moja interpretacja była trochę zbieżna - mianowicie panny roztropne poprzez swoje uczynki , a więc między innymi i modlitwę za innych są gotowe na przyjście Pana czyli - śmierć (bo nie znacie dnia ani godziny ).
Pan przychodzi i zabiera ich do królestwa - bo na wstępie mowa jest o królestwie do czego jest podobne .
natomiast panny nieroztropne spełniały swoje uczynki bez zaangażowania , bez dodatkowych uczynków albo modlitwy za innych , a nawet za siebie . gdy przyszedł Pan nie były więc jeszcze przygotowane .i droga do królestwa bezpośrednia była dla nich zamknieta .(dlatego mowa o królestwie)i kto może do niego wejść z drogi , że tak powiem .natomiast fakt iż pozostałe panny kupiły oliwę i stanęły pode drzwiami może oznaczać iż odbyły swoją drogę po oliwę właśnie przebywając w czyśccu .gdzie ci inni mogli im jej sprzedać .Pan nie powiedział idzdzcie precz w ogień piekielny lub jakoś tak - chodzi o to aby wejść do królestwa .może też i to , że pomagając innym możemy samych siebie zgubić nie myśląc o swoim zbawieniu .oczywiście wersja katolicka bo czyściec i te inne sprawy .tak by mnie więcej wyglądało od mojej strony , ale może być też i tak - a chodzi mi to po głowie że ta przypowieść może być rołożona na czynniki pierwsze a i tak nie dojdziemy do właściwych wniosków - bo może do tych wniosków dojdą przyszłe pokolenia .bo pismo i słowa Pana są ponad czasowe .fakt jednak , że ci ludzie do których przemawiał Jezus byli na swój sposób mądrymi , jeżeli zrozumieli przypowieści - ewentualnie mieli dużo czasu aby rozmyślać nad tymi przypowieściami .

Kolejny fantasta, który wyczutuje z zamkniętych drzwi znak przyjęcia do nieba...

nie skupiałabym się tak bardzo na uczynkach..nie jesteśmy w stanie sobie niczego u Boga wypracować..nawet na zbawienie nie zasługujemy..i zasłużyć niczym nie potrafimy ..to jest nam dane.Dar który albo przyjmiemy,albo odrzucimy.
oliwa..mądrość..duch święty//roztropne ducha świętego miały..nie roztropne nie(choć z pewnością uczynków im nie zabrakło )

To, że wróciły z niczym nie przekreśla mojej interpretacji.
Mogło zabraknąć chętnych do ofiarowania oliwy=zabraknąć modlitw, umartwień ofiarowywanych za zmarłych..
Przekreśliłoby ją natomiast gdyby na 100% można było powiedzieć, że nadejście pana młodego w tej przypowiesci to oczekiwana paruzja. Czy jest o niej mowa akurat w tej przypowieści?
Przecież po śmierci już będziemy przez Niego sądzeni (sąd szczegółowy),
po śmierci już będziemy sie weselić, bądź płakać.

przypowieść o pannach mówi o królestwie i kto wchodzi do królestwa .natomiast o uczynkach myślałem w porównaniu do talentów - jeżeli ktoś otrzymał jeden talent i go nie pomnożył to i nie jest godzien aby z drogi wejść do królestwa . natomiast roztropne panny pomnożyły swoje talenty .
natomiast elbrus Pan nie powiedział do panien idzdzcie precz lecz
stwierdzenie nie znam was nie oznacz idzdzcie precz .zresztą Pan okazuje troskę mówiąc czuwajcie .a co do fantastów - przecież do nieba idą tylko fantaści .

Przeczytaj tekst uważnie - nie ma tam ani słowa o tym, że wróciły z niczym.
Równie dobrze ten tekst może mieć wydźwięk antyczyśćcowy:
patrzcie - nawet dobre uczynki, modlitwy i odpusty ofiarowywane za zmarłych
nic nie pomogą - Jezus ich nie uznaje!Tylko że to jest już wczytywanie do, a nie odczytywanie wprost.Na 100% to nie było nawet lądowania na Księżycu,
ale tak właśnie to jest odczytywane przez wielu egzegetów,
jako jedna z wielu aleogorii obrazujących przyjście Królestwa:

"Kolejna bliźniacza przypowieść, żeński odpowiednik przypowieści w 24,45-51.
Przypowieść ta, będąca częściowo alegorią,
jest owocem Mateuszowego rozwinięcia myśli znajdującej się w Łk 12,35-38
oraz ogólnego eschatologicznego nauczania Jezusa.
(...)
5. ”Gdy się pan młody opóźniał”:
Opóźnienie paruzji stwarza problem, niebezpieczeństwo oziębnięcia miłości (24,12)
(...)
6. ”o północy”: Syn Człowieczy jest Panem niespodzianek.
Wołanie wyraża pragnienie wczesnego Kościoła o pełne nastanie królestwa Bożego."
http://biblia.wiara.pl/doc/423236.XXXII-NIEDZIELA-ZWYKLA-ROK-A#4 To jest również wczytywanie do tekstu
i pomijanie akcentów jakie Jezus kładł w swoim nauczaniu
nie na sąd szczegółowy (ktory katolicy opierają
na jedynej tego typu przypowieści - o bogaczu i Łazarzu),
ale na Sąd Ostateczny powiązany z panowaniem Mesjasza.


Oznacza, jeśli porówna się to z wieloma podobnymi zwrotami u Mateusza i Łukasza
(a ktore w tym temacie zacytowałem, co niestety nie spotkało się jak widać
z jakimś szczególnym odzewem w postaci ich przeczytania).Mówi tak, gdyż chce ostrzec tych, którzy jeszcze mogą coś zmienić,
przywołując sytuację, w której już tego zrobić nie będą mogli.Ale chyba nie fantaści krętacze?

I chyba to najlepiej tłumaczy to,
że oliwa w lampach nie mogła być czymś pochodzenia ludzkiego
(jeśli oznaczać ma to, co niektórzy tu sugerują).

Ty bowiem mówisz: Jestem bogaty, i wzbogaciłem się, i niczego mi nie potrzeba,
a nie wiesz, że to ty jesteś nieszczęsny i godzien litości, i biedny i ślepy, i nagi.
Radzę ci kupić u mnie złota w ogniu oczyszczonego, abyś się wzbogacił, i białe szaty,
abyś się oblókł, a nie ujawniła się haniebna twa nagość, i balsamu do namaszczenia twych oczu, byś widział.
(Apokalipsa 3:17-18)

O, wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy!
Kupujcie i spożywajcie, <dalejże, kupujcie> bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko!
Czemu wydajecie pieniądza na to, co nie jest chlebem? I waszą pracę - na to, co nie nasyci?
Słuchajcie Mnie, a jeść będziecie przysmaki i dusza wasza zakosztuje tłustych potraw.
(Izajasza 55:1-2)

Otrząśnij się z prochu, powstań, o Branko Jerozolimska!
Rozwiąż sobie więzy na szyi, pojmana Córo Syjonu!
Albowiem tak mówi Pan:
Za darmo zostaliście sprzedani i bez pieniędzy zostaniecie wykupieni.
(Izajasza 52:2-3)

Wbrew temu, co mi sie zarzuca czytam wszystko uważnie, zwłaszcza odpowiedzi.
Istotnie nie ma słowa o tym, że wróciły z niczym. Nie ma też słowa o tym, że wróciły z oliwą, która urasta do "bohaterki" poprzedzających wersów...i nagle ewangelista sobie ten wątek odpuszcza..
Wiem. Nic natomiast nie wiem na temat, aby uznawanie śmierci za rodzaj zaślubin duszy z Oblubieńcem-Jezusem było sprzeczne z nauką KK.
Jeśli coś wiesz o tym, to natychmiast zaprzestanę dociekań w tym kierunku
Jest jedyna, ale jest częścią kanonu, więc jak można nie doceniać jej znaczenia?

Ale ty sobie nie odpuścisz w twierdzeniu, że brak zaprzeczenia jest dowodem za?Sprzeczne z nauką Kościoła nie jest.
Uznawanie, że Maryja nosiła fioletową chustę również nie jest sprzeczne,
ale nie widzą powodu, żeby uznwać to za prawdę,
tym bardziej że nie ma o tym mowy ani w Piśmie ani w tradycji,
a na pewno nie zgodziłbym się na to,
żeby z takich "dowodów przez milczenie" budować nieuzasadnione interpretacje.
To jest niepoważne.
Przykład?

Uczynisz przybytek z dziesięciu tkanin:
uczynisz go z kręconego bisioru, z fioletowej i czerwonej purpury,
z karmazynu - z cherubami wykonanymi przez biegłego tkacza.
(Wyjścia 26:1)

Maryja nosiła fioletową chustę i wypłeniła proroctwo o Przybytku dla swojego Syna - Boga wcielonego.
Nie wiemy nic o tym, żeby takiej chusty nie nosiła, więc raczej ją nosiła, skoro była Przybytkiem Ducha Świętego.

Czy taką interpretację preferujesz?
Ja właśnie ją bardzo doceniam
i nie widzą związku między okolicznościami w niej opisanymi
a wydarzeniami przestawionymi przez Łukasza i Mateusza,
które przez katolickich komentatorów z Vocatio zostały określone eschatologicznym nauczaniem Jezusa.

Odpuszczę, bez żadnego problemu.
Przedstaw swoją interpretację, bo jeśli oliwą miałoby nie być "coś pochodzenia ludzkiego" to co oznaczają słowa panien roztropnych "idźcie sobie kupić", jeśli jest to coś, czego nie mogą już nabyć, to czym jest pytanie panien?
Natrząsaniem się z głupich?
Czy nie ma eschatologii indywidualnej?

Sama wcześniej zauważyłaś, że to mogła być ironia.

Nie mam żadnej dobrej i kompletnej interprretacji, dlatego jako stary satyr
ograniczę się do uwag wobec niekompletności interpretacji innych,
co - jak przyznałaś - jest pomocne w dochodzeniu prawdy.
Także ze względu na to, że nie wierzę w boskie natchnienie tego tekstu
i nie muszę mieć pewności co do jego spójności,
więc stworzenie spójnej interpretacji nie musi być bezwzględnie możliwe.Jest, ale nie widzę tego odniesienia.
Łazarz symbolizuje osobę, która posiada jeszcze braci, którzy mogą się nawrócić.
"Panny symbolizują uczniów, oczekujących wierzących (2 Kor 11,2)",
a jeśli poza Kościołem nie ma zbawienia, to zbawieni będą tylko zaproszeni (szczęśliwa dziesiątka)
i to jeszcze nie wszyscy.

Chrystus jest Oblubieńcem, który urządzi jedno wesele, dla określonej grupy panien.

Ja wierzę w jego boskie natchnienie i muszę tej prawdy dochodzić.
Przyznaj jednak, że łatwiej być atakującym, niż stać tu w pozycji obrońcy.
(I kto powiedział, że przekaz ewangelii jest dziecinnie prosty..)
Wierzę w to wesele, ale wierzę także w poszczególne zaślubiny z każdą z dusz.
Nie jestem chyba w tej wierze odosobniona.
Postaram sie poszukać jakiejś wypowiedzi ks.dr Kaszowskiego.
Mam http://www.teologia.pl/m_k/zag08-1d.htm#ac

spodobał mi się ten cytat bo faktycznie tak niewiele potrzeba aby pójść z Panem .a co do zaślubin to św teresa św teresa doktor kk

Tutaj akurat łatwiej.W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami:
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom.
(Mateusza 11:25)

Zaprawdę, powiadam wam:
Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.
Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim.
(Mateusza 18:3-4)

Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go,
przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu.
Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze.
(...) Posiane w końcu na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je.
On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny.
(Mateusza 13:19,23)"Można powiedzieć, że śmierć to zaślubiny duszy z Oblubieńcem – Chrystusem.
Za życia ziemskiego patrzymy na śmierć innych, przeżywamy ją na różne sposoby.
Ale kiedyś, “o północy naszego życia”, rozlegnie się wołanie skierowane do nas:
“Pan młody idzie, wyjdźcie Mu na spotkanie!” (por. Mt 25,6)"

Ksiądz Kaszowski nie wyjaśnia tego, gdzie w tym jest Paruzja,
skoro Chrystus będzie przychodził kilkakrotnie do każdego.
Zdaje się chyba nie zauważać jej obecności w tym fragmencie,
bo nie pasuje ona do z góry upatrzonej koncepcji.
/*
Porównaj cały rozdział 24 i początek przypowieści w rozdziale następnym:
Wtedy podobne będzie królestwo niebieskie (...)
(Mateusza 25:1)
*/

Skąd wiesz, że ja nie chcę odmiany, może nawet pracuję nad tym?
Cóż, mam nadzieję, że będę tym, które pada na żyzną ziemię...
Być może. Muszę to przemyśleć i przemodlić (cytat "z" tajfuna )

Myślę, że ciężko pracujesz i tu jest twój błąd.
Żeby uniżyć się jak dziecko potrzeba właśnie mniej poznania rozumowego, a więcej ufności i wiary.
Może należy to przyjąć na większym poziomie ogólności
i dlatego nie rozumiesz (i nie zrozumiesz) "do końca" tej przypowieści?
Po prostu nie jest ci to potrzebne, bo inaczej Duch by cię poprowadził.
Może to tak jak z przypowieścią o ziarnie gorczycy (Marka 4:30-32),
które jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi (w. 31), chociaż wiemy że nie jest,
ale przecież to nie jest opowieść musząca zawierać prawny agrarne, tylko symbolizować królestwo Boże
(W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli /ją/ rozumieć. (Marka 4:33)).
Zresztą przypowieści ewangeliczne nie są przeznaczone do tego,
żeby zostały zrozumiane przez niewierzących lub wątpiących.

A głosimy to nie uczonymi słowami ludzkiej mądrości, lecz pouczeni przez Ducha,
przedkładając duchowe sprawy tym, którzy są z Ducha.
(1 Koryntian 2:13).

Wtedy pytali Go Jego uczniowie, co oznacza ta przypowieść.
On rzekł: Wam dano poznać tajemnice królestwa Bożego,
innym zaś w przypowieściach, aby patrząc nie widzieli i słuchając nie rozumieli.
(Łukasza 8:9-10)