Jeśli rozumieć mit jako opis realnego wydarzenia przedstawionego w metaforyczny sposób, to nie da się ukryć, że Biblia zawiera warstwę mityczną. Niektóre części Księgi Rodzaju są bardzo podobne do przekazów mitycznych innych kultur. Stąd wniosek, że Bóg objawiał się różnym ludom, nie tylko Izraelitom.

Mówiąc językiem teologii: nie cała ludzkość należy do Przymierza Chrystusowego lub Abrahamowego, ale wszystkie ludy należą do Przymierza Noachickiego lub Adamowego. Dlatego, że należą oni do tych Przymierzy, prawda objawiona przekazywana jest w ich kulturach od pokoleń językiem mitu.

Inny wniosek jest taki, że Biblia zawiera mniej lub bardziej przerobione kopie starych mitów i legend, wymyślonych dużo wcześniej.

A wymień choć kilka takich kopii?

Tylko własnymi słowami, a nie za pomocą linków do jakiś stron.

Sam opis stworzenia świata w 6 dni,a siódmego odpoczynek na chmurce to mit

A w Nowym Testamencie?

Narodziny z dziewicy, bóstwo ofiarowujące swoje życie za ludzi, Zmartwychwstanie, Wniebowstąpienie... uniwersalne motywy z wielu mitów.

I tak mnie nie przekonacie

No ale przynajmniej się dowiesz, że to w co święcie wierzysz, wcale nie jest takie oryginalne jak Ci się zdawało. No ale to nie Twoja wina. Tego nie uczą w szkole ani na religii. Bo i po co? Nie lepiej być przekonanym, że Biblia to święte słowo boże, a nie jakiś tam miks pradawnych mitów?

Mnie pradawne mitologie nigdy nie interesowały

No to może się teraz zainteresujesz i odszukasz ich echa i zapożyczenia w Biblii? A znajdziesz tego sporo. To chyba całkiem ciekawe, że wiele wydarzeń opisanych w Biblii pochodzi z innych mitologii niż judaistyczna i chrześcijańska. One zostały jedynie zaczerpnięte ze starszych religii i zmodyfikowane na potrzeby nowszych. Zresztą nie jestem ekspertem w temacie. Chętnie bym przeczytał jakieś opracowanie czy książkę na ten temat. Ktoś podpowie? Dobrze jest chyba znać PRAWDZIWE korzenie dominującej religii? A jak się jest jej wyznawcą, to tym bardziej, nie?

Nie jest żadną tajemnicą, że autorzy biblijni posługiwali się tym co sami znali. To o czym piszecie to przenikanie się jednych kultur z innymi. Na tej samej zasadzie autorzy biblijni używali swojego ludzkiego języka do opisania tego co dotyczy sfery duchowej. Skoro używali swojego języka, form gramatycznych, słownika, specyficznych sformułowań, to tak samo mieli prawo, a nawet musieli funkcjonować w granicach kultury którą znali, jej symboli i twierdzeń. Natomiast co do tych zapożyczeń w NT to takie dyskusje już tutaj prowadzono. Po co w ogóle są te wszystkie dyskusje, skoro w innym temacie powtarza się te same argumenty, bez odniesienia do tego co już inni wspólnymi siłami przedyskutowali.

Do czego Cie nie przekonają? Że autorzy biblijni nie wykorzystują mitów o stworzeniu, zmartwychwstaniu, narodzinach z dziewicy, wniebowstąpieniu itp? No przecież wykorzystują. Jeżeli to wyrzucić z Biblii to co tam jeszcze znajdziesz? Kiedy jaki król panował w Izraelu a kiedy w Judzie? To chyba najmniej istotne, i nie dlatego czytamy Biblię.

Wierzymy, że to fakty historyczne, a nie mity

Nie funkcjonują niestety w historiografii. Mitami są na pewno, z definicji, czy wydarzeniami prawdziwymi - kwestia otwarta. Acz rozumiem oczywiście, że Wy wierzycie, że tak.

Jedni wierzą w prawdziwość mitów greckich, inni hinduskich, a jeszcze inni chrześcijańskich. Nie sposób ustalić w stu procentach, który mit jest całkowicie prawdziwy, a który tylko w części. Jedni wierzą w mity dosłownie, inni je sobie interpretują (albo słuchają jedynie słusznych interpretacji), a jeszcze inni traktują na równi z ludowymi bajaniami. Nie zmienia to jednak faktu, że mity pozostają mitami.