Według kryterium produkcji energii/dostępności energii? W zaproponowanej przez Carla Sagana metodzie obliczeń, jesteśmy na poziomie 0,72. Tabelka w Wikipedii raczej nie sugeruje, abyśmy mogli osiągnąć typ I w tym stuleciu. Natomiast zdolność do wykorzystania całej energii emitowanej przez gwiazdę macierzystą wymagałoby budowy nieprzepuszczalnej sfery Dysona. Sam sens budowy sfery jest wątpliwy, a co dopiero uczynienie jej całkowicie nieprzepuszczalną.

Według Roberta Zubrina, typ II oznaczałby rozprzestrzenienie się cywilizacji po okolicznych gwiazdach. To już bardziej możliwe. Tylko ja mam pytanie: Po co? W wysoko rozwiniętych krajach przyrost naturalny rzadko bywa dodatni. Można z tego wnioskować, że w przyszłości nie będziemy potrzebowali dużo nowych terenów. Chyba, że ludzkość wpadnie w jakiś fanatyczno religijny szał rozmnażania (czyżby wielodzietni.org to świt nowej ery podboju kosmosu?). W każdym razie jasnym jest, że chodzi tutaj o motywację (opłacalność przedsięwzięcia). A tej potrzeba bardzo dużo, aby wysłać ludzi w stuletnią podróż do jakiejś gwiazdy, gdzie mieliby założyć całkowicie samowystarczalną kolonię bez możliwości kontaktu z Ziemią. Nie widzę w tym jednak żadnego wystarczająco uzasadnionego celu.

Podsumowując, sądzę, że osiągnięcie typu II przez naszą cywilizację jest bardzo mało prawdopodobne. Chyba, że za kryterium uznalibyśmy zdolność do stworzenia technologii ale to, z kolei, ciężko określić.

Ja wierzę, że Bóg jest Stworzycielem nieba i ziemi. A w co wierzą dyskutujący na tym forum katolicy?

Ewolucji i Boga nie da się połączyć.

Ewolucja jakakolwiek by nie była, wyklucza istnienie celu ostatecznego. Przecież celem Boga równie dobrze mogą być inteligentne maszyny jako kwintesencja uduchowionej materii, albo jakieś struktury, o których nam się nie śniło w najbardziej fantastycznych snach.

Ja ten problem rozważam od 6 roku życia kiedy w kolorowych książkach pojawiły się obrazki hominidów. W ostateczności, kiedy żal ci opuszczać siły wyższe, podejdź do nich filozoficznie i refleksyjne. Uratujesz swój rozum przed zapaścią, jaką prezentują niektórzy na tym forum, a jednocześnie dalej będziesz wierzącym (chociaż pod kątem teologicznym już nie-katolikiem, ale wolnym chrześcijaninem).

@maturmi

Ja jestem katolikiem i wierzę, że Bóg to konstrukt myślowy, a Jezus był wielkim myślicielem swoich czasów.

To ostatecznie jaka decyzja?

nie wykluczam zmiany stanowiska

prawie każdy obywatel tego kraju jest katolikiem z punktu widzenia kościoła. Ale faktycznie nie wszyscy nimi są. Stąd ta dychotomia. Można pisać, że jest się katolikiem i jednocześnie głosić, sprzeczne z kościołem poglądy lub co jeszcze lepsze, głosić, że się nim realnie nie jest.

Wszystko zależy od punktu siedzenia.

Witam wszystkich.
Jestem nowym na tym forum. Przeczytałem kilkanaście ostatnich wypowiedzi.
Są bardzo ciekawe.
Z pewnością przejrzę wszystkie, ale to wymaga trochę więcej czasu.

Od razu powiem, że nie wierzę w Boga.
Uważam, że to człowiek stworzył boga, a nie bóg człowieka.
A dlaczego?
Bo się bał. Nie rozumiał wielu zjawisk przyrody które próbował sobie jakoś wytłumaczyć.
A że nie znał wielu praw fizyki, czy też nie potrafił sobie tego wytłumaczyć, więc przydatny stał się bóg.
Oddzielną sprawą jest sfera psychiki. Zastanawianie się nad sobą, swoim istnieniem. To są trudne tematy. Jak czegoś nie rozumiem, to dobrze jest mieć jakiegoś boga pod ręką. Nim będę usiłować wytłumaczyć zagadki, na które sam nie potrafię odpowiedzieć.

Moim drogowskazem w życiu jest nauka. Nie wiara.
To nauka pomaga mi zrozumieć coraz więcej zjawisk w przyrodzie.
To dzięki niej wiem jakiego miejsca mam szukać dla siebie w czasie burzy z piorunami, aby zmniejszyć ryzyko, że piorun uderzy we mnie.
Nie kieruję się tym, że bozia gniewa się na mnie. I przez to te pioruny.
Wierzę w to co mówi R. Feydman, a nie ksiądz Jurek.
Wierzę w to co mówi Darwin, a nie ksiądz Adam.
Argumenty osób wymienionych na pierwszym miejscu w dwóch ostatnich zdaniach są logiczne.
Nie ma żadnej ucieczki w jakieś domysły.
Wszystko jest jasne, spójne.
Tak, wymaga to często dużego wysiłku umysłowego, ale nikt nie powiedział, że świat jest łatwy do zrozumienia.

A księża? Opowiadają mi dyrdymały, że świat został stworzony przez boga cztery tysiące lat temu.
Nasza psychika nie potrafi pogodzić się ze światem jaki jest. Nie rozumiemy go. Szukamy ucieczki. Porady. I stwarzamy sobie boga, który wszystko zrozumie, do którego będziemy mogli pożalić się. Wypłakać. Pewnie tego nam też potrzeba.

Ale patrząc z boku, czy to czego od świata oczekujemy musi być rzeczywistością?
Jesteśmy na Ziemi przypadkiem.
Bardzo nam się poszczęściło dzięki sprzyjającym warunkom.
Gdyby nie było wody, Gdyby nie było atmosfery, gdyby, gdyby, dużo gdyby nie byłoby nas tutaj.


I wrócę do tego, że pytania podstawowe powinniśmy zadawać sobie cały czas.
Dlaczego tutaj jesteśmy, skąd się wziąłem, dlaczego myślę.
Jestem przekonany, że odpowiedź na te pytania znajdę w nauce, a nie w kościele.

Pozdrawiam.
niewiarek

Śmiem wątpić, żeby księża katoliccy wskazywali datę stworzenia świata mniej odległą
niż protestanccy fundamentaliści biblijni (6-10 tys. lat temu).

A no ciężko, chodzi o to, że futurystka chcących odgadnąć przyszłość ma do dyspozycji tylko aktualną wiedzę na dany temat, potem mnoży się to przez ilość potrzebnej energii no i wychodzi mu np. ta strefa Dysona. Problem polega na tym, że bardzo trudno jest się wyzwolić ze stereotypów myślowych. Po pierwsze nie wiemy czy postęp zawsze musi mierzyć się ilością zużywanej energii (np. oszczędne technologie), a po drugie nie zawsze najważniejsza jest ilość ale jakość pozyskiwanej energii. Powiedzmy, że odkryjemy jak ujarzmić tzw. wolną energię np. z ciemnej materii, są tam niewyczerpane zasoby ( jest to ta energia która stworzyła nasz wszechświat) i wcale nie trzeba ruszać się z miejsca aby ją pozyskać, w dodatku jest dostępna w każdym punkcie wszechświat (a więc nie trzeba budować tych gigantycznych ekranów).

Mam pytanie jaki sens ma ofiara Jezusa i grzech pierworodny skoro nie bylo Adama i Ewy a ewolucja zaczyna byc tolerowana przez kosciol?

viewtopic.php?p=602594#p602594 - Pan Jezus nie "zapłacił" za nasze grzechy.
viewtopic.php?f=48&t=16826 - Sens cierpienia na krzyżu
viewtopic.php?f=27&t=24411 - Sensowność ofiary na krzyżu
viewtopic.php?f=46&t=20698 - Tajemnica odkupienia.
viewtopic.php?f=27&t=23842 - O co chodzi w chrześcijaństwie?
viewtopic.php?f=27&t=16197 - Za co tak naprawdę umarł Jezus ?
viewtopic.php?f=27&t=21796 - Cierpienie Jezusa

viewtopic.php?p=615755#p615755 - Czemu istnieje grzech pierworodny skoro nie było Adama i Ewy

Widze że lubisz wpasc i rzucic garsc linkow w kazdym temacie.
Czy cały sens chrześcijaństwa nie przeistoczył się z upływem lat w coś całkiem innego? Wydaje mi sie ze nie wiele ma on wspolnego gdyby zostal np. porownany z chrzescijanstwem sprzed 1000 lat. Wszystkie dogmaty, teksty, Biblia i wszystko co zwiazane jest traktowane i interpretowane zupelnie inaczej, inne tradycje dzisiejsza wiara niczym nie przypomina wiary przykladowo ze sredniowiecza. Skad wiecie w co wierzyc?

Oczywiście, że wszystko zostało wywrócone do góry nogami.
I dlatego "prawowici wierzący", jak np. pan pilaster będą krzyczeć, że nic się nie zmieniło!