Zdecydowałam się na ślub, bo myślałam że mnie kocha i zależy mu na mnie. Ale prawdziwe intencje wyjdą po ślubie. Teraz to są obiecanki.
Co do oddania niechcianego dziecka do adopcji - trudno to zrobić będąc 9 miesięcy w ciąży oddać dziecko i nie wiedzieć co się z nim dzieje. Ciąża i poród też jest wyczerpująca dla organizmu, i trudne są konieczność brania L4 w pracy.
Chodzi mi głównie o niezajście w ciążę. Byłam przekonana co do osoby narzeczonego, że nie chodzi mu tylko o seks, ale o mnie, miałam wrażenie że mnie szanuje i nie zrobi mi krzywdy. Ale nie wiem jak będzie. Nie jest za dobre rozwiązanie przełożenie podróży poślubnej. Początkowo cieszyłam się z faktu przebywania razem podczas tego wyjazdu, teraz straciłam na niego ochotę, bo nie wiem co będzie a to z powodu lęku przed wpadką wywołanego rozpoczęciem życia seksualnego. Wolałąbym od tego uciec.

Zapewne nie będę miły, jednakże śledząc uważnie ten wątek, mam poważne wątpliwości czy Ty w ogóle dojrzałaś do (w miarę sensownego) życia . Bo, że brak Ci dojrzałości do radowania się piękną i odpowiedzialną miłością dwojga ludzi, myślenia o przyszłym macierzyństwie z radością i (chyba jednak?) elementarnego zaufania i empatii do narzeczonego - to Twoje enuncjacje miejsca na wątpliwości, raczej nie pozostawiają.
A skoro masz, aż taką obsesję i fobię na miłość/cielesność/seks, to po co zamęczasz siebie i chcesz unieszczęśliwić chłopaka?

Naprawdę istnieją wspaniałe miejsca odosobnienia, gdzie można kontemplować miłość platoniczną i oblubieńczą wobec Absolutu, nie czyniąc krzywdy bliźnim. A nawet mogąc się przysłużyć Kościołowi i swemu zbawieniu.

Akacjo, tak jak i inni sadze, ze Ty po prostu masz watpliwosci czy brac slub ze swoim narzeczonym. Szukasz wiec pretekstu, zeby jakos odroczyc/anulowac uroczystosc zaslubin. Wymyslilas sobie argument z dniami plodnymi w podrozy poslubnej i sie go uczepilas. Argument slaby, bo jak Ci juz inni tlumaczyli, w perspektywie miesiecy czy nawet tygodni i tak sie na skutek stresu wszystko moze poprzestawiac i skrupulatne wyliczenia wezma w leb.

Zamiast siedziec z kalendarzem w reku i liczyc dni plodne i nieplodne, lepiej odpowiedz sobie szczerze na pytanie czy kochasz swojego narzeczonego i czy widzisz sie w malzenstwie z nim.

Lepiej pomyśleć, jak nie dopuścić do nienawiści wobec dziecka (ponieważ przeszkadza w wygodnym życiu).

Czytam to i włosy mi się na głowie jeżą...
Jeżeli nocując z moim chłopakiem, mówię mu: Ufam Ci. On odpowiada: Wiem. - to ja już dziękuję, więcej mi nie trzeba. Czuję się w pełni bezpieczna i spokojna.
A ty piszesz, że boisz się człowieka, z którym masz zamiar spędzić resztę życia!

akacja, takie sytuacje nie biorą się z nieba. Czy kiedykolwiek wydarzyło się coś, co sugerowało, że on Cię nie szanuje? Że nie będzie się z Tobą liczył w kwestii seksu?

Oswojenie z bliskością jest normalne, nie musicie od razu "iść na całość".Zresztą na początku może wam to nie wyjść.Seksu sie trzeba uczyć.


Też mi sie wydaje że ten lęk przed ciążą to nie jedyny problem i chodzi o brak zaufania do narzeczonego.

A ty co czujesz do narzeczonego? Kochasz go? Czy tylko liczysz na to że on cię kocha i jakoś to będzie?!

Według Kościoła to chyba grzech, nie? Jak już zaczniesz cokolwiek - petting, grę wstępną - to obowiązkowo musisz skończyć wytryskiem w pochwie?

Mene zadał bardzo dobre pytanie, które również mnie nurtuje w związku z tym tematem...

Co Ty wypisujesz????
Polecam i Tobie i Akacji również książkę O.Knotza "Seks jakiego nie znacie" - ,moje WSZYSTKIE wątpliwości zostały rozwiane jak ją przeczytałam. Oczywiście że małżonkowie mogą się pieścić itp itd., co do samych pieszczot to tylko oralne są dopuszczane jedynie jako gra wstępna do stosunku,można też się pieścić i bez stosunku, bez orgazmu.

Akacjo Twoja reakcja jest histeryczna, moim zdaniem Ty jeszcze wogóle nie jesteś gotowa na żaden ślub z nikim i tu nie chodzi wcale o seks. Czy TY KOCHASZ wogóle narzeczonego??? Czy też myslisz, że on Ciebie kocha i to wystarczy za Was dwoje? Ja też z seksem czekałam do ślubu ale dobrze się wtedy znaliśmy inie bałam się - ale NIE MOGŁAM SIĘ DOCZEKAĆ!!!

MOja rada - odłóż ten ślub, wyjedźcie gdzieś razem na 2 tygodnie, weźcie osobne pokoje i się poznajcie przez ten czas. Ja uważam, że pzd ślubem należy spędzać ze sobą duuuużo czasu także na wyjazdach w góry itp. itd. Akacjo Ty chyba za mało go znasz, bop mu NIE UFASZ wogóle. Skoro on mówi, żebyś się nie martwiła a Ty mu nie wierzysz, to pgadaj znim o SZCZEGÓŁACH a ne o ogólnikach hipotetycznej sytuacji.

Dopiszę jeszcze raz - jeśli TYLKO boisz się nieplanowanej ciąży, to naprawdę dla żadnego z Was nie będzie problemu z poczekaniem do dni niepłodnych a nawet do następnego cyklu. Powiedz narzeczonemu, że panikujesz, dopytaj czy nie ma u niego probemu z czekaniem na dni nie płodne. Poza tym kiedy planujecie dziecko? Za rok czy za 3 lata? - przecież coś chyba ustaliliście i jemu też zależy, żeby się tego trzymać!!!

MIało być " z czekaniem na dni NIEpłodne

Tak tylko na początku może sie to nie udać, w sensie wytrysk będzie za szybki i facet nie zdarzy skończyc w pochwie.Wtedy na pewno nie będzie żadnego grzechu bo to będzie niezamierzone.Co innego specjalnie doprowadzać do niepełnego stosunku.Chodzi mi o to że często sie zdarza ze ten pierwszy stosunek nie będzie odrazu pełnym pięknym seksem.Tak sie poprostu czasem nie da.

Oczywiście że nie będzie, skoro się jest dziewicą to zwykle nie ma sensu skakać od razu na głęboką wodą. Raczej zaczyna się od pieszczot, pettingu, etc. a pełny stosunek następuje dopiero po jakimś czasie.

ekhem... to petting to w końcu grzech czy nie? bo we wszystkich wątkach grzmicie, że ma się kończyć wytryskiem w pochwie ZAWSZE. Więc takie podniecanie się bez "bożego" finału jest okej?