Zawsze wg mojej wiedzy próbki wysyła się do dwóch różnych laboratoriów gdzie badają JE uznani specjaliści.[/b]

Całun turyński jest XIII w. malowidłem. I jedyną rzeczą z wymienionych, która faktycznie została przebadana przez niezależnych naukowców.

Podajesz wyniki badań opartych na c 14. Uczeni, którzy je ogłosili ośmieszyli się, zachowali nieprofesjonalnie, tak jakby nie wiedzieli jakie ograniczenia niesie ze sobą ta metoda.
Obiektywnie trzeba przyznać, że na dzień dzisiejszy poprawne określenie wieku zabytku jest po prostu niemożliwe.

Jeżeli Całun Turyński, Chusta z Oviedo, krew z Lanciano zostanie przebadana przez niezależnych naukowców i wyniki zostaną opublikowane w naukowym dzienniku typu Nature, Science to uznam, że mamy coś na rzeczy.

Na razie tylko raz Nature opublikowało wyniki badań datowania przez trzy niezależne instytuty i wskazywały one, że całun jest średniowieczną fałszywką.



Uczeni ośmieszyli się tylko według osób zaangażowanych ideologicznie w obronę całunu. To tak jakby ludzi z Towarzystwa Płaskiej Ziemii prosić o badanie jej krzywizny.

Zresztą nauka jest o tyle ciekawa, że eksperyment można zawsze powtórzyć. Jedyny powód dla którego tego nie zrobiono to niechęć strony kościelnej.

Zresztą nauka jest o tyle ciekawa, że eksperyment można zawsze powtórzyć. Jedyny powód dla którego tego nie zrobiono to niechęć strony kościelnej.

To w takim razie przed czym przestrzegała św Faustyna w swoim dzienniczku? Piekło istnieje, jest stanem nieodwołalnym, a w nim najgorsze męki jakich nie wymyślisz na ziemi. Tak mówi KRK, tak widziała św Faustyna.

Innego piekła nie będzie

Joanna Kociszewska

Jedna tylko jeszcze – poza zwielokrotnieniem – będzie różnica. Rozdzielenie dobra i zła. Przepaścią, której nikt przekroczyć nie zdoła. Na wieczność.
Innego piekła nie będzie. Innego piekła nie ma. Jest tylko to na ziemi - słychać czasem głosy ludzi, którzy wiele przecierpieli. Trzeba im przyznać trochę racji. Nie będzie innego nieba i innego piekła, niż to, które znamy. Bóg daje nam poznać już dziś czym jest niebo – i czym piekło. Nie musimy wybierać na ślepo.

Nie będzie innego nieba i innego piekła. Będzie to, co już dziś istnieje, tylko w zwielokrotnieniu. To, co rozpoznajemy jako niebo: miłość, przyjaźń, radość, obecność, wspólnota będzie trwało na zawsze. I to, co nazywamy piekłem - nienawiść, przemoc, zazdrość, obojętność, samotność, kłamstwo - wszelkie zło, które istnieje wokół nas i w nas - również możemy wybrać na wieczność.

Jedna tylko jeszcze – poza zwielokrotnieniem – będzie różnica. Rozdzielenie dobra i zła. Przepaścią, której nikt już przekroczyć nie zdoła.

Można się nie obawiać ognia. Enigmatycznie brzmi stwierdzenie: wieczna nieobecność Boga. Wieczne oddalenie. Ale oznacza to wieczną zawiść i frustrację i nienawiść. Do Boga i wzajemną.

„Człowiek powinien dobrowolnie odpowiedzieć Bogu wiarą; nikogo więc wbrew jego woli nie wolno do przyjęcia wiary przymuszać”. „Bóg wzywa ludzi, aby Mu służyli w Duchu i prawdzie; wezwanie takie wiąże ich w sumieniu, ale nie zmusza.”

Jesteśmy wezwani. Zobowiązani. Ale nie przymuszeni. - Czy i wy chcecie odejść? - pyta Jezus uczniów. - Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego – odpowiada Piotr. Można odejść. Wbrew zobowiązaniu. Bóg się nie obrazi. Nie przestanie kochać. Nie przestanie czekać. Aż do ostatniej chwili, gdy zapyta: wybierasz światło czy ciemność?

Wybierzemy to, czym żyjemy. Wybierzemy to, czego pragniemy. W głębi siebie. W tej ostatniej chwili nie oszukamy samych siebie. I zachwycimy się blaskiem lub zakryjemy przed nim oczy.

I może się okazać, że porzucona dawno temu światłość bardziej nas przeraża niż nęci. Może się okazać, że nie możemy znieść światła, które pokazuje nasze własne życie. Może się okazać, że pycha nie pozwoli nam zalać się łzami żalu i skruchy.

Żaden mój wybór nie jest bez znaczenia. Tworzy na ziemi niebo lub piekło. Dla mnie i dla innych. I buduje fundament pod ostateczny wybór.

Bóg również i wtedy nas nie zmusi. Nie narzuci się z miłosierdziem.

Nadto tylko BÓG Sprawiedliwie jest wstanie osądzić ludzkie życie. Zna Poznanie każdego człowieka, okoliczności życia, przodków danej osoby, których skutki grzechów przechodzą na następne pokolenia. Zna środowisko ludzi, w którym dana osoba żyła.