@akruk, tu chodzi chyba bardziej o miejsce pobrania tej próbki.
Zewnętrzne części tkaniny się nie nadają, były 'sztukowane' po pożarze, a także nadpalone. Najbardziej odpowiedni byłby fragment ze 'środka' relikwii, no ale...

a strip (~10 mm x 70 mm) was cut from just above the place where a sample was previously removed in 1973 for examination. The strip came from a single site on the main body of the shroud away from any patches or charred areas.

odcięto pasek (~ 10 mm x 70 mm) tuż powyżej miejsca, w którym poprzednio pobrano próbkę do badań w roku 1973. Pasek pochodził z pojedynczego miejsca głównej części całunu, z dala od wszelkich łat lub obszarów nadpalenia.

Ty też uważasz, że próbki pobierali amatorzy?

jednak i to badanie ( to jest to z '88? )

jednak i to badanie z jakiegoś powodu budzi wątpliwości innych naukowców, nie tylko wierzących.

Zerknąłeś na artykuł, który podałam w linku do maugera?

W 2000 roku amerykańska para badaczy-amatorów: Joseph Marino i Sue Benford, ogłosili, że próbka pobrana do analizy za pomocą datowania radiowęglowego była zanieczyszczona przez tkaninę użytą do rekonstrukcji ubytków całunu. Raymond Rogers, światowej sławy ekspert w dziedzinie termochemii, postanowił przyjrzeć się sprawie osobiście. Podobnie jak reszta środowiska naukowego nie traktował sprawy poważnie, ponieważ Marino i Benford nie byli naukowcami.

No, jasne, że nie traktował sprawy poważnie. Zapomniano wspomnieć, że "Raymond Rogers, światowej sławy ekspert w dziedzinie termochemii" pełnił 40 lat wcześniej rolę dyrektora w STURP (Shroud of Turin Research Project), zespole żywotnie zainteresowanym dowiedzeniem autentyczności całunu. Zapomniano wspomnieć, że Rogers od lat występował na artykułów za autentycznością całunu, na łamach rozmaitych periodyków i stron internetowych głoszących cudowne pochodzenie całunu. Ale w ogóle "nie traktował poważnie" podważania poprawności datowania płótna na średniowieczne.
Po co mam czytać resztę, skoro na samym początku występuje takie bezczelne kłamstwo?

nawet jeśli nadal jest gorącym zwolennikiem autentyczności Całunu, to nie oznacza to jeszcze iż nie mógł być sceptyczny wobec badań nie-naukowców, prawda?

choć nie ukrywam, że jakoś tak 'mi się wierzy' w jej od-Jezusowe pochodzenie.

Bądź obiektywny i przyznaj, że Całun Turyński to kura znosząca złote jajka dla zwolenników i przeciwników jego autentyczności.

latego uważam, że Watykan powinien zezwolić na ponowne pobranie próbkimateriału do zbadania metodą radiowęglową, choć osobiście jestemprzekonana, że całun będzie się 'wymykać' jednoznacznemu oszacowaniu .

Mauger, a czytałeś ten artykuł?

Teza Buso może być prawdziwa tylko jeśli założymy prawdziwość datowania radiowęglowego. Według tych analiz całun turyński pochodzi z okresu pomiędzy 1260 a 1390 rokiem naszej ery. Co jeśli istnieją przesłanki by poddać te wyniki w wątpliwość?

Nie ma podstaw by tak twierdzić, a jeśli ktoś uważa inaczej to uprawia pseudonaukę – powiedzą sceptycy. Ile ma to wspólnego z prawdziwym sceptycyzmem naukowym? Wygląda na to, że niewiele.

Rogers, chcąc rozwiać wszelkie wątpliwości, przeanalizował próbki zapasowe, które nie posłużyły do analizy radiowęglowej oraz fragmenty przędzy pobrane przez profesora Raesa w 1973 roku zidentyfikowane jako bawełna.

I received 14 yarn segments from the Raes sample from Prof. Luigi Gonella

Otrzymałem 14 odcinków przędzy z próbki Raesa od prof. Luigiego Gonelli

I received samples of both warp and weft threads that Prof. Luigi Gonella had taken from the radiocarbon sample before it was distributed for dating. Gonella reported that he excised the threads from the center of the radiocarbon sample

Otrzymałem próbki zarówno nici osnowy jak i wątku, które prof. Luigi Gonella pobrał z próbki radiowęglowej przed jej dystrybucją do datowania. Gonella zgłosił, że wyciął nici ze środka próbki radiowęglowej

Prof. Gonella to doradca naukowy arcybiskupa Turynu. Który w tajemnicy przed innymi naukowcami i w tajemnicy przed laboratoriami wycina jakieś fragmenty z próbki i przekazuje Rogersowi. Byłoby to jaskrawe złamanie porozumienia dotyczącego badania wieku całunu. Na dobitkę, ponieważ rzekome przekazanie włókien odbyło się długo po wykonaniu badań, to nawet jeśli rzeczywiście miało miejsce, ich pochodzenie jest delikatnie mówiąc podejrzane.

Panuje zgodna opinia naukowców, że zlekceważenie przez wykonawców testu C14 danych archeologicznych i historycznych, oraz sposób przeprowadzenia badań sprawia, że jego wyniki nie są w pełni naukowe [...].

Na Międzynarodowym Sympozjum na temat Całunu, które odbyło się w Paryżu 7-8.09.1989 r. sposób przeprowadzenia testu C14 został poddany ostrej krytyce. Przede wszystkim nie został w pełni udokumentowany, co jest dowodem ignorancji albo złej woli. Uczonym chodziło przede wszystkim o daty tzw. początkowe oraz o wyniki pomiarów surowych analizy, dla nich najciekawszych i najwięcej mówiących. W oparciu o nie czynione są dalsze pomiary.

Dokumentacja została bezpowrotnie zniszczona lub ukryta w szufladach laboratoriów, więc skontrolowanie końcowego wyniku stało się niemożliwe. Badania Całunu metodą C14 nie są w pełni udokumentowane. Ratując swój "autorytet" wobec innych, światowej sławy naukowców, Tite szef zespołu karbonistów badających Całun, napisał oświadczenie: "Piszę, wyjaśniając fakt, że osobiście nie utrzymuję, by wynik datowania węglem radioaktywnym Całunu Turyńskiego wykazywał, iż Całun jest falsyfikatem."

W 1993 r. naukowiec rosyjski Dymitr Kuźniecow, dyrektor laboratoriów Sedowa z Moskwy, odznaczony nagrodą Lenina, wynalazł nową metodę datowania, którą zastosował, aby zweryfikować wyniki badań Całunu. W laboratorium stworzył warunki zbliżone do pożaru, który miał miejsce w Chambery w 1532 r. Okazało się, że w takiej temperaturze następuje zwiększenie do 25% zawartości C14 w płótnie. W ten sposób wyniki badań wskazują, że płótno jest młodsze o 12 wieków. W efekcie zakwestionowano całkowicie wyniki badań z 1988 roku.

źródło: http://adonai.pl/wielkanoc/?id=22

Jeżeli z bliska przyjrzymy się protokołowi z wykonanej pracy, zbulwersuje on nas powtórnie. Okazuje się bowiem, że laboratoria zajmujące się radiodatacją narzuciły swoją obecność przy pobieraniu próbek, ale odmówiły przedstawicielom Kardynała Ballestrero uczestnictwa przy ich analizie. Uczciwie mówiąc, zachowanie to jest niezrozumiałe [...].

Następne podejrzenie nakazujące ostrożność w bezkrytycznym przyjęciu rezultatów badań, zrodziło się po radiodatacji w środowisku naukowym. Wiąże się on z pobraniem próbki oraz brakiem wielodyscyplinarnych badań, mających na celu potwierdzenie: a) rodzaju oraz ilości obecnych na próbce substancji obcych; b) obecności obcych włókien (wynik mikroskopijnych łatek naszywanych w przeszłości na zagrożone miejsca tkaniny). Ostrożność narzuca się sama, jeżeli pomyślimy iż miejsce pobrania próbek w czasie organizowanych w ciągu wieków wystawień było wielokrotnie dotykane, w celu pokazania pielgrzymom całunowego płótna.

Z deklaracji osób uczestniczących przy pobieraniu próbki wynika, że konieczną okazała się eliminacja jej części ze względu na wyraźną obecność substancji obcych. Przed przystąpieniem do badań, laboratoria wykonały na próbkach szereg oczyszczeń, ale nie ma dowodów, że przeprowadzono próby analityczne, mające na celu określenie stopnia oczyszczenia. Ponadto okazuje się, że na Uniwersytecie w Oxfordzie na włóknie całunowego płótna wykonano analizę przy pomocy elektronowego mikroskopu skaningowego. Wyniki tego badania nie zostały ujawnione.

całość: http://www.calun.org/strony/wiek/izotop.html

Spójrzmy na te teksty:

Na Międzynarodowym Sympozjum na temat Całunu, które odbyło się w Paryżu 7-8.09.1989 r. sposób przeprowadzenia testu C14 został poddany ostrej krytyce.

Dear Sirs,

Following the Symposia held in Paris in 1989 and Rome in 1993, CIELT will hold its Third International Scientific Symposium in May 1997 in the town of Nice, pearl of the French Côte d'Azur, where spring is a particularly delightful season.

Nice has strong links with the Shroud as a result of it having been kept there in 1537, when the town belonged to the Dukes of Savoy. There is both a beautiful old chapel and a Confraternity of 'Pénitents Rouges' [Red Penitents], both of which carry the name Holy Shroud.

Our Symposium will coincide with celebrations in May 1997 to mark the annual feast day of the Holy Shroud and the four hundred and sixtieth anniversary of the arrival of the relic in Nice. The Pénitents Rouges will organize the solemnities. On May 11 these will take the form of the special Mass of the Holy Shroud, instituted by Pope Julius II in 1506. This will be pontifically celebrated by a Cardinal, and there will be a procession of all the Pénitents brothers.

Szanowni Państwo!

Po sympozjach, które miały miejsce w Paryżu w 1989 i Rzymie w 1993, CIELT [Centre International d'Études sur le Linceul de Turin] w maju 1997 poprowadzi swoje Trzecie Międzynarodowe Sympozjum Naukowe [na temat Całunu] w mieście Nicei, perle francuskiego Côte d'Azur, gdzie wiosna jest szczególnie uroczą porą roku.

Nicea ma silne związki z Całunem, gdyż był tutaj przechowywany w roku 1537, kiedy miasto należało do księcia Savoy. Znajduje się tutaj piękna stara kaplica oraz konfraternia 'Pénitents Rouges' [Czerwonych Penitentów], obie noszące nazwę Świętego Całunu.

Nasze Sympozjum zbiega się z przebiegającymi w maju 1997 uroczystościami dla uczczenia corocznego święta Świętego Całunu oraz czterysta sześćdziesiątej rocznicy przybycia relikwii do Nicei. Obchody zorganizują Pénitents Rouges. 11 maja zostanie odprawiona specjalna Msza Świętego Całunu, ustanowiona przez Papieża Juliusza II w 1506. Celebrowana będzie przez Kardynała, i będzie procesja braci Penitentów.

Ratując swój "autorytet" wobec innych, światowej sławy naukowców, Tite szef zespołu karbonistów badających Całun, napisał oświadczenie: "Piszę, wyjaśniając fakt, że osobiście nie utrzymuję, by wynik datowania węglem radioaktywnym Całunu Turyńskiego wykazywał, iż Całun jest falsyfikatem."

I am writing to put on record the fact that I myself do not consider that the result of the radiocarbon dating of the Turin Shroud shows the Shroud to be a forgery. As you have correctly pointed out, to describe the Shroud as a forgery implies a deliberate intention to defraud and the radiocarbon dating clearly provides no evidence in support of such a hypothesis. I myself have always carefully tried to avoid using the word forgery in discussing the radiocarbon dating of the Shroud but I fear that the description of the Shroud as a forgery has stíll cropt into a number of newspaper articles based on interviews that I have given. I can therefore only apologise once again for any problems that such reports have caused you and others in Turin.

Piszę do Pana, żeby oficjalnie stwierdzić fakt, że osobiście nie utrzymuję, żeby wynik datowania radiowęglowego Całunu Turyńskiego wykazywał, iż Całun jest fałszerstwem. Jak Pan słusznie zwrócił uwagę, nazwanie Całunu fałszerstwem zakłada celową intencję oszustwa, zaś badanie radiowęglowe bez wątpienia nie zapewnia żadnych dowodów na poparcie takiej hipotezy. Osobiście zawsze starałem się unikać używania słowa "fałszerstwo" w omawianiu datowania radiowęglowego Całunu, ale obawiam się, że nazywanie Całunu fałszerstwem wciąż pojawia się w wielu artykułach prasowych opartych na udzielonych przeze mnie wywiadach. Dlatego mogę tylko powtórnie przeprosić za wszelkie kłopoty, jakie tego rodzaju doniesienia sprawiły Panu i innym w Turynie.

Tradycyjne akrukowe rżnięcie głupa

Nic z tego, co zacytowałeś, akruk, nie przeczy temu, co było podane w przytoczonych przeze mnie tekstach.

Spójrzmy na te teksty:

prof. Panic:
Nie podjęto też próby wyjaśnienia, czy mogły być inne okoliczności, które wpłynęły na zawartość izotopu C14 w wizerunku, a co za tym idzie, na jego datację. Nie zabiegano o to, aby uchwycić dodatkowe okoliczności, jak na przykład związane z pożarem z 1532 roku. Określił je w swoim eksperymencie Dymitr Kuzniecow, jeden z najważniejszych uczestników programu badań nuklearnych dawnego Związku Radzieckiego, osoba bardzo kompetentna, a zarazem niewierząca.