A zatem bardzo zbliżony do podziału na prawicę i lewicę. Nie każdy prawicowiec musi być zaraz liberałem na wzrór UPRowski, ale na pewno nie może być socjalistą.

Proszę więc podać maksymalnie najprostszą definicję lewicy,
która będzie pasowała do poglądów każdego lewicowca.

Jeżeli uprościć problem tylko do sporu: gospodarka wolnorynkowa vs. gospodarka centralnie planowana, to zdecydowanie do prawicy możemy zaliczyć tylko tych, którzy są po stronie gospodarki rynkowej. Ale to jest dość szerokie pojęcie i nie musi wcale oznaczać libertarianizmu. Może to być i tzw. ordoliberalizm, zwłaszcza w kraju takim jak Polska, wciąż tkwiącym głęboko w socjalistycznym bagnie. Na pewno jednak za prawicę nie mogą uchodzić ci, którym marzy się pogłębianie tego bagna i rozbudowywanie socjalizmu, zamiast jego demontażu. Choćby nawet powolnego, stopniowego i nie tak rewolucyjnego jakby chciał JKM i jego partia.

To zależy, jak podejdziemy do problemu. Można ustalić konkretne definicje "odgórnie", a można starać się, aby jak najlepiej odpowiadały znaczeniom, jakie funkcjonują w społeczeństwie. I moim zdaniem "prawica" jest częściej utożsamiana właśnie z konserwatyzmem, a lewica z brakiem przywiązania do tradycji.


Nie mam takich ambicji Po prostu podoba mi się podejście wiecznego_studenta.

No i świetnie, raczej trudno powiedzieć, żeby socjalizm i gospodarka centralnie planowana były specjalnie konserwatywne.

Aczkolwiek, ta definicja poprzez "tradycję" jest po prostu nieostra. Na przykładzie definicji z Wikipedii:

Prawica - zwyczajowe określenie sił politycznych, które charakteryzuje szacunek dla tradycji, autorytetów, religii, istniejącej hierarchii społecznej oraz wstrzemięźliwość przy dokonywaniu zmian w systemie społeczno-gospodarczym i politycznym.

Przy odpowiedniej interpretacji możemy na podstawie tej definicji PZPR uznać za partię prawicową, bo przecież cechował się szacunek do tradycji (bolszewickiej), autorytetów (Marksa i Lenina), religii (mitologia rewoluyjna, "Historia WKPb"), istniejącej hierarchii społecznej (klasa robotnicza na górze, kułacy na dole) i wstrzemięźliwość przy dokonywaniu zmian (bo przecież PZPR chciał utrzymać istniejący ustrój, a nie go zmieniać).

Oba dla skrajnej prawicy uosobienie wszelkiego zła, zakała ludzkości.
Choć według ks. prof Guza głosowanie na SLD jest mniejszym grzechem
http://thot.nowyekran.pl/post/16287,grz ... diu-maryja

Posłużę się cytatem z linkowanego wcześniej postu wiecznego_studenta:

Rozróżnienie między prawicą i lewicą jest dzisiaj trudne głównie dlatego, że obydwie "formacje ideologiczne" z czasem uwikłały się w mnóstwo sprzeczności. W tej chwili samoświadomość np. u lewicowców sprowadza się do tego, że "myślenie lewicowe" utożsamia się po prostu z tym, co jest "słuszne" - natomiast wszystko to, co jest "niesłuszne", to prawica. Stąd np. opinie typu "jestem lewicowcem, więc sprzeciwiam się okradaniu biednych" - tak, jakby prawicowcy popierali okradanie biednych i to właśnie odróżniało ich od lewicy. Z drugiej strony taki Leszek Miller może dziś popierać wolny rynek i nadal nazywać się "lewicowcem", co dla niego oznacza jedynie tyle, że pewne obszary powinny być spod "władzy rynku" wyłączone (co przypomina trochę "cofanie się Boga" - część lewicowców uznała, że wolny rynek "wygrał" i dalsze bronienie socjalizmu nie ma sensu, zatem z lewicowością trzeba się trochę cofnąć). Z kolei po drugiej stronie jest podobnie - mam znajomych akapów, dla których Korwin-Mikke jest lewicowcem i etatystą, bo popiera istnienie państwa. Religia? Wśród liberałów ciągle trwa spór o to, czy chrześcijaństwo jest "lewicowe" czy "prawicowe" i nie ma szans na jego rozstrzygnięcie. I nie tylko wśród nich - betonowy lewicowiec, prof. Karol Modzelewski, powiedział niegdyś, że lewica bierze się z Ewangelii (co zresztą znowu można zinterpretować jako uzasadnienie ze wskazania na słuszność - lewica bierze się z Ewangelii, bo np. opowiada się za pomaganiem biednym, a, jak wiadomo, ci niedobrzy prawicowcy są przeciwni pomaganiu komukolwiek w czymkolwiek i tym się właśnie różnią od dobrych lewicowców). Można by na ten temat pisać długo.

Mnie się prawica kojarzy z największymi wojskowymi reżimami typu generała Franco w Hiszpanii, generała Pinocheta w Chile i z masowymi morderstwami ludności cywilnej w czasach ich dyktatur. Niewątpliwie dla mnie, brunatno - prawicowy był też faszyzm i hitleryzm.

Lewica, z kolei kojarzy mi się z hasłami typu chleb i dach nad głową dla każdego, czy w Polsce prąd elektryczny w każdym domu i Polska krajem bez analfabetyzmu, albo Polska krajem równych możliwości dla kobiet i mężczyzn.

Jednak gdy spojrzy się bliżej na współczesne państwa, w tym na państwo polskie widać wyraźnie, ze są one zazwyczaj rządzone mieszaniną doktryn prawicowych i lewicowych. Dlatego podział na lewicę i prawicę wydaje mi się zdecydowanie historyczny i anachroniczny.

Stop, wystarczy, dość, litości... nie pisz dalej.

Faktycznie, faszyzm jest kreowany jako prawica bardzo skutecznie. Ja jednak uważam, ze był tak samo lewicowy jak stalinizm i nie ja jedyny. To stalinowcy zaszczepili nam faszyzm jako prawicę, jako zło któremu przeciwstawił się dobry komunizm. Jak widac do dziś na wielu ta propaganda działa.

Mam inne kryteria lewicy i prawicy. dla mnie lewica to wszyscy którzy chcą kontrolować i zmieniać społeczeństwo odgórnie, którzy uważają, ze to prawo stanowi ludzi, a nie ludzie prawo. Lewica to wszyscy chcacy załatwić wszystko systemowo niczym nadopiekuńcza mamusia w imię miłości żerująca na swym dziecku i niszcząca mu życie. Dla mnie lewica to zniewolenie. Dla mnie obecnie w sejmie jest sama lewica.
Prawica, to uszanowanie wolności człowieka, to tworzenie warunków aby wziął odpowiedzialność za siebie samego, to rozumne macierzyństwo.

Jeżeli chodzi o struktury państwa, to wszelka centralizacja jest obecnie charakterystyczna dla lewicy, a autonomia regionalna, silne samorządy i decentralizacja sa charakterystyczne dla prawicy.

Irracjonalność tych podziałów manifestuje się w Polsce tym, że ponieważ w przestrzeni społecznej lewica jest "be", to wszystkie partie, które nie należą do SLD określają się jako prawicowe. No a jakie są każdy widzi. Czyli obowiązuje model w którym mówi się i deklaruje, że jesteśmy prawicowi, a w istocie realizuje programy (przeważnie mało spójne) lewicowe.

W Niemczech początku lat 30tych społeczeństwo powszechnie oczekiwało lewicowości w rządzeniu, bo panowała bieda a równocześnie wiedziało się o propagandowych sukcesach komunizmu w ZSRR.
Dlatego Hitler nazwał swoją partię "socjalistyczną" i wygrał demokratyczne wybory w 1933 roku przewagą sięgającą w niektórych miastach ponad 90%.

Wyborcy są mało świadomi i kierują się w wyborach etykietkami.
Mały kwiatek kiedyś kandydował w wyborach samorządowych lokalnych i spotykał się z mieszkańcami. Starsze panie, mające więcej czasu chętnie i żywo rozmawiały o wizjach małego kwiatka, i z aplauzem je akceptowały. Tylko jedna pani, tknięta przeczuciem, zapytała się w końcowej fazie, dramatycznym szeptem:
Proszę pana, tylko czy pan czasami nie jest lewica???
I kwiatek z wrodzoną sobie uczciwością, musiał głośno przyznać, że tak.

Chwała Bogu, który czuwał i kwiatek te wybory przegrał

odrobinę wysiłku umysłowego proszę

wg mnie najprościej tak - dwie osie
"x" (oś stosunek do tradycyjnych wartości, religii) : w prawo - prawica, w lewo - lewica
"y" (oś stosunek do gospodarki i polityki społecznej) : w górę - prawica, w dół lewica

mozliwe jest usadowienie swoich poglądów w dowolnym miejscu układu współrzędnych
mnie zawsze dziwiło, że prawicowość na osi "x" wiąże się prawie zawsze z prawicowoscią na osi "y"
a lewicowość na "x" z lewicowością na "y"

dla mnie naturalnym wyborem byłby wybór "x" prawica "y" lewica

encyklika laborem exercens ma dla mnie wydźwięk lewicowy (i nie wiem czemu nikt tego nie zauważa i o tym się nie mówi) a wybierając między dbaniem o pomnażanie dóbr (czemu niewątpliwie sprzyja liberalizm) a wrazliwością społeczną stawiałabym na to drugie

chociaż konflikt jest pozorny: jak nie będzie dóbr, nie będzie czym się dzielić
jak nie będzie wrażliwosci społecznej nie zrobi się właściwego użytku z wypracowanych dóbr
(dbanie o słabszych, dzielenie się z innymi)

więc rozsądni ludzie raczej prowadzą spór jest o to jak rozłożyć akcenty niż z pozycji dogmatycznych przekonują do wyboru którejś ze skrajności

Hitler nazwał swoją partię socjalistyczną ponieważ była partią socjalistyczną. Naprawdę, kwiatka wyobrażenia polityczne niech lepiej pozostaną w głowie kwiatka i nie przedostają się na zewnątrz

Dla mnie oczywiste jest, że Laborem Exercens, podobnie jak Solidarność, która była osnową dla Papieża do pisania tej encykliki, były lewicowe. Przecież to był związek zawodowy, a encyklika z miłością odnosiła się do pracy ludzkiej, a nie do kapitału, który z pracy ludzkiej żyje.
Nie wyobrażam sobie prawicowych związków zawodowych

Właśnie się potem bardzo zdziwiłem, gdy po jakimś czasie od powstania Solidarności, właściwie po 10 latach, gdy już znowu było wolno, objawili się jacyś faceci i zaczęli coś nadawać, że Solidarność jest prawicowa. To był dla mnie szok. Niemniej Polacy to łyknęli i potem ci faceci, w różnych konstelacjach stawali się premierami i ministrami rządów - z nazwy prawicowych.

Mały kwiatek podziwiał to wszystko z rozdziawioną buzią, aby nie powiedzieć, z ręką w nocniku

Witold, będę się starał, jednak nie ręczę za skutki