Mam jeden: sterylizacja uszkadza ciało osoby dokonującej jej.Są dwa dobre rozwiązania: albo powinni wziąć ślub i starać się założyć szczęśliwą rodzinę (a taką da się mieć nawet posiadając "dużą gromadkę dzieci"), albo żyć, powsztrzymując się od aktywności seksualnej (nie jest ona obligatoryjna, a także nie jest konieczna do osiągnięcia szczęścia).

Świetne rozwiązania, tyle, że mówisz o osobach, które nie są zdolne zająć się same sobą. Uważasz, że - niezależnie od szczerych chęci - będą w stanie zając się swoimi dziećmi?

@ JedenPost

Prawdopodobnie nie będą w stanie, dlatego nie powinni zakładać rodziny. Nie są kompetentni.

abstrahując od tego konkretnego przypadku - jeżeli zainteresowane osoby są na to zdecydowane to nie Twój interes co zrobią ze swoim ciałem. skaryfikacji czy operacji plastycznych też chcesz zabronić?

@Mixer

Świetnie, ale co proponujesz praktycznie w tej konkretnej sytuacji: gdy chcą. Stwierdzenie, że "nie powinni" niczego nie rozwiązuje. Czy uważasz, że rozważenie sterylizacji jest w tej sytuacji dopuszczalne?

@ Ninurta, JedenPost

Sterylizacja nie jest wskazana w żadnym możliwym przypadku, ponieważ wyrządza krzywdę. Wyrządzanie sobie krzywdy jest tak samo złe, jak sprawianie krzywdy innym. Nie warto czynić zła, ponieważ nie przyniesie ono pozytywnych konsekwencji.

dziękujemy Mikser, wniosłeś bardzo wiele do tej dyskusji, sprawa jest praktycznie rozwiązana.

@MIXer pragnę uświadomić Cię, że jest wyraźna różnica między kastracją a wazektomią. W pierwszym wypadku usuwa się narząd, w drugim podwiązuje nasieniowody i dlatego zabieg jest "odwracalny"- gdy jednak pacjent się rozmyśli to można przywrócić funkcje płodności.
Więc skoro precyzyjnie wskazałam Ci na czym rzecz polega, a polega na wazektomi to wyjaśnij mi na czym owa krzywda polega.


Kolejna sprawa- proponujesz zakochanym, aby zerwali z sobą kontakt, gdyż zgodnie z tym co naucza KK nie wolno im zawrzeć małżeństwa, a więc muszą być samotni po wsze dni i żyć bez miłości, gdyż miłość potęguje w nich pobudzenie seksualne, zwłaszcza w większości przypadków osób z upośledzeniem, które nijak nie potrafią nad popędem zapanować ku rozpaczy rodziców

Ty chyba problemu za Chiny Ludowe nie pojmiesz

Pytanie co jest większą krzywdą: wysterylizować taką osobę, czy zakazać jej zakładania rodziny, bliskości i partnerstwa... Dla mnie odpowiedź jest oczywista.

Skoro da się to odwrócić, to chyba rzeczywiście nie jest to zbyt wielka krzywda, masz rację.Odpowiedź na Twoje rozbudowane pytanie brzmi: nie. Zgodnie z tym, co naucza Kościół, mogą oni zawrzeć małżeństwo (a także, wg Kościoła, nie muszą zrywać kontaktu ze sobą). Kościół zakazuje jedynie seksu pozamałżeńskiego. I niczego więcej.Eee... dzięki.

KK udziela ślubu osobom z upośledzeniem umysłowym??

Poszperałam i znalazłam takie coś:

Grupa przyczyn powodujących nieważne zawarcie małżeństwa dotycząca aktu woli, czyli tzw. zgody małżeńskiej. By zgoda była ważna, musi być w pełni świadoma i dobrowolna, wolna od ignorancji, podstępu, pomyłki lub przymusu. (...) Jeśli ktoś w momencie składania przysięgi ,jest pozbawiony możliwości dostatecznego używania rozumu", to nieważnie zawiera małżeństwo. Źródłem tego może być: choroba umysłowa, niedorozwój umysłowy, ale też upojenie alkoholowe, odurzenie narkotykami, stan hipnozy lub utrata pełnej przytomności.
Kodeksie Prawa Kanonicznego1083-1094

Więc mam rozumieć, że aktualnie KK wykreślił niedorozwój umysłowy i mogą takie osoby brać już ślub kościelny?? Czy mógłbyś podać link do aktualnego Kodeksu Prawa Kanonicznego wraz ze wskazaniem, gdzie są te zmiany??

@Val, tutaj chyba nie masz racji. Kpk nie podaje upośledzenia intelektualnego za bezpośrednią przyczynę nieważności małżeństwa. Musi być świadoma zgoda i rozumienie obowiązków małżeńskich. O ile się orientuję, w przypadku osób z niedorozwojem intelektualnym, decyzje podejmuje się dla każdego przypadku osobno. Nie wiem niestety kto i według jakich kryteriów to rozstrzyga.

Tutaj odpowiednie kanony:
http://archidiecezja.lodz.pl/czytelni/prawo/k4t7r3.html
http://archidiecezja.lodz.pl/czytelni/prawo/k4t7r4.html

MIXer, widzę, że konsekwentnie olewasz przedstawiony w temacie problem, pisząc zamiast tego "jak powinno być wg. KK"...

tak.
jak np. ja nie powinnam iść do zakonu, nie jestem kompetentna.
tak samo jak, osoba na wózku inwalidzkim, nie może obsługiwać dźwigu budowlanego itp.
nie jest kompetentna bo do tego typu prac potrzebna jest sprawność fizyczna.

..chyba, ze rodziny obu rodziców z problemami umysłowymi wezmą na siebie odpowiedzialność wychowania dzieci, nawet jeśliby były one chore.
to postfaszystowskie społeczeństwa uważają, ze bycie niedoskonałym umysłowo,
czy chorym lub starym!! - jest złe.
a prawda jest taka, ze każde życie, dopóki trwa, jest tak samo ważne.

ale tu musi być rozeznanie, kto za co ewentualnie jest w stanie wziąć odpowiedzialność.