Rozumiem, że gdyby babcia miała wąsy, to byłaby dziadkiem?

Poza tym, nie jesteśmy "wyznawcami Kościoła katolickiego" Ech, te wasze KOSMICZNE problemy z religijną terminologią..

A więc wg. Ciebie kraj, region świata, środowisko w jakim się wychowujemy nie ma wpływu na sukces danej religii?


Nie ma, jak pisałem nie uważam się za kogoś lepszego z powodu swojej niewiary. Traktuję ludzi wierzących w Boga katolickiego na równi z ludźmi wierzącymi w UFO i jakiekolwiek inne Bóstwa czy to monoteistyczne, czy politeistyczne. Sam fakt, czy i w co ktoś wierzy nie ma dla mnie żadnego znaczenia, dopóki ten ktoś nie zacznie działać w kierunku zmiany mojego życia.

Oczywiście, że ma wpływ. Ale najwyraźniej nie aż tak przemożny, skoro prawie wszyscy Polacy wychowują się w katolickim środowisku, a nie wszyscy są katolikami.



Ale napisałeś wyraźnie, że uważasz niewiarę za lepszą opcję. Czy więc jest to, twoim zdaniem, czysty przypadek, że nie będąc w niczym lepszy od wierzących, reprezentujesz jednak lepszą opcję?



A może ktoś chce, żeby twoje życie było lepsze? Czy uważasz, że jesteś wyłącznym dysponentem swojego życia?

W zasadzie to innej odpowiedzi się nie spodziewałem


Fakt, mój błąd... zdanie wcześniej było inaczej sformułowanie. Chciałem napisać "jedynego Boga", cóż nie zdążyłem edytować.


Jak widać nie kwalifikuję się do Twojego opisu ateisty, który się chwali, że zna wiarę lepiej od wierzących Czyżby Twoje badania zawodziły?

Jasne, a w Arabii Saudyjskiej nie wszyscy są muzułmanami... Nie bądź śmieszny.

Fakt, że inne religie są zakazane nie oznacza, że nie ma tam ich wyznawców.
Po prostu muszą się ze swoją wiarą ukrywać.
Czy wysuniesz tezę, że nie ma takiej możliwości?

Ale chyba zgodzimy się, że głównym czynnikiem determinującym to jaką religię będzie się wyznawać jest urodzenie się w określonym kraju, mieście i rodzinie?

Ja się zgodzę, jeśli to komuś ma poprawić humor

Niech będzie, choć mam humor doskonały od rana

Akurat na mój humor to nie ma szczególnego wpływu, po prostu fakt jak fakt... ani zaskakujący ani satysfakcjonujący.

Ja też nie do końca wiem jakie to ma znaczenie. Ty lansujesz jakąś tezę, a ja się z nią nie zgadzam.

Ad. wcześniejszej polemiki @@ Jajka i Johnnego99.

Czując się wybitnym ekspertem w dziedzinie motoryzacji, albowiem jestem m.in. szczęśliwym absolwentem zasadniczej alma mater samochodowej, z obronionym tytułem czeladnika (truizmem byłoby nadmieniać, że z wyróżnieniem!), pozwalam sobie wtrącić drobne uwagi w Waszą dyskusję odnoszącą się do modeli fur ze Stuttgartu-Zuffenhausen.
Jednocześnie przepraszam, że jako hobbysta wolnomyśliciel wszystko robię powoli, łącznie ze spóźnionym zapłonem w obczajeniu tego posta i ślamazarnym pisaniem.


Przykład Jajka jest przejrzysty i elementarny. Johnny w odpowiedzi nań, zdaje się tradycyjnie spychać go (przykład, nie Jajko ) na tory Johnnomonofilozofii, zapominając o tym, że postawa ateistyczna (przynajmniej w rozumieniu współczesnej cywilizacji/kultury zachodu) jest negacją (czytaj; odpowiedzią na butne, a oczywiście nie udowodnione "dotychczas" twierdzenia).

Zatem powinno być;
Skoro Johnny twierdzi, że jest szczęśliwym posiadaczem porschaka, Jajko - znając go np. jako gołudupca - przyjmuje tę nowinę z niedowierzaniem, jednakże nie mogąc temu w 100% zaprzeczyć pozostawia niewielką furtkę sceptycyzmu, gdyż nie może wykluczyć, iż Johnny trafił szóstkę podczas kumulacji lotto. (Oczywiście publiczne obnoszenie się ową wygraną jest ostatnią naiwnością, lecz nie moja brocha, że ktoś podkłada się złodziejom i naciągaczom ).
Gdyby Johnny dbał, aby potraktować jego oświadczenie poważnie, zaprosił by Jajko do swojej stajenki i pokazał ile osiołków mieści się pod maską rzeczonej bryki.

Gdyby natomiast to samo twierdził nijaki Johnny69, którego Jajko nie widział nigdy na swoje piękne oczęta i - co istotne -, o którym również nie słyszał świat, gdyż żyje sobie cichutko i skromniutko na jakimś krańcu Ziemi i nie narzuca swoim bogactwem, wówczas rzeczywiście zasadna byłaby reakcja pełnej obojętności, którą sugeruje Johnny, wyrażona lakonicznym ~"mnie to nie wali!" Pamiętajmy jednak, że nie jest to stanowisko agnostycyzmu, które wynalazca Johnomonofilozofii we własnej osobie i jego naśladowcy usiłują utożsamiać z obojętnością, zwaną w kręgach naukowców - tumiwisizmem.

Posłużenie się porschem jest oczywiście nader kulawe i w omawianej problematyce sprawia wrażenie dziadkowozu
a'la daewoo Tico. Bardziej adekwatny, skoro zostajemy przy mechanice, byłby przykład dyszopneumoniebolotu Mark XXIV GTO, który m.in. potrafi dać schronienie, uleczyć, spłodzić, przenieść w siódme niebo przy niewielkim wszakże "wysiłku intelektualnym" właściciela, polegającym na bezgranicznym zaufaniu, odpowiednim całowaniu ustrojstwa w rurę wydechową i odpalaniu za pomocą zaklęć wypowiadanych z czcią w postawie uniżonej. Sprawdzenie zaś 100% gwarancji oczywistych zdolności kosmicznych maszynerii, następuje pod warunkiem uprzedniego trzepnięcia w kalendarz przez ziemskiego niebiańskopilota.
Konia z rzędem temu kto da się nabrać na takie plewy, ale jak uczy obserwacja ludzkości, wykształcenie mechaniczno-inżynierskie nie jest obleganym kierunkiem, a dla populacji osób ludzkich wręcz narzędziem Batmana, stąd zatem i nadmiar wiary w cudowne moce owego potencjalnego wehikułu.

Mam nadzieje, że dzięki temu postowi, pomimo niedoskonałości słownictwa i braku precyzji wyrażeń, dzisiejszy atak anyateistycznej idee fix zostanie na kilka dni znów pomyślnie zażegnany.

Obyśmy zdrowi byli. Co leżało mi na wątróbce i cynaderkach żem okazał. Do dyskusji się nie przyłączam, gdyż przyjemniejsze obowiązki naglą. (Chyba, że niuanse motoryzacyjne wymagać będą mego bezcennego arbitrażu ).

Bardzo ładnie to ująłeś. Ja tak nie potrafię. Dziękuję.

No tak, o jakichś innych właśnie. O ile się orientuję, Twój Bóg wzywa Cię, prawda? Jako wierzący nie jesteś tylko wyznawcą pewnego poglądu (teizmu), ale także osobą, która odpowiada na wezwanie i staje wobec postawionego przez Boga wyzwania życia w zgodzie z Jego wolą, zajmowania odpowiedniej postawy etycznej.

Nie chodziło mi o wezwania w sensie tych nadchodzących ze strony otoczenie, ale o fundamentalne - wezwanie do dialogu ze strony Boga.

Dla ateisty to wezwanie nie istnieje, ateizm nie jest zajęciem postawy wobec Boga, a jedynie zadeklarowaniem poglądu wobec ludzi.



Z jednej strony można powiedzieć, że ani wiary ani niewiary się nie wybiera- po prostu jest się w takim albo innym stanie, wierzy się lub nie.

Z drugiej jednak, jeśli rozumieć wybór jako odpowiedź... jeśli istnieje Bóg, który przemawia do ludzi, to moim zdaniem wierzący jest tym, który odpowiada-wybiera, zaś ateista - nie tym, który wybiera coś innego, odpowiada odmownie, ale tym, który nie wybiera, nie odpowiada.

To tak jak z pożyczką - w moim powyższym ujęciu wierzący byłby tym, co oddaje. Ateistą nie będzie ten, co odmawia oddania, ale ten, co szczerze przekonany stwierdzi że nie pożyczał.

Tylko że Johnny niczego takiego nie stwierdził. I myślę, że na razie zamyka to sprawę.



Nie ma znaczenia, z jakiego powodu ktoś neguje twierdzenie, ze Johnny ma porsche. Ważne jest, że je neguje - a nie stwierdza, że nie będzie się w tej kwestii wypowiadał.



Na to już odpowiedziałem. Jeżeli uwierzysz, że coś istnieje, to oczywiste jest, że zajmiesz jakąś postawę względem przedmiotu tej wiary, o ile charakter tego przedmiotu jest taki, że wymaga od ciebie zajęcia postawy. Natomiast ateizm nie jest jedynie zadeklarowaniem poglądu wobec ludzi, ale także zajęciem postawy względem rzeczywistości, jako tej, która np. nie jest stworzona przez Boga, który jest Miłością. Tak samo fakt, że nie wierzysz w to, iż Johnny ma porsche, również jest zajęciem stanowiska względem rzeczywistości - rzeczywistość dla ciebie jest taka, że Johnny nie ma porsche, choć nie zajmiesz stanowiska względem tego porsche, które ma Johnny (na przykład, nie zazdrościsz mu go).



Ale to znowu wiąże się z pewnym stosunkiem do rzeczywistości, np. takim, że dla wierzącego "stan", w jakim się znajduje, jest raczej wynikiem decyzji, zaś dla ateisty raczej nie jest on wynikiem decyzji.



Każdy człowiek ma do wyboru dwie możliwości: Bóg (bogowie, świat nadprzyrodzony, cuda itp.) istnieje albo nie. Można wybrać wiarę i to jest teizm (rozumiem, że wszyscy rozumieją, że upraszczamy). Można wybrać tę drugą możliwość i to jest ateizm. Można też żadnej nie wybrać i uchylić się od odpowiedzi - to jest agnostycyzm albo sceptycyzm (niektórym nazwa agnostycyzm nie pasuje). Ateista to nie jest ktoś, kto nie wybiera, bo np. ma za mało danych. Ateista to jest ktoś, kto wybiera, pomimo tego, że ma za mało danych (do czego zresztą zwykle się przyznaje, choć są też ateiści, którzy uważają, że jest wystarczająco dużo danych, by wiedzieć, że Boga nie ma). To znaczy: wierzy. Po prostu.