Rozumiem że należy interpretować tak, aby stawiało to w dobrym świetle owego Boga i jego wyznawców?


Przypominam że podstawą waszej wiary jest Bóg (Jezus tylko pośrednio, poprzez owego Boga), a Biblia to również (a może w związku z tym powinno być: przede wszystkim) Stary Testament.

Vi pozwól mi zacytować coś z KKK: "Ewangelia w poczwórnej formie zajmuje w Kościele wyjątkowe miejsce; świadczy o tym cześć, jaką otacza ją liturgia, i nieporównany wpływ, jaki zawsze wywierała na świętych:Nie ma takiej nauki, która byłaby lepsza, cenniejsza i wspanialsza niż tekst Ewangelii. Rozważajcie i zachowujcie to, czego nasz Pan i Nauczyciel, Jezus Chrystus, nauczał przez swoje słowa
i co wypełniał przez swoje czyny102.W czasie moich modlitw zatrzymuję się przede wszystkim przy Ewangelii; w niej znajduję wszystko, co konieczne dla mojej biednej duszy. Odkrywam w niej ciągle nowe światła, ukryty mistyczny sens." (KKK 127).

Dalej o Starym Testamencie dla chrześcijan
"Chrześcijanie czytają więc Stary Testament w świetle Chrystusa, który umarł i zmartwychwstał. Ta lektura typologiczna ukazuje niewyczerpaną treść Starego Testamentu. Nie pozwala ona zapomnieć, że Stary Testament zachowuje własną wartość Objawienia, potwierdzonego na nowo przez samego naszego Pana105. Zresztą także Nowy Testament wymaga, by był czytany w świetle Starego. Czyniła to nieustannie pierwotna katecheza chrześcijańska106. Według starożytnego powiedzenia, "Nowy Testament jest ukryty w Starym, natomiast Stary znajduje wyjaśnienie w Nowym" – Novum in Vetere latet et in Novo Vetus patet" (KKK 129)

Po raz kolejny atomówki ratują świat... A nie, wróć - po raz kolejny ateiści uświadamiają zaskoczonych chrześcijan, którzy nie znają własnych ksiąg objawionych.

W jaki prymitywny? Chyba z faktami objawionymi w Biblii nie zamierzasz się spierać?
Jeśli dostaną taki rozkaz od Boga? Myślę, że go wykonają - jakże mogliby być nieposłuszni Bogu?
No bo przecież Bóg się ZMIENIŁ.


Dlatego nieposłusznych Bóg rozkazuje pozabijać. Taka zachęta do "wolności".

Och, z pewnością. gdyby byli posłuszni Bogu, to nie musiałby rozkazywać, żeby ich zabijano. To wszystko ich wina, że Bóg kazał ich zabić i przez to perfidnie spaprali mu wizerunek. Gdyby nie to, że zginęli, należałaby im się za to surowa kara.

Ależ oczywiście! Dlatego ostatnie czarownice spalono w 1775 roku. Ponieważ Nowy Lud Boży zawsze wszystkim świadczył miłosierdzie, zgodnie z nakazami Boga ("nie dozwolisz żyć czarownicy").

Cytować oczywiście możesz co chcesz, aczkolwiek mnie zdecydowanie bardziej interesuje to, co Ty masz od siebie do powiedzenia.

Poza tym, cytujesz mi KKK, tymczasem należy pamiętać, że podstawą istnienia KK jest wiara w istnienie Boga. Również i podstawą istnienia Jezusa (takiego, jak wy go widzicie i w jakiego wierzycie), jest istnienie Boga. Jezus (w ujęciu religijnym) istnieje wyłącznie z woli Boga, a jego historia jest dla was istotna tylko dlatego, że Bóg tak chciał i zadecydował.


Historia (to co podane ludziom w formie obowiązującego Pisma Świętego) wcale nie musiała się potoczyć drogą Nowego Testamentu (Bóg mógł zadecydować inaczej, takie jego prawo). Mogła pójść w zupełnie innym kierunku, albo zakończyć się na Starym Testamencie. Wtedy nie byłoby żadnego Jezusa i powoływania się na niego. Ale podstawą waszej wiary wciąż byłby ten sam Bóg. Właściwie wszystko, cała historia w którą wierzycie, mogła być zupełnie inna, na życzenie Boga jej częścią mogli być zupełnie inni ludzie, i wszystko to mogło wyglądać zupełnie inaczej. Tylko ten jeden Bóg jest tym punktem wyjściowym, podstawowym fundamentem, na którym to wszystko się opiera. Jak dla mnie więc, kiedy już mam odnosić się do tej wiary, istotne jest to, co odnosi się do jej podstaw – do Boga. To Stary Testament opisuje przede wszystkim jakie działania bezpośrednio on właśnie podjął, jakie decyzje on podejmował, co on nakazywał swoim wiernym, i generalnie mówi jaka jest natura jego - tego Boga. A ten Stary Testament mówi między innymi to:

Niewątpliwie to co napisane kłóci się mocno z wizją Boga, jaką współcześni wierzący próbują przedstawiać (dobro i miłosierdzie; "nie zabijaj"), niemniej taki właśnie był/jest wasz Bóg. Próbę odciągnięcia uwagi od Starego Testamentu ("Nowy prezentuje się lepiej" lub inne podobne), powoływanie się na odpowiednie lub nieodpowiednie interpretacje niewygodnych fragmentów ST, lub stawianie bożego Tworu i Pośrednika (Jezus) ponad jego Twórcę (Bóg) będącego fundamentem, uważam za próbę manipulację w celu przedstawienia w korzystnym świetle tej wiary, a także za próbę zamaskowania tego, co niewygodne.

W świetle wiary chrześcijańskiej pełnią Objawienia Boga jest Jezus Chrystus. Co za tym idzie, dopóki do tej pełni Objawienia nie doszło (tj. dopóki nie przyszedł Jezus), Objawienie było niepełne.



To jest niewłaściwe przedstawienie sprawy. Podstawą naszej wiary jest Jezus Chrystus - Bóg-człowiek. Nie można mówić: Jezus tylko pośrednio, poprzez owego Boga. Przeciwnie: bliższe prawdy byłoby stwierdzenie "Bóg tylko pośrednio, poprzez Jezusa": Odpowiedział mu Jezus: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca (...) Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy». Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: "Pokaż nam Ojca?" (J 14, 6-8)



Być może, ale wtedy nie byłoby chrześcijaństwa. Tymczasem Jezus przyszedł, chrześcijaństwo powstało, a ty rozmawiasz z chrześcijanami, więc nie wiem, jaki sens jest w tych spekulacjach.

Tak, istotnie, chrześcijaństwo opiera się na osobie Jezusa z Nazaretu. Bóg jest tu mniej istotny i tylko pośrednio. Jednak to tym bardziej daje pole do różnorakich spekulacji, i to na różnych płaszyznach. Stawia też pod wielkim znakiem zapytania wiele z tego, na co się powołujecie (a już na pewno za każdym razem, kiedy powołujecie się bezpośrednio na samego Boga i jego słowa).
Chrześcijańska wiara to mniej wiara w Boga, a bardziej wiara w konkretnego człowieka (któremu przypisuje się boskie cechy). Jeśli ktoś wierzy wyłącznie w istnienie i potęgę boskiej (nie ludzkiej i bez ludzkiego pierwiastka) Siły Wyższej, nie ma czego szukać w chrześcijaństwie. Chrześcijaństwo jest adresowane do jeszcze mniejszej liczby ludzi niż myślałam.

Dobrze nawet, że zwróciłeś mi na to uwagę. To w sumie oczywiste, co napisałeś, jednak uzmysłowiłeś mi jak wiele osób (w tym ja) patrzy na chrześcijaństwo z niewłaściwego w sumie punktu widzenia. A przynajmniej pomija to, co istotne, i co stanowi właściwą podstawę, a bierze za takową coś zupełnie innego. Mnie osobiście to daje sporo nowych rzeczy do przemyślenia i przedstawia całkiem nowy punkt patrzenia, chociaż na pewno utwierdza w przekonaniu, że z pewnością nie jestem chrześcijanką, i całkiem już poddaje w wątpliwość wiarygodność tej wiary.

Też nie do końca. Chrześcijaństwo (przynajmniej trynitarne) po prostu nie rozróżnia "Boga" i "Jezusa" - jedynie "Ojca" od "Syna". Trudno więc mówić, że istnieje w chrześcijaństwie "dwóch bohaterów" - Bóg i Jezus - a chrześcijaństwo polega na tym, że ten drugi jest "ważniejszy". To nie tak.



Chrześcijaństwo nie polega na przypisywaniu Jezusowi jakichś "boskich cech" (to samo robią np. Świadkowie Jehowy, dla których mimo to Jezus nie jest Bogiem), tylko na utożsamieniu Boga z Jezusem.



Tym razem w pełni racja. To odróżnia chrześcijaństwo np. od islamu, dla którego jakiekolwiek utożsamienie Boga z człowiekiem czy nawet sugestia, że Bóg w ogóle mógłby w jakimkolwiek sensie mieć "syna" jest absurdem.



Nie rozumiem. Chrześcijaństwo jest adresowane do wszystkich ludzi i każdego człowieka z osobna.

Cieszę się, że sprowokowałem do myślenia Kiedy myśli się szczerze i uczciwie, nigdy nie można przewidzieć rezultatu

Hmmm… więc bliżej mi nawet do Islamu


Do tych, którzy uznają/wierzą w Jezusa, a konkretniej Chrystusa, lub są skłonni to zrobić.


Raczej do przyjęcia innego punktu odniesienia. Kwestie wiary zajmują mnie nie od dziś.


Tego jaki będzie rezultat – istotnie, nie idzie przewidzieć. Nawet jeśli wiadomo jaki nie będzie rezultat

A dlaczego właściwie? Preferujesz duchowość "odhumanizowaną"?



Chrześcijaństwo zwraca się do wszystkich, choć nie można być chrześcijaninem, nie wierząc w Jezusa - tak, jak nie można być muzułmaninem, nie wierząc w Boga osobowego.

Tak, zdecydowanie.
Wierzę w jakąś Siłę Sprawczą, Siłę Wyższą. Nie neguję istnienia rzeczy, których nie daje się wytłumaczyć naukowo, rozumowo. Czasami nazywam to Bogiem, a czasami po prostu właśnie pewną niewyjaśnioną Siłą. Nie wiem jak w rzeczywistości jest.
Nie uważam, że działanie tej Siły ogranicza się tylko do naszej Ziemi, ani że człowiek został przez ową Siłę jakkolwiek uprzywilejowany. Tym bardziej nie ma więc mowy o boskim pierwiastku w człowieku, ani ludzkim elemencie w owej boskości. To wszystko jest poza człowiekiem i niezależne od człowieka, a człowiek jest taką samą częścią całej "machiny" jak wszystko inne, i takim samym prawom podlega.
Poza tym, również w sensie innym niż "duchowościowy", mnie w ogóle obcy jest antropocentryzm czy szowinizm gatunkowy.

Ps. Islamu i innych religii też nie preferuję, nie chcę być zrozumiana źle. Nie można mnie przypisać do żadnej religii. Co nie znaczy, że pewne ich elementy nie pokrywają się z tym, w co ja wierzę.

@Vi, a skąd u Ciebie wiara w taką Siłę Wyższą?

Tak generalnie, chodzi o to wszystko, czego nie da się racjonalnie i naukowo wyjaśnić, a co ma miejsce (czy dotyczy to mojego życia, czy w ogóle).

Jest wiele zła, którego nie daje się racjonalnie wyjaśnić. Czy stoi za nim ta sama Siła Wyższa,
w którą wierzysz?

Ja też mogłabym się zapytać, czy za tym nie stoi Wasz "miłosierny' Bóg?

Wiesz, ja nawet nie umiałabym na takie pytanie odpowiedzieć, bo po pierwsze jest to poza moją wiedzą, jaka ta Siła jest, po drugie przykładam zupełnie inne kryteria niż Wy. Nie zakładam, że ona ma na wszystko wpływ, nie zakładam, że jest dobra czy zła (zresztą w obliczu ogromu tej "machiny" nie da się stwierdzić obiektywnie co jest dobre, a co złe), może jest wszechpotężna, a może nie. Nie przypisuję jej cech osoby, która rządziłaby światem, która chciałaby mieć na wszystko wpływ i która miałaby konkretne oczekiwania względem jej "podległych". Wątpię by tak było, ale... nie mogę też i tego wykluczyć. Są różne możliwości jak to z nią jest. Gdybym miała pewność i gdybym to rozumiała, to bym posiadała jakąś wiedzę, a nie wiarę. A ja mam wiarę i wyobrażenia. W dodatku wciąż się zastanawiam, stawiam pytania i poszukuję odpowiedzi. Nawet jeśli coś zakładam, to nie wychodzi to poza obszar przypuszczeń, domniemywań, moich wyobrażeń. To wciąż pozostaje niewyjaśnione.
Nie mogę również wykluczyć, że nic takiego nie istnieje, że to ateiści mają rację, a tylko nauka jeszcze nie potrafi pewnych rzeczy wyjaśnić. Chociaż wolałabym żeby tak do końca nie było, bo moja wiara w pewien sposób mi również pomaga, daje poczucie pewnego sensu, i pozwala np. w jakiś sposób odnieść się do tego, co potem, po śmierci.

Ależ pytaj, jeśli chcesz. Tylko, że stanowisko chrześcijan jest
raczej ogólnie znane i chyba mało kogo to już zainteresuje,
a w przypadku własnowiercy jest to zawsze niewiadoma,
dlarego odpowiedź może być intrygująca
O, na przykład tutaj:
W jaki sposób Bóg, w którego wierzysz ( to tylko luźna pogaduszka, więc możemy chyba tak nazywać To, w co/kogo wierzysz...daje Ci poczucie sensu, skoro z opisu jest to raczej Bóg,
którego najprawdopodobniej Twoja osoba nie interesuje.
I skąd akurat takie wyobrażenie tej Siły? co miało nań wpływ,
może jakieś lektury, wydarzenia?