Z tego co rozumiem to związki osób wierzących z niewierzącymi są odradzane przez kościół. Wynika to z ogólnego przyjęcia roli małżeństwa jako wzrostu duchowego. Wzajemnego wspierania się w tym rozwoju a również celem małżeństwa jest szerzenie królestwa niebieskiego na ziemi (poprzez płodzenie dzieci i wychowywaniu ich w gorliwej wierze) i dojście do zbawienia całej rodziny. Ślub z osobą niewierzącą może zagrozić tym celom. Np. jest zagrożenie osłabnięcia wiary i gorliwości osoby wierzącej w związku a również niebezpieczeństwo nie wychowywania dzieci w wierze. Poza tym jedność małżonków jest bardzo zagrożona gdyż każdy z nich inaczej pojmuje cele, role płci w małżeństwie itp. Ja sama miałam podobny dylemat gdyż z powodu tego że sama się nawróciłam a mój narzeczony był niewierzący miała zamiar zerwać zaręczyny. Dla miej najgorszą słabością takiego małżeństwa była myśl że droga mi osoba miałaby nie podzielać mojej wizji sakramentu małżeństwa świętego sakramentu, jego celów, podziału zadań itp. Długo modliłam się o rozeznanie mojej drogi oraz nawrócenie narzeczonego i udało się!!!!!! Narzeczony nawrócił się i wzięliśmy ślub teraz jesteśmy szczęśliwym, zgodnym małżeństwem. A najważniejsze i najsłodsze jest to że idziemy w jednym kierunku!!!!razem za rękę!!!naszym celem jest zbawienie, wspieramy sie, jak jedno czuje sie słabiej drugie popycha go do przodu!!!Staramy się dbać o wzrostu duchowy drugiej najmilszej osoby aby stawała się piękniejsza każdego kolejnego dnia!!To niesamowita radość dawania!!!
Radze modlić się dużo o rozeznanie drogi, czy mamy poślubić daną osobę czy nie. Co powinno być fundamentem w miłości i decyzji o ślubie. Często kochamy nie za to co powinniśmy.

z tym odradzaniem zawierania takich związków to tak nie do końca

a co z cytatem:
„Uświęca się bowiem mąż niewierzący dzięki swej żonie, podobnie jak świętość osiągnie niewierząca żona przez wierzącego męża” (1 Kor 7,14).

istnieje jeszcze ten aspekt zagadnienia
co nie zmienia faktu, że isnieją niebezpieczeństwa związane z tym związkiem

Tutaj jest dylemat:

wejść w taki związek i doświadczać w nim tego o czym piszesz uświęcając tym związkiem osobę, którą kochasz,
czy obawiając tego o czym piszesz z takiego związku zrezygnować

odpowiedź nie jest prosta
nie odważyłabym się dawać komukolwiek rad w tej kwestii

A cóż takiego nieprawdziwego napisałem? Przecież pod względem statystycznym najczęściej stosowaną antykoncepcją przez kobietę jest właśnie tabletka antykoncepcyjna. Nie neguję istnienia wielu innych form kobiecej antykoncepcji ani nie mówię, że to jest jedyna. Więc?

MOżesz rozwinąć? Zwłaszcza o tych rolach płci.

Przepraszam, że się wtrącę.

Uważam, że role płci są przede wszystkim uwarunkowane kulturowo i nadużyciem jest twierdzenie, że to co obecnie się nazywa "tradycyjnym modelem rodziny" i "rolami płci" wynika jakoś z objawienia.

W tej chwili przemiany cywilizacyjne spowodowały, że kobieta nie może a nawet nie powinna zajmować się wyłącznie domem. I nie ma co "tradycyjnej roli kobiety" wszystkimi siłami bronić .

A raczej skierować wysiłek naszukanie nowej formuły dla tej roli.

(biorąc pod uwagę to, że związek kobiety i mężczyzny ma być zawsze przymierzem miłości
który przeważnie w naturalny sposób owocuje zrodzeniem potomstwa - to oczywiste)