nie chcę "tu" być Jezusem, nie uważam "was" za faryzeuszy ani siebie za Jezusa
to był przykład... metafora lub coś w tym stylu
nie wiem jak "was" określić... nie che mi się nad każdym z osobna zastanawiać...
bo "jesteście" mieszanką wszystkiego

sądzę, że większość z "was" to nie interesuje...
i sądzę, że "macie" inne podejście niż faryzeusze
oni mieli jakiś cel żeby pytać Jezusa (którego roli nie mam zamiaru odgrywać)
a "wy" nie macie celu żeby mnie pytać

w sumie nie korzystam z forum w tym celu żeby inni się ze mną zgadzali
bo tak mi się "podoba"
i nie jest to jedyny sposób w jaki można z niego korzystać...

emo... cóż mamy sporo wspólnego...
poza tym, że oni zazwyczaj patrzą w dół, a ja ostatnimi czasy już nie

dlaczego właściwie się mnie czepiasz skoro ani nie rozumiesz co piszę ani cię to nie interesuje?
I nie mów mi co mam robić...

To zapewne zależy od wielu rzeczy; jak coś złego sie dzieje- Pan Bóg winien, bo nie interweniował, przecież mógł złemu zapobiec, bo On wszystko może. Z kolei zdarzy się coś dobrego - przecież to nasza zasługa!!!!! Pan nie miał tu nic do roboty, ani żadnej zasługi w tym Jego nie ma....... Najlepiej, żeby Pan Bóg był na pilota.

Wystarczyłoby żeby reagował na ludzkie modlitwy. Ktoś chory modli się o zdrowie, zdrowo żyje, zachowuje przykazania itd., to Pan Bóg mógłby zdrowie mu dać, w końcu co w tym złego. To samo tyczy się każdej innej prośby, która nie godzi w innych ludzi i nasze dobro.

może, ewentualnie chodzi o to...
(sama nie wiem za bardzo dlatego tak zaczynam...)
że Bóg jak gdyby nie "czuje się"... "bezpośrednio związany" z tymi wszystkimi co Go proszą...
tak jakby nie prosili oni Jego...
coś na zasadzie.... "wy Mnie nie znacie", "do kogo więc mówicie ?",
"Gdybyście Mnie znali to byście Mnie prosili, a ja bym wam dał"

Wydaje mi się, że ludzie "używają" swojego "obrazu Boga" bo Go nie znają...
tak jakby "dopasowują Go:" tam gdzie Go chcą widzieć ...
i jakoś tak wychodzi, że nie modlą się do Boga... tylko używają słowa "Bóg", "Boże"...

Przydałaby się jakaś prosta rada żeby znaleźć prawdziwego Boga
Ehhh... po co mam gadać skoro nikt tego nie zrobi haha
nie ważne... jak będę na to patrzeć to w ogóle przestanę się odzywać

no więc dla mnie modlitwa osób z Odnowy okazała się pomocna ;p
Co oni mi zrobili?
oni sami tylko prosili... językami ...
A Bóg objawił mi po prostu ... Siebie... Miłość...
trochę płakałam...
i od tamtej pory modlę się do prawdziwego Boga, który Jest...

wyłącznie w twojej głowie.

hehe
kiedy spotykasz drugą osobę - człowieka...
to wierzysz, że on istnieje "poza twoją głową" ...
zazwyczaj wierzymy, że świat który jest w naszej głowie
jest również poza nią ... taki sam ...

kiedy spotykasz Boga...
wszystko staje się ... coraz bardziej... prawdziwe
uczysz się chodzić w prawdziwym świecie...
widzisz, że świat, który wcześniej był w twojej głowie...
był tylko w twojej głowie...

bo sposób w jaki patrzyłeś...
oraz ten który jest ojcem kłamstwa...

To jakbyśmy byli po dwóch stronach lustra

O tym jak szczelnie jesteś zamknięta we własnym świecie świadczy twój hermetyczny język. Ciężko w ogóle zrozumieć co ty piszesz.

i nawzajem ... odnośnie tego zamknięcia... czasem zrozumienia też...

Pranie mozgu bylo udane,gratuluje!!!!

Pranie nie pranie, najważniejsze, że to ludziom pomaga. Bez wiary w Boga ten świat schamiałby do reszty.

Widze ze pranie udzielilo sie nawet "czarnym charakterom" to chyba koniec swiata bliski.

I bardzo fajnie Czy dobrze kojarzę, że chodzisz do gimnazjum?

ehhh aż boję się przyznawać... że jestem osobą dorosłą ....
ze względu na mój sposób pisania, który mi "pasuje"
ale dla innych hmmm... może się kojarzyć z gimnazjum... ehhh, trudno ;p

Więc tak
ateiści... prawdę wam świat potwierdza
i git
żyjecie tym co macie
jaki jest sens mówić, że możecie żyć tym czego nie macie ;p
nie ma raczej sensu o tym gadać ...

Co do ludzi z Odnowy, to "po ludzku" rzecz ujmując
nie robili niczego, żeby wywierać na moją psychikę jakiś wpływ...
poza tym nie spodziewałam się, że będę się tak czuć.. że coś się zmieni

No właśnie raczej byłem zdziwiony, więc podejrzewałem, że coś mi się pomyliło.

A styl, w sensie wielokropki, czy emotikony, kojarzy się po prostu z kimś młodym (ale to pojęcie jest dość szerokie)

Acha, ok, cóż...
stosuję wielokropki bo lubię kiedy to co piszę przypomina choć trochę sposób w jaki bym to mówiła... i myślę, że mogę lepiej oddać myśli w ten sposób, choć nie wiem jak to jest z perspektywy czytającego ;p
bardziej lubię mówić niż pisać... (no jeszcze zależy od tego z kim rozmawiam...)
co do "młodości" to jak najbardziej