Po pierwsze, nikt (a przynajmniej ja) nie twierdzi, że należy płodowi odbierać szansę. Co więcej, ja też uważam, że nie należy, ale w określonych przypadkach nie zamierzam siłowo interweniować, jeśli matka/ rodzice chcą tę szansę odebrać.
Po drugie, według mnie jest zasadnicza różnica pomiędzy odebraniem szansy powrotu "mojej osobie" a odebraniem szansy zaistnienia "mojej osoby". NPR też odbiera szansę zaistnienia milionom ludzi. Nawet prawo zakazujące gwałtów odbiera wielu ludziom szansę zaistnienia.


Chciałbym poznać bilans tego "biznesu"


Długo by pisać, a to offtop. W każdym razie nie twierdzę, że takiej granicy nie ma/ nie powinno być.


To z tego, że najwidoczniej w kolejnym punkcie zasadniczo się różnimy. Może jeden z nas jest jakimś UFO-ludkiem?

Ja też bym chętnie poznał, w każdym razie resocjalizacja na pewno nie może się powieźć w takim kraju, jak Polska



Że jak? Ja tylko zapytałem, co to ma do rzeczy, że nie czujesz się z czymś emocjonalnie związany, a ty zaczynasz o jakichś ufoludkach O co chodzi?

W tym sensie aborcja nie jest odebraniem Tobie szansy zaistnienia
(bo podmiot SC już istnieje, coprawda jeszcze nie w pełni świadomy,
lub wogóle nieświadomy, ale z realną szansą pojawienia się tej świadomości)
tylko jest zwyczajnym przerwaniem tego istnienia.

Aborcja jest przerwaniem istnienia osoby?

Jeśli Ty nie czujesz się też emocjonalnie związany z sobą samym w dniu 27 października 2003 r. (a zakładam, że masz więcej niż 10 lat), to dla mnie jest to, delikatnie pisząc, dziwne Jak kogoś tego dnia okradłeś, to będziesz twierdził, że to nie Ty?


Jeśli nieświadomy, to nie istnieje. Istnieje organizm i realna szansa, że na jego bazie zaistnieje w przyszłości podmiot/ osoba SC.

W toku rozumowania zapoczątkowanego przez SC,
aborcja jest przerwaniem istnienia bytu, który ma realną
szansę uzyskania pełnej świadomości, która ma być
konstytutywna dla człowieczeństwa.

"Jeśli nieświadomy, to nie istnieje. Istnieje organizm i realna szansa, że na jego bazie zaistnieje w przyszłości podmiot/ osoba SC."

Wg tego osoba pozostająca w śpiączce nie istnieje,
istnieje tylko organizm który ma szansę stać się osobą.

A co to ma do rzeczy w kwestii emocjonalnego związania? Zresztą, generalnie nie zdarza mi się kraść, więc gdyby akurat 27 października 2003 r. mi się to zdarzyło, to raczej byłbym z tą datą (i sobą samym w tym dniu) emocjonalnie związany, więc przykład jest nietrafny Mam znacznie więcej niż 10 lat, więc z całą pewnością coś robiłem 27 października 2003 r. - tylko zupełnie nie wiem, co, więc z sobą samym z tamtego dnia nie czuję się w żaden sposób emocjonalnie związany. Ale nie rozumiem, dlaczego miałoby to mnie prowadzić do zaprzeczenia czemuś, co wtedy zrobiłem? Generalnie nie rozumiem, co tu w ogóle ma do rzeczy emocjonalne związanie?

W przypadku człowieka pozostającego w śpiączce mamy do czynienia z organizmem, który wcześniej już stał się osobą. Dopóki mózg pracuje, ta osoba definitywnie nie odeszła, więc nie można twierdzić, że nie istnieje. Istnieje, chociaż aktualnie nie działa. Natomiast po śmierci mózgu następuje koniec danej osoby, nawet gdyby inne organy jeszcze żyły.


Nie wiem, czy "emocjonalne związanie" to dobre określenie. Jeśli nie zaprzeczałbyś czemuś, co wówczas zrobiłeś, to chyba jakąś ciągłość odczuwasz?

Brakuje tu logiki: spójrz na to w ten sposób: fazy rozwoju człowieka. Wobec tego kryteria powinny być nie takie, że pierwszy trymestr uznajemy, za całkowicie nieważny z automatu, dodając wyjątek, bo wtedy do każdej innej fazy można dodać akuratny wyjątek- czyli specjalne faworyzowanie, kategoryzowanie lepszy/gorszy.
Jak bierze się kryterium świadomość- to bierze się wszystkie fazy rozwoju człowieka i skreśla te, gdzie jednostka nie spełnia wymagań.
Jest się chorym lub zdrowym. A nie dodaje wyjątki: jestem zdrowy, ale chory i tu ...wyjątki dlaczego.

Czyli człowiek pozostający w śpiączce ma tę przewagę i to szczęście,
że już zdążył stać się człowiekiem, a 10-tygodniowe dziecko
jeszcze nie zdążyło, ma pecha jednym słowem.
Mam jeszcze takie pytanie wg tego co już przedstawiłeś człowiek jest osobą
gdy jego mózg w jakiś sposób pracuje, wykazuje jakieś stany świadomości.
Obecnie medycyna wykazała istnienie różnych stanów świadomości
u niespełna 4-msc. płodu więc taki płód wg Ciebie jest już osobą?

Ale ja odczuwam ciągłość niezależnie od jakiegokolwiek emocjonalnego związania. Ba, odczuwam ciągłość nawet ze samym sobą 27 października 2003 r., mimo, że w ogóle o tej osobie nie jestem w stanie niczego konkretnego powiedzieć, w sensie postrzegania mnie jako tej samej osoby - bo, oczywiście, wiem, co pod tą datą (roczną) wpisuję w CV itd. ale są to tylko suche informacje, dokładnie tego samego rodzaju, co sucha wiedza o tym, że jeszcze kilkadziesiąt lat wcześniej byłem zarodkiem, potem płodem, potem noworodkiem itp.

Jaki wyjątek? Możesz doprecyzować, bo nie bardzo wiem, o czym piszesz, a nie chcę odpowiadać na zasadzie domyślania się.


Pewnie, że im opis prostszy, tym lepszy. Ale przecież nie obrażę się na fizykę relatywistyczną tylko dlatego, że uwzględnia "nielogiczne" efekty relatywistyczne. To teoria ma opisywać fakty. Może mi się podobać prostota fizyki klasycznej, ale skoro nie radzi sobie w pewnych sytuacjach, to trzeba sięgnąć po bardziej złożony opis.
Pewien forumowicz miał kiedyś w stopce cytat: "For every complex problem, there is a solution that is simple, neat, and wrong". Moim zdaniem to dobrze oddaje istotę koncepcji "człowieka jako osoby od chwili poczęcia".


Można to tak ująć, chociaż mniej propagandowo brzmiałoby "10-tygodniowy organizm".


Osobiście jestem zwolennikiem zachowania daleko idącej ostrożności. Jeśli są jakiekolwiek przesłanki aby twierdzić, że mamy do czynienia z osobą, to lepiej na zimne dmuchać. Natomiast nie wiem, co "obecnie medycyna wykazała" i na ile Twoje informacje są wiarygodne.


Dlatego pisałem, że najwidoczniej jesteśmy ulepieni z innej gliny.

A ja nadal nie rozumiem, o co ci w ogóle chodzi?? Przecież napisałem, że mam poczucie ciągłości, na które zwróciłeś uwagę w poprzedniej odpowiedzi. Gdzie więc, u licha, widzisz tą inną glinę??

Posługuję się definicją jaka obowiązuje w prawie państwa
polskiego, jeśli prawo sieje propagandę to ja oczywiście też
Możesz przecież to sprawdzić. Tak na szybkiego znalazłam
na stronie dominikan, nie wiem czy może być

"[...]w 43. dniu [życia płodowego, red, MARIEL] J. Still zanotował pierwsze fale mózgowe (1969)6 i stwierdził, że od tej chwili można mówić o pierwotnym doświadczeniu świadomości. Fizjologiczny rytm pracy mózgu wykryto przez przyłożenie precyzyjnego przyrządu do czubka głowy płodu. H. Hamlin (1964)7 wskazał, iż w bardzo wczesnym okresie życia prenatalnego zapis EEG ma indywidualny układ, możliwy do odróżnienia od innych. Potwierdzili to japońscy uczeni Y. Okamoto i T. Kirikae (1951)8, badając EEG płodów w wieku od 3. do 7. miesiąca. Stwierdzili oni, że już w 3. miesiącu mózg ludzki odznacza się aktywnością, której charakterystyka przez cały okres płodowy jest niepowtarzalna i specyficzna oraz wykazuje indywidualne cechy osobnicze.
Fale mózgowe są wtedy wolne i bardzo nieregularne; stopień ich regularności wzrasta w miarę dojrzewania mózgu. Kora mózgowa jest jeszcze słabo rozwinięta. Miejscem powstawania fal mózgowych jest pień mózgu, stosunkowo dobrze rozwinięty już we wczesnym etapie ontogenezy. Autorzy ci wykryli również, że reprezentacja fal mózgowych po podaniu środków pobudzających i uspokajających zmieniała się (podobnie jak u dorosłych). Wykazano tym samym, że mózg 4-miesięcznego płodu ma możliwość reagowania różnymi stanami świadomości, podobnymi do stanów snu i czuwania. Komórki mózgowe mają więc zdolność kontroli różnych stanów świadomości od wczesnego stadium rozwoju."

link

Piszesz:
W moim przypadku poczucie ciągłości ze mną w dniu 27 października 2003 r. i poczucie ciągłości ze mną jako zarodkiem jest zdecydowanie inne.


Gdybym dopiero dziś zaczął czytać Twoje posty, to pomyślałbym, że może faktycznie nie wiesz, o co chodzi


Może być, dzięki za linka. Jednak ja się na tym nie znam, więc do swojego sprawdzania podchodzę z dużą nieufnością.