Witam Was. Jesli mozna chciałbym poprosic Was o przyblizenie mi róznic miedzy ksiedzem, a zakonnikiem czyli co ksiadz moze
a, co zakonnik. Co wiem na chwile obecną zakonnik:
- niemoze spowiadac,
- prowadzic mszy świetej,
- zyje w odosobnieniu,
- duzo czasu spedza na modlitwie,
- nie spożywa potraw miesnych,
- brak spotkan z rodziną,
- ,,przez cały czas zachowują milczenie rozmawiając jedynie wtedy, gdy to jest niezbędnie konieczne i to na uboczu i półgłosem,, ,
- nie moze słuchac radia, TV, przegladac internetu.
- obowiazuja śluby posłuszenstwa, ubóstwa i czystosci. Lecz gdy przysługuje im tytuł ,,ojca,, moga sprawowac obowiazki ksiedza (świecenia kapłanskie) - lecz co trzeba zrobic aby otrzymac ten tytuł ?

Są księża zakonicy i księża zwykli . Ksiądz taki czy taki może tyle więcej od zakonnika nie księdza , o tyle ile zawiera sie w sakramencie kapłaństwa . Zależy od zakonu i od reguły co dany ksiądz moze lub nie może . Żeby zostać księdzem trzeba skończyc seminarium . Żeby zostać księdzem w zakonie trzeba mieć mature i powołanie na księdza . A kto jest niewkształcony lub wykształcony ale nie czuje powołania na kapłana , to zostaje bratem zakonym .

trzeba rozróznić jeszcze między zakonnikiem a mnichem
to co piszesz o zakonników dotyczy mnichów zakonów kontemplacyjnych ( i to nie we wszystkich sprawach)

Aknenormin - czytam ciebie i śmiem twierdzić, że albo się naczytałeś bajek, albo masz ogromne dziury w wiedzy.
Zakonnik - rozróżnij brat zakonny i ksiądz (ojciec) zakonny.
W niektórych zgromadzeniach zakonnych męskich nie używa się określenia "ojciec" np. u pallotynów czy paulistów. W zakonie faktycznie obowiązują śluby zakonne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Czasem też jest dodawany czwarty ślub zgodny z charyzmatem zgromadzenia np. ślub wierności papieżowi (pauliści).
Ksiądz/ojciec zakonny podlega bezpośrednio swojemu przełożonemu, prowincjałowi.
W dalszej linii podlega jurysdykcji wyższym władzom Kościoła.
Poza formacją zakonną (aspirantura, postulat, nowicjat, juniorat, śluby zakonne czasowe i wieczyste) kandydat na księdza/ojca musi być przynajmniej po maturze, aby mógł podjąć studia filozoficzno-teologiczne. Po święceniach może sprawować Eucharystię, spowiadać, sprawować inne sakramenty św. głosić rekolekcje, homilie, katechizować - czyli to samo, co ksiądz diecezjalny.
Jednakże ma obowiązek podejmować wszelkie posługi, pracę zgodne ze specyfiką (charyzmatem) swojego zakonu / zgromadzenia zakonnego.
Brat zakonny uczestniczy w takiej samem formacji duchowej. Może być po technikum, po liceum, po studiach, może w zakonie studiować teologię lub inne dziedziny zgodne z potrzebami np. dziennikarstwo, pielęgniarstwo, psychologię, grafikę komputerową itp. Jedynie nie przyjmuje święceń kapłańskich i automatycznie nie wykonuje pewnych czynności kapłańskich. I to jest jedyna zasadnicza różnica pomiędzy bratem a ojcem zakonnym. W zgromadzeniu zakonnym brat - ojciec są na równi tzn. różne rodzaje powołania, ale ten sam Duch. Zgromadzenie zakonne tworzy rodzinę braci i księży (ojców). Nie ma więc jakiegoś sztucznego życia w odosobnieniu. Chyba, że jest to specyfika np. kamedulska.
Strój zakonny to habit. Przyjęcie habitu to obłóczyny.
Co do spożywania mięsa czy oglądania TV...
Jeżeli ma się czas, wykonało się swoją pracę i już nikomu nie trzeba nic pomóc, to się ogląda TV. Ale na pewno nie są to durne programy rozrywkowe czy horrory po północy. Nie słyszałam, aby w każdym zakonie był bezwzględny zakaz spożywania mięsa. Jest przestrzegany post w piątek, czasem też tzw. "suche dni". Jak każdy świadomy, zdrowy katolik - można podejmować post w okresie Wielkiego Postu czy Adwentu i to żadne odkrycie. Sprawy podejmowania postu muszą być zgodne z regułą zakonną np. kameduli faktycznie nie spożywają mięsa.
Zakony kontemplacyjno - czynne nie stosują zakazu spotykania się z rodziną (poza okresem nowicjatu). Zakonnicy mogą wyjeżdżać do domów rodzinnych na urlop lub w istotnych sprawach. Zakony klauzurowe o ścisłej regule - owszem tak. Kontakt z rodziną bywa niemożliwy poza korespondencją. Ale nic na siłę. Każdy jest świadomy (powinien być!) co wybiera, na co się godzi i gdzie go Chrystus chce widzieć. Po to też cały ten długi okres formacyjny dla rozeznania powołania.

Ksiądz diecezjalny - kandydat po maturze lub po innych studiach podejmuje studia filozoficzno - teologiczne i formację duchową w Wyższym Seminarium Duchownym. Również ma przynajmniej 6 lat na rozeznanie powołania do kapłaństwa. Po święceniach kapłańskich podlega biskupowi miejsca (posłuszeństwo). Nie składa innych ślubów.
Celibat (czyli bezżeństwo) obowiązuje i księży diecezjalnych i zakonnych i również braci zakonnych.
Ksiądz diecezjalny est wyświęcony nie dla potrzeb zakonnych, ale do posługi w danej diecezji. Może (ale nie musi) być skierowany przez biskupa na dalsze studia np. historia, psychologia, dziennikarstwo, prawo kościelne itp.

Jeżeli cię interesują takie sprawy, jak najnowszy model jakiegoś samochodu prosto z salonu, to ksiądz diecezjalny kupuje sobie za własną kasę (jak go stać!) i jest to jego prywatny majątek.
W zakonie też można korzystać z eleganckiego samochodu w razie potrzeby, ale to ZAWSZE jest własnością wspólną całego zgromadzenia, wszystkich braci i ojców.
Nie widziałam nigdy żadnego księdza, który z uporem maniaka stroniłby od schabowego, szynki czy TV, radia. Chyba, że bardzo lubi daleko posuniętą ascezę.
Ale jak każdy katolik o zdrowym podejściu i właściwej motywacji zachowuje przewidziane okresy postu.

I najważniejsze: są różne drogi powołania, ale JEDEN I TEN SAM BÓG.

Ojciec Pio był zakonnikiem msze odprawiał i spowiadał

Dziękuję wszystkim za odpowiedzi.
To podsumowując abym się upewnił, ze dobrze zrozumiałem zakonnik może spotykać się z rodzina, jadać normalnie oprócz postów, wolnych czas opuścić mury zakonne, rozmawiac.

Każdy zakon ma swoją regułę.
Reguła określa m.in. to o co pytasz.
Są reguły mniej lub bardziej surowe.
najsurowsze reguły mają zakony kontemplacyjne (mnisze)
Jak Cię jakis konkretny interesuje to znajdź w necie i poszukaj.

Dziekuje wszystkim za odpowiedzi, lecz mam problem z innej beczki, prosze o odpowiedz bo sam nie dam sobie rady, wiem ze niebierzecie za to odpowiedzialnosci lecz proszę o Wasze zdania, mianowicie chyba obiecałem, może dałem słowo (wiem, ze nie powinno sie), ze dzis nie będę wychodził ,,na wies,, chyba, ze do sklepu ale nie w celach towarzyskich, i gdy poszłem do sklepu spotkałem kolegów, przywitałem sie, wracajac juz do domu spotkałem inynych i wtedy cos wemnie sie obudziło zebym do nich nie szedł, lecz ja poszłem, przywitałem sie, cos powiedziałem i wracałem dalej do domu i jak szedłem wtedy przyszła mi mysl ze ja MOZE obiecałem Panu ze nie bede sie dzis spotykał z nikim. Wtedy nie pamiętałem o tym tylko jak napisałem wczesniej przy tym drugm spotkaniu cos wemnie sie odezwało abym nie szedł, lecz to zignorowałem, nie przyszło mi do głowy ze mogłem obiecac Ojcu ze nie bede sie z nikim spotykał.

Wiem głupia historia ale mam nadzieje ze jakos to wam przyblizyłem. Pytam sie bo mineło pare godzin od spowiedzi, a chciałem jutro przystapic do komunii, i czy moge.
Do konca nie jestem pewien tak na 100% ze obiecałem, ale tak na 70%.

Tak podsumowując obiecałem cos Panu lecz nie jestem pewien czy dałem to słowo, bo jesli rzeczywiście tak było to na pewno to złamałem.

To się leczy...

ale odpowiedz proszę, nie przejmować sie tym i śmiało mogę przyjąć komunie.

prosze odpiszcie

prosze odpiszcie, bo naprawde nie daje juz z tym sobie sam rady

Jeśli moja odpowiedź Cię uspokoi, ja bym na Twoim miejscu poszła do Komunii św.O ile zrozumiałam nie dotrzymałeś obietnicy w pewnej sprawie. Nie można przyjąć Komunii św jeżeli popełniło się grzech ciężki, (odsyłam do KK co to jest grzech ciężki) Pozdrawiam. Na przyszłość ostrożniej składaj obietnice.

dzieki mareta, bardzo mnie uspokoiłaś, dziekuje