Ludzie wierzący dla których jestem bliski mają nadzieje ze się nawrócę tuż przed śmiercią. Ze dzięki temu pójdę do nieba. Ale czy to by nie było zrobienie Boga w konia?
Czy Boga w ogóle można zrobić tak w konia? Czyli całe życie grzeszyć a tuż przed śmiercią nawrócić się i Bóg się da na to nabrać?
Po co tyle tych zasad, modłów, spowiedzi i chodzenia do kościoła gdy zbawienie zależy od tego co zrobię w ostatniej sekundzie mojego życia?
Co jeśli ja się w ostatniej sekundzie życia się nawrócę. A ktoś kto żył całe życie zgodnie ze wszystkimi przykazaniami w ostatniej sekundzie straci wiarę? Wtedy ja ateista bluźnierca pójdę do nieba. A jakiś biskup który całe życie oddał dla Boga pójdzie do piekła bo w ostatniej sekundzie zwątpił.
Ja nie uważam to za sprawiedliwe by oceniać człowieka po jego ostatnich chwilach. Chociaż z drugiej strony takie zrobienie Boga w konia jest dla nie bardzo kuszące. Ale nie dla tego by pójść do jakiegoś nieba i tam opływać w luksusy. Po prosu chcianym zrobić Wszechmądrego w konia i zobaczyć jego minę gdy powiem ze z tym nawróceniem tuż przed śmiercią udawałem.

jak można zrobić kogoś w konia jak on wszystko wie o tobie
nawet ojciec pio miał taka zdolność ze wiedział wszystko o tym człowieku co sie akurat spowiadał

@Vacarius, równanie Boga do swojego ludzkiego poziomu, jest to myślenie infantylne i przyziemne. A poza tym, skąd wiesz, kiedy zejdziesz z tego świata? Tylko mi nie mów, iż znasz datę swojej śmierci? Przecież Bóg przenika i ciebie i mnie, przenika nas wszystkich, i ta myśl o zrobieniu Pana Boga w konia, już jest dla Wszechmądrego wiadome.

Boga nie możesz zrobić w konia. Ale możesz zrobić w konia diabła. Już, już myślał, że cie ma w swoich pazurzastych łapkach - a ty mu myk do nieba, i całuj się w ogon. A Bóg, który bynajmniej nie czyhał na Ciebie z potępieniem, tylko cierpliwie czekał aż zmądrzejesz i się nawrócisz, będzie z Twojego powodu bardzo szczęśliwy.
Ale to musi być prawdziwe nawrócenie. Takie ze szczerym żalem za grzechy i prawdziwą miłością do Boga. Nieszczere - choćbyś nie wiem jak starał się udawać - będzie warte tyle, co kozie łajno.

Sama kalkulacja o zrobieniu Boga w konia wyklucza szczerość intencji.
I wg mnie jest to grzech ciężki takie założenie.
piona

Sam tytuł wątku jest bezczelny. Proszę o trochę więcej szacunku dla Wszechmogącego.

Bóg od tego jest, żeby się w konia nie dać robić.

Podobno Z.Religa na łożu śmierci nie życzył sobie widzieć z księdzem, był ateistą i pozostał nim do końca. Czy ktoś wyobraża sobie, że ten zasłużony, dobry człowiek jest teraz w jakimś piekle?

tanie_wino Nie. Był zbyt dobry żeby teraz siedzieć w piekle. A może jego dusza jest obecnie w innym człowieku przez reinkarnacje.

Wszechmogący o takich głupio cwanych już dawno mówił.....wszystkie grzechy mogą być człowiekowi odpuszczone, poza grzechem p-ko Duchowi Św - czyli bezczelne grzeszenie z kalkulacją na odpuszczenie w ostatnich godzinach życia doczesnego.

Można..i dość często ON sobie na to pozwala ..ale zawsze do pewnego momentu..i zawsze o tym Wie ..

Nie wiemy jak zachował się w momencie poznania prawdy o sobie. On sam wybrał swe miejsce. Czytałam kiedyś, że najgorzej mają ludzie o których myślimy w kategoriach świętości...i nie pomagamy im sądząc, że są na pewno w niebie.
W momencie śmierci nie ma miejsca na żadne ziemskie gierki i manipulacje. Człowiek odkrywa prawdę kim jest w stosunku do Boga.

Zbawienie nie zależy jedynie od ostatniej chwili życia. Ludzie mogą nawrócić się w różnych momentach. Jeżeli ktoś, kto jest śmiertelnie chory, tuż przed zgonem szczerze godzi się z Bogiem, to On przyjmie go do nieba, dlatego że gdyby ten chory nie umarł, to żyłby sprawiedliwie.

Jeśli postanowiłby zerwać z wiarą i gdyby uparcie trwał w tym postanowieniu niezależnie od okoliczności (czy żyłby jeszcze minutę, kilka dni czy kilkadziesiąt lat), to podpisałby sobie wyrok...

Hm, gdyby Bóg dał się oszukać, to by dopiero było niesprawiedliwe i głupie. Na szczęście On nie może być "zrobiony w konia" (to określenie jest trochę nadużywane w twoim poście).

Ale gdyby nie był chory i nie umierał to by się nie nawrócił. Bo się nawraca ze strachu.
Mordercy przed egzekucją też szczerze żałują, ale gdyby ich nikt nie złapał i nie skazał na śmierć to gdzie by tam żałowali.
Czy Bóg nie jest trochę naiwny ze daje się nabrać na taki zal w obliczu śmierci?

Mordercy też żałują przed egzekucją ale jeśli w jakiś sposób unikną kary śmierci i wyjdą na wolność to znowu mordują. I tyle jest warte nawrócenie człowieka w obliczu śmierci.
Myślę ze ja się nie nawa wrócę w obliczu śmierci bo zdradziłbym swoje zasady. Ale śmieszy mnie to ze inni się tak nawracają a jeszcze bardziej mnie śmieszy ze Bóg daje się na to nabrać. Bo to tak jakby wypuszczać morderców skazanych na śmierć gdy przed egzekucją okażą skruchę. Wtedy by wszyscy mordercy okazywali skruchę przed egzekucją. I w większości przypadków naprawdę byłaby to prawdziwa skrucha. Bo w obliczu śmierci człowiek potrafi prawdziwie żałować, ale tylko przez ten monnet. Bo gdy go wypuszczą to wraca do starych nawyków.
Większość grzeszników nawróconych w obliczu śmierci też się nawraca tylko na dany moment. Ja bym im nie wierzył.

No cóż, szczere nawrócenie zakłada, że człowiek do końca życia w nim trwa. Kto deklaruje pod wpływem strachu, że będzie wierzył, a następnie - gdy strach mija - nadal żyje po swojemu, ten uczciwy za bardzo nie jest...
Bóg nie wierzy w niczyje nawrócenie, więc nie może być naiwny. Bóg wie, co się dzieje w sercu człowieka.

Kazdy na tym forum (bo wiatpie ze chociaz jeden z was nie) ciagle robi go w konia.