Rytuały w obrębie Hinduizmu mają nawet po 3500 lat (tradycja mówi o 5 tysiącach, ale bądźmy poważni). W związku z zaprezentowanym argumentem "żywej wiary" oraz "utrzymania wiary" Hinduizm jest prawie dwukrotnie bardziej wiarygodny od chrześcijaństwa.
Tak więc wybór jest oczywisty. Będzie Pan konsekwentny w stosowaniu własnego argumentu?

Wg Seweryna zasadne jest porównywanie rytuałów, które przetrwały do dziś. A te, które do dziś nie przetrwały należy traktować mniej poważnie.
A okres czasu jest nieistotny, byleby wiara była "żywa" nadal i aktualna.

Tak więc wszystkie religie, które kontynuują swoje rytuały, są prawdziwe?
A skoro czas jest nieistotny, to czy rytuał wymyślony wczoraj (i żywy, bo kontynuowany dziś) również będzie dowodem "prawdziwości wiary"?
Nadal twierdzę, że argument jest wadliwy, ma po prostu za dużo luk na własną interpretację dokonywaną ad hoc.

To zrozumiałe że dla wyznawców Hinduizmu ich rytuały są zasadne i mają jakiś cel. Wyciąganie wniosków o wiarygodności religii na podstawie wieku rytuałów jest bezsasadne, bo co to miałoby do rzeczy. Jednak sam Hinduizm dla populacji ludzkiej jest mniej wiarygodny od Chrześcijaństwa o czym świadczy odsetek ludzi wyznających te religie .

To, czy większość uznaje coś za wiarygodne, nie czyni tego czegoś prawdziwym. Ja już wolę Peruna, przynajmniej jest bardziej swojski. Czy ktoś mi udowodni, że się mogę mylić?

Kocham ten postulat. Nazywam go "sztafetą bóstw". Wiarygodna jest ta religia, która w danym momencie dziejowym nazbierała najwięcej wyznawców. Za jakieś 10 lat palmę pierwszeństwa obejmie Islam i pan Seweryn będzie z powodu dbałości o "wiarygodność" zmuszony do zmiany obozu.
A 2000 lat temu prawdziwymi (oczywiście jedynymi prawdziwymi!) bogami była cała hałastra z mitologii rzymskiej. Cóż, każde bóstwo ma swój "czas sławy", niedźwiedź miał swój czas jakieś 50 000 lat temu i też "mu przeszło".


Z Perunem jest kłopot - oczywiście nie może być całkiem zmyślony, skoro odwołania do jego istnienia odnajdujemy nawet w komiksach:
"Święty Perunie, przybądź w gości do tej, co kiecki mi zazdrości"
To cytat z Kajka i Kokosza, album "Festiwal czarownic". Skoro nawet w takich miejscach jest on wspominany, to coś jest na rzeczy (to równie dobry argument, jak ten z liczebności wyznawców czy czasu istnienia rytuałów).
Tak więc nie będę już tak usilnie forsował Odyna, choć i na jego istnienie jest ciekawy argument - jego wyznawcy byli potężni fizycznie, a tężyzna fizyczna to również niezły argument (jakieś tysiąc czy nawet więcej lat temu był on wręcz najlepszy)!

Całkiem zmyślony nie jest, w końcu pioruny biją do dziś . A kult na Rusi był jak najbardziej namacalny.

Nie chodzi o to , która religia nazbierała najwięcej wyznawców tylko o to, że największy odsetek populacji uważa tę religię za wiarygodną. Należy również oddzielić prawdziwość religii od wiarygodności, te pojęcia mogą iść w parze lecz nie muszą. Ja wierzę że idą, Pan zapewne nie.
Jednak nie można zaprzeczyć, że dla populacji ludzkiej Chrześcijaństwo jest najbardziej wiarygodnym światopoglądem . Mitologia natomiast to zbiór legend i podań , nie należy utożsamiać z religią. Błędna interpretacja rzeczywistości prowadzi do błędnych wniosków.
Pisze Pan coś o bogu sprzed 50 000 lat . Tak na prawdę nie mamy wiarygodnych danych z tamtego okresu. Nie mamy wiarygodnych danych sprzed 10 000 lat . Pierwsze wiarygodne dane dotyczące Boga pojawiają w momencie udoskonalenia metod zapisywania informacji, czyli kilka tysięcy lat temu. Trzeba przyznać, że niektóre informacje z tamtego okresu nadal są wiarygodne w przeciwieństwie do wielu innych, które Pan przytacza.

co ty? Flinstonów nie oglądał? Choinkę kilka tysięcy lat temu już mieli, a nawet gazety! Na kamieniu się pisało, oj pisało i wiele zapisywało!

Choćby zapisy historii w starych kryptach, piramidach i podziemnych bibliotekach - piktogramy, hieroglify i hebrajskie zapiski starsze jeszcze niż rzymska kultura

Zróbmy takie eksperyment: przetłumacz te słowa na arabski, jedź do Arabii S, stań na bazarze i powiedz to głośno. A potem filmuj liczne wyrazy poparcia i akceptacji tego poglądu... I uprzedź polską ambasadę o konieczności zorganizowania transportu ciała...

Warto zauważyć, że chrześcijan jest tylko albo aż 1/3 populacji świata.

Jeśli ma Pan wiarygodne zapiski dotyczące Boga, starsze jeszcze niż rzymska kultura to rozumiem ,że Pan w niego wierzy , jeśli nie to raczej nie są one dla Pana wiarygodne. To chyba zrozumiałe.

***
Stary Testament kształtował się około tysiąca lat - jego najstarszy fragment, Pieśń Debory z Księgi Sędziów, datowany jest na XII w. p.n.e

***
System pisma hieroglificznego kształtował się za panowania trzech pierwszych dynastii, na przełomie IV i III tysiąclecia p.n.e. Swą w pełni rozwiniętą, klasyczną formę, osiągnął za III dynastii, ustalony wówczas kształt znaków utrzymywał się konsekwentnie przez trzy tysiące lat, aż do okresu rzymskiego.

***
nie całkiem wiem co chciałeś bym pokazał, ale zapiski o Bogach pojawiły się dużo wczesniej na scianach grobowców niż rzym, którego powstanie datowane jest na 750-670p.n.e , nawet złożenie starego testamentu jest datowane pół wieku wczesniej ...

(na przykład -> Bóg słońca w nocnej wędrówce po krainie zmarłych.
Fragmenty księgi Amduat. Malowidło na ścianie grobowca króla Totmesa III.
Dolina Królów (Teby Zachodnie).).

Z materiałem pisarskim stosowanym przez Egipcjan wiązał się problem niszczenia się starych ksiąg, którego nie udało im się uniknąć chociaż panujący w Egipcie suchy klimat sprzyjał konserwacji. Jak radzono sobie w takich sytuacjach? Przepisywano księgi a szczególnie ważne teksty wykuwano w kamieniu - trwalszym materiale. Zadanie to rozłożone było na etapy: najpierw kapłani rysowali na wygładzonym kamieniu hieroglify, następnie rzemieślnik zajmował się rzeźbieniem narysowanych znaków. Działania takie umożliwiły przetrwanie wielu tekstów aż do naszych czasów. Ocaliły między innymi memficką legendę o powstaniu świata, która pierwotnie spisana była na papirusie. Jednak w VIII w. p.n.e., dzięki staraniom kapłanów cherej-hebet - "noszących zwój papirusu", opiekunów świętych pism, wykuto tekst księgi na płycie z czarnego granitu.