Błagam! O jakiej wiedzy mówisz? I jak się do niej dochodzi?

Atheist, piszesz o sobie durny, nierozgarnięty, tepy, wiadomo że to nie wynika z pokory , masz żal że Cie tu miloscia chrzesciańską nikt nie przytuli, widać pragniesz gdzies w głębi tej milości, ale milosć prawdziwą da ci tylko Bóg, ludzie są sami połamani, niecierpliwi.... czujesz po plecach że rozmowy się nie kleja bo jesteś na poziomie rozumu ( tylko) a dla czlowieka istotne jest zycie duchowe, którego nie czujesz, więc jak masz pojąć ducha nie z twojego świata, nie masz szans dotknąć nawet tej tajemnicy, bo nie da sie okreslic slowami, wyjaśnić pytań, jedynie co to mozna bawic się w dywagacje, filozofowanie, bo to prędzej do Ciebie dociera, natomiast jak można mówic o szczęsliwości w Niebie komus, kto sam sobie zamknął furtke do przezyc duchowych i nie wie co to szczęście wyplywające z Ducha?

Bynajmniej - to że wałkujesz coś bez sensu w innym dziale nie jest na nic dowodem.
Choćbyś tysiąc razy powtarzał i wałkował w innym wątku a=b => a≠b to i tak to niczego nie zmieni

Obie opcje są idiotyczne poniewaz po śmierci nie ma życia.
Biblia mówi że zapłatą za grzech jest śmierć. Czyli śmierć zmywa wszystkie winy i grzechy.
Jeśli ktoś umarł to już nie ma winy poniewaz poniósł karę.
Po zmartwychwstaniu mamy czyste konto

Ja uważam, że jeżeli w jego sumieniu Pan Bóg kazał mu coś zrobić i on to zrobił nie zważając na nic, będzie świętym.

Drodzy katolicy, zdecydujcie się proszę. Albo uważacie, że brak mi wiedzy (czyli czegoś przyswajalnego za pomocą rozumu) albo że nie potrafię czegoś pojąć, bo kieruję się tylko rozumem a nie "życiem duchowym".

Kontynuując temat. Twierdzenie, jakie wygłosił medieval_man, którego nie był w stanie ani uzasadnić Katechizmem ani poprzeć jakimkolwiek argumentem (nie dziwię się), że szczęśliwość po śmierci ludzi upośledzonych jest "inna" niż szczęśliwość ludzi za życia "normalnych" jest nie dość, że kpiną z rozumu, ale nawet kpiną z nauczania Jezusa a jak sądzę (choć tego kategorycznie nie twierdzę) kpiną z religii katolickiej. Jeżeli zbawienie w wydaniu biblijnym rzeczywiście miałoby miejsce, to segregowanie ludzi według np. ich stopnia upośledzenia w życiu ziemskim byłoby ponurym żartem niebios. Dlaczego ziemskie przypadłości miałyby się przekładać na życie dusz w Niebie, czy życie chwalebnego ciała po zmartwychwstaniu? Nonsens to za mało powiedziane.

Większość wierzących uznała jednak, że nieświadomy czynów seryjny morderca raczej będzie zbawiony. Wyobraźcie sobie teraz tę zamordowaną przez zbawionego 16-letnią dziewczynę, zatwardziałą grzesznicę, ateistkę. Zostaje zamordowana a następnie potępiona. Jej rodzice jednak to dobrzy bogobojni ludzie. Po śmierci dowiadują się, że ich córka cierpi właśnie (i po wsze czasy) niekończące się męki. Za to jej oprawca ucztuje na uczcie Pana. Sądzicie, że są w stanie to przyjąć i pozostawać szczęśliwymi w Panu, czy też Bóg będzie musiał zrobić "coś" z ich duszami, aby za dużo nie pamiętali albo za bardzo to do nich nie docierało?

Drodzy wierzący, wiem, że takie filozofowanie was drażni. Zauważyłem, że najbardziej się irytujecie kiedy dotykam spraw ostatecznych. Rozumiem, że dla większości ludzi strach przed śmiercią i nadzieja na nieśmiertelność, jaką daje wiara, jest jej głównym motorem. Rozumiem, że podważanie Waszego wierzenia / marzenia / nadziei, że nigdy nie umrzecie rodzi w Was złe uczucia. Niezależnie jednak od tego jak mocno wyprzecie to co piszę ze świadomości, jak bardzo będziecie unikać zastanawiania się nad sensem tych wierzeń, jak bardzo będziecie przekonywać samych siebie, że to tylko "brak wiedzy durnego ateisty" czy, przeciwnie, "sama wiedza, bez 'elementu duchowego' " nie zmieni to obiektywnego faktu, że spójność logiczna tych wierzeń jest mizerna i wszystko co można powiedzieć na ich obronę to "jakoś to Bóg zaplanował". Trochę mało, moim skromnym zdaniem, aby opierać na tym swoje życie.

Żeby było bardziej wiarygodnie to mogłeś dziewczynę postarzeć, bo nikt nie uwierzy że 16 latka może być ZATWARDZIAŁĄ grzesznicą, to niedorzeczne, 16 latki mają w głowie pstro i jeżeli schodzą na manowce to nie powodu zatwardziałości. Skąd wiesz co miała w sercu? To że grzeszyła nie znaczy że została potępiona.
Nie trzyma się tez kupy twoja opowiastka o dobrych bogobojnych rodzicach, bo nie ma możliwości ,żeby tacy rodzice nie modlili się do Boga o nawrócenie córki a Bóg tego nie zdziałał, tylko dopuścił, by w grzechu ciężkim została zamordowana. To absurd. Wymyślasz historie z księżyca i chcesz by ludzie się w tych oparach absurdu grzebali.

Atheist, wiedzy Ci brak, to jasne, każdemu znas brak, ale wiedze mozna z dnia na dzień nabywać i robisz to, natomiast jesli chodzi o ducha, to calkiem inna bajka

Widze, że próbujesz sprowokować mnie, bym za Ciebie odrobił zadanie domowe.
Nic z tego.
Zaakceptuj, że teologia katolicka ma dość argumentów na potwierdzenie mojej tezy.
Zaakceptuj też, że jesteś leniem, któremu nie chce się szukać i który zamiast analizować treści teologii, analizuje swoje własne wymysły

a niby dlaczego jest kpiną z rozumu? Czy w życiu doczesnym nie jest tez tak, że ludzie upośledzeni sa szczęsliwi w inny sposób, z innych powodów, niż ludzie normalni?
a niby dlaczego jest kpiną z nauczania Jezusa? Co w nim jest takiego, na czym mógłbyś sie w tej materii oprzeć?
a niby dlaczego jest kpiną z religii katolickiej? Bo Ty masz inny obraz tej religii?

a dlaczego nie? Nonsens, bo Ty tak sobie wyobrazasz?

Tak.
Są w stanie to przyjąć.
Ba, nawet więcej.
Cieszą sie z tego.
Będą pamiętali o swojej córce, bedą cieszyli się ze zbawienia mordercy i cieszyli z Bożej sprawiedlwości gdyby okazało sie, że ich grzeszna córka trafiła do piekła.
Oczywiście, najprawdopodobniej nie trafiła, bo tylko Ty sam to sobie wydumałeś i już osądziłeś.

Mnie to nie drażni.
Po prostu współczuję Ci.
Nasza wiara w sprawy ostateczne jest spójna logicznie i pewna.
Wynika zarówno z zawierzenia Bogu jak i z nauki Kościoła, która na ten temat jest dość jasna i naprawdę wystarczy bardzo niewiele wysiłku, by takie nauczanie odnaleźć i chociaż z nim się zapoznać, zamiast tworzyć żałosne wątpliwości opierające się na ignorancji i bezrefleksyjnej chęci wyszydzenia przekonań innych ludzi

Dlaczego uważasz, że tego rodzaju historie nie mogą się zdarzyć w rzeczywistości? Przecież niektóre rzeczy nie śniły się nawet filozofom! To raczej Twoja wariacja zadanego tematu nie trzyma się kupy - "bo nie ma możliwości ,żeby tacy rodzice nie modlili się do Boga o nawrócenie córki a Bóg tego nie zdziałał, tylko dopuścił, by w grzechu ciężkim została zamordowana. To absurd.". Właściwie to takie stwierdzenie ociera się raczej o kabaret, zwłaszcza, jeżeli wypowiadasz je w poważnym tonie. Faktycznie, Bóg niczym innym się nie zajmuje, tylko odpowiada na modlitwy i dba, aby nie dopuścić do zamordowania kogokolwiek w stanie grzechu ciężkiego. Na każdym kroku można to dostrzec.
Natężenie infantylności nie do zniesienia.



Zapytam po raz kolejny - o jakim rodzaju wiedzy mówisz?

niektóre rzeczy nie sniły sie nawet filozofom , a może sie śniły tylko otym nie wiesz? Faktycznie Bóg sie niczym innym nie zajmuje tylko odpowiadaniem na modlitwy, tylko z zastzreżeniem że są zgodne zJego wolą, napewno nie odpowie na prosbę o wygranie na loterii samochodu, którym możesz spowodowac wypadek, bo Bóg w odróznieniu od Ciebie i mnie widzi dalej a nie tylko tu i teraz. Kto nie widzi jego strata, błogosławieni którzy nie widzieli a uwierzyli, a ci, którzy patrzą a nie widzą?....albo widzą tylko fragment i na tej podstawie sądzą Boga.
Może dowiedz się jaka jest róznica między wiarą a infantylnością i co ma kabaret do milosierdzia Bożego, nie przesadzaj. Widać,że nie znasz Boga, jedynie Jego karykaturę a nie wahasz się wypowiadac na Jego temat z taka pogardą. Jak chcezs pomóc Atheiście to rób to zgłową

Nie chcę pomagać Atheiście (atheist'owi?), bo on sobie doskonale radzi bez niczyjej pomocy. Po prostu nie mogę wyjść z podziwu nad pomysłowoscią wierzących. Nie tylko wiedzących co Bóg robi, ale także co musi robić, bo przecież tak jest napisane w Księdze (a w sporej większości również to, co nie jest tam napisane).
Oczywiście nie będę się spierał czy Bóg spełnia modlitwy zgodne z Jego wolą, czy niezgodne, czy w ogóle jakiekolwiek spełnia. Jedno magiczne słowo zamyka mi usta w tym sporze - "wiara" Wierzyć można we wszystko, więc akurat spory co do obszaru wiary nie mają większego sensu. Szkoda tylko, że wierzącym czasem brak chłodnego spojrzenia z boku, by dostrzec ten powiew infantylizmu w niektórych mocno bogobojnych w swym zacietrzewieniu wypowiedziach.
Jestem na to szczególnie wyczulony, więc czytając o "wiedzy" o Bogu czuję się w obowiązku zapytać o tę wiedzę. Jeżeli wyczuwasz w tym pogardę do Boga lub kogokolwiek innego, to przepraszam, bo intencje są zupełnie inne.

Jeżeli poważnie Cię te sprawy interesują porozmawiaj z duchownym, zapisz się na katechezę dla dorosłych i przestań tworzyć kolejne bezsensowne wątki na forum , bo to niczemu dobremu nie służy. Chyba że sobie kpisz, to zupełnie inna sprawa. Pozdrawiam

Przykład może był przerysowany, ale forum przecież służy do dyskusji. Więc może uczciwiej będzie nie marudzić, tylko omijać wątki, które się nie podobają?

Odsyłanie przy co drugim pytaniu do duchownych, wydaje mi się tchórzostwem. Przecież tutaj są ludzie, którzy też potrafią myśleć (tak optymistycznie zakładam). Którzy też mają dostęp do Biblii, do katechizmu, do innych źródeł. To co, nie mogą sensownie odpowiedzieć? Są tylko nierozgarniętymi owcami, że odsyłają do swoich pasterzy? Czy ci pasterze maja jakieś nadludzkie poznanie?

jeszcze uczciwiej będzie nie tworzyć wątków, które z założenia nie służą niczemu. Gdyby atheist tylko chciał, na swoje pytania uzyskałby łatwo odpowiedź w ogólnie dostępnych źródłach.