Nie wiem czy to dobry dział. Jeśli nie, to przepraszam! I prosze o przeniesienie.

Moja mama przyniosła dzisiaj do domu książkę Fulli Horak "O życiu pozagrobowym".
Czy to, co ta kobieta nawypisywała w tej książce jest uznane przez Kościoł?
Nie znalazłąm w starszych wątkach odpowiedzi na to pytanie.

Przeczytałąm kilka frgmentów i są one dla mnei dosyć przerażające. Generalnie z tej ksiązki wynika, że trafienie do czyścca niewiele różni się od trafienia do piekła.

Są tam również podane modlitwy typu Koronka do ran Pana Jezusa czy koronka do krwii Pana Jezusa.
Czy KK uznał te modlitwy?

http://www.tohorak.opole.opoka.org.pl/Fulla.html

To słowa ks Tomasza Horaka, dla którego Fulla była stryjenką.
Ks. Tomasz jest znany szczególnie z cotygodniowych felietonów w Gościu Niedzielnym. To jedna z pierwszych rzeczy, które czytam przeglądając GN

"Oficjalnie Kościół nie zajął się ani osobą Fulli Horak, ani treścią jej książek."
czyli to prywatne przeżycia prywatnie wydane

Ale ciekawe jest twoje pytanie, sam fakt jego zaistnienia. Czy koniecznie każda modlitwa musi mieć zatwierdzenie z Watykanu? Czy istnieją modlitwy, które ze względu na formułę/treść sa szczególnie skuteczne (element magiczny?)?

na tej stronie co humalog podał linka pisze

Krążyły też przedruki ze "Świętej Pani" zatytułowane "Życie pozagrobowe". Te pirackie wydania lekceważyły prawa Autorki (jeszcze za jej życia!) do integralności tekstu. Wydawca dokonał wiwisekcji książki publikując najbardziej "chwytliwe" części w oderwaniu od jej warstwy mistycznej. Wszystko działo się bez uzgodnienia, a nawet powiadomienia Autorki. Dlatego w ocenie jej spuścizny te okrojone wydania nie mogą być brane pod uwagę.

życie pozagrobowe to jest okrojone
czytałem swienta pani i tam
opisuje swoje nawrócenia i rozmowy z świętymi
nawet z św mikołajem ten co paczki roznosi

"Generalnie z tej ksiązki wynika, że trafienie do czyścca niewiele różni się od trafienia do piekła"

Wielu świętych i mistyków pisało, że trafienie do czyśćca różni się od trafienia do piekła tylko tym, że męki tam przechodzone mają swój kres. Tak, że nie jest to nowa opinia. Wielu katolików myśli, że trafienie do czyśćca to takie sobie nic. Trochę się pomęczą i będą mieć spokój. Ale spotka ich gorzkie rozczarowanie. JUż sw Proboszcz z Ars mówił:

Ogień w czyśćcu jest ten sam co w piekle; różnica na tym tylko polega, że nie jest wieczny. Dałby Bóg, żeby która z tych dusz biednych, które tam przebywają, stanęła dziś na moim miejscu otoczona ogniem ją pożerającym i opowiedziała sama mę­czarnie swoje, napełniła ten kościół swymi jękami: to może by zmiękczyła i do litości pobudziła serca wasze! O jakże my cierpimy, uwolnijcie nas bracia z tych męczarni, wy to możecie uskutecznić. O gdybyście wy czuli, co to za boleść być w rozłączeniu z Bogiem! Któż to wysłowi? Goreć w ogniu zapalonym sprawiedliwością Bożą, ponosić bóle niesłychane, być trawionymi żalem, wiedząc, żeśmy mogli tego uniknąć! O dzia­tki drogie, wołają rodzice, myśmy was tak kochali, czyż podo­bna, abyście nas teraz opuścili? Wy spoczywacie na miękkim łożu, a my w ogniu strasznym. Wy się oddajecie zabawom, a my dzień i noc cierpimy i płaczemy. Mieszkacie w domach, któreśmy wam zostawili, używacie owocu trudów naszych; a my opuszczeni przez was od tylu lat ponosimy katusze tak stra­szne. Ani jałmużny nie czynicie, ani o Mszę świętą nie pro­sicie dla przyjścia nam z pomocą. Możecie nam ulżyć, może­cie nas z więzienia uwolnić, a jednak nie pomyślicie o tym. O jakże straszne są męczarnie nasze!



Tak bracia drodzy, kiedy w płomieniach jęczymy, to sąd nasz zmieniamy o tych lekkich przewinieniach, jeżeli je można nazwać lekkimi, którycheśmy się dopuszczali. "O mój Boże – woła Król-Prorok – biada człowiekowi nawet najsprawiedliw­szemu, jeżeli go sądzisz bez miłosierdzia. Jeśli plamy na słoń­cu znalazłeś a złość w aniołach, to cóż będzie z grzesznikiem?". Ileż lat mąk czyśćcowych nam się należy, którzyśmy popełnili tyle grzechów śmiertelnych, a prawie nic nie czyniliśmy dla zadosyćuczynienia sprawiedliwości Bożej!

Święci mówili/pisali rózne rzeczy, nie wszystkie są Nauczaniem Kościoła w ścisłym tego słowa znaczeniu (i całe szczęście!).
Więc fakt, że jakiś święty coś powiedział niczego nie dowodzi.

Jeśli to prawda, to żałuję, że żyję, że dano mi zycie, że stworzono mnie. Z tego opisu wynika, że rzeczywiście, Bóg jest bardzo "miłosierny"

Bardzo Ci współczuję takiego wypaczonego obrazu Pana Boga. Zastanów się dlaczego masz tak wypaczony obraz dobrego Boga? Przeważnie to wypływa z doświadczenia rodzinnego, z wypaczonych relacji dziecko - ojciec.

Powinnaś poznać przymioty Boga i więcej na ten temat poczytać, bo jak widać prawie nic o tym nie wiesz.

Jesienna, wolę wierzyć świętym niż nie świętym. A czyściec istnieje i jest to prawda wiary. Bardzo wątpię, że tam jest fajnie...

Przecież to Ty uważasz, że w czyśćcu każdy cierpi męki piekielne. Byłoby to oczywiście niesprawiedliwe.

Zatem... bardzo Ci współczuję takiego wypaczonego obrazu Pana Boga.

W czyścu dusza ma nadzieję a moze i pewność że po oczyszczeniu polączy sie z Bogiem w piekle tej nadzieji już nie ma.I chyba tylko tym sie rożnią te dwa miejsca.

Myślę, że człowiek na prawdę pobożny, spełniający wolę Boga, a także pomagający duszom czyśćcowym ma małe szanse aby trafić do czyśćca. Już o tym pisała św. Tereska z Lisieux ( jej mała droga do świętości polega właśnie na ominięciu czyśćca). Bóg wcale nie chce nas widzieć w czyśćcu. A to czy tam trafimy zależy tylko od nas i naszego życia na ziemi. A małe szanse na czyściec ma ten kto żyje w łasce uświęcającej i dla którego najważniejszą rzeczą w życiu jest spełnianie woli Pana Boga. Wystarczy poczytać życiorysy świętych, aby widzieć jak takie życie powinno wyglądać. Np proboszcza z Ars.

My sami skazujemy sie na czyściec gdy stajemy przed Bogiem w calej prawdzie o nas,dlatego żyjmy tak aby uniknąc tego miejsca

Tym, którzy nie chcą się nawrócić Bóg kojarzy się z złym ojcem. Tym, którzy chcą się nawracać z dobrym ojcem.

A ja np. nawet nie jestem przekonany, że Bóg istnieje. I co w takim wypadku?