Nie, pytam, bo intryguje mnie, jaki właściwie charakter mają stwierdzenia typu

"prawdy objawionej jest tyle ile być powinno"
"nikt nie dostaje krzyża cięższego, niż może unieść"
"wiara jest łaską, którą każdy otrzymuje, a nie każdy przyjmuje"

...to są jakiegoś rodzaju spostrzeżenia, założenia, życzenia...? Mam wrażenie, że we współczesnym popularnym rozumowaniu katolickim przechodzenie między tymi kategoriami jest nader swobodne.

Możesz to nazwać spostrzeżeniami, jak tylko Ci to w czymś pomoże.

I dlatego Kościołowi Katolickiemu należy się wielki szacunek za niespotykaną kreatywność w niezwykle (co widać po liczbie katolików na świecie) wiarygodnym "wytłumaczeniu" ludziom "prawdziwego" znaczenia tego mitu.

Mit o dobrze opłacanym niewolniku stworzonym do pracy na rzecz bóstwa, który zostaje pozbawiony nieśmiertelności i wyrzucony z miejsca zatrudnienia "na bruk i bezrobocie", bo miał czelność sięgnąć po wiedzę większą, niż przewidziana dla niego przez bóstwo, które poczuło się tym zagrożone, sprzedać (z sukcesem) jako opowieść o tym, jakoby w pełni wolny człowiek na własne życzenie wyleciał z raju za świadome nieposłuszeństwo wobec Nieskończenie Miłosiernego i Doskonałego Boga, to naprawdę jest sztuka sama w sobie...

A więc ja może tak bardziej ogólnie.
Jeśli chodzi o symbolikę Księgi Rodzaju mamy do wyboru cztery różne (całkowicie odmienne by nie powiedzieć sprzeczne ze sobą) teorie (genezy) powstania człowieka.

1. Religijna, przeważnie na tej płaszczyźnie toczy się ta dyskusja tylko że symbolika religijna jest na tyle wieloznaczna, że często prowadzi do sprzeczności i nieporozumień. Po prostu dla większości z nas współczesnych jest nielogiczna co zresztą widać chociażby w tym wątku.

2. Ewolucyjna jako alternatywna (albo raczej stojąca na przeciwnym biegunie) do religijnej. Problem w tym, że traktuje zagadnienie (genezę człowieka) jedynie z materialistycznego punktu widzenia a przecież człowiek to nie tylko ciało.

Dla mnie osobiście najciekawsze są dwie pozostałe teorie a mianowicie:

3. Teoria ezoteryczna. W niej symbolem „Raju” jest stan człowieka (albo raczej jego duszy) z przed powstania świata materii (kosmosu), a więc duszy która przebywała jeszcze w świecie astralnym (duchowym). Jak można wnioskować z symboliki ST, że są to miejsca beztroskiej szczęśliwości oraz braku śmierci (no przecież dusza nie może umrzeć). Natomiast symbol wypędzenia z raju to nic innego jak wcielenie się ludzkiej duszy w materię a więc w to co ograniczone i śmiertelne.

To ezoterycy przypisują „szatanowi” stworzenie świata materii (kosmosu, materia to jego domena) a więc (jakbyśmy to dzisiaj ujęli), całej tej tzw. ewolucji na planie fizycznym. Szatan to niekoniecznie istota demoniczna, dopiero późniejsze religie zrobiły z niego symbol zła, a wiec z Lucypera (niosącego światło) zrobiono Lucyfera (szatana).

A jak to się stało, że zostaliśmy „wypędzeni” (wtłoczeni) w materię? A no, szatan mógł stworzyć świat materii ale jednego nie mógł – życia. Jako, że duszy = życia nie można stworzyć szatan musiał użyć podstępu. Roztoczył przed niewinną dziecięco naiwną duszą cudowne perspektywy („będziecie niczym Bóg”) no i oczywiście zgodziliśmy się. W świecie duchowym podobnie jak ziemskim panuje ta sama zasada, wolna wola a więc nasza zgoda była tu konieczna a że została podstępnie wymuszona to już inna sprawa, stąd właśnie to uwiedzenie.

4. Teoria paleoastronautyczna. Jej zwolennikami są Denikin oraz Z. Sitchin. Nie będę się rozpisywał na ten temat (można to znaleźć w necie). W każdym razie chodziło tu o tzw. inżynierię genetyczną jakiej poddani zostali nasi ziemscy antenaci (zwierzęcy przodkowie), po prostu jacyś kosmici „Anunnaki” przybyli pewnego pięknego dnia na Ziemię i stworzyli z istoty człekokształtnej (trudno teraz powiedzieć z jakiej) oraz boskich genów pewną hybrydę zwaną dzisiaj człowiekiem. Taka istota nie za głupia nie za mądra była im potrzebna do kopania złota bo im oczywiście istotom „boskim” nie chciało się tego robić. W ten sposób chcąc nie chcąc przyspieszyli ewolucje rasy ludzkiej.

Raj w tym wypadku to pewien sztucznie utworzony obszar którego głównym celem było niedopuszczenie do wtórnego krzyżowania się istoty ludzkiej z człekopodobnymi i ponowna degeneracja, ale i tak do tego doszło, zostaliśmy „wypędzeni” z tego ziemskiego raju a grzech „pierworodny” czyli skażenie genetyczne odczuwamy do dzisiaj, po prostu jesteśmy bezpośrednimi przodkami tej skażonej rasy (krótkie życie, choroby).

A wiec wybierz sobie tę teorię która Ci najbardziej pasuje

To jest po prostu prawda (to znaczy prawdziwe zdania).

dodajmy jeszcze, że:

- Prawdziwe.
- Ale dlaczego?
- A bo tak!

Sądziłem, że jasne będzie, że pytam o źródło tych rewelacji, a nie o to, czy ktoś w to wierzy, czy nie.

Owszem, również szympans to nie tylko ciało.

Dokładnie odwrotnie: pierwotną formą tego imienia jest "Lucifer": lux (światło)+ ferre (nieść).

Forma "Lucyper" to bardzo stare spolszczenie, powstałe w czasach, kiedy nasi przodkowie nie znali jeszcze spółgłoski "f". Z tych czasów pochodzi np. "barwa" od niemieckiego "farbe" (później zapożyczone powtórnie jako "farba"), "berło" od łac. "ferala", "Szczepan" od "Stefanos" (później powtórnie jako "Stefan"), "Pabian" od łac. "Fabianus" (później powtórnie jako "Fabian"), "Krzysztopor" od gr. "Christoforos", łac. "Christoforus" (później jako "Krzysztof"), "Ożep" od "Jozef" (później jako "Józef").

Owszem, tylko co konkretnie miałeś na myśli?


No, rzeczywiście odwrotnie (po prostu czeski błąd) ale przecież nie o genezę słowa lucyfer (jak zwał tak zwał) tu chodzi, lecz o zniekształcenie (zamiana) symboliki dobra i zła. Po prostu pomniejsi bogowie w świetle religii monoteistycznych stali się demonami a więc wcieleniem zła.

A TY co konkretnie miałeś na myśli?

Jakoś nie widzę problemu. Szympans to również nie tylko ciało - więc może brakuje jakiejś Genesis dla szympansów? Szympansiej ezoteryki? ("w niej symbolem „bananowego Raju” jest stan szympansa (albo raczej jego duszy) z przed powstania świata materii (kosmosu), a więc duszy szympansiej która przebywała jeszcze w świecie astralnym (duchowym)"...)

Proponuję ten problem pozostawić do rozwiązania szympansom.

Nie jestem aż taki niemiły, żeby podsuwać im urojony problem: szukanie wyjaśnienia dla rzekomego istnienia tzw."duszy".

A kto mówi o podsuwaniu?

A kto mówi, że istnieje problem?

Szympansy, z tego co wiem, nie mówią, więc skoro one nie widzą problemu, to czemu my mielibyśmy go widzieć. O problemie z szympansami to akurat ty zacząłeś.