Nie jestem złośliwy wobec Niewaznego12, natomiast ewidentnie chce mu pokazać spojrzenie człowieka bez takich problemów. Bez udawania, że jest choć 1% szans, że może być tak, jak on to widzi. Natomiast ZA z tego co wiem może być podleczone, są możliwe postępy itd. Udawanie, że problemu nie ma na pewno nie pomoże.
Widzisz Włóczykiju skrupulantyzm też jest problemem - nie takim jak ZA, ale problemem. Ja akurat widzę, to co widzi większość. Najważniejszą imprezę sportową, pokibicować można, poemocjonować się itd. Także w takie chwile uświadamiam sobie, że tak naprawdę wszyscy jesteśmy jedną ludzką rodziną, a to też jest dobrze.
Weźmy takie pchnięcie kulą, jaka miła atmosfera panowała, jak Tomek i Storl się ładnie do siebie odnieśli - uwielbiam takie obrazki (też było podobnie w skoku wzwyż w 1996).
A, że gdzieś tam nie wszystko jest idealne - cóż zawsze tak było i będzie, niestety.

mój "skrupulantyzm" jest umiarkowany - nie padam na twarz przed kapliczkami ani nie mam przyklejonego uśmiechu 24/7. W przeciwieństwie do zwykłych skrupulantów dobrze mi z tym i uważam że przynosi mi to korzyści

Otóż ja mam tendencję do silnego przeżywania zawodów sportowych. Porażka naprawdę nie jest dla mnie miła, nie jest to coś, co dla moich emocji jest obojętne. Na szczęście wczorajszą porażką siatkarzy zbytnio się nie przejąłem, zapewne dzięki wytłumaczeniom, czym były pierwotne igrzyska olimpijskie - rytuałem ku czci pogańskich bogów.

Nawet pogoda ma dla mnie formę rywalizacji, którą naprawdę mocno przeżywam. Gdy nad Polskę nadciągają wielkie upały, to cieszy mnie to pomimo tego, że wielu ludzi będzie cierpieć z powodu wysokiej temperatury (czego nie chcę). Cieszę się, że klimat Polski może stać się podzwrotnikowym, a nie umiarkowanym, i to z chłodnymi latami i zimami... I o tę renomę klimatu mojej psychice chodzi... A w Indiach setki milionów ludzi znoszą niespotykane w Polsce upały...

Za bardzo wszystko przeżywasz. Twoje problemy sprawiają, że tracisz radość życia. Dodatkowo - uniemożliwiają Ci funkcjonowanie, które normalnie człowieka zdrowo "otępia" - jak podjęcie pracy, założenie rodziny itd.
Ja też przeżywam wszystkie zawody, a potem przeżywam np. fakt, że żona ma zły humor, albo z pracy mnie mogą wywalić. Cieszę się z małych drobnostek nie myśląc o tym, że nie każdy się może w tej chwili cieszyć. I odwrotnie, w trudnych chwilach życia (śmierć matki, różne kłopoty) starałem się zachować pogodę ducha i nie miałem poczucia niesprawiedliwości, że ktoś się cieszyć może.
Co do igrzysk - tu bym się wstrzymał, były to normalne zawody, a że w czasach powstały, gdy chrześcijaństwa nie było, a i Żydów za dużo nie było, ciężko by jakaś inna religia przyświecała im w tamtym czasie. Na tej zasadzie możemy cały dorobek starożytnej Grecji odrzucić bo jakoś się tam z pogaństwem wiązało.
Żal mi Cię Niewazny12, nie zazdroszczę Ci Twoich problemów, ale modlę się, byś jakiś spokój ducha odnalazł.