłym (od momentu "wyjścia z domu" w "dorosłe, samodzielne życie") może decydować o tym w co wierzy i jak.

BlankaA - mój partner ma obywatelstwo norweskie (zrzekł się polskiego) i zaświadczenie z tutejszego odpowiednika USC mówiące o stanie cywilnym. Ja mam z polskiego USC (to i świadectwo chrztu załatwiłam podczas ostatniego pobytu w Polsce). Co do mojego aktu chrztu, to mam papierowy oryginał, który zeskanowałam i podpisałam swoim podpisem cyfrowym, na dokumencie i na podpisie są moje dane i są zgodne ze sobą (imię i nazwisko, miejsce i data urodzenia, imiona rodziców). Pytaj, pytaj, tylko nie sugeruj niczego co mogłoby kogoś urazić

Ależ stan cywilny Twojego partnera nie ma zasadniczego znaczenia w kwestii ślubu kościelnego, to chyba wiesz. Ani obywatelstwo. Istotna jest jego sytuacja kanoniczna przecież...
Podobnie, jak istotna jest kwestia jego przynależności kościelnej. Ten "akt apostazji" (zaraz sobie powiemy, co on zawiera) oczywiście tez był po łacinie ?

Co do potwierdzania autentycznosci kopii dokumentu, to dośc osobliwa sytuacja, ze czyni to nie ten, kto go wytworzył (no chyba, że jest notariuszem...) .

To dośc elementarne rzeczy są, które księdza, nawet norweskiego , powinny zainteresowac...

BlankaA - gdyby mój partner był katolikiem i mieszkalibyśmy w Polsce nie byłoby problemu.
Ale mamy sytuację taką jaką mamy i liczyłam na to, że coś poradzicie.
Akt apostazji ma formę hmmm powiedzmy lakoniczną "Dnia tego i tego, Pan taki i taki zadeklarował wystąpienie z KRK, akt apostazji odnotowano w księdze chrztów, data, podpis i pieczęć".
Zresztą norweskiego księdza ten akt nawet nie zainteresował, stwierdził tylko, że mój partner nigdy nie był jego parafianinem. Zresztą zobacz statystyki:

Dla tutejszego księdza nie ma problemu z uznaniem autentyczności dokumentu (mojego aktu chrztu). Dokument jest mój, nie jego i ja podpisując go swoim podpisem cyfrowym, narażam się na ewentualne konsekwencje.

Blanka, cały czas sprawiasz wrażenie, jakbyś uważała, że key_ka... nie wiem, zmyśla? Jakiś zupełnie nieciekawy pomysł na wygłupy internetowe i w ogóle z niczyjej perspektywy nie jest zabawny. To może daj spokój?

Soul33 - chcesz powiedzieć, że zmyślam? Bo nie bardzo zrozumiałam twoją wypowiedź?

Poza tym nie mam nic przeciwko hmmm docinkom Blanki (nie wiem czy nicki się odmienia), dobrze czasami poczuć taki "polski smaczek". Zadając pytanie, liczyłam na jakąś konstruktywną odpowiedź, część użytkowników stanęła na wysokości zadania, część nie, w sumie nic nowego, tak jest chyba na każdym forum. Postanowiliśmy rozwiązać tą sprawę inaczej - postaramy się skontaktować z polskim księdzem w Oslo i być może on udzieli nam konkretnych informacji.

Dziękuję wszystkim za dobre chęci

Nie wiem, czy zmyśla . Na pewno wraz z rozwojem wątku podaje fakty i okoliczności, które pozostają ze sobą w sprzeczności, albo zasadniczo zmieniają oblicze problemu (jak kwestia tego, czy jej partner jest ochrzczony czy nie) - a zatem dośc trudno jej rzetelnie odpowiedziec, co powinno byc rezultatem tej dyskusji, prawda?

No i wątkodawczyni ignoruje rady konkretne, a podstawowe - że w sytuacji małżeństwa mieszanego (albo podobnego mieszanemu) konieczne jest wystaranie się o dyspensę od przeszkody, co do zasady za pośrednictwem własnego proboszcza, więc nie w Polsce. Zaś w tej sytuacji kwestia tego, gdzie się odbędzie ślub, jest naprawdę drugorzędna.

Generalnie mam obserwację taką: jak komu autentycznie zależy, żeby sie czegoś istotnego dla siebie dowiedziec, to podaje maksymalnie dużo szczegółow i korzysta z rad. A jak chce np. pouczyc katolikow, ze powinni byc bardziej otwarci na inne kultury, a w tym polskim zaścianku to już w ogóle - to problem jest w istocie pretekstem .
Mnie to bawi, więc sobie pozwalam czasem skorzystac z okazji do wzajemnego sie popouczania.

Bzdury. Nie widać takich intencji. Co najwyżej obronę lub tłumaczenie.