Dla wszechmogącego Boga to też jest utopia? Wszechmogący Bóg nie umie wychować swoich dzieci tak, żeby nikt nikogo nie krzywdził? Więc nie umie, czy może nie chce?

To trochę tak, jakbyś pytał, czego właściwie ci wszyscy ludzie chcą od ojca, który generalnie bardzo kocha swoją córkę, tyle że od czasu do czasu lubi sobie ją zgwałcić. Co z tego, że czasem ją gwałci, skoro generalnie poza tym robi wszystko, aby córce "nieba przychylić"?

Ale ten twój wymodelowany bóg to nie jest Bóg, w którego my wierzymy. Nasz Bóg nie zmusza ludzi, by wybierali dobro. Nie chce mieć ślepych maszyn, zaprogramowanych robotów, wytresowanych zwierzątek. Stworzył świat, w którym człowiek może się nauczyć postępować dobrze. Jeśli jednak nie chce, to jego wolna wola. Bóg na pewno go do tego nie zmusi, bo za bardzo szanuje ludzki wybór.

To nie jest odpowiedź na pytanie. Ale domyślam się, że chciałeś przez to powiedzieć, że Bóg jest sadystą i dopuszczanie na ludzi nieszczęść sprawia mu maniakalną przyjemność, czy tak?

Skoro Bóg jest wszechmocny i zarazem okropnie złośliwy, powinien sprawiać piekło każdemu człowiekowi, ponieważ widok nawet jednej szczęśliwej osoby musiałby doprowadzać Stwórcę do szału.

A nie zaprzeczysz (chyba...), że na świecie dzieje się wiele, wiele dobra.

jesteś idiotą czuowiek

nieistotne czego ja doświadczyłem ,mówie o jakimkolwiek cierpieniu ,że jest to niczym wobec wieczności z Bogiem

Daruj, ale nie widzę sensu dyskusji o twoich prywatnych, pozbawionych podstaw, fantazjach na temat twojego Boga i tego, co go twoim zdaniem do szału doprowadza, a co nie doprowadza...

Widzisz - problem z tobą polega na tym, że zabierasz głos w kwestiach, o których nie masz zielonego pojęcia - bo nigdy nie doświadczyłeś jakiegokolwiek prawdziwie wielkiego cierpienia.

Myślałem, że postrzegasz Boga tak, jak powiedziałem. Tak czy siak, skoro sądzisz, że Bóg nie jest miłosierny, bardzo się mylisz (delikatnie mówiąc).

A Ty doświadczyłeś? Mam nadzieję, że nie...

Bóg, (który podobno jest Miłością), szanuje wybór oprawców, ale w najmniejszym nawet stopniu nie szanuje wyboru najczęściej zupełnie niewinnych ofiar tych oprawców. W takiego Boga wierzysz, prawda?

Że będzie mu żal dziecka, które POZWOLIŁ zgwałcić pedofilowi?

A fakty są takie, że Bóg chce, aby ludzie mogli być krzywdzeni przez innych ludzi.

ATEIZM I ZŁO

"Dla tych, którzy już są ateistami problem zła naturalnie nie istnieje. Tak się złożyło, że we wszechświecie istnieje zło, po prostu tak akurat rzeczy się mają i nic poza tym nie da się w tej sprawie powiedzieć. Z drugiej strony wielu ludzi, którzy stali się ateistami, mówi, że właśnie istnienie zła przekonało ich, że ateizm jest poglądem słusznym.

Tak zwany problem zła nie jest jednak zasadną postawą ateizmu. Problem ten bywa rzeczywiście czasami interpretowany jako nokautujący dowód nieistnienia Boga, ale w istocie nie stanowi on nokautującego dowodu żadnej konkretnej tezy.

Pierwotny problem można sformułować w następujący sposób:

Trzy sądy:
- Istnieje zło
- Bóg jest pełen miłości
- Bóg jest wszechmocny
są wzajemnie niezgodne - każde dwa z nich mogą być prawdziwe, ale wszystkie trzy łącznie - nie mogą być prawdziwe.

Istnieje wiele możliwych rozwiązań. Jeśli doświadczenie prowadzi do odrzucenia rozwiązania pierwszego (poniżej), pozostają nadal inne alternatywy, nie narzuca to więc nam jeszcze ateizmu (rozwiązanie drugie), choć inne alternatywy mogą nie wydać się ani trochę lepsze.

Główne możliwości rozwiązania przedstawiają się następująco:
1. Zło nie istnieje.
2. Bóg nie istnieje.
3. Istnieje zło i Bóg, który jest pełen miłości, ale nie jest wszechmocny.
4. Istnieje zło i istnieje Bóg, który jest wszechmocny, nie jest jednak pełen miłości.
5. Istnieje zło i istnieje Bóg, nie jest On jednak ani pełen miłości, ani wszechmocny.
6. Bóg istnieje, ale Jego natury nie możemy poznać bądź nie możemy jej zrozumieć.
7. Problem nie istnieje: niewątpliwa dobroć Boga, Jego niewątpliwa moc i niewątpliwe istnienie zła są wzajemnie uzgadnialne, ale ich uzgadnialność jest tajemnicą przekraczającą ludzkie pojmowanie"

Materiał z książki J. Teichman i K.C. Evans pt. "Filozofia - przewodnik dla początkujących" (Wydawnictwa Naukowe PWN 1994).

Możesz obarczać Boga winą za grzech człowieka, ale człowiek po to ma wolność, by samemu odpowiadać za swoje czyny.

Jeśli nie rozumiesz, to spróbuję bardziej łopatologicznie: nie oskarża się producenta siekiery o to, że siekiery użyto do morderstwa.

Przerzucanie na Boga odpowiedzialności za ludzkie czyny jest brakiem zrozumienia ludzkiej wolności oraz wynikającej z niej odpowiedzialności.

Przypomnij mi, jeśli pamiętasz: niby jakimi słowami Bóg na to pozwolił?