Czy możesz WYRAŹNIE napisać, że mając WYBÓR, zdecydujesz się ZABIĆ SWOJE DZIECKO, jeśli to uratuje życie przynajmniej dwóm osobom?

Nie, ponieważ do tej pory jeszcze nie przedstawiłeś sytuacji, w której RZECZYWIŚCIE zachodziłaby taka ewentualność.

Sytuacje dotąd przez ciebie przedstawione są wyraźnie naciągane.

Czyli dalej unikasz odpowiedzi na trudne i niewygodne pytanie i zasłaniasz się, że sytuacja były zbyt mało rzeczywiste, co nie ma najmniejszego znaczenia. Rozmawiamy HIPOTETYCZNIE. Podawanie rozstawu torów, typu lokomotywy nie ma tu żadnego znaczenia. Zakładamy, że z JAKICHŚ powodów Twoje dziecko NIE ZDĄŻY uciec przed pociągiem i zginie.
Nie uciekaj przed problemem, to go nie zlikwiduje

Nie

Odpowiedziałem. To ty nie akceptujesz mojej odpowiedzi, bo jest dla ciebie niewygodna


Nie zasłaniam się, lecz dyskutuje o konkretach. Konkrety bowiem mają zasadnicze znaczenie.

Ty natomiast uprawiasz zwykłą gdybologię


Jeśli rozmawiasz hipotetycznie, to powodzenia.

Ja rozmawiam o REALNYCH sytuacjach życiowych, w których obowiązują realne zasady moralne. Nie zwykłem gdybać takimi abstrakcyjnymi hipotezami, jak te przedstawione przez ciebie.


Nikt cię nie prosił o rozstaw torów, ani typ lokomotywy - najwyraźniej znów zawiesiłeś się w jakiejś swojej teorii.


Nie uciekam, ponieważ moja odpowiedź jest niezmienna: DĄŻĘ DO RATOWANIA jak największej liczby osób

Nie odpowiedziałeś mi na pytanie czy spowodowałbyś śmierć własnego dziecka by uratować dwie osoby. I nie wmawiaj mi, że nie potrafisz wymyślić realnej sytuacji, która mogłaby wymagać takiego wyboru. Ty sam najlepiej sobie taką sytuację nakreślisz, skoro uważasz, że dziecko siedzące na torze zawsze zdąży z niego uciec przed pociągiem.

No ale zawsze możesz dalej uciekać Jest to dość typowe zachowanie w pewnych kręgach.

Jeśli miałbym spowodować śmierć BEZPOŚREDNIO (czy to mojego dziecka, czy to jakiegokolwiek człowieka), to wówczas musiałbym zaniechać działania.

Takie działanie byłoby sprzeczne z zasadami moralnymi [konkretnie: z warunkami zasady działania o podwójnym skutku].


Jak widać udzieliłem ci kolejnej jasnej odpowiedzi.

Zapewne dalej będziesz szukał dziury w całym "Powodzenia"

Widzę postęp

A jeśli to nie TY będziesz przestawiał zwrotnicę, tylko osoba trzecia, a Ty jej tylko musisz powiedzieć o sytuacji? Wówczas będzie to moralne?

U ciebie niestety wręcz przeciwnie - wciąż szukasz dziury w całym...


Opowiedzenie o tej sytuacji będzie moralne.

Przyznaje, nie czytalam wszystkich wypowiedzi. Ale widac wielka niekonsekwencje "obroncow zycia". Mowia o "narosli".
A taki blizniak powstaje zwyczajnie, w trakcie zaplodnienia. Jest zywy, jak najbardziej- w wypadku jego smierci grozi smierc "nosicielowi", z powodu intoksykacji. Pobiera tlen i substancje odzywcze z krwi zywiciela, oddaje mu swoje produkty przemiany materii.
Moze miec swoj unikalny kod genetyczny, wcale nie musi byc blizniakiem jednojajowym. Moze byc innej plci. Moze, jak najbardziej posiadac mozg i serce.
W necie jest zdjecie chyba Chinczyka, ktoremu z boku glowy wyrasta mala glowka. Ma ona swoj mozg i reaguje oddzielnie. Bo wchloniety osobnik niekoniecznie musi byc wewnatrz ciala.
Watpie, zeby chlopcu-nosicielowi cos grozilo. Bo albo nie bylo zadnych dolegliwosci, stad pozna diagnoza. Albo diagnoza byla wczesniejsza, a lekarze czekali.
Takie twory sa generalnie mniej niebezpieczne od ciazy, po prostu mniejsze ryzyko krwotoku. A jesli by w tym przypadku bylo, to lekarze na pewno by nie czekali do trzech lat.
Duzo takich "blizniakow" jest wykrywanych przypadkowo, nawet u doroslych ludzi. Co samo w sobie swiadczy o niewielkiej ich szkodliwosci.
Wiec jezeli taki zarodek powstal w wyniku zaplodnienia, rozwijal sie jakis czas prawidlowo, a potem zostal wchloniety, to przestal byc czlowiekiem? Jezeli tak, to w ktorym momencie?

Niezwykle ciekawa informacja. Byłem dotąd przekonany, że bliźniak wchłonięty zawsze jest niewykształconym bliźniakiem syjamskim, a bliźnięta syjamskie zawsze uważałem za jednojajowe.


Bardzo słuszna uwaga, która - mam nadzieję - przywróci dyskusję na temat wyjściowy. Odeszliśmy już bowiem znacznie od meritum...

skoro nie rozwinęły się u niego narządy wewnętrzne to jak można mówić, że to coś żyje? Na poprzednich stronach przytoczyłam obszerne fragmenty, z których jasno wynika, że to pasożyty.

Jakiś czas temu, po atakach na WTC, rozważano zestrzelenie samolotów porwanych przez terrorystów, po to, aby uniknąć większej liczby ofiar. To już (niestety) realna sytuacja.
Czy Twoim zdaniem moralnie słuszne jest zestrzelenie porwanego przez terrorystów samolotu, co do którego mamy przekonanie graniczące z pewnością (ale nie pewność, bo przecież zawsze terrorysta może mieć jakiś przebłysk rozsądku i odstąpić od swoich planów), że zostanie użyty do zabicia wielu innych ludzi, a ci na pokładzie i tak zginą? Czy wówczas zestrzelenie samolotu należy traktować w kategorii zabicia ludzi na pokładzie czy też w kategorii ratowania ludzi na ziemi?

Skoro u zarodka nie rozwinęły się jeszcze narządy wewnętrzne,
to jak można negować fakt, że ten zarodek jeszcze nie żyje?

Margaret-ka napisala
W zygocie tez nie ma narzadow, prawda? Wiec zygota jest pasozytem.
Zyje, jezeli wykazuje przemiane materii. Zreszta powiedzenie, ze zycie zaczyna sie w momencie zaplodnienia, to bzdura, gamety sa przeciez zywe.
Duzo jest przypadkow takich wchlonietych plodow, ktore maja rozwiniete narzady, tez mozg. Wiec stoja wyzej od bezczaszkowca.
Przypominam- powstaje taki osobnik normalnie, przez zaplodnienie, rozwija sie do pewnego momentu, i jakby byl sam w macicy, to by sie urodzilo normalne dziecko.
Na marginesie, we wczesnym stadium rozwoju zarodki sa bardzo plstyczne,moga sie dzielic, komorkami wymieniac. Tak powstaja naturalne tzw, organizmy mozaikowe- np,osobnik z komorkami zarowno meskimi jak i zenskimi.

do was to jak grochem o ścianę...

zarodek się rozwija! a to coś się nie rozwija i rozwijać się już nie będzie i prosze nie gadać, że te potworniaki nie szkodzą:

Co dwudzieste dziecko w życiu płodowym miało brata lub siostrę
Powodem niektórych wad wrodzonych u noworodków może być zanik bliźniaczego płodu, wchłoniętego w pierwszych tygodniach rozwoju ciąży. Tak zwane zatrzymane poronienia jednego z embrionów zdarzają się raz na dwadzieścia porodów" - ocenia prof. Peter Pharaoh z uniwersytetu w Liverpoolu. Jeśli nawet lekarze czy położne wykryją w łożysku pozostałości obumarłego płodu, na ogół nie informują o tym rodziców. Niesłusznie. Resztki tkanek zarodka mogą spowodować mózgowe porażenie dziecięce, wady anatomiczne (na przykład deformację serca i nerek), a także inne zaburzenia ujawniające się dopiero w czasie dojrzewania lub jeszcze później.


(...)Zdarza się jednak, że przenikają do organizmu drugiego płodu. Wchłonięty może zostać nawet większy embrion, który obumarł między dwunastym a osiemnastym tygodniem ciąży. W takiej sytuacji zwykle dochodzi do poronienia obu płodów. Obumarły embrion może jednak ulec wysuszeniu. Bywa, że również wtedy zostaje wchłonięty przez łożysko lub płód bliźniaczy.
Zatrzymane poronienia rzadko są wykrywane, bo pozwalające je stwierdzić badania diagnostyczne wykonuje się zwykle w późniejszym okresie ciąży - w drugim lub trzecim trymestrze. Profesor Pharaoh podejrzewa, że na 133 mln dzieci, które przyszły na świat w ubiegłym roku, 7 mln w życiu płodowym miało siostrę lub brata. Jeśli te obliczenia są słuszne, zanik bliźniaczego płodu może być częstszą przyczyną schorzeń objawiających się w późniejszym okresie życia dziecka, niż do tej pory sądzono.

Ale śmierć jednego z bliźniąt, wcale nie oznacza niczego dobrego dla drugiego, który go niejako „pożarł”. Bliźniaki jednojajowe łączy ten sam krwiobieg w łożysku. Gdy jeden z nich ginie, może pozostać z niego skrzep, który uszkodzi serce bądź spowoduje niedorozwój. To wtedy może dojść do makabrycznej sytuacji, że część brata lub siostry wrasta w nasze ciało. W życiu dorosłym takie osoby mogą później wykryć u siebie cystę (a nie żaden żyjący braciszek albo siostrzyczka), zwaną potworniakiem, złożone z kosmyków włosów, kawałków zębów lub nawet kości wchłoniętego płodu. Są to zabłąkane komórki, albo pozostałości bliźniaka jednojajowego, który zniknął.