Tak to rozumiem , aby uniknąć syndromu Izebel.
Pozdrawiam.

Ine to imie zenskie

O rany, on się nazywa LNE.

lne- najmocniej przepraszam

To bardzo proste, napiszę konkretnie, by nie zanudzać.
Jeśli w małżeństwie 2 osoby chodzą do Komunii Świętej, są rozwinięci duchowo, mają właściwie ukształtowane sumienie, to żona wie kiedy Bóg mówi przez męża a kiedy jest to tylko jego egoizm.

Poddana może swojego władcę czasem zdrowo obsztorcować i zawsze można powiedzieć: przecież ty tak zdecydowaleś.

W każdej organizacji liczącej sobie więcej niż 1 członka, potrzebny jest kierownik.
Jeśli go nie ma, albo jest więcej niż jeden kierownik, organizacja przestaje być zorganizowana i dryfuje ku chaosowi.
Natury męska i natura żeńska różnią się miedzy sobą zasadniczo. W męskości kryje się przywództwo, innowacyjność, nadawanie kierunków, dawanie i egzekwowanie ustaleń. Żeńskość to przyjmowanie, realizacja i zabezpieczanie wszystkich aspektów.

Ponieważ w 2 osobowym małżeństwie powinien być jeden kierownik, dość oczywiste jest, że zgodnie z naturą, będzie nim mężczyzna. Kobieta widzi wiele aspektów, jakich nie dostrzega mężczyzna, dlatego kobieta spełnia się w przedstawianiu problemów, aspektów nie wziętych pod uwagę, ryzyk i trudności.
Mężczyzna ma rozważyć to co dowiaduje się od kobiety i podjąć odpowiednie decyzje. Jeśli trzeba, to kobiecie należy wytłumaczyć, dlaczego podjął takie, a nie inne decyzje. Realizacją powinni zająć się oboje, stosownie do podziału zadań.

To tak w dużym skrócie

Można powiedzieć,że chłop jest głową, ale to szyja (ona) głową kręci. Pozdrawiam

Zależy co nazywasz "organizacją". Małżeństwo zasadniczo organizacją nie jest. Poza tym ludzie w małych grupach potrafią doskonale współpracować bez żadnego kierownika. Jeśli jadę ze znajomymi na wakację to nie wybieramy kierownika...


Zawsze sobie myślałem, że feministki przesadzają i że dziś w XXI wieku ich dopominanie się o zmiany mentalności są bez sensu, bo każdy wie, że "innowacyjność czy nadawanie kierunków" nie ma nic wspólnego z męskością a "przyjmowanie i realizacja" z żeńskością. Teraz jednak zmieniam zdanie - okazuje się, że te niewiarygodnie naiwne stereotypy ciągle znajdują swoich wyznawców.


Nie, w małżeństwie nie ma miejsca dla kierownika. Oczywiście, jesli jakaś kobieta chce być podporządkowana mężowi to jej sprawa. Większość jednak nie chce i wcale im się nie dziwię.


No jakże by mogło być inaczej. Mężczyzna - władca, Polak - katolik a Polska - przedmurze chrześcijaństwa. Czy Ty nosisz wąsy i żupan?


Gdzieś Ty się tego naczytał?


Myślę, że dobrym zwyczajem byłoby wprowadzenie audiencji, żeby kobieta nie przybiegała do męża z byle czym czego się dowiaduje co i rusz, ale żeby poprosiła o taką audiencję, na której mąż dowiedziałby się wszystkiego od kobiety, aby moć to rozważyć i zdecydować w swojej męskiej mądrości.


Myślisz? Nie sądzisz, że to ujmuje męskiej dumie? To tak jakby miał się tłumaczyć z tego o czym zadecydował a to przecież przynależne mu prawo.


O, łaskawco!


Dziekujemy Ci, homo homini. Szkoda, że w skrócie, ale wierzymy, że się będziesz dalej rozwijał w tym kierunku. O ile nie znajdziesz sobie wyjątkowo głupiutkiej gąski to zapewniam Cię, że w konfrontacji z normalną kobietą, Twoje teorie ulegną szybkiemu acz bolesnemu naprostowaniu

Atheist. Nie jesteś kobietą, ani znawcą każdej jednej na tym globie, więc Twoje wyśmiewanie nie jest na poziomie. Mądry człowiek wie, że nic nie wie i wyraża co najwyżej swoje zdanie, a nie docina komuś, kto nie myśli tak, jak on.

Ja np. jestem kobietą, wcale nie głupią gąską i bliżej mi do teorii homo homini.

A ja (również kobieta) w pełni popieram Atheist'a - który jak na nie-kobietę, świetnie opisał to, co myślę.

Wiele zależy od kontekstu, od środowiska w jakim kształtują się poglądy.
Dość charakterystyczne jest w tej akurat sprawie zróżnicowanie na poglądy wyrażane przez katolików i niekatolików. Zauważyliście ?

To nie ma znaczenia @homo_homini..., to znaczy w kwestii światopoglądów i wyznania.
Każdy ma inne marzenia i priorytety. Jeśli ktoś lubi rządzić, bo ma taki charakter to wybierze sobie na małżonka osobę, która ma uległy charakter. W takim układzie obie strony są zadowolone i szczęśliwe. I to jest najważniejsze.

A nie: każdy kto preferuje inny układ niż ja jest nienormalny. Ja Twoje poglądy toleruję w tej kwestii, nie szydzę z nich. Zdaję sobie po prostu sprawę, że nie można ludzi zunifikować, ponieważ oni zawsze będą różni i będą mieli inne potrzeby.
Tak samo jak Ty może mieć analogiczną opinię feministka, tyle że ona może pragnąć zamiany ról. I nie ma w tym nic nienormalnego ani dziwnego, jeżeli obie strony zgadzają się na taki układ. Ja zawsze będę popierać różnorodność

To co napisałaś brzmi jak polityczna wypowiedź wyborcza.
Tymczasem Bóg, który powołał kobiety, by służyły mężczyznom, nie jest politykiem.
To zdanie pochodzi z Pisma Świętego, dlatego tam szukam jego zrozumienia, a nie w polityce, własnych koncepcjach czy gdziekolwiek indziej. I widzę, że podobnie czynią wierzący.

A niewierzący, to tak jak Ty piszesz, według swoich poglądów lub potrzeb i odczuć.

Raz mnie określiłeś, ale w ogóle nie zrozumiałam co to znaczy: niewierzący ateista.
Bardziej mi odpowiada wierzący ateista

To co wyżej napisałam nazywa się tolerancja. Ja nie akceptuję pewnych stylów życia, ale nie uważam się za pępek świata i nie wyśmiewam odmiennych koncepcji. Każdy ma prawo żyć wedle własnych zasad, byleby nie krzywdzić innych.
Mam inne zapatrywania w tej kwestii, pisałam już wcześniej, że preferuję układ partnerski. Nie mam światłowodów do Boga, wobec tego nie rzucam gromami na tych, którzy żyją wedle innych koncepcji . Czy Bóg, gdzieś wspomina, że układ partnerski jest grzechem?