moim zdaniem ignoranta w kwestii teizmu nie można nazwać ateistą.

Ani teistą, ani ateistą, ani aligatorem. Najlepsze byłoby określenie "ignorant", gdyby nie jego pejoratywne zabarwienie.

bma:
To nie jest "nasza" definicja ateizmu. W różnych słownikach języka polskiego jest różnie. Powtarzam, że najszersze ujęcie tematu (ze znanych mi) jest w Wikipedii. Dlaczego odrzucasz ten opis, a chcesz się opierać jedynie na słownikowym haśle z jakiegoś słownika?

(2) Jest etymologicznie niepoprawny: przedrostek "a-" z języka greckiego oznacza negację, zaprzeczenie, "nie".

Noworodek ateistą - przecież to śmieszne.. nie czujecie tego?

Otóż nie.
To jedna z funkcji tego przedrostka.
I moim zdaniem to jest główna przyczyna oporów, które
ludzie mają z przyjęciem definicji proponowanej przez gros ateistów.

Przeczenie to najpopularniejsza jego funkcja, ale nie wyłączna.
Etymologicznie definicja proponowana przez forumowych ateistów
(i nie tylko ) jest jak najbardziej poprawna.
A-(przed samogł. AN) w złożeniach: -nie; bez-; przeczenie; brak

(Wł. Kopaliński - Sł. wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych)

Ale napisałeś wyraźnie, że uważasz niewiarę za lepszą opcję. Czy więc jest to, twoim zdaniem, czysty przypadek, że nie będąc w niczym lepszy od wierzących, reprezentujesz jednak lepszą opcję?

A może ktoś chce, żeby twoje życie było lepsze? Czy uważasz, że jesteś wyłącznym dysponentem swojego życia?

Ani teistą, ani ateistą, ani aligatorem. Najlepsze byłoby określenie "ignorant", gdyby nie jego pejoratywne zabarwienie.

A może ktoś chce, żeby twoje życie było lepsze?

Czy uważasz, że jesteś wyłącznym dysponentem swojego życia?

Czy więc jest to, twoim zdaniem, czysty przypadek, że nie będąc w niczym lepszy od wierzących, reprezentujesz jednak lepszą opcję?

znowu się okładają po głowach

Drogi „ateisto”!

Właśnie wyszedłeś z kancelarii. Przyszedłeś po zaświadczenie, że jesteś „wierzący i praktykujący”. Chcesz być chrzestnym - świadkiem wiary.

Przypomniałem sobie ciebie z katechezy. Chodziłeś na nią 2 lata, potem przepisałeś się na etykę (religia była na 7 i 8 g. więc mogłeś wcześniej wracać do domu). Na moje pytanie: „Po co w ogóle chodziłeś?” odpowiedziałeś: „Bo starzy mi kazali”.

Pamiętam cię doskonale. Non stop przeszkadzałeś, a Twoje wypowiedzi ograniczały się do sloganów, którymi wydawało ci się, że zamkniesz mi usta w stylu: „A co ksiądz powie o Inkwizycji?”, „A może porozmawiamy o Wyprawach Krzyżowych?”. Swoje pytania zadawałeś często, ale nigdy nie słuchałeś odpowiedzi. Za to wielokrotnie słyszałem jak burczałeś pod nosem myśląc, że nie rozpoznam twojego głosu hasła: „Ave satan” lub „Krzyż i miecz”. Kiedy cię poprosiłem o sprecyzowanie, o co ci właściwie chodzi odpowiedziałeś, że: „Wszystkiemu winna jest religia, bo przez nią są wszystkie wojny”. Zapytałem wówczas: „W imię jakiej religii Stalin, wymordował 70 milionów osób” i „Czy Hitler też był wierzący?”, a potem „Która religia przyczyniła się do tego, że podczas Rewolucji Francuskiej w imię „wolności, równości i braterstwa” wymordowano 25% ludności Wandei, a w samym tylko Paryżu gilotynowano 800 osób miesięcznie?”. Odpowiedziałeś, że „I tak mnie ksiądz nie przekona”. Oczywiście, każdy ma prawo do własnych sądów nawet tych sprzecznych z rzeczywistością.

Zaświadczenia dziś nie dostałeś, bo pamiętałem, że nie byłeś bierzmowany. Tak, tak wyrzuciłem cię, ale nie dlatego, że miałeś odwagę głosić swoje poglądy (tak tłumaczyłeś to rodzicom) ale po prostu dlatego, że nie umiałeś zachować się w kościele. Ciągłe rozmowy, śmiechy, dogadywania, nawet podczas podniesienia.

Spotkamy się znowu za cztery lata, w kościele, na chrzcie twojego syna. Będziesz udawał, że się nie znamy. Wcześniej do kancelarii wyślesz żonę – ty przecież z czarnymi nie rozmawiasz - która poinstruowana przez ciebie powie mi: „Nie mamy ślubu kościelnego. Mój mąż, znaczy się mój partner twierdzi, że ten papier w naszym związku i tak niczego nie zmieni. Ale chyba nie ukarze ksiądz dziecka odmową chrztu, tylko dlatego, że nie mamy ślubu? Ono przecież niczemu nie jest winne.”

Ponownie spotkany się jak będziesz miał 28 lat. Przyjdziesz znowu do kancelarii, tym razem po ślub. W konfesjonale powiesz, że nie byłeś 10 lat u spowiedzi, bo nie czułeś takiej potrzeby. Twój syn będzie przed wami niósł obrączki. Ty będziesz w eleganckim garniturze, a twoja żona w pięknej białej sukni symbolizującej o ironio czystość i dziewictwo. A ja za każdym razem jak cię zobaczę będę miał ochotę powiedzieć (cytując Pawła Małaszyńskiego z filmu „Biała sukienka”): „Ty nawet porządnym ateistą być nie umiesz, bo porządny ateista to jest gościu, to jest ktoś, a ty jesteś takim żałosnym dupkiem obrażonym na Pana Boga”. Ale powstrzymam się i tylko zanucę pod nosem pieśń: „Wróć synu wróć z daleka, wróć synu wróć ojciec czeka.”

Z poważaniem
Twój były ksiądz katecheta

Do napisana tego tekstu zainspirowały mnie spotkania z "prawdziwymi" ateistami, których w Polsce mamy tysiące. ks. Waldemar Cwynar

(2) Jest etymologicznie niepoprawny: przedrostek "a-" z języka greckiego oznacza negację, zaprzeczenie, "nie". Teizm i ateizm to dwa przeciwstawne światopoglądy - jeden jest zaprzeczeniem drugiego. Natomiast brak wypowiedzi nie jest zaprzeczeniem jakiejkolwiek wypowiedzi. Ateizm rozumiany wg. Twojej definicji nie jest przeciwstawny do teizmu.

(3) Pokrywa się z istniejącym pojęciem "agnostyka".

Ok, przyjmijmy, że "brak". Zatem: a-theos = "brak Boga", czyli pogląd, który zaprzecza istnieniu Boga, a nie pogląd wg. którego niewiadomo. Brak Boga, a nie: brak wypowiedzi w kwestii jego istnienia.