Nieuznawanie Kodeksu Prawa Kanonicznego promulgowanego przez biskupa Rzymu
(taka promulgacja zawiera się w nauczaniu papieża) jest nieposłuszeństwem wobec niego.
Jest zaprzeczaniem jego władzy jurysdykcji w Kościele dogmatycznie potwierdzonej na Soborze Watykańskim I.


"Kodeks będąc podstawowym dokumentem ustawodawczym Kościoła,
opartym na dziedzictwie prawnym i ustawodawczym Objawienia i Tradycji,
winien być uważany za niezbędne narzędzie, dzięki któremu jest zachowany należyty porządek
tak w życiu indywidualnym i społecznym, jak i w działalności Kościoła.
Stąd oprócz elementów fundamentalnych struktury hierarchicznej i organizacyjnej Kościoła,
ustanowionych przez Boskiego Założyciela, i oprócz głównych norm
odnoszących się do sprawowania potrójnego zadania, zleconego samemu Kościołowi,
wypada, aby Kodeks określał także pewne reguły i normy działania. (...)

I rzeczywiście Kodeks Prawa Kanonicznego jest bezwzględnie Kościołowi konieczny.
Skoro jest także ustanowiony na sposób społecznej i widzialnej wspólnoty,
aby wykonywanie funkcji powierzonych mu z nieba, zwłaszcza świętej władzy sprawowania sakramentów,
było należycie uporządkowane, aby wzajemne odniesienia chrześcijan
były układane według sprawiedliwości umocnionej miłością,
ustaliwszy i określiwszy bezpieczne prawa poszczególnych;
aby wreszcie wspólne przedsięwzięcia, które są podejmowane
do prowadzenia życia chrześcijańskiego doskonalej przez prawa kanoniczne
były podtrzymywane, umacniane i popierane.

Wreszcie ustawy kanoniczne z samej swej natury wymagają przestrzegania.
Z tej przyczyny zadbano z największą pilnością,
aby w długim przygotowaniu Kodeksu normy zostały dokładnie wyrażone
i aby te normy opierały się na solidnym prawnym, kanonicznym i teologicznym fundamencie. (...)

Wszystkich zatem synów umiłowanych zachęcamy,
aby podane do wiadomości postanowienia szczerym umysłem i chętną wolą wypełnili, umocnieni nadzieją,
aby dyscyplina Kościoła odzyskała moc i dlatego także zbawienie dusz
uzyskało z pomocą Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła, lepsze oparcie."
(bł. Jan Paweł II, Konstytucja Apostolska SACRAE DISCIPLINAE LEGES, 25 stycznia 1983 r.,)

@Alus. Ja bynajmniej nie rozstrzygam co było przyczyną jej śmierci. Podobnie zalinkowana notka encyklopedyczna tego nie czyni. Czyżbyś, wraz z @NoOne była (nie daj Boże) wyznawcą katolicyzmu , że spośród celowo wybranych 5 przykładów z różnych religii , dmuchasz - tylko na swoje - choć zimne, więc bez potrzeby? .

A posłużyłem się tymi "niefortunnymi" sytuacjami, aby utemperować wyrażany tu hurraoptymizm forumowych adeptów amatorskiego egzorcyzmowania .

Jakieś brednie piszesz, po co Bogu cierpienie tej biednej dziewczyny skoro może on zbawić kogo chce, bez żadnych ceregieli. A jeżeli nawet potrzebował daniny krwi, to przecież Jezus się ofiarował za wszystkich grzeszników (Hbr 10, 8-18).

Poza tym, jeżeli Maryja wiedziałby, że po tych wydarzeniach w Niemczech zakazane będą egzorcyzmy, to czy nakłaniałby Anneliese do tej ofiary?

Koleżanka zastanawia sie czy po celebracji mszalnej przez sługę Bożego ks. Kozieła, o. Rydzyka, biskupa Petza można doznac opętania ?

sam chopie wydajesz świadectwo, jak dalece nie pojmujesz dzieła zbawienia,
módl się o światło Ducha sw żeby Bóg poprowadził twoim życiem dla zbawienia twojej duszy



nie podejmowałbym się osądzania słuszności i celowości działania Boga (przez Maryję również)
jesteśmy prochem i pyłem i za mało wiemy żeby coś tu osądzić

Totalna niewiedza - nawet nie wiesz czym jest, czego dotyczy dogmat o niemolności papieża - napewno nie należy do niemylnych misyjna mowa papieża, jaką tu serwujesz.


Kolejny dowód niewiedzy - a wystarczyło wygooglować i napiałbyś poprawnie "bidoczka".



Nie dziwię się - skoro wysłuchuje i aprobuje się wypowiedzi na Mszy św "pasibrzuchy, dranie skończone, bandyci...".


Tak, dzieki Bogu, jestem katoliczką

Duuuużo mądrzejsi ode mnie nie pojmują, to czy noOne pojmuje?
Mam dla Ciebie propozycję, poproś Maryję że i Ty chcesz cierpieć za grzeszników, przecież jakaż to będzie zasługa i wielki plus dla Ciebie u Maryi, Jezusa, Boga Ojca i Ducha Świętego.


ale szatan pewnie się ucieszył, że po Niemczech będzie mógł hulać do woli.

robiłem to nie raz i nie dwa

(btw. sprawdź co to "żertwa ofiarna")

Hola hola
wypraszam sobie, żeby to własnie noOne cierpiał za mnie. On niegodny jest tego!
Może niech ktos inny za mnie pocierpi.

noOne, a jak wielkie były to cierpienia? Ja bym się bał, nawet bez ofiarowania siebie dużo w życiu cierpiałem. Łatwiej już zadawać sobie cierpienie np. biczowaniem niż zgodzić się na to aby Bóg dał nam cierpienie. Wyobraźmy sobie: mówię Bogu że chcę za kogoś cierpieć a na drugi dzień pali mi się komputer. Kiedyś miałem okres że bałem się jaką śmiercią umrę, myślałem - a co gdy Bóg mi da najgorszą śmierć na świecie?

Mi na przykład pomogła myśl że wybór celibatu przez niewaznego12 może jest i dla mnie uwikłanego w grzechy nieczyste.

A Bóg proponuje Ci skuteczniejszą ofiarę
Jedna godzina rozwazania mojej bolesnej męki większą zasługę ma anizeli cały rok biczowania się aż do krwi; rozważanie moich bolesnych ran, jest dla ciebie z wielkim pożytkiem, a mnie sprawa wielką radość (Dzienniczek 369).

Tylko że ja nie jestem empatyczny. Jakoś nie mogę rozważać i nie wiem jak cierpiał.
Kiedyś myśląc o śmierci Jezusa miałem myśli że tak dużo nie cierpiał, że inni święci skończyli dużo gorszą śmiercią. Potem były myśli że naprawdę cierpiał o wiele więcej niż się wydaje, gigantycznie i druga myśl że przez moje myślenie Jezus miał o wiele gorszą śmierć niż mógłby mieć, ponieważ nie chciał abyśmy byli "rozczarowani" gdy okaże się że nie cierpiał tak bardzo ;(

Opis cierpień ukrzyżowanych ludzi znajdziesz w wielu źródłach.
A Bóg nie potrzebuje aby ludzie sami zadawali sobie cierpienie - zwłaszcza, że nie zawsze umocowanie one mają w męce Jezusa, a w pysznym lub durnym pojmowaniu własnego wkładu w dziele zbawienia.
Wzorem pokory jest przyjęcie cierpienia i ofiarowanie go w jakiejś intencji.

Ale to nie mówi jak bardzo cierpiał Jezus. Z jednej strony zaoszczędzono mu łamanie na żywca kości młotem w odróżnieniu od innych łotrów z drugiej skazańcy nie umierają mając na sobie ciężar wszystkich grzechów świata i mówi się że nikt nie przeżył takiego osamotnienia jak Jezus wypowiadający słowa psalmu.
Wielu świętych pragnie cierpienia i śmierci męczeńskiej, Jezus nie, ale przyjmuje.