To wszystko jest. Doświadczane w całym spektrum widma, lecz uświadamiane sobie i odbierane zmysłowo w niecałym. Nieobiektywnym byłoby stwierdzenie, że jest coś czego nie doświadczamy, obiektywne jest stwierdzenie, że nie zdajemy sobie sprawy z wszystkiego. Tzw transcendencja to wymiar umysłowy wynikający z inwalidztwa zmysłowego człowieka, kieszeń zmyśleń. Takie jest moje zdanie.



Komuś się namnożyło o jeden byt transcendentny za dużo.

Grzmot:
Jak chcesz coś wiedzieć na dany temat to sięgaj do źródeł czytaj doktoraty i habilitacje, umawiaj się z profesorami jezdzij po świecie analizuj porównuj i nie badz ignorantem. Rozbieraj wszystko co poddajesz w watpliwosc na czesci pierwsze. Ale kiedy już przybędzie ci lat to dojrzejesz i będziesz mądrzejszy. Może nawet nagle odczujesz potrzebę modlitwy i wkońcu doświadczysz obecności i łaski Jezusa. Tego wszystkim życzę. A czytałeś może Fides et Ratio?

http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP ... tio_0.html

Bardzo ciekawe, tyle, że ja jakoś nie zauważyłem, abym ich sie domagał, zwłaszcza w ostatnim poście. Tak, zgadzam sie z Tobą - nie ma najmniejszych dowodów na istnienie Boga i tak jak Ty wątpię, że ktokolwiek je przedstawi a właściwie jestem pewien, że tak się nie stanie.
Mój post był jednak zupełnie o czymś innym.

A czy to nie jest pytanie o to czy mój Bóg rzeczywiście istnieje?
Czy podanie dowodów na prawdziwość mojej wiary nie jest adekwatne z dowodami na istnienie akurat mojego Boga?
To jak inaczej chciałbyś być przekonywany o prawdziwości takiej, czy innej wiary?Skoro Biblia jest dla Ciebie niewiarygodna, bo można ją różnie zinterpretować...chyba jesteś już dorosły, potrafisz sam stwierdzić, która z tych interpretacji jest prawdziwa, a która naciągana, czy nie?

MARIEL, skoro nie potrafisz uzasadnić dlaczego właśnie Twoja interpretacja jest wlaściwa to co stoi za tym, że Ty interpretujesz ją właśnie po katolicku a szym po "świadkojehowemu"? "Dorosłe" i głębokie przemyślenia? Zapoznanie się z argumentacją obu stron i bezstronnie wyrobiona opinia? Oczywiście, nie. Zwróć uwagę, że ludzie w 99% przypadków interpretują Biblię dokładnie tak, jak to im zaszczepiono w dzieciństwie. I wszyscy tak jak Ty nie potrafią uzasadnić w przekonujący sposób swojego punktu widzenia. Religia bowiem nie opiera się o żadne zdroworozsądkowe przesłanki a jednynie o wpajane od dzieciństwa przesądy z użyciem paskudnych socjotechnik i szantażu ("nie wierzysz to pójdziesz do piekła", "depczesz wiarę Ojców?", "Boga się wyrzekasz, który Cię kocha?!" itp.).
A Biblia jest dla mnie niewiarygodna, bo opowiada o rzeczach, które nie miały prawa się wydarzyć i nie ma żadnych przesłanek za tym, że się wydarzyły. Wasze spory z szym co znaczy ten cytat czy inny, to jak spory kogoś kto uważa za święte greckie mity i sprzecza się czy z takiego lub innego fragmentu mitów wynika, czy to Zeus czy Hefajstos ma większą władzę nad piorunami.

W moim domu nie czytano Pisma Sw.(niestety).W kościele, najpierw byłam zbyt niedojrzała, aby z ewangelii coś do mnie dotarło, a pózniej bardziej interesowali mnie przystojni ministranci, niż to, co lektor czyta..Tyle wyniosłam z dziecinstwa i wczesnej młodości w temacie Biblia..Więc, przestań , proszę wmawiać mi , że moja wiara to efekt kołysanej indoktrynacji.

Jeśli nie potrafię uzasadnić mojego sposobu widzenia, cóż, widocznie jestem kiepska w temacie...i stoję w jednym szeregu z wszystkimi ateistami, których uzasadnienia niewiary też WOGÓLE mnie nie przekonują.

Akurat Biblii nie czyta się w co najmniej 95% polskich katolickich domów, ale to nie świadczy o niczym. Jakoś, jak sama piszesz, chodziłaś do Kościoła a nie do Sali Królestwa ŚJ. A tego co lektor czyta w Kościele nie słucha pewnie połowa katolików a połowa z tych, którzy słuchają nie rozumie sensu. W ogóle większość polskich katolików jest przekonana, że podstawowym kryterium wiary jest pokazać przed sąsiadem, że jest się dobrym katolikiem. Indoktrynacja wiarą nie ma nic wspólnego z życiem zgodnie z wiarą.

Podstawowym zaś uzasadnieniem niewiary w Boga jest to, że nic nie dowodzi tego, żeby On istniał a juz tym bardziej, żeby istniał właśnie ten konkretny Bóg a kilka tuzinów pozostałych nie. Jeżeli to uzasadnienie Cię nie przekonuje to powinnaś wierzyć również we wszystkich innych Bogów a także w yeti, UFO i potwora z Loch Ness.

Kiedy św. Monika zapytała biskupa w jaki sposób ma doprowadzić do nawrócenia swego syna, Augustyna, dowiedziała się: więcej rozmawiaj z Bogiem o synu niż z synem o Bogu. Wiara jest intymną relacją z Bogiem i nie nadaje się do przekonywania innych o jej istnieniu.

Bardzo mądre spostrzeżenie, tylko, że ja wcale nie mam względem Atheist'a żadnych zbożnych celów , wiesz? Polemizuję jedynie z jego sądem o mojej wierze, jakoby była efektem indoktrynacji..Skoro sam przyznał, że 95% Polaków nie słucha tego co ksiądz w kościele mówi, a Biblii w polskich domach wogóle sie nie czyta(lub prawie wogóle) to gdzie ta indoktrynacja sie odbywa...no nie wiem, może uświadomi biedną, zmanipulowaną owcę

Atheist musi mieć rację, nawet jak jej nie ma to będzie udowadniał, że posiada wyłączność i tylko jego argumenty są racjonalne, ataki mogą być nawet ad personam...ktoś musi więc przestać...Ja pozwalam mu wierzyć, że jego argumenty są najwyższych lotów. Nie śmiem nawet się do nich zbliżyć.
Atheisto - Miszczu, mogiem tylko czytać Twe posty i wpadać w eufiriem.

Tak jak pisałem - czytanie Biblii czy rozumienie kazań nie ma nic wspólnego z indoktrynacją. Indoktrynacja polega na tym, że przekonuje się dzieci, że Bóg istnieje a wszelkie próby podważania tego twierdzenia są złe, grzeszne i zasługują na Bożą karę. Nie znam Twojej rodziny więc mogę tylko przypuszczać. Przypuszczam więc, że tak jak w 95% polskich katolickich rodzin niewyobrażalny jest np. taki dialog między, przyjmijmy nastolatką a rodzicami:
CÓRKA: Mamo, wydaje mi się, że Bóg nie istnieje.
MATKA: To ciekawe co mówisz, córciu. Czemu tak sądzisz?
C: Czytałam książkę, w której tak napisano i rozsądnie uzasadniono.
M: Być może masz rację, choć ja uważam inaczej. Sądzę, że Bóg istnieje, bo...
C: Nie przekonuje mnie to. Rownie dobrze można założyć, że to tylko ludzka fantazja.
M: Może masz rację, choć ja tak nie uważam. Masz jeszcze czas, żeby podjąć właściwą decyzję. Czy w takim razie będziesz chciała iść do bierzmowania?
C: Sądzę, że to nie ma sensu.
M: Rozumiem, ale zastanów się jeszcze.

Dialog przebiegałby raczej tak :

CÓRKA: Mamo, wydaje mi się, że Bóg nie istnieje.
MATKA: Co Ty mówisz?? Kto Cię tego nauczył?
C: Czytałam książkę, w której tak napisano i rozsądnie uzasadniono.
M: Jaką książkę?! Może Darwina? Jak śmiesz podważać naszą Wiarę na podstawie jakiejś książki?
C: Po prostu wydaje mi się, że wiara to bajki.
M: Boże, czego ja dożyłam! Moja córka ateistką!? Moja córka!! No, niech tylko ojciec się dowie!
C: Ale ja naprawdę...
M: Milcz! Boga byś się bała jak się rodziców nie boisz! Oddaj mi tę książkę! Zabraniam Ci tak mówić! Kiedykolwiek!

Uświadomiłem "biedną, zmanipulowaną owcę"?

"jasnowidz jaki cy cuś?"
Wyobraz sobie, ze podobny dialog mial miejsce w rok po moim bierzmowaniu, a ponieważ moja matka nie była praktykująca to obeszło sie "bez wrzasków".

Zwierzyłam sie z osobistych przeżyć publicznie tylko po to, żeby Ci uzmysłowić, że wiara w Jezusa może być świadomym wyborem dorosłego człowieka, a nie, jak probujesz mi wciskać-przejęciem wiary rodziców bez żadnej refleksji.

Ależ MARIEL, ja niczego nie próbuje Ci wciskać i wcale nie przeczę, że nie może być świadomym wyborem i że dialog nie może przebiegać jak ten pierwszy. Jednak prawdą jest, że pewnie w 95% jest inaczej. Zresztą to, że "odnalazłaś Jezusa" też jak sądzę wynikało z tego, że wcześniej jednak wychowywałaś się w środowisku katolików. Na ile był on świadomy co najwyżej Ty potrafisz ocenić. Nie chodzi o to bowiem, że dzieci przejmują wiarę, jak piszesz, "bez żadnej reflaksji", ale o to, że indoktrynacja wiarą prowadzi właśnie do refleksji takiej a nie innej.

Domagasz sie abysmy ci udowodnili, że Bóg istnieje. A czy ty nam możesz udowodnić, że nie? Strzelaj argumentami, które wydają ci się lub jesteś w 100% przekonany, że są prawdziwe. Argumentem jaki odemnie usłyszysz, że Jezus istnieje jest to, że ja Jezusa doświadczam bardzo często. I dopóki ktoś czegoś nie doświadczy to nie będzie wierzył, zwłaszcza jeśli jest uparty.

Ponowię pytanie:
Czy różnego rodzaju cuda jakie się działy zostały sfałszowane?
Czy ludzie, którzy zostali uzdrowieni sfałszowali to?
Czy zgodność mistyków na przestrzeni wieków co do biblii i nauczania Kościoła też?
Bóg dał ostateczną naukę 2000 lat temu i już się nie interesuje nami? Więc nie ma żadnych objawień mistyków?
Więc opętani są niezrównoważeni psychicznie?
Nie ma zła ani dobra?
Nie ma diabła i jego sług?
Czy Jezus nie był pierwszym egzorcystą?