Witam, Witam!
Przyznaje ze bardzo trudno bylo przebrnac przez caly temat, niektore wypowiedzi byly bardzo ciezkie doprzebrniecia chociaz bardzo ciekawe.

Tylko chcialem dodac kilka reflekcji Kopernik, tak jak Galiluesz i Kartezjusz zreszta tez mieli katolickie wyksztalcenie. Np Galileusz i przed procesem i potem byl u jezuitow w Rzymie.
Papiez ma nieomylnosc w kwesti wiary i moralnosci jesli sie wypowiada eks katedra. Zgadzam ze to nie temat na ta strone i lepiej zalorzyc inna, ale tylko krotko odpowiedz kumplowi Kato - Pepsi, Kosciol nie potrzebowal wszystkich dogmatow od razu glosic, dopiero zbieral sie sobor czy papiez wykorzystywal dana mu przez Boga moc odtwierania i zamykania (Mt. 16,18). Ale robili to dopiero wtedy gdy pojawia sie za duzo osob ktore twierdzily cos innego.

A to ze wiele wiekow uplynelo zanim doszli do czegos to o czym swiadczy przepraszam, Ty odrazu zrozumiales ulamki, a przeciez tu chodzi o cos wiele glebszego, i przekraczajacego zdolnosci naszego umyslu.

Watek Judasza jest bardzo interesujacy, mozna tez dodac niezgodnosc ewangelii i dziel o tym kto zakupil pole garcarza, czy Judasz czy kaplani <za jego pieniadze. Bardzo interesujaca ksiazke o historycznosci meki Panskiej napisal Messori.

Ale wogole jego postac swiadczy o historycznosci bo czy nie bylo prosciec usunac tego, jak zreszta wielu heretykow chcialo od drugiego wieku. Bo to przeciez sam Chrystus go wybral i przeciez wiedzial ze go zdradzi, wiec isc za Bogiem ktory jest tak ograniczony ze wybiera swojego wroga.

Musze sie zmywac, ale konczac tylko chcialem dodac ze Pismo Swiete jest tez Slowem Bozym dla kazdego czlowieka i przez nie dzisiaj Pan Bog do mnie mowi, i nie chodzi tu o rozne interpretacje ale co dzisiaj moj Ojciec mi mowi, zreszta tak samo mozna traktowac caly lud izraelski i potem Kosciol.

Na koniec ostatnio odkryto w Aleksandrii kawalki ewangelii Mateusza po grecku z lat 90 pierwszego wieku, czyli po aramejsku byla juz wczesciaj.

Odnośnie pozornej sprzeczności dotyczącej zakupu pola garncarza:

"Wtedy Judasz, który Go wydał, widząc, że Go skazano, opamiętał się, zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom i starszym i rzekł: Zgrzeszyłem, wydawszy krew niewinną. Lecz oni odparli: Co nas to obchodzi? To twoje sprawa Rzuciwszy srebrniki ku przybytkowi, oddalił się, potem poszedł i powiesił się. Arcykapłani zaś wzięli srebrniki i orzekli: Nie wolno kłaść ich do skarbca świątyni, bo są zapłatą za krew. Po odbyciu narady kupili za nie Pole Garncarza, na grzebanie cudzoziemców. Dlatego pole to aż po dziś dzień nosi nazwę Pole Krwi." Mt 27, 3-8

"Za pieniądze, niegodziwie zdobyte, nabył ziemię i spadłszy głową na dół, pękł na pół i wypłynęły wszystkie jego wnętrzności. Rozniosło się to wśród wszystkich mieszkańców Jerozolimy, tak że nazwano ową rolę w ich języku Hakeldamach, to znaczy: Pole Krwi." Dz 1, 18-19

Obydwa fragmenty są zgodne co do sposobu użycia owych srebrników oraz co do nazwy nabytej za nie ziemi. Jednakże pojawia się pewna sprzeczność i pytanie: kto w końcu kupił to pole - przywódcy żydowscy (jak pisze Mateusz) czy też sam Judasz (jak czytamy w Dziejach Apostolskich) ?

Znany biblista Giuseppe Ricciotti tłumaczy to w następujący sposób:

"Dzieje Apostolskie zdają się przypisywać nabycie pola samemu Judaszowi, jak gdyby samobójstwo popełnił dopiero po dokonaniu zakupu. Chodzi tymczasem o pośredni i zwięzły sposób wyrażania się: nabycie jest przypisane o tyle Judaszowi, na ile on dostarczył członkom Sanhedrynu pieniędzy dla uskutecznienia go"

Rzeczywiście, kiedy czytamy ten fragment w oryginale (w języku greckim) zauważamy pewną różnicę. Występuje tam bowiem słowo, które oznacza raczej "bierne posiadanie" - możliwe zatem również dla zmarłego, aniżeli "kupowanie" - wyrażające osobistą inicjatywę i zaangażowanie.

Arcykapłani nie mogli przyjąć z powrotem tych srebrników, albowiem Prawo zabraniało Świątyni przyjmowania jako ofiary, zapłaty lub zwrotu pieniędzy pochodzących z podejrzanych lub niegodnych zysków: a za takie uchodziło między innymi wynagrodzenie dane po kryjomu uczniowi, by ten wydał swojego nauczyciela, skazując go w ten sposób na śmierć (stąd stwierdzenie, że była to "zapłata za krew")

Czytając powyższy fragment Ewangelii możemy zauważyć pewną nieścisłość: "Arcykapłani zaś wzięli srebrniki". Otóż w sensie dosłownym nie mogli ich "wziąć" gdyż jako "zapłata za krew" były nieczyste do tego stopnia, iż nie można ich było przyjąć nawet jako ofiarę dla Świątyni. Dotknięcie ich spowodowałoby ściągnięcie na siebie ciężkiej nieczystości, a uwolnienie od niej kosztowałoby wiele czasu i trudu. Na to, ze względu na zbliżające się Święto Paschy, nie mogli sobie pozwolić. Jednakże szkoda by było, aby te pieniądze pozostały na ziemi, narażone nie tylko na kradzież, lecz mogące również być przyczyną zgorszenia, a nawet "zbrukania" miejsca świętego.

Trzeba więc było znaleźć sposób nie tylko na pozbieranie ich, ale także, skoro jako "nieczyste" nie mogły być włożone do skarbca, wymyślić, na co można by było je przeznaczyć.

Jak czytamy - "Po odbyciu narady kupili za nie Pole Garncarza, na grzebanie cudzoziemców." Tak więc może to właściciel pola, garncarz (ci, którzy wykonywali ten zawód nie budzili zaufania i wielu uważało, że są w stanie "trwałej nieczystości") pozbierał "nieczyste" srebrniki, a za nie oddał swoją ziemię, którą przeznaczono na "rzecz" równie nieczystą, jaką było miejsce grzebania zmarłych.

A ponieważ pieniądze te nie były już własnością Świątyni i nie mogły tam wrócić, co więcej, żaden z kapłanów zarządzających funduszami (ani żaden inny bogobojny Żyd) nie mógł ich sobie przywłaszczyć - należały one nieodwołalnie do Judasza czy tego chciał czy nie. Dlatego to właśnie w jego imieniu (nawet jeżeli w tym czasie już popełnił samobójstwo albo został uznany za zaginionego) musiał być na piśmie lub ustnie zawarty kontrakt z właścicielem pola. Tak więc nie tylko pieniądze były "jego", ale również to on stał się niejako "właścicielem" nabytej ziemi.

Pisałem o tym tutaj: http://www.wiara.pl/tematcaly.php?curr_ ... 1077709696

Pozdrawiam

Czemu ten temat sie tak nagle urwal, czy juz wyjaslismy wszystko, czy tez nikt inni nie dostrzega wiecej "sprzecznosci" czy innego przedstawienia faktow, np wskrzeszenie Lazarza opisuje tylko Sw Jan, dlaczego imie slugi pozbawionego ucha jest tylko u Sw Jana? Czemy inni ewangelisci o tym nie pisali?

Witam!
Ską pisarz/pisarze Biblii mieli informację o powstaniu Wszechświata? Ich przy tym nie było!

Pozdrawiam! J. W.

Całe Pismo Święte jest napisane pod natchnieniem Ducha Świętego.

Co do powstania wszechświata - pierwsza część Księgi Rodzaju to spisane podania, przekazy, opowieści krążące w tamtych czasach po świecie, oczywiście zredagowane zgodnie z wiarą w jednego Boga.

Witam
Pozwoliłam sobie odkurzyć ten temat, żeby nie tworzyć nowych bytów..
Przejrzałam przy tym całą "Biblie" na forum i nie znalazłam odpowiedzi.. a rzecz mówi o pewnej intrygującej mnie sprzeczności..

W Księdze Wyjścia (Wj 16,33-34) padają takie słowa:
"Mojżesz rzekł do Aarona: Weź naczynie i napełnij je omerem manny i złóż ją przed Panem, aby przechować ją dla waszych pokoleń. Aaron położył je przed Świadectwem aby przechować - jak to Pan nakazał Mojżeszowi"

w przypisie (BT V) do wyróżnionego fragment tekstu znajdujemy:
"określenie tablic z dziesięciorgiem przykazań"

i wszystko byłoby pięknie gdyby nie to, że Przymierze na Synaju było trochę później..
już pomijam, że w tekście jest w rozdziale 20.. bo wiadomo, że chronologia nie była "najmocniejszą stroną" autorów biblijnych.. ale z całości opisywanych zdarzeń wynika (?) że przepiórki i manna były przed Synajem..
a w takim razie, skąd takie słowa..?

Podejrzewam, że wynika to ze splotu różnych tradycji zawartych w tej księdze.. i tego, że (od tyłu patrząc) skoro manna była przechowywana wraz z tablicami przymierza, to musiała się tam jakoś znaleźć.. a skoro się znalazła, to Aaron ją tam położył.. a to że ją położył przed tablicami, których jeszcze nie było.. to już nikomu nie przeszkadzało

Będę wdzięczna za odpowiedź, rozjaśnienie wątpliwości ew. utwierdzenie w słuszności domysłów - ale proszę osoby, które jakoś w biblistyce siedzą a nie o spekulacje dowolne..

nie siedzę jakoś w biblistyce ale ten fragment był trochę omówiony podczas konkursu biblijnego:
http://biblia.wiara.pl/doc/422543.ODPOWIEDZI/16#1 - pytanie 71

Wszystkie Ewangelie czymś się różnią i mimo że z początku wydaje się ,że mówią o tym samym to różnice jednak są. Dzięki czemu możemy dowiedzieć się więcej na temat nauczania Chrystusa.

Ksiega Rodzaju nie mówi o powstaniu Wszechświata. Pierwszy werset enigmatycznie wpomina że na poczatku Bóg stworzył niebiosa i ziemię. Dalej pisze już o dziele stwórczym na już istniejącej Ziemi.

Księga Wyjścia.
Mojżesz otrzymuje Dekalog.
Mamy rozdział 20 gdzie w wersecie 13 napisano: "Nie będziesz zabijał"
Mojżesz schodzi z góry i stwierdza, że Izraelici sprzeniewierzył się Bogu
(32.07) itd.
Tłucze tablice 32.19
I następuje tragiczny werset 27:
"I rzekł do nich: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Każdy z was niech przypasze miecz
do boku. Przejdźcie tam i z powrotem od jednej bramy w obozie do drugiej i
zabijajcie: kto swego brata, kto swego przyjaciela, kto swego krewnego"

Zwracam uwagę na słowa: TAK MÓWI PAN, BÓG IZRAELA .... ZABIJAJCIE
Ledwo co Bóg dał nakaz wypisany na tablicach: Nie będziesz zabijał

wstrząs

Czym jest to zabijanie "odstępców" jak nie tym czym dzisiaj raczą nas
ortodoksyjni Mahometanie.
Nazywamy ich terrorystami itd

wróćmy do Biblii.

Czy to był przypadek odosobniony?
Nie Izrael idzie i zdobywa przestrzeń dla siebie rżnąc, mordując i grabiąc
tamtejsze plemiona!
Joz 11.6nn, Powt 9.3, Amosa 2.3

Jest Dekalog ale jakoś nie obowiązuje w stosunku do tych plemion.
Znów mi coś to przypomina...

Coś jest nie tak z moją głową?

Nie odróżniasz zabójstwa (morderstwa) od wykonania wyroku śmierci.
Czy w krajach w których takie wyroki się wykonuje powinno się zabijać katów za to, że wykonywali wyrok sądu kierującego się w swoim orzeczeniu obowiązującym prawem?

Temat "wyniszczania" ludów palestyńskich był poruszany na 1. i 2. karcie tego tematu - odsyłam.

Dzięki Elko
do pytan tamtego Konkursu jeszcze nie dotarlam.. a juz widze, ze to byl blad (nie tylko po pyt.71)
no ale coz.. forum przeczytane, to czas w koncu sie zlapac i za tamto

Pozdrowka

Nie mów: Pan sprawił, że zgrzeszyłem, czego On nienawidzi, tego On nie będzie czynił. Nie mów: On mnie w błąd wprowadził, albowiem On nie potrzebuje grzesznika. Pan nienawidzi wszystkiego, co wstrętne, i nie pozwala, by ci, którzy się Go boją, mieli z tym styczność.
On na początku stworzył człowieka i zostawił go własnej mocy rozstrzygania.
Jeżeli zechcesz, zachowasz przykazania: a dochować wierności jest Jego upodobaniem.
Położył przed tobą ogień i wodę, co zechcesz, po to wyciągniesz rękę.
(Syracha 15:11-16)
Kto doznaje pokusy, niech nie mówi, że Bóg go kusi. Bóg bowiem ani nie podlega pokusie ku złemu, ani też nikogo nie kusi.
To własna pożądliwość wystawia każdego na pokusę i nęci..
(Jakuba 1:13-14)

Ostatnimi (podsumowującymi?) słowami Modlitwy Pańskiej są:
i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie ale nas zachowaj od złego!

Pytania:
1.Dlaczego mamy się modlić do Boga, żeby nas zachował od złego
Oto diabeł ma niektórych spośród was wtrącić do więzienia, abyście próbie zostali poddani, a znosić będziecie ucisk przez dziesięć dni.
(Ap 2:10)
skoro czytamy coś takiego:
Ja wszystkich, których kocham, karcę i ćwiczę.
Bądź więc gorliwy i nawróć się!
(Apokalipsa 3:19)


2.Dlaczego tak wielu ludzi modli się o uzdrowienie??
Przecież wolą Boga jest wyprobować naszą gorliwość:
Radzę ci kupić u mnie złota w ogniu oczyszczonego, abyś się wzbogacił, i białe szaty,
abyś się oblókł, a nie ujawniła się haniebna twa nagość
(Ap 3:18)
tak też jawne się stanie dzieło każdego: odsłoni je dzień /Pański/;
okaże się bowiem w ogniu, który je wypróbuje, jakie jest.
(1Kor 3:13)

Nie powinniśmy się "żalić Bogu", ale cieszyć, że dostąpiliśmy łaski:
Teraz raduję się w cierpieniach za was i ze swej strony w moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół.
(Ko l1:24)
Pełen jestem pociechy, opływam w radość w każdym ucisku.
(2Kor 7:4)
Dlatego mam upodobanie w moich słabościach, w obelgach, w niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach z powodu Chrystusa.
(2Kor 12:10)
Donosimy wam, bracia, o łasce Bożej, jakiej dostąpiły Kościoły Macedonii,
jak to w dotkliwej próbie ucisku uradowały się bardzo i jak skrajne ich ubóstwo zajaśniało bogactwem prostoty.
(2Kor 8:1-2)

niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie.
...dlaczego więc mamy modlić o zachowanie nas od czegoś, co
jest nie tylko wolą Boga, ale jest SPRAWIEDLIWE i NIEZBĘDNE
(wolą już zaplanowaną w niebie, a wykonaną na nas na ziemi)



3.Dlaczego Jakub mówi o pokusie, która rodzi się z naszej pożądliwości,
a w Modlitwie Pańskiej prosimy Boga, by nie dopuścił do tej pokusy?
Czy prosimy Boga o odebranie nam wolnej woli i by wytrwał "za nas"
(taki "nieuczciwy doping")

4.Proszę o wyjaśnienie związku: woli bożej zależnej od NASZEGO WYBORU przestrzegania przykazań
w odniesieniu do wytłuszczonych fragmentów Księgi Mądrości Syracha.

List Jakuba ,w wersecie 13 pierwszego rozdziału w tekście oryginalnym jest słowo "doświadczany".Zatem ten tekst powinien brzmiec:

Jk 1:13 „Niech nikt, kto jest doświadczany, nie mówi: "Przez Boga jestem doświadczany". Bóg bowiem nie może być doświadczany przez coś złego ani sam nikogo nie doświadcza.”

Chodzi tutaj o różne doświadczenia ,przeciwności ,próby wiary.Niektórzy sądzą ,że to Bóg zsyła je na nas ludzi.Ale nie jest to prawda.To nie Bóg nas doświadcza ale często my sami przez własną grzesznośc.

Jk 1:14 BT „To własna pożądliwość wystawia każdego na pokusę i nęci..”

Jk 1:14 NS „Ale każdy jest doświadczany, gdy go pociąga i nęci jego własne pragnienie.”

Natomiast w modlitwie Pańskiej mamy podobne słowa:

"I nie prowadż nas w doświadczenie ale wyciągnij nas ze złego" -interlinia


Jehowa nie kusi nas do grzechu jak czytaliśmy z listu Jakuba (Jakuba 1:13)

Jednak w Piśmie Świętym znajdujemy niekiedy wzmianki, że Bóg coś robi, choć tak naprawdę tylko do tego dopuszcza (Rut 1:20, 21).

Modląc się w sposób wskazany przez Jezusa, prosimy, by Jehowa nie pozostawił nas samych w obliczu pokusy.
I On na pewno tego nie zrobi, gdyż Pismo Święte oznajmia: „Bóg jest wierny i nie pozwoli, żebyście byli kuszeni ponad to, co możecie znieść, lecz wraz z pokusą da też wyjście, abyście zdołali przetrwać” (1 Koryntian 10:13).

Zatem słowa modlitwy wskazują na to ,aby Bóg nie opuszczał nas w chwilach pokus abyśmy im nie ulegli.Może nam pomóc je znieśc i wyjśc z nich zwycięsko zachowując wiarę i czyste sumienie.

Mt 6:13 BT „i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego!”

Jednym słowem modlimy się nie o niedopuszczenie do pokusy ale o wytrwanie w wierze wobec pokusy ,abyśmy jej nie ulegli .Gdyby tak się stało stracilibyśmy uznanie w oczach Boga.Nic byśmy się nie różnili od tego grzesznego świata