Czego szukałeś? Może by ci ktoś pomógł?

Witam serdecznie!
Także zawitałem dzisiaj na to piękne forum i zamierzam pozostać na dłużej!

Pozdrawiam!
Piotr

Siema.

Mam na imie Irek i pochodzę z Sanoka.

Witam!

Pochodzę z Krakowa, zajrzałem bo znam na tym forum parę osób i wiem, że można ciekawie podyskutować Interesuję się fotografią, kolarstwem XC, lotnictwem, chemią.. czasem strzelam z łuku.

Jeśli chodzi o sprawy zawodowe, to jestem doktorantem, acz pracowałem jakiś czas w hucie jako wytapiacz stali.

Jeśli chodzi o sprawy religijne, to jestem ateistą, choć nie traktuję tego pojęcia bardzo ściśle. Chwilami może bliżej mi do panteizmu albo deizmu... Mam trochę wiedzy o kościele, byłem spory kawał czasu członkiem Ruchu Światło-Życie (oazy), lektorem, itp. Uprasza się mnie nie nawracać na siłę

Nie no bez przesady na siłę to nie...nie ma jak tego zrealizować,
ale postraszyć piekłem chyba można, nie?
Najważniejszy jest efekt

Witam wszystkich.

Witam!!!

Witam wszystkich:)

Jestem tu od lutego a dopiero dzisiaj zobaczyłem, że na stronie wiara jest forum oprócz chat'a xD
Więc... witam WSZYSTKICH, Tych którzy mnie znają z chat'a i tych, których mam nadzieję, że będę miał okazję poznać

Mam na imię Adrian. Na obecną chwilę jestem studentem, aaaa.... i lubię schabowe xD

trochę dziwna taka wiara.

Dla mnie wcale nie taka dziwna widocznie swoją wiarę patrzy pod kątem Pisma Świętego.

Ale wiara się zgadza z Pismem Świętym....

Wiara katolicka wcale w pełni się nie zgadza z Pismem Świętym i przypuszczam, że dobrze o tym wiesz.

Witajcie!:)

Zarejestrowałam się na ty forum głównie z potrzeby..co nie zmienia faktu, że wcześniej pozostawałam jego czytelniczką. Skoro jednak już tutaj jetem chciałabym podzielić się z wami świadectwem (chociaż może to za duże słowo bo Bóg nie zakończył jeszcze swojego dzieła).

Mam dwadzieścia lat, od dziecka byłam wychowywana w bojaźni Bożej. Rodzice należeli do wspólnot wewnątrzkościelnych, tata miał w zwyczaju przed pracą uczęszczać na mszę a co najważniejsze czułam, że po prostu kocha Jezusa. Niestety gdy miałam 14 lat tata odszedł z tego świata, a moje życie razem z tym wydarzeniem legło w gruzach. Mama przeszła załamanie nerwowe co chcąc, nie chcąc odbiło się na mnie. Od zawsze interesowałam się religią i tak jakoś wyszło, że w pierwszej klasie liceum zainteresowałam się protestantyzmem.

Zaczęłam czytać Biblię równocześnie uzupełniając moją wiedzę tym co przeczytałam na protestanckich stronach internetowych, forach itp. Te wszystkie prawdy takie jak chrzest dorosłych, pamiątka Wieczerzy Pańskiej, a nie transsubstancjacja czy niesłuszność katolickiego pojmowania kapłaństwa wydawały mi się oczywiste - bo wynikające z "prostej" interpretacji Biblii. Nie chcę jednak demonizować - to był dobry czas, który nauczył mnie kilku rzeczy a przede wszystkim zawdzięczam mu rozpalenie miłości do Boga, zaznajomienie się z treścią Biblii i poznanie wartości Wspólnoty Chrześcijańskiej. Po dwóch latach walki z bliskimi, którzy nie mogli pogodzić się z moim wyborem ustąpiłam...obrażając się na Boga. U innych przecież widziałam "cuda", spokojne, chrześcijańskie życie, a u mnie ciągła walka. Popadłam więc w świat...alkohol, seks, kłamstwo itd W jednym momencie poczułam, że jestem na dnie... Wtedy właśnie przyszedł On. Otworzył oczy, pokazał, że to wszystko przed czym ostrzegał NA PRAWDĘ niszczy i nic nie daje. Wiecie, poczułam się jak Hiob - Bóg przyzwolił na to wszystko by mnie czegoś nauczyć. Pokazał mi, że miałam "wszystko" bo miałam Jego. Ok, wiem powiecie, że przecież byłam protestantką -fakt, ale...nasz Pan jest przecież wielki i Jego plany są wyższe niż nasze. Ten cały koszmar grzechu pokazał mi jeszcze coś. Po pierwsze to że całe moje "protestowanie" było szczenięcym wybrykiem. Pomimo szczerości moich uczuć podstawą zachowania był bunt, może nie przeciwko mamie, ale kościołowi, który wydawał mi się czymś nieszczerym, wstydliwym. Potem pokazał mi, że to "prostym życiem chrześcijańskim opartym na rodzinie" żyje się również "u katolików". To ważne bo wcześniej uważałam, że to jedna z cech potwierdzających, że "Bóg jest u protestantów". Przemogłam się więc i zaczęłam chodzić na mszę z innym niż wcześniej nastawieniem (nie czułam już gniewu, wstrętu, nie zatykałam uszu:)). Wtedy On pokazał mi czym jest Tradycja - nie zbędnym, niszczący balastem, a skarbem i dowodem działania Ducha Świętego. Teraz codziennie przekonuje się do prawd wiary - moja wiara w nie została przecież zdewastowana.

On działa nadal we mnie. Prawdą jest jednak, że od 5 lat nie byłam u spowiedzi...a może dłużej, straciłam rachubę. Stąd moja rejestracja tutaj:) Czy wiecie lub znacie księży, którzy mailowo rozmawiają z wiernymi o wierze? Potrzebuję "konsultacji", wiele rzeczy w mojej wierze jeszcze muszę wyrównać zanim będe mogła się szczerze wyspowiadać:)

Chwała Panu i szczęść Boże wszystkim!:)

Cześć matuesz26t, pawel71, Eunika2

@Eunika, chyba w niewłaściwym miejscu umieściłaś swoje świadectwo
wraz z zapytaniem. Tutaj chyba niewielu użytkowników zagląda,
ja przynajmniej zauważyłam je dopiero dziś

"Czy wiecie lub znacie księży, którzy mailowo rozmawiają z wiernymi o wierze?"

Sama jestem ciekawa, czy tacy są.
Jeśli masz konkretne pytanie, to możesz je wysłać poprzez serwis ps-po.pl.
Myślę, że jeszcze działa, ja parukrotnie z niego skorzystałam
i ojcowie benedyktyni zawsze rzeczowo, mailem (choć trochę krótko )
odpowiadali, ewentualnie wskazywali odpowiednią lekturę do poszerzenia
znajomości jakiegoś zagadnienia.