Zgadza się. I niby w jaki sposób to, co tu napisałeś, temu zaprzecza?

Ty twierdzisz że Boga nie ma bo świat nie jest idealny, a jest wręcz przeciwnie - aby świat miał sens musi istnieć Bóg

Życie powstałe w sposób przypadkowy, w porównaniu z ogromem Wszechświata nie musi mieć sensu jako takie.A dla dzikiej przyrody, świata zwierząt trzebionego przez człowieka, nasze powstanie to prawdziwy,nieszczęśliwy zbieg okoliczności

Co ma jedno do drugiego? - to raz. Obecność zła i sens moga występować w dowolnych kombinacjach.
Dwa - niby dlaczego świat bez Boga nie ma sensu?
Trzy - dlaczego świat musi mieć sens? Bo ty go potrzebujesz?

raz - zło powoduje że jest mniejszy sens
dwa - nasze życie kończy się śmiercią
trzy - każdy potrzebuje sensu

Walka o byt to konieczność dla istot żywych bytujących w środowisku o ograniczonych zasobach.



Nie widzę tu nic zdrożnego. Dla mnie śmierć to jak wieczny, niekończący się sen



Nie wszystko we Wszechświecie musi mieć sens. Powstanie życia moglo być przypadkiem. Rodzimy plemnik kazdego z nas, warunkujący w części nasz wygląd ,zachowanie itp. także był przypadkowy

Ja odpowiem po swojemu:
raz - zło ma identyczny sens jak i dobro. Ale jeżeli nawet powoduje, ze jest go mniej, tym gorzej dla koncepcji Boga - powszechność zla powoduje, że dodatkowo świat jest bardzo bezsensowny.

dwa - nasze życie kończy się śmiercią a woda jest mokra. Jak to sie ma do mojego pytania?

trzy - więc świat MUSI mieć sens bo go potrzebujemy? Pomijam oczywistą nieprawdę tego stwierdzenia (mnie sens istnienia wszechświata niespecjalnie martwi) - to co: jeżeli potrzebuję pieniędzy (a każdy potrzebuje) to MUSZĘ mieć pieniądze? To czemu tak dużo ludzi nie ma - choć przecież potrzebują, więc muszą mieć.

Paul Gauguin przeczuwając zbliżającą się śmierć, namalował obraz, który określono jako „szczytowy przejaw sił twórczych artysty”. Zakres ludzkich doświadczeń ukazanych na tym obrazie obejmuje całe życie, od narodzin po śmierć. Gauguin zatytułował ten obraz Skąd przybywamy? Kim jesteśmy? Dokąd zdążamy?

Pytania te - jak widać na tym forum - nurtują wielu myślących ludzi. Zastanawiamy się nad sobą, nad swymi dylematami, nad swym miejscem we wszechświecie.

Nie dostrzegając żadnego innego celu w życiu, niektórzy poświęcają się bez reszty rodzinie, zarabianiu na utrzymanie lub własnym zainteresowaniom, na przykład podróżom. Niejeden stara się nadać swemu życiu sens przez uprawianie sztuk pięknych, prowadzenie badań naukowych lub działalność humanitarną, mającą na celu ulżenie ludzkiej niedoli.

Albert Einstein powiedział kiedyś: „Człowiek, który uważa, że jego życie nie ma sensu, nie jest po prostu nieszczęśliwy, jest raczej nie przystosowany do życia”.

Stawianie owych podstawowych pytań o sens życia jest zupełnie zrozumiałe. Któż z rodziców dziecka umierającego na malarię lub inne schorzenie nie zapyta: Dlaczego ono tak cierpi? Czy to ma jakiś sens? Podobne pytania nasuwają się wielu ludziom na widok ubóstwa, chorób i niesprawiedliwości. Także brutalne wojny często wzbudzają w wątpliwości, czy życie naprawdę ma sens.

Niektórzy poszukują odpowiedzi na te pytania w religii, inni nauce, a jeszcze inni... cóż, uważają, że odpowiedzi nie ma. Że życie nie ma sensu.