Napisałeś ogólnie że faza niepłodna ma być fazą do zbliżeń, i to nie prawda.Ale wiem chodzi ci o odkładanie.Cóż...wiem że mniejsze libido, wstrzemięźliwość i te sprawy.Ale coś za coś.Nie ma idealnej metody odkładania poczęcia.A bliskość trzeba sobie okazywać czy faza płodna czy niepłodna.I nie zawsze musi to być tylko seks.



To znaczy że ten "błąd" powstał z przypadku?jakoś nie chce mi sie w to wierzyć...

Zgodnie z naturą do zbliżeń powinno dochodzić w okresie płodnym.
NPRowcy gwałcą naturę współżyjąc w dni niepłodne i niewspółżyjąc w dni płodne.

Zgodnie z naturą do zbliżeń powinno dochodzić przez immisję wzwiedzionego członka, nie chronionego żadnymi zabezpieczeniami (bo nie są przez naturę przewidywane), do pochwy podnieconej kobiety. Czas tego zbliżenia nie ma nic do (nie)naturalności, tym bardziej że sygnał płodności kobiety nie jest łatwo odczytywalny, w przeciwieństwie do innych gatunków, w których płodność samicy jest wyraźnie zaznaczona zmianami w obrębie narządów płciowych. Np. rozrośnięta powabnia u samic psów.

To, że sygnał płodności nie jest łatwo odczytywalny oraz fakt, że kobieta jest w stanie odczuwać przyjemność ze współżycia w każdym stadium okresu płodności, dowodzi tego, że współżycie seksualne w każdym z tych momentów jest zgodne z naturą¹.
To natomiast, że można jednak odczytać te sygnały bez użycia żadnych środków technologicznych², dowodzi, że odczyt taki jest zgodny z naturą. Chyba że uważasz, iż korzystając z własnego rozumu, gwałcisz naturę...

______________

1. W rozdziale 15 Księgi kapłańskiej jest mowa o nieczystości związanej ze współżyciem z miesiączkującą kobietą. Nigdzie jednak nie znajdziemy tam sformułowań mówiących o "obrzydliwości", "sromocie", "wyłączeniu z ludu" lub wręcz karze śmierci. Mężczyzna obcujący z miesiączkującą kobietą zaciąga po prostu siedmiodniową nieczystość rytualną, co do skutków zgodną z nieczystością swojej partnerki. Nieczystość taką obmywa się wodą po zakończeniu okresu jej trwania. Oczyszczenie to nie wymaga ona przelania krwi, czyli zabicia ofiary, nie jest to więc grzech śmiertelny.
   
2. Z czego wynika, że urządzenia typu Bioself czy Persona, pomimo towarzyszącej im reklamy nie są wspomaganiem NPR, tylko zwykłą antykoncepcją.

Elbrus
Do seksu jest potrzebne podniecenie, a w fazie niepłodnej ono też jest możliwe u kobiety.Zgadzam sie z Cawilianem, mądrze napisane.A że libido sie zwiększa w fazie płodnej, jest to pewna zachęta do rozmnażania sie . Nie musimy z niej korzystać, mamy rozum.Tylko zwierzęta współżyją tylko i wyłącznie w czasie płodnym, zresztą one w innym czasie nie czują tego pociągu seksualnego wcale.A seks w ciąży też jest niepłodny,mimo tego wiele kobiet ma wtedy ochote na seks i to dużą.

No cóż: w dni niepłodne to mąż musi się bardziej starać. Najlepiej od rana. Jak zdenerwuje żonę w ciągu dnia to wieczorem nici z przyjemności. Przeczytałam sporo różnych postów na tym forum i w głowę zachodzę, skąd poglądy o braku przyjemności ze współżycia kobiety w dni niepłodne. Faktem jest, że sporo kobiet nie osiąga w ogóle orgazmu, wówczas jedynie dni płodne są ratunkiem. Tylko, że to jest leczenie jedynie objawowe. Przyczyn tego stanu rzeczy należy szukać gdzie indziej.
Są mężczyźni, którzy świetnie wyczuwają dni płodne.

Tak, w fazie płodnej łatwiej o podniecenie.Jednak prawdą jest że nie chodzi tylko o fazę.Ludzie poprostu mogą współżyć gdy są podnieceni,niezależnie od fazy.Kobiety z natury niepłodne przecież też mogą z powodzeniem osiągać przyjemność seksualną.

A zwykły termometr? Też jest środkiem technologicznym.

Ano jest. Do tego mało skutecznym. Więc lepiej posiłkować się dwoma palcami. Lub papierem toaletowym, gdy ktoś się brzydzi własnych wydzielin.

Człowiek jest dość specyficznym gatunkiem zwierzęcia. Oddziela seks od prokreacji, a kobieca owulacja jest ukryta.
Właściwie nie ma takiego rodzaju kontaktów seksualnych, o których możemy powiedzieć że są wbrew naturze. Jakkolwiek nienaturalną rzeczą jest unikać seksu gdy ma się na niego ochotę

Ot ciekawostka. Akurat ten jeden obiektywny objaw skoku temperaturowego jest wg niektórych niekoszerny, bo potrzeba termometru! Pozostaje więc śluz (pod warunkiem, że nie korzysta się z technologii) i położenie szyjki macicy.
A może kolega wytłumaczy skąd takie wnioski o niekoszerności i niedokładności rozpoznawania płodności na podstawie zmian temperatury?

Hm.. już gdzieś takie poglądy słyszałem.
http://pismo.christianitas.pl/2011/01/k ... zawsze-ok/
http://www.liturgia.pl/blogi/bog-rodzin ... eizmu.html

Jeszcze jeden artykuł ciekawy znalazłem o npr, pozwolicie, że wkleję tutaj, bo nie wiem czy link zadziała

--------------

Ks. Hugon Calkins OSM
Naturalne planowanie rodziny czy naturalna antykoncepcja?

Na początek parę słów o tym, co rozumiemy poprzez tzw. naturalne planowanie rodziny
(dalej: NPR). Wolno nam dyskutować o samej metodzie – jedyne oficjalne ograniczenie
nałożone przez Kościół dotyczy jej nauczania i polecania. Zbyt długo milczeliśmy, podczas
gdy nieroztropni i gorliwi zwolennicy rozpropagowali ją na całym świecie. (...) Metoda oparta
jest na rytmie płodności i niepłodności, występującym w miesięcznym cyklu menstruacyjnym
kobiety. Mówiąc krótko, wydaje się dziś pewne z medycznego punktu widzenia, że w
niektóre dni miesiąca jest całkiem prawdopodobne, że kobieta pocznie nowe życie, w inne
natomiast jest to mało prawdopodobne. Dni, w które poczęcie jest prawdopodobne, nazwano
dniami "płodnymi"?, pozostałe zaś – "niepłodnymi"?. Metoda "cyklu"? polega na spełnianiu
powinności małżeńskich jedynie w dni "niepłodne"?. Stosuje się ją w celu uzyskania odstępów
pomiędzy kolejnymi poczęciami lub wprost dla unikania potomstwa. Niezależnie od tego, czy
metoda ta stosowana jest przez kilka miesięcy, lat, czy przez cały okres naturalnej płodności,
pobudka zostaje ta sama – jest nią zapobieżenie poczęciu i ciąży.

Przestańmy mówić o "wstrzemięźliwości"?, to tylko slogan służący do skierowania rozumowania
na inny tor. Ludzie, którzy stosują tę metodę, nie troszczą się w pierwszym rzędzie o
wstrzemięźliwość, próbują po prostu uniknąć poczęcia. To dlatego ograniczają akty małżeńskie
jedynie do dni niepłodności – tzw. okresów bezpiecznych.
Praktyka ta stwarza problem moralny jedynie wówczas, jeśli traktowana jest jako system, w
którym każdy akt współżycia płciowego lub abstynencji staje się elementem pomysłowego planu
uniknięcia normalnej i naturalnej konsekwencji zjednoczenia małżonków, jakim jest poczęcie.
Dopóki rozważamy odosobnione akty małżeńskie w dni bezpłodności czy wstrzemięźliwość
w dni płodne, obowiązują nas zwykłe reguły prawa moralnego. Kiedykolwiek mamy do
czynienia ze stosunkiem małżeńskim, musi on być dokonany właściwie i kompletnie. Wszystkie
nienaturalne i sztuczne metody unikania poczęcia, stosowane przed, w trakcie czy zaraz po
akcie małżeńskim określa się jako antykoncepcję – ciężki grzech przeciwko naturze. Musimy
więc ocenić moralność NPR jako systemu. Czy małżonkowie mogą przez świadomy wybór
stosować tę metodę, aby uniknąć poczęcia?

Wbrew szeroko rozprzestrzenionemu przekonaniu, metoda "cyklu"? nie jest tym samym, co
antykoncepcja. To prawda, że czasem cel małżonków jest ten sam: stosują oni tę metodę,
aby uniknąć poczęcia – ale nie jest to to samo, co sztuczna kontrola urodzin. Praktykowanie
antykoncepcji jest wbrew naturze, jest zboczeniem takim samym jak homoseksualizm. Jednak
z samego tylko powodu, że "cykl"? jest czymś naturalnym, nie wynika, że stosowanie NPR
jest moralnie dobre i dozwolone. Stosowanie tej metody wynika z wolnej i rozumnej woli –
woli uniknięcia posiadania dzieci, która jest wprost sprzeczna z pierwszym celem stosunków
małżeńskich. Czy taki wolny wybór jest grzeszny i sprzeczny z wolą Boga?

Ważne warunki

Podsumujmy więc opinie teologiczne na ten temat. Kościół ani nie aprobuje, ani nie zakazuje
stosowania metody "cyklu"? jako systemu. Kościół jednak zaledwie toleruje jej stosowanie.
Toleruje, tzn. niechętnie zezwala. Toleruje ją, jednak pod warunkiem zaistnienia trzech ściśle
określonych faktów. Po pierwsze, musi istnieć wystarczająco poważny powód dla zezwolenia
małżeństwu na stosowanie tej metody, wystarczająco poważny, by omijać pierwszy cel
małżeństwa. Po drugie, zarówno mąż, jak żona, muszą godzić się na jej stosowanie – nikt nie
może być zmuszony do stosowania tego systemu wbrew swej woli. Po trzecie, stosowanie tej
metody nie może pociągać za sobą grzechów śmiertelnych przeciwko czystości ani stać się
bliską okazją do takich grzechów. Złamanie któregokolwiek z tych warunków czyni stosowanie
tej metody grzesznym. Opinia brzmi więc: "stosowanie NPR czasami nie jest grzechem, czasem
jest grzechem powszednim, a czasem grzechem ciężkim"?. Nie mówmy zatem: "Wszystko w
porządku. Kościół to aprobuje"?.

Przeanalizujmy teraz szczegółowo owe trzy warunki.

Po pierwsze: wystarczający powód. Teologowie przyznają, że czasami istnieją poważne
powody dla usprawiedliwienia stosowania tej metody. Powody te mogą występować stale lub
okresowo – ubóstwo, słabe zdrowie matki (rzeczywiste, nie udawane), częste poronienia czy
cesarskie cięcia przy porodzie, medyczna konieczność dłuższych przerw pomiędzy kolejnymi
połogami ze względu na dużą płodność żony; innymi słowy – solidne i uczciwe powody unikania
poczęcia w pewnym tylko okresie lub stale. Jednak nawet jeśli takie uczciwe powody mają
miejsce, konieczna jest dobrowolna zgoda obu stron na stosowanie tej metody.
Po drugie: zwykle w codziennym życiu jedna ze stron pozostaje niechętna i ulega naciskom
drugiej. Wszyscy teologowie moralni zgodnie potępiają jako grzech ciężki współżycie wyłącznie
w okresach niepłodności, bez prawdziwego porozumienia obu stron. Jeśli brak tej wolności –
jednej ze stron, która ma prawo do normalnego pożycia małżeńskiego, wyrządzana jest ciężka
niesprawiedliwość. (...)

Najbardziej kontrowersyjny jest trzeci warunek. Stosowanie NPR nie może prowadzić do
ciężkiego grzechu przeciwko czystości ani stwarzać okazji do niego. Teologowie moralni
są zgodni, że poważny grzech popełniają małżonkowie, kiedy narażają się na bliskie
niebezpieczeństwo niewierności czy stosowania kontroli urodzeń. Takie zagrożenia i grzechy
są częste w naszych zmaterializowanych czasach. Spowiednicy zrobiliby dobrze, badając
związek niewierności małżeńskich ze stosowaniem NPR. Tak więc dobry powód sam z siebie
nie wystarcza – ważne są okoliczności. W sprawach tych doradza się pomoc spowiednika. (...)
Czy więc przy założeniu, że istnieje zgoda obu stron i nie ma specjalnego niebezpieczeństwa
grzechu ciężkiego, mogą małżonkowie stosować tę metodę z pobudek samolubnych? Opinie
teologiczne są tu podzielone: niektórzy twierdzą, że takie postępowanie byłoby grzechem
ciężkim, inni – że jedynie powszednim. Wszyscy jednak wybitni teologowie są zgodni, że
postępowanie takie byłoby grzeszne i bardzo niebezpieczne.

Im więcej bada się opinii teologicznych w tych kwestiach, tym wyraźniej widać, jak wiele
ostrożności kapłani i świeccy powinni wykazywać, zalecając NPR. (...) Z pewnością nigdy
nie zostało oficjalnie zadeklarowane, że Stolica Apostolska aprobuje metodę "cyklu"?. Nawet
najczęściej cytowane fragmenty encykliki Piusa XI Casti connubii nie mogą być przytaczane
jako udzielające takiej aprobaty. O wiele bardziej prawdopodobne jest, że papież miał na myśli
ludzi fizycznie bezpłodnych (o "pewnych defektach"?) czy tych, którzy przeszli menopauzę
("powody czasu"?), a nie NPR. Jednak obecnie potężna kampania reklamowa, towarzysząca
sprzedaży wysyłkowej urządzeń do określania cyklu, używa bezwstydnie słów Ojca Świętego
rzekomo aprobujących owe, propagowane dla celów komercyjnych, metody ograniczenia
urodzeń.

Brutalna rzeczywistość

Przejdźmy teraz do praktyki. Katolickie małżeństwa zaszły już bardzo daleko w niewłaściwym
stosowaniu NPR. Teologiczne rozróżnienia zostały całkowicie zarzucone, pozostało jedynie
pragnienie uniknięcia potomstwa. Zbyt wielu księży działa nierozważnie, publicznie polecając
tę metodę (na prelekcjach i w kazaniach), o której Stolica Apostolska powiedziała, że
jedynie "spowiednicy mogą [ją] ostrożnie sugerować"?. Każdego dnia przybywa dowodów, że
jedynie w stosunku do wyjątkowo duchowo silnych małżeństw można mieć nadzieję, iż uczciwie
korzystają z metody "cyklu"?, nawet jeśli mają rzeczywiście wystarczające powody. Najwięcej
par stosuje tę metodę po prostu w celu uniknięcia potomstwa. Używają oni NPR, kiedy to
możliwe; różnych środków antykoncepcyjnych, jeśli wieÂÂdzą,
że ta pierwsza metoda będzie
nieskuteczna; a nawet posuwają się do aborcji, kiedy "wpadną"? (cóż za określenie początku
nieśmiertelnej duszy!). Osoby takie próbują później żartować ze spowiednikiem: "O nie! Jaka
znowu kontrola urodzin, my jedynie stosujemy się do »cyklu« !"?. Powoli jednak sytuacja ta
zaczyna gorszyć ich bliźnich. Przeciętny człowiek nie jest teologiem. Nie widzi różnicy pomiędzy
sztuczną a naturalną kontrolą uroÂÂdzeń.
Widzi jedynie, że te samolubne pary zawierają
małżeństwa i nie mają dzieci, co więcej – chwalą się sposobem, w jaki ich unikają. Zaczyna
się zastanawiać, jak mogą oni tak łatwo przystępować do spowiedzi i Komunii św. Ja również
zaczynam się nad tym zastanawiać. Nawet nasi przeciwnicy wykorzystują to przeciw nam,
mówiąc: "Jaka to różnica? Tak stanowczo potępiacie antykoncepcję, ale wasze małżeństwa
omijają ten zakaz stosując »cykl« !"?.

Promowanie bezpłodności

W ten sposób metoda, mająca być jedynie okresowym rozwiązaniem krytycznych sytuacji,
stała się stylem życia – samolubnego, zmaterializowanego i rozkochanego w luksusie. Jakiż
teolog mógłby usprawiedliwić rozpowszechnione obecnie praktyki: wręczania przez księży
parafialnych egzemplarza "książki cyklu"? każdej zaręczającej się parze; wychwalania przez
rekolekcjonistów podczas cotygodniowych dni skupienia zalet tej metody; wykładania jej przez
nauczycieli na wielu naszych najlepszych uczelniach, często również dziewczętom, które są
dobrze zabezpieczone finansowo? Ginekolodzy wykładający dziś na wiodących katolickich
uczelniach medycznych zachęcają całe roczniki naszych studentów do nauczania pacjentów
tej metody, wskutek czego ci przyszli lekarze przekonani są, że jest ona aprobowana przez
Kościół. Coraz częściej narzeczeni planują dzień ślubu według "cyklu"? tak, by nie zajść w ciążę
przez najbliższy rokdwa
i cieszyć się przywilejami bez żadnych obowiązków małżeńskich. Czym innym jest
niechętne udzielanie zgody na stosowanie tej metody, tak jak to czyni Kościół, a czymś
zupełnie innym promowanie bezpłodności, tak jak to dziś czyni wielu katolików. Oczywiście
metoda ta została szybko skomercjalizowana. Obecnie dostępne są drogie urządzenia, "które
każdy student medycyny czy teologii, pielęgniarka czy pracownik socjalny powinien
mieć"? – jak czytamy w ulotkach reklamowych. Katolicy otrzymali nagle dziecinnie prostą
metodę "współżycia według kalendarza"?, skutecznie niweczącą stwórcze zamiary Boga.
Wystarczy to, by Bóg wyrzucił ze swych ust (Apok 3, 16) stworzenia, które ignorują zupełnie
cele, jakie On wyznaczył małżeństwu. W jaki sposób nawrócimy kiedykolwiek bezbożną
Amerykę, skąd weźmiemy współÃ‚Âczesnych
świętych, jeśli nie chcemy dać Bogu nowych
poddanych Jego Niebieskiego Królestwa?
Co ciekawe, ci katolicy, którym najbardziej zależy na przynależności do Akcji Katolickiej, są
często najbardziej zdecydowanymi zwolennikami NPR. Ciężko pracują, aby zachęcić innych
do uczestnictwa w wykładach, Konferencjach Kany, do czytania książek – ale bynajmniej nie
do przyjęcia dzieci, które Bóg chce im dać. Czy zauważyliście rozpowszechnienie tej metody w
bogatych parafiach, pośród małżeństw z wyższym wykształceniem, wśród naszych społecznych
i kulturalnych elit?

Mentalność "cyklu"?

Z tej pogańskiej propagandy wyrasta chorobliwa mentalność "cyklu"? – charakteryzująca
dusze, które zatraciły ufność w Bogu. Ludzie chętnie dziś przyznają, że Bóg wie, jak utrzymać
równowagę we wszechświecie, wie, jak zaprząść do pracy energię atomową; Bóg potrafi
podtrzymywać bieg gwiazd i planet – ale dzieci? Och, nie, Bóg po prostu nie ma pojęcia o
tych sprawach! Zajmiemy się tym sami, wykorzystując naturalne metody planowania. Jednak
to planowanie rodziny koncentruje się na tym, jak nie mieć rodziny. (...) Jego propagatorzy
nie przyjmują do wiadomości ani nie troszczą się o grzechy śmiertelne, będące wynikiem
stosowania tego systemu. Jedyne, co ich zaprząta, to obsesyjne pragnienie uniknięcia ciąży.
Ludzie ci utracili wiarę w Bożą Opatrzność.
Już słyszymy głośnie protesty tych obłudników, zwłaszcza wścibskich krewnych i sąsiadów: "Ale
kto będzie się opiekował następnym dzieckiem?"?. Odpowiedź jest prosta: "Ten sam Bóg, który
opiekuje się tobą, nawet jeśli się sprzeciwiasz Jego woli"?. "Ale przecież musimy zapewnić
naszym dzieciom bezpieczeństwo i wykształcenie!"?. To, że Bóg nie zapewnia wszystkim
rodzicom i dzieciom wysokiego standardu materialnego, nie oznacza, że ich opuszcza. Nie dał
również swej własnej Matce więcej, jeśli chodzi o materialne bezpieczeństwo. To niebo, a nie
bezpieczeństwo, jest celem, jaki mają osiągnąć dzieci, które Bóg zsyła rodzicom. Małżeństwo
zostało ustanowione przede wszystkim dla przekazywania życia dzieciom, które kiedyś osiągnąć będą mogły życie wieczne. Zbyt wielu ludzi próbuje bawić się w Boga. On sam jest dawcą nowego życia i nie potrzebuje
do tego histeryzujących lekarzy, rozpaczających rodziców, ani nawet bezmyślnych księży,
próbujących wchodzić w Jego kompetencje i decydować, kiedy ma się narodzić nowy człowiek.
Tego, czego od nas oczekuje, to dobrowolna współpraca z Jego wolą. To jedyny wkład, jaki
możemy wnieść. Jedyne, czego Bóg wymaga od małżonków, to chęć przyjęcia dzieci, które
zdecyduje się im zesłać. Ludzie idą do nieba przez pełnienie woli Boga, a nie przez układanie
za Niego planów.
Czy więc każda rodzina powinna mieć całą gromadkę dzieci? To zależy od Boga. Każda
rodzina powinna mieć tyle dzieci, ile Bóg chce im dać. Jednak ich nie mają. Czterdzieści cztery
procent amerykańskich rodzin nie ma dzieci w ogóle. Dwadzieścia dwa procent ma zaledwie
jedno dziecko. A katolicy żyjący w miastach mają obecnie o kilkoro dzieci mniej, niż na terenach
wiejskich (które są w 80% protestanckie). (...). Z pewnością nie jest to wolą Bożą. Stosowanie
NPR przez tzw. "pobożnych"? katolików jest jednym z głównych powodów spadku liczby
urodzeń. Twierdzicie, że liczba dzieci wzrasta? Tak, ale dotyczy to jedynie wzrostu liczby rodzin
z jednym czy dwojgiem dzieci. Natomiast ilość rodzin z większą ilością potomstwa stale spada.

Nadmiar roztropności

Zwolennicy NPR używają często pewnego sentymentalnego argumentu. Brzmi on mniej
więcej tak: "Przecież Bóg chce, by ludzie okazywali roztropność w powoływaniu dzieci na
świat. Ani On, ani Kościół nie wymagają od nas, byśmy mieli tyle dzieci, ile to tylko możliwe.
To małżonkowie, rozważywszy uczciwie wszystkie okoliczności, powinni decydować, jak
zaplanować swe rodziny. Czy nie lepiej, jeśli kilkoro dzieci jest dobrze odżywionych, ubranych
i wykształconych, niż gdy liczna rodzina cierpi ubóstwo?"?. Brzmi rozsądnie, prawda?
Ludzie używających tych argumentów często rzeczywiście przekonani są o ich słuszności.
Z faryzejskim zadowoleniem z siebie wyrażają współczucie wobec "nierozważnych ciąży"?
naszych biednych przodków. Mnie jednak na ich widok robi się niedobrze. Należą oni do tego
rodzaju ludzi, którzy prawdopodobnie współczuliby Maryi z Nazaretu noszącej pod sercem Syna
Bożego, dla którego ani Ona, ani św. Józef nie mogli znaleźć miejsca; do tego rodzaju ludzi,
którzy współczuliby mojej własnej matce, kiedy nosiła mnie, swoje dwunaste dziecko. I ja, i
wiele innych biednych dzieci miałoby nikłą szansę zostać księżmi, gdyby "mentalność cyklu"?
przeważyła. (...) Nie byłoby św. Bernardetty z Lourdes, urodzonej w więzieniu, ani pochodzącej
od chorobliwych rodziców św. Teresy z Lisieux, której matka straciła troje dzieci z rzędu, a już
z pewnością nie byłoby św. Katarzyny Sieneńskiej, dwudziestego trzeciego dziecka. Wszyscy
ci chwalcy roztropności zapominają, że celem człowieka i istotą świętości jest pełnienie woli
Bożej. Jego rolą jest utrzymywanie świata, naszą – pełnienie Jego woli. Roztropność jest
cnotą kardynalną i naprawdę chwalebną, większą od niej jest jednak miłość. Czyż istnieje
szlachetniejszy sposób praktykowania miłości, jak współpraca z Bożą wolą w dawaniu nowego
życia wówczas, kiedy On tego pragnie, a nie wtedy, kiedy ludzie tego chcą? Pozwólcie tylko
Bogu czynić to, co do Niego należy.

Ukryte koszty

Jak ostrzegali biskupi belgijscy na Synodzie Prowincjalnym w 1937 roku: "Taki sposób
używania praw małżeńskich, stosowany bez bardzo poważnego powodu podczas części, czy
też w trakcie całego życia małżeńskiego, jest sprzeczny z planami Opatrzności mającymi na
celu rozmnożenie rodzaju ludzkiego, jest też poważnym zagrożeniem dla czci małżeństwa,
a zwłaszcza godności żony oraz stwarza poważne niebezpieczeństwa dla małżonków"?.
Słowa te odnosiły się do ukrytych kosztów stosowania "naturalnego planowania rodziny"?.
Wielu nawet niekatolickich psychologów twierdzi, że 50% dzisiejszych matek to neurotyczki.
W wielu przypadkach stosowanie się do "cyklu"? powoduje neurozę – mówi się wręcz o
symptomach "odrzuconego macierzyństwa"?. Kobiety pomimo wszystkich tych "zabezpieczeń"?
zachodzą w ciążę, której tak bardzo chciały uniknąć, w rezultacie czego przychodzą na
świat samotne, neurotyczne i niechciane dzieci. Nerwica sprzyja bezpłodności, często osoby
stosujące NPR ostatecznie decydują się, że chcą mieć dziecko – ale już nie mogą. Dziwne,
że kobiety nie potrafią dostrzec, jak bardzo poniżający jest dla nich ten system, który używa
ich systematycznie dla zaspokojenia pożądania płciowego, ale z rzadka jednak pozwalając na
rodzenie dzieci.
Propagatorzy NPR często podkreślają "naturalność"? tej metody. Jednak, jak pisał o. Lavaud
OP: "Trudno dostrzec coś naturalnego w sztuczce, mającej na celu oszukać naturę"?.
Wykorzystywanie naturalnych okresów płodności i bezpłodności w taki sposób, jak się to
obecnie odbywa, jest całkowicie nienaturalne. Wymaga, by małżonkowie "współżyli według
kalendarza"?, a więc według wykresów, przyrządów, grafików – a nie z miłości i wzajemnego
oddania. Niektórzy lekarze zapewniają nas, że pragnienie zjednoczenia małżeńskiego u żony
jest największe w okresie płodności. Wydaje się, że nawet praktyki żydów, zachowujących
wstrzemięźliwość w okresach bezpłodności (Leviticus) były bardziej naturalne. Nawet dr Ogino,
twórca tej metody NPR, przedstawiał ją głównie jako środek mający na celu prokreację. "Cykl
na odwrót"?, odnoszący się do dni płodnych, stosowany dla zwiększenia prawdopodobieństwa
poczęcia, jest czymś naturalnym.
Innym ukrytym kosztem jest niewierność. (...) Oziębłość i sprzeczki spowodowane
przez "naturalne planowanie rodziny"? mogą przynieść nieobliczalne szkody. Wypełnienie
małżeństwa jako powołania wymaga, by mąż i żona służyli sobie nawzajem przez czułość i
zrozumienie, często najlepiej wyrażone przez miłosne intymne zjednoczenie, które NPR usiłuje
podporządkować kalendarzykowi cyklu płodności.
Kto może oszacować ukryte koszty, jakie wyrządzi w życiu emocjonalnym i psychicznym
kobiety strach przed poczęciem kolejnego dziecka? Kiedy taki lęk się zagnieździ, jakże trudno
go wykorzenić! Jak łatwo wówczas doprowadzić do rozpaczliwego unikania ciąży za wszelką
cenę! Bądźcie pewni, że szatan wie, jak wykorzystać taki stan, by wtrącić w rozpacz i skłonić
do zaniechania ufności w Bogu. Dopiero w dniu Sądu dowiemy się, ilu nieśmiertelnym duszom
odmówiono szansy osiągnięcia nieba, ponieważ jako dzieci zostały zabite podczas aborcji,
wywołanych tym strachem.

Nowa synteza

Jaka jest więc odpowiedź na tę propagandę, straszącą małżonków dziećmi? Można by ją
wyrazić słowem vivant: niechaj żyją! Pewna grupa rodziców z Milwaukee przyjęła te słowa
jako swój slogan i zarazem tytuł pisma adresowanego do młodych małżeństw. Jest to żywy
przykład zapomnianej cnoty nadziei. Opatrzność Boża wciąż rządzi światem. Prawdziwi
chrześcijanie, pamiętając o swoich duchowych narodzinach przez chrzest św., o wzroście
w życiu łaski poprzez modlitwę i uczestnictwo we Mszy oraz pozostałych sakramentach
wiedzą, że nadzieja nie tylko wiecznie się odradza, ale też przynosi wieczność jako nagrodę.
Pozwala przezwyciężyć paraliż rozpaczy, lecząc z lęku i niepewności przez ufne zawierzenie
Bogu. Małżeństwa, troszczące się nadmiernie o to, co będą jeść i w co się będą ubierać
dzieci, które już się narodziły albo mają narodzić się wkrótce, powinny często rozmyślać nad
słynnym szóstym rozdziałem św. Mateusza "Szukajcie najpierw Królestwa Bożego i jego
sprawiedliwości, a wszystko inne będzie wam dodane"?. Szukanie sprawiedliwości oznacza
pełnienie woli Bożej z nadzieją, że zaopatruje On i wynagradza szczodrze. Bóg nigdy nie da
się prześcignąć w hojności, powinniśmy wiedzieć to z własnego doświadczenia. Z pewnością
napełni wasze serca i życie miłością i przywiązaniem dzieci, jeśli tylko zaufacie Mu na tyle, by
je przyjąć. Naprawdę, mało radości przyniosą wam futra z norek, urlop czy samochód, na które
tyle pracowaliście, jeśli dla osiągnięcia tego wyrzekliście się miłości i serdecznych uścisków
dzieci. (...).
Dobrze byłoby medytować często nad napomnieniem św. Pawła o "wielkim sakramencie"?,
jakiego udzielają sobie nawzajem małżonkowie w dniu zaślubin. Małżeństwo łączy dwa serca,
dwie dusze i dwa życia, poprzez nałożenie naturalnych i nadprzyrodzonych więzów. Bóg, mąż
i żona zostają współpracownikami, aby to wielkie powołanie mogło się wypełnić. Cnota nadziei
bardzo wzrasta tego dnia: w każdej chwili swego wspólnego życia mąż i żona mogą mieć
pewność, że łaska Boża wspiera ich w stopniu wystarczającym do wszystkich ich potrzeb.
Jak napisał w swej słynnej książce Cykl w małżeństwie i moralność chrześcijańska o. Orville
Griese: "Małżeństwa chrześcijańskie muszą być świadome, jak wyjątkową, opatrznościową
łaską jest zdolność wzbudzenia nowego życia, zapewniająca małżonkom głębsze, bardziej
trwałe zjednoczenie, dostarczająca im środków do osobistego uświęcenia, przyczyniającą
się do wzrostu liczebnego i siły zarówno Kościoła jak i państwa. Sam fakt, że przyszłość
rysuje się niepewnie lub obawa, że dzieci mogą być słabowite czy chore nie jest powodem
do zastępowania ufności należnej Bogu wiarą w kalkulację biologiczną opartą na okresach
płodności"?.

mógłbym prosić kogoś uczonego w Piśmie o egzegezę powyższego tekstu bo z tego jakby wynika, że NPR jest OK, ale nie zawsze... o co tu chodzi

Najlepiej zwróć się do autora.

Znowu zapodajesz tekst z Bractwa Św. Piusa, to naprawdę nie ma sensu.
Proponuję wyłącznie naukę Kościoła Katolickiego - czyli Encyklikę Human Vitae oraz Gaudium et spes i inne dokumenty Magisterium.

Jak lubisz dyskutować "czy woda zawsze jest mokra", to wejdź na forum wielodzietni.org - oni tam chętnie Cię przyjmą, są tak otwarci na życie, że uważają, że we współżyciu rozumu używać nie należy bo liczy się tylko wola Boga (o czym jasno piszą), że kochać się nalezy "kiedy ma się ochotę" a NPR i ludzi go używających to wogóle mieszają z błotem, uważają, ze nauka NPR na naukach przedmałżeńskich powinna być wycofana, bo powołaniem każdego małżeństwa jest wielodzietność. Nie zgadzają się z oficjalną nauką KK i uważają się przy tym za jedynych i prawdziwych Katolików, potrafią o tym dyskutować na okrągło - nadajesz się do nich!:-)