Co do tego artykułu, to jedno "ale": Homoseksualizm nie jest grzechem. Praktyki homoseksualne są grzechem (a i to nie zawsze, ponieważ żeby zaistniał grzech, zło musi być popełnione świadomie i dobrowolnie).

dlaczego więc nie mogę patrzeć na homoseksualistów jak na ludzi "chorych, bezczeszczacych swoje ciala, wrogich..." nie potrafię wywołać w sobie takiej....i nie wiem jak to nazwać "nienawiści?" jaka czuje w stosunku do problemu np. pedofilji (te grzechy, tak jak i inne, stawiane sa na rowni z tego co dalam rade wyczytac). Nie potrafię nienawidzieć lub nie akceptować homoseksualnych znanych mi osób....przecież to też ludzie...tacy jak ja? Wiem,że takiego problemu nie dam rady rozwiązac na forum...czy ktoś ma może pomysł gdzie mogłabym się wybrać aby o tym porozmawiac? czy jest miejsce, osoba, osoby? które mogłoby pomóc....zrozumieć?

Czy taki sam problem masz z rozwodnikami? W końcu Kościół tego też nie akceptuje.

aagnieszko w tej wypowiedzi pokazałaś, że nie znasz swojej wiary...kompletnie.
Myślisz, że trzeba nienawidzić czynnych homoseksualistów, czy wogóle jakichkolwiek grzeszników...że trzeba ich uważać za wrogów?
Wrogiem człowieka jest grzech, a nie drugi człowiek.
Nie potrafisz w sobie wzbudzić nienawiści ...Przeczytałaś Ty wogóle, co napisałaś?
Uwierz mi, że dopiero wtedy miałabyś prawdziwy problem, gdyby się okazało, że tę nienawiść udało Ci się wzbudzić.
Pozdrawiam

Idziesz w niebezpiecznym duchowo kierunku. Radzę Ci zawrócić...

Powtarzam także słowa opamiętania:


Niech każdy rozważy w swym sercu, czy Bogu homoseksualizm może się podobać i niech każdy wybierze prawdę, niech odrzuci kłamstwo. Wszak mówi Pismo:


Bóg kładzie przed człowiekiem dwie drogi: szczęścia i nieszczęścia, błogosławieństwa i przekleństwa. Oby każdy dobrze wybrał, oby każdy wybrał prawdę.

Nie mam do dyspozycji żadnego linku, ani nie odeślę do artykułu, bo zapomniałam To tylko moje słowa, oparte na tym, o czym sama czytałam.
Po po pierwsze: lobby homoseksualistów to nie homoseksualiści. W większości jest to walka polityczna, która nie ma nic do dobra homoseksualistów. Zakładają oni z góry, że wszystkie takie osoby chcą po prostu akceptacji i praw. Często jest jednak tak, że osoba taka jest zrozpaczona, szuka pomocy i nie jest sama zdecydowana, że chce to zaakceptować.
I tu druga rzecz. Homoseksualizm był kiedyś na liście chorób. Zawsze przy wykreślaniu jakiejś choroby z tej listy, przeprowadzane były długie badania. A tu nagle wyjątek: po prostu kilku najprzedniejszych psychiatrów stwierdziło, że to nie choroba. Po latach najważniejszy z nich przyznał, że to wielki błąd. Mówił o różnych terapiach: dla niedoszłych samobójców, dla osób z depresją, dla alkoholików itd. Te terapie miały zwykle skuteczność ok. 30%. Terapia "wyciągająca' człowieka z homoseksualizmu - ok. 60%.
Moje stanowisko jest takie: aktywny homoseksualizm to grzech, ale samo bycie homoseksualistą to nie grzech. Strasznie wpółczuję tym osobom tego krzyża, ale jeszcze bardziej braku zrozumienia przez otoczenie. Ilu z nich chciałoby być hetero, ale ciągłe wmawianie im, że trzeba za wszelką cenę zaakceptować siebie, sprawia, że z czasem umacniają się w tym i sami zaczynają tak myśleć, że wszystko, co należy się małżeństwom hetero, należy się też im.
"Bo są niezdatni do małżeństwa, którzy z łona matki tak się urodzili, i są niezdatni do małżeństwa, których ludzie takimi uczynili; a są i tacy bezżenni, którzy dla królestwa niebieskiego sami zostali bezżenni. Kto może pojąć, niech pojmuje»"

Mumia, weź się ogarnij człowieku. Pisze dziewczyna, ze potrzebuje pomocy w pogodzeniu swoich uczuć z chrześcijaństwem. Ty nie jesteś chrześcijaninem i pomóc jej w tym nie chcesz, to spadaj. To jest właśnie wtrynianie się w nie swoje sprawy i moralizowanie innych, tylko tyle, że "nową" moralnością. Obiektywnie robisz to, co zarzucasz chrześcijanom. Jak chcesz się o coś powykłócać, to nowy temat, a nie tutaj się wtryniasz.

Ja też mówię żebyś się ogarnął Mumia.

Dziekuje za Wasze wypowiedzi, te leszpe i te gorsze- wszystkie sa w jakims tam stopniu wartosciowe i pomocne. Mysle ze juz wiem co mam myslec, jedynie do tej pory nie spotkalam osob wierzacych ktore dzielily opinie niektorych z Was. Wiekszosc osob z ktorymi probowalam o tym rozmawiac nawolywala jedynie do okreslenia "to jest choroba, to jest obrzydliwe, nienawidze pedalow, wez mi o tym lepiej nie mow, brzydze sie nimi". Uzylam slowa "nienawisc" gdyz nie moglam znalezc lepszego- ale nie czepiajmy sie slowek, to nie o to mi chodzi przeciez. Prosilabym o dalsze wpisy gdyz czytam je regularnie.

Rozwodnicy- tak to tez dosc smutna kwestia, nie jestem przychylna rozwodom. Moi rodzice sa po rozwodzie i to ich dobija moim zdaniem co niedziele podczas mszy sw ( i mnie troszke tez ). Jednak ten rozdzial "buntu" przeciwko religi mam juz za soba, tak mysle. Wydaje mi sie,ze jest zbyt wiele indywidualnych przypadkow powodujacych rozwod aby tutaj bezsprzecznie ocenic- zawsze dobre vs. zawsze zle....sa przeciez rowniez rozwody tzw. koscielne...zreszta nie chce tutaj wywolywac kolejen sprzeczki, wolne zostac przy problemie okreslonym w temacie watku.

Nie chodzi tyle o rozwód, co o zawieranie kolejnych małżeństw przez rozwodników
i późniejsze współżycie, bo cudzołóstwo jest zawsze złe.Nie rozwody, tylko kanoniczne uznanie faktu nieważności małżeństwa od początku jego zawarcia.
Rozwody dotyczą tylko małżeństw ważnych.

aagnieszka;
jak mówiłam, mam dużo współczucia dla homoseksualistów - tych którzy cierpią. Dla ludzi, którzy wychodzą poprzebierani w róż i skórę, albo w ogóle porozbierani, i obściskują się na "paradach", nie mam takiego uczucia. Chociaż ich też nie chcę nienawidzić, to jednak czasem mówię nieprzychylne rzeczy o nich. Ale to właściwie nie są homoseksualiści, ale pedały (to duża różnica). Często ludzie mówią, że nienawidzą "homo", bo nie wiedzą, że życie niektórych z nich to nie rozpusta i patologia, ale codzienne cierpienie i opuszczenie.

Prosiłbym jednak o nie używanie słowa "pedał" (nawet jeśli nie jest skierowane w kierunku konkretnej osoby), gdyż jest obraźliwe. jumik

co do tego czy homoseksualizm jest chorobą
- choroba to pojęcie umowne
co chwilę WHO (światowa organizacja zdrowia) weryfikuje listę chorób
poza tym istnieje pewna róznica między chorobą a zaburzeniem
napewno homoseksualizm chorobą nie jest i nigdy nikt tak nie uważał
jest co najwyżej "zaburzeniem orientacji seksualnej

homoseksualizm nie jest żadnym grzechem i nogdy nie był

grzechem jest współżycie poza związkiem małżeńskim
więc kościół nie dyskryminuje homoseksualistów
dokładnie to samo obowiązuje osoby heteroseksualne

kościół nie udziela małżeństw homoseksualistom
ale istnieje też cała grupa osób,
którym kościół małżeństwa nie udzieli
nie będących homoseksualistami

więc homoseksualisci nie są w żaden sposób dyskryminowani
(albo są dyskryminowani razem z wieloma innymi osobami
- można też tak na to popatrzeć)

Tutaj dotykamy kwestii czym jest małżeństwo.
I kto może a kto nie może go zawrzeć.
W Kodeksie Prawa Kanonicznego zasady te wyglądają pięknie i klarownie.

Ale jak spotykamy się z konkretnymi sytuacjami (które czasem są bardzo pokomplikowane)
to okazuje się, że to klarowność pozorna

no ale brnę w off - topic
więc może na razie popprzestanę na tym co napisałam do tej pory

Agnieszko, pamiętaj, że Kościół mówi o szacunku wobec homoseksualistów. W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy między innymi (wyróżnienie moje):
Jeśli więc spotkałaś osobę, która podchodziła bez szacunku do osoby homoseksualnej, z jakąś nienawiścią i gniewem, to prawdopodobnie (przynajmniej w tej materii i w tym momencie) nie jest ona dobrym przykładem wypełniania nauki Kościoła, Boga. Na pewno jednak nie patrz na obraz opinii Kościoła o homoseksualistach przez to co mówią media, bo one lubią pokazywać skrajne przypadki, które czasami nijak się mają do rzeczywistości.

Pamiętaj też, że sam homoseksualizm nie jest grzechem, są nim akty homoseksualne. Całość opisu z Katechizmu:



Porównanie homoseksualistów do pedofilów jest bardzo niefortunne. Jedyną rzeczą, która je łączy jest zaburzona orientacja, zaburzone skierowanie pociągu seksualnego. Ale jest miedzy nimi przepaść, różni je bardzo wiele.



To bardzo mądrze z Twojej strony, że zdajesz sobie sprawę, że trudno załatwić tak poważną sprawę na forum (wiele osób nie zdaje sobie z tego sprawy).

Może warto by było przeczytać jakąś dobrą lekturę na ten temat, np. "Homoseksualista w Kościele" - Tomasz P. Terlikowski (nie czytałem). Najlepszym jednak sposobem byłoby spotkanie się i porozmawianie z jakimś mądrym, dobrym duchownym (lub z kilkoma), który podejdzie do tego z całą delikatności i wrażliwością. Jeśli jesteś z Warszawy, to mogę polecić takich.